Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο γέρο Simon Templar βρισκόταν ακόμα στο λουτρό όταν άκουσε τους χτύπους στην πόρτα του δωματίου. Σκούπισε με την πετσέτα πρόχειρα το κορμί του και την τύλιξε γύρω από την μέση του. Κατευθύνθηκε στον καθρέπτη και κοιτάζοντας το είδωλό του πέρασε βιαστικά τα δάκτυλα του ανάμεσα από τα λιγοστά μαλλιά που του είχαν απομείνει σε μια προσπάθεια να χτενιστεί. Κατόπιν, άρχισε να βαδίζει τα λίγα μέτρα που τον χώριζαν από το κορίτσι που περίμενε, και που θα του προσέφερε τις ερωτικές του υπηρεσίες έναντι αμοιβής. Στα λίγα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν μέχρι να αγγίξει το πόμολο της πόρτας προσπαθούσε να μαντέψει το παρουσιαστικό της. Είχε δει βέβαια μερικές φωτογραφίες της, οι οποίες του είχαν δώσει κάποια ιδέα σχετικά με τον σωματότυπο, αλλά το πρόσωπό της παρέμενε μυστήριο.
Άνοιξε την πόρτα και αντίκρισε μια σχετικά μικρόσωμη νεαρή κοπέλα, ντυμένη περισσότερο "κοριτσίστικα" παρά "γυναικεία", που του χαμογελούσε. Το βλέμμα του διέτρεξε την φιγούρα της και σταμάτησε στις ψηλοτάκουνες γόβες που φορούσε. Αυτό, όχι επειδή είχε κάποιο "φετίχ" με τα παπούτσια, ούτε επειδή του είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον το ιδιαίτερο του σχήματός τους. Απλώς τις έβρισκε αταίριαστες με το υπόλοιπο ντύσιμό της. Έπειτα σήκωσε τα μάτια του και την κοίταξε στο πρόσωπο. Το βρήκε συμπαθητικό. Είχε όμως κάτι που δεν του άρεσε και που δεν μπορούσε να προσδιορίσει. Ίσως αυτό να ήταν το περίτεχνο χτένισμα της ξανθόχροης κόμης της που δεν την κολάκευε καθόλου. Ίσως πάλι να ήταν το μακιγιάζ, που αντί να αναδεικνύει τα καλοσχηματισμένα της μάτια και χείλη, τόνιζε την μύτη και τις παρειές της. Τελικά σχημάτισε την εντύπωση πως το πρόσωπό της δεν αποτελούσε το πιο δυνατό της σημείο. Τους λογισμούς του διέκοψε η φωνή της κοπέλας :

-Καλησπέρα. Είμαι η Peny. Μπορώ να περάσω;

Ο γέρο Templar αποκρίθει :

-Μα φυσικά γλυκιά μου. Αγένεια μου που σε έχω τόση ώρα να στέκεσαι έξω. .. Πέρασε μέσα...

Η Peny μπήκε σχεδόν τρέχοντας στο δωμάτιο, εναπόθεσε βιαστικά τα προσωπικά της αντικείμενα στο τραπέζι και κατευθυνόμενη προς το λουτρό στράφηκε προς τον γέρο λέγοντας του:

-Βλέπω ότι είστε έτοιμος. Πάω και εγώ να φρεσκαριστώ λίγο. Δεν θ' αργήσω...

Στο διάστημα που η Peny έπαιρνε το λουτρό της ο Simon έχοντας πια ολοκληρωμένη την εικόνα της στο μυαλό του, φαντασιωνόταν το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Κάπνιζε βηματίζοντας το μήκος του δωματίου και οργανωτικός όπως ήταν προσπαθούσε να καταστρώσει σχέδια. Ήταν καλός στο να οργανώνει σχέδια. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, δεν του έβγαιναν σχεδόν ποτέ. Βέβαια ενδόμυχα το γνώριζε αυτό. Του άρεσε όμως να προχωρά πάντα βάσει σχεδίου. Του έδινε την ψευδαίσθηση ότι ακόμα κι αν κάτι πήγαινε στραβά, ένα καλά οργανωμένο σχέδιο θα του επέτρεπε να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης.

