Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τη δεκαετία του '70 στην Ελλάδα, όλα γύρω από το σεξ ήταν πολύ διαφορετικά. Απόντος του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η πληροφόρηση για το σεξ που είχαν τα μεν κορίτσια περιοριζόταν σε αυτά που θα τους έλεγε η μητέρα τους μερικές ημέρες προτού ντυθούν νυφούλες, ενώ για τα δε αγόρια η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση περνούσε κυρίως μέσα από τα περίφημα τσοντάδικα όπου προβάλλονταν ταινίες δράσης, η ροή των οποίων διακοπτόταν από σύντομα στιγμιότυπα σκληρού πορνό.
Ήταν μια εποχή που η τηλεόραση και το σινεμά ήταν η κύρια, αν όχι η μόνη, διασκέδαση της πλειονότητας όσων βρίσκονταν στην περίοδο ενηλικίωσης και οι μόνες πικάντικες ταινίες που παίζονταν τότε, είτε στους δύο και μόνους κρατικούς τηλεοπτικούς διαύλους, είτε στα συμβατικά σινεμά, ήταν οι ιταλικές σεξοκωμωδίες. Έργα που σήμερα θεωρούνται τόσο αθώα, ώστε να προβάλλονται από τους σημερινούς τηλεοπτικούς διαύλους μέχρι και στην απογευματινή ζώνη.
Τα δεδομένα της τότε εποχής ανέτρεψε μια ταινία από το Ισραήλ. Η περιβόητη "Γρανίτα από Λεμόνι". Το σενάριο ήταν παιδαριώδες και η πλοκή "μια από τα ίδια" . Μια όμορφη νεαρή κοπέλα η Νίκι, πηγαίνει στο νέο της σχολείο και εκεί γνωρίζει τρεις φίλους. Τον ωραίο Μπόμπι, τον ντροπαλό Μπέντζι και τον γκαφατζή Χιούι, οι οποίοι την ερωτεύονται και στην προσπάθεια τους να την κατακτήσουν μπλέκουν σε διάφορες αστείες περιπέτειες.

Στην Ελλάδα οι κινηματογραφικές αίθουσες που την πρόβαλαν ήταν κατάμεστες. Παρόλο που ήταν κακογυρισμένη και με τεράστια σκηνοθετικά λάθη, κάτι το απλοϊκό σενάριο που δεν σε έβαζε στη βάσανο να ψάχνεις για βαθύτερα νοήματα, κάτι οι διασκεδαστικές φάρσες, κάτι τα μελωδικά αμερικανικά τραγούδια του ΄50, αλλά κυρίως οι ψιλοτολμήρές για την εποχή ερωτικές σκηνές, με αποκορύφωμα τη σκηνή όπου όμορφη ώριμη Στέλλα, καλεί στο σπίτι της τα τρία αγόρια και τα κάνει διαδοχικά άντρες, έκανε τους πιτσιρικάδες να βλέπουν και να ξαναβλέπουν την ταινία. Οι γονείς από την άλλη, σκανδαλίστηκαν τόσο πολύ από τις ερωτικές σκηνές και τα γυμνά της ταινίας, που διαμαρτύρονταν και ζητούσαν από τις Αρχές να απαγορευτεί η προβολή της. Τέτοια κατάσταση επικρατούσε το μακρινό 1978!

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ. Οι γρανίτες απέκτησαν κι άλλες γεύσεις εκτός από λεμόνι και φράουλα, και αυτές οι ταινίες προκαλούν μόνο θυμηδία, καθώς μας φαίνονται πλέον τελείως αφελείς και σχεδόν αθώες.
Και ευτυχώς που τα πράγματα έχουν αλλάξει, γιατί αν παρέμεναν ίδια ίσως δεν θα μπορούσα να είχα συνευρεθεί με την δεσποινίδα Ιολάνδη. Κάπου εδώ, θα πρέπει να αναφέρω, ότι ήταν από τις ελάχιστες φορές που όταν άνοιξα την πόρτα του ξενοδοχείου ημιδιαμονής το οπτικό ερέθισμα ήταν ανώτερο από αυτό που ανέμενα. Η Γιολάντα είναι μια εύρωστη μελαχρινή ψηλή κοπέλα, με πικάντικο πρόσωπο που το κοσμούν δυο πράσινοι οφθαλμοί και ένα γλυκό χαμόγελο. Ζωηρή παρουσία που γεμίζει γρήγορα το χώρο με το μεσογειακό της ταμπεραμέντο και που σύντομα δημιουργεί ευχάριστο κλίμα. Κατά την έκδυση της αποκαλύφθηκε κλασικός πελοποννησιακός σωματότυπος τύπου αμφορέας, στην σφριγηλή καλαίσθητή του εκδοχή. Μαυρισμένη με tan lines που προσωπικά με τρελαίνουν, μοσχομυριστή και πεντακάθαρη, με βελούδινη αίσθηση ακόμα και στα χορταστικά χείλη του αιδοίου της.
Όσον αφορά τώρα τα υπόλοιπα, θα μου επιτρέψετε να μην σας φορτώσω με ανούσιους κομπασμούς λεπτομερών περιγραφών στάσεων κάμα σούτρα, λαβών κλινοπάλης, τσουτσουνοπροώσεων, πουτσοσφυροκοπημάτων, βυζοψωλοσυγκολλήσεων και λοιπών μηχανουργικών εργασιών, αλλά να σταθώ σε ορισμένα σημεία που τα θεωρώ πιο ουσιαστικά. Οι επιδόσεις της κοπελιάς στο στοματικό είναι άψογες και κατά την διάρκεια του πρωκτικού με παρακαλούσε να μη τελειώσω γιατί ήθελε κι άλλο. Καθ΄όλη την διάρκεια της συνάντησής μας υπήρξε δεκτική σε αλλαγές στάσεων και σε οιεσδήποτε απαιτήσεις (εντός λογικών πλαισίων), παραινετική με αληθοφανή συμμετοχή (κραυγούλες, επιφωνήματα), καθώς και ευχάριστη συζητήτρια κατά το κοινωνικό διάλειμμα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα ραντεβού με μια σεξεργάτρια;

Κλείνοντας, και μιας και παραπάνω αναφέρθηκα στις γρανίτες, αν η Γιολάντα ήταν γρανίτα, θα ήταν σίγουρα γρανίτα από γουρουνοπούλα. Μια καλομαγειρεμένη και περιποιημένη ευωδιαστή γουρουνοπούλα, με τόσο τραγανή πέτσα και τόσο πλούσια γεύση, που όσο χορτάτος και να είναι κάποιος, σίγουρα θα μπει στον πειρασμό να πάρει ένα μεζέ. Δια ταύτα, συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους από εσάς θέλουν να δοκιμάσουν κάτι τέτοιο, να την λάβουν σοβαρά υπόψιν ως επιλογή.