Αφού λοιπόν εχω περάσει 2 μήνες που σέρνομαι από τον κολοκορωνοιο (που δεν υπάρχει, σας λένε ψέματα, ηθοποιοί είναι όλοι) αλλά πλεον η καυλα έχει χτυπήσει ταβάνι, ξαναεπιχειρω στο πεδίο της μάχης.
Στόχος ένας και τον έχω lockαρει.
Ιζαμπέλα.
Γιατί? Γιατί είχα την τεράστια τυχη να την παρω την δεύτερη μόλις μέρα της στην δουλειά. Και καπάκι την τέταρτη μέρα σε μισάωρο.
Εδώ να ξηγηθω μάγκες: Είμαι κατά των συναγωνιστων που γράφουν διθυραμβικές κριτικές για τα κορίτσια. Κρατήστε τα για την παρτυ σας.
Χτυπήσατε φλέβα χρυσό? Ρουφηξτε την μόνοι σας, όσο πιο πολυ μπορείτε, όσο πιο γρήγορα μπορείτε! Δώστε τα φώτα σας και ενημερώστε για φόλες, πουτάνες που σας κοροϊδεύουν και χάνεται €, όχι για νεοσυλλεκτες.
Αναλυτικά:
Είς μνήμην των υπεροχων στιγμών που είχα μαζί της , φτάνω στο κατάστημα και αφού σιγουρευομαι ότι είναι στον αγωνιστικό χώρο, παρκάρω το άλογο στον στάβλο. Δεν αφήνουμε το άλογο μας στην Αχαρνών, μάγκες. Οι Βραζιλιάνοι βλέπουν πόσο άσχημοι είναι στα τζάμια, τσατιζονται και τα σπάνε.
Στον οίκο...
Είχα ξαναμπεί πριν κάνα 5μηνο. Γέροι, χοντροί, βρωμιάρηδες. Όλοι είχαν σπεύσει να καταγαμησουν την κορασιδα από όλες τις τρυπες της. Και αυτή, όπως αποδειχθεί λάθος από την πρωτη στιγμή, μην αντέχοντας το δυνατό κολογαμηση, τον έβγαζε από τον κόλο για να συνεχίσει στο μουνί δίχως αλλαγή προφυλακτικού...
Κατά την είσοδο μου, πακιστανος μεσήλιξ, απορρίπτει την Ιζαμπέλα και συνεχίζει την τσάρκα του, κυριος. Αποφασίζω να μην δώσω το πενηντάρικο που είχα έτοιμο να θυσιασω στο μισάωρο μουνί της Ιζαμπελας. Καλος.. Καλος...
Το συνδρομο Τουρέτ, θα φοβισει κάποιους, θα εκνευρίσει άλλους και θα διασκεδάσει μερικούς.
Η πλειοψηφία βέβαια δεν γνωρίζει και κάνει λόγω για άκυρες κραυγές. Προσπερνάω.
Η κοπέλα προσπαθεί... αλλά έχει μαραθεί. Οι κινήσεις μετρημένες και οι ερωτήσεις άσχετες επί θεμάτων ακόμα πιο άσχετων.
"Τι θόρυβος ήταν αυτός? "
"Τι μάρκα είναι το ρολόι σου"
"Τι δουλειά κάνεις? "
Εδώ να κάνω μια μικρή υποσημείωση. Η κοπέλα δεν είναι Σαντορινια όπως λέει. Καμία Ελληνίδα δεν μπορεί να μην ξέρει τι είναι ο λιμενικός ή ο ακτοφυλακας.
Τρώει χρόνο άσχετα και κάνοντας χρήση του υψους της, του μακρυου μηριαιου οστου της, σηκωνει τόσο ψηλά την λεκάνη της όπου εάν δεν είσαι διμετρος, δεν μπαίνεις κόλο με τίποτα.
Σηκώνομαι λοιπόν πελαργός και της τον καρφώνω, ντριπλαροντας στην ουσία την ντρίμπλα της. Αλλά όταν είσαι σχεδόν 2 μήνες στα πιτς από κορωνοιο, τι πελαργό να δουλέψεις και τι να γαμήσεις ρε καραμήτρο... Τα φτυσα... Ετρεμαν τα πόδια μου. Αποδεχτηκα την ήττα και την έβαλα να με τελειώσει με τρομπόνι και παρα πολυ δόντι.
Ίσως κάποιος να τρελενοταν, εγώ ενθυμουμενος τι είχα κάνει με αυτό το κορίτσι, στεναχωρήθηκα.
Έφυγε όλος ο χυμός από μέσα της και ήρθε και εγκαταστάθηκε ο ψυχρός επαγγελματισμός της κυνηγου του 20 ευρου...
Την καταγαμισατε...!
Είς μνήμην λοιπόν η τελευταία μου επίσκεψη στην καλοκαρδη αυτή κοπέλα.
Αντίο Ιζαμπέλα...