Η πόρτα του λουτρού άνοιξε και η Peny βγήκε τυλιγμένη με την πετσέτα. Ο γέρος την πλησίασε της έπιασε τα χέρια, την κοίταξε στα μάτια και της είπε:

-Μπορώ να έχω την χαρά της αποκάλυψης;

Η Peny έγνεψε καταφατικά. Ο Templar άρχισε να την γδυμνώνει αργά. Ανέκαθεν του άρεσε αυτή η διαδικασία. Ως νεαρός μάλιστα, έβρισκε ενίοτε μεγαλύτερη ικανοποίηση στο να καταφέρνει να γδύνει τις κόρες που είχε θέσει ως στόχο, σε σχέση με την ικανοποίηση που του προσέφερε κατόπιν η συνουσία μαζί τους. Όταν την ξεγύμνωσε εντελώς την αγκάλιασε και άρχισε να να την φιλά. Τα χείλη του διέτρεχαν το λαιμό της, τούς ώμους της, τους λοβούς των αυτιών της. Αίφνης την ανασήκωσε και την ξάπλωσε μαλακά στο κρεβάτι. Τα χείλη του διέτρεχαν τώρα τα μικρά της στήθη, τις μεγάλες σκληρές και πεταχτές θηλές της, την κοιλιακή της χώρα, ενώ με τα χέρια του θώπευε το τρυφερό της αιδοίο, νιώθοντας στα ακροδάκτυλα του τους χυμούς που δειλά είχαν αρχίσει να αναβλύζουν. Η κόρη τον ανέτρεψε και άρχισε να του ανταποδίδει τις αβρότητες. Ξαπλωμένη όπως ήταν επάνω στο γέρο ένοιωσε την αρσενική φύση του να διογκώνεται. Τότε, ανασηκώθηκε και γονάτισε στο πλάϊ του. Με το δεξί της χέρι έσφιξε το ερεθισμένο μόριο του, έσκυψε, το φίλησε, και αφού το περιέφερε με έκφραση λαγνείας σε ολόκληρο το πρόσωπο της, σούφρωσε τα χείλη της και άρχισε να τρίβει την βάλανο επάνω τους. Αιφνιδιαστικά, εκτόξευσε την γλώσσα της και αφού έγλειψε για αρκετό χρόνο την ουρήθρα και τον τεντωμένο χαλινό, το ανέλαβε στο στόμα και άρχισε να το πιπιλίζει γλυκά, ενώ, με το αριστερό της χέρι θώπευε και πίεζε απαλά τους όρχεις του Templar. Ο γέρος αναφωνούσε κατά διαστήματα από την ηδονή που ένιωθε, ρίχνοντας κλεφτές ματιές σε αυτό που έκανε η Peny στη στύση του και χάϊδευε τα οπίσθια της. Η κόρη, βλέποντας τον Simon να ηδονίζεται, συνέχισε να τον παίρνει όλο και πιό βαθιά στο στόμα της μέχρι που άρχισε να πνίγεται. Ο Templar, μόλις μετά βίας κατάφερε να συγκρατηθεί και να της ζητήσει να μπει στο άνθος της. Τότε, η του πέρασε προσεκτικά την προφύλαξη και τον ρώτησε:

-Πως με θέλετε;

Ο Simon της υπέδειξε θέση προς συνουσία με τον τρόπο το σκύλων. Πήγε πίσω της και κρατώντας την με δύναμη από τα ισχία, μπήκε μέσα της και έμεινε ακίνητος. Η κόρη έβγαλε έναν πνιχτό ήχο, γύρισε το κεφάλι της ούτως ώστε να τον βλέπει, και δαγκάνωντας τα χείλη της άρχισε να κινεί την λεκάνη της, παλινδρομώντας ρυθμικά την φύση του γέρου εντός του θερμού της κόλπου ψελλίζοντας προστυχιές. Πέντε ως έξι λεπτά θα διήρκησε αυτή η διαδικασία, όταν ο μέχρι στιγμής ακίνητος Templar άρχισε να κινείται με σφοδρότητα, ωθώντας βίαια το μέχρι διαρρήξεως ερεθισμένο όργανο του στην τρυφερή οπή της νεαρής κοπέλας. Ένιωθε το τέλος να πλησιάζει. Αίφνης, έμπηξε με μανία όλη την φύση του μέσα της, και βγάζοντας μια κραυγή ηδονής, έμεινε πάλι ακίνητος εκβάλλοντας τους χυμούς του. Έμεινε για αρκετά δευτερόλεπτα σε αυτή την θέση μέχρις ότου οι χτύποι της καρδιάς του να επανέλθουν σε κάποια φυσιολογικά επίπεδα. Έπειτα ράπισε ελαφρά τα οπίσθια της Peny και αποτραβήχτηκε.

Αφού πήραν και οι δύο ένα πρόχειρο λουτρό, ξάπλωσαν στο κρεβάτι, όπου η κοπέλα άρχισε να του διηγείται ένα αστείο περιστατικό που τις είχε συμβεί. Ο γέρος που είχε ανάψει ένα τσιγάρο φαινόταν να την άκουγε προσεκτικά. Στην πραγματικότητα όμως διάφορες σκέψεις στροβιλίζονταν στο μυαλό του, καθώς την κοίταζε. Όσο περισσότερο παρατηρούσε την Peny, τόσο περισσότερο αντιλαμβανόταν, πως για μια ακόμα φορά ήταν συμπρωταγωνιστής μιας παραλλαγής ενός έργου που είχε πάντα το ίδιο θέμα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η συμπρωταγωνίστρια του δεν ήταν και τόσο όμορφη στο πρόσωπο. Όπως επίσης, δεν ήταν η πρώτη φορά που δεν διέθετε τέλειες αναλογίες στο σώμα. Για ακόμα μια φορά, αισθήματα γι΄αυτήν, πέραν μιας φιλικής διάθεσης που έδειχνε σε σχεδόν όλα τα νεαρά θηλυκά, δεν έτρεφε. Είχε βέβαια επιδείξει προηγουμένως προσήλωση στο έργο της και προσπάθησε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του, αλλά από την άλλη, την συνεύρεση μαζί της δεν θα την χαρακτήριζε ως κάτι το ξεχωριστό, όπως και τόσες άλλες συνευρέσεις άλλωστε. Παρ΄όλα αυτά τον είχε κυριεύσει και πάλι μια αίσθηση γαλήνης. Μια αίσθηση που δεν μπορούσε να συνδέσει με την ενίοτε κοπέλα, χωρίς να υπεισέρχονται άλλοι παράγοντες.

Προσπαθώντας να κατανοήσει το γιατί, μπήκε σε μεταγνωστική διαδικασία. Άρχισε να συλλογίζεται, για το αν πραγματικά γνωρίζει και κατανοεί το επίπεδο και τις δυνατότητες της σκέψης του, όπως επίσης και του προσωπικού του συστήματος επεξεργασίας των πληροφοριών και οικοδόμησης της γνώσης του. Κατόπιν, άρχισε να ελέγχει, όχι μόνον τις γνωστικές διαδικασίες, αλλά και τα συναισθήματα και τα κίνητρα που τον οδηγούσαν συνεχώς σε τέτοιου είδους συνευρέσεις. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε να συνειδητοποιεί το πως σκέφτεται. Η συνειδητοποίηση αυτή, ξεκίνησε με την σειρά της να καθιστά ορατές μερικές απο τις αόρατες σκέψεις του, και συνειδητές μερικές απο τις ασυνείδητες διαδικασίες στις οποίες συχνά μετείχε. Συνειδητοποίησε, πως σε αυτές τις καταστάσεις τον οδηγούσαν κάποιες παράμετροι, που μπορεί στην σύνθεση τους και να εναλλάσσονταν. Μία όμως παρέμενε πάντα σταθερή παίζοντας τον ρόλο του καταλύτη. Η ενστικτώδης και επιβλητική ανάγκη, εκτόνωσης της γενετήσιας ορμής. Με μια λέξη " η καύλα". Η καύλα πάντα κατάφερνε να του θολώνει το μυαλό. Κατάφερνε να κάνει τα αδιάφορα θηλυκά, να μοιάζουν ενδιαφέροντα. Να καθιστά τις μέτριες σεξουαλικές επιδόσεις τους, ικανοποιητικές. Να περνά την ιδιότροπη συμπεριφορά τους ως νάζι. Να κάνει να φαντάζουν ως λογικές, οι υψηλές χρηματικές τους απαιτήσεις.

Εκείνη την στιγμή, εκτός των λοιπών συνειδητοποιήσεων, συνειδητοποίησε πως είχε περάσει η ώρα, και πως με το πέρας της συνευρέσεως έπρεπε να καταβάλλει στην κοπέλα το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 150 Ευρώ. Βέβαια, η μεταγνωστική εμπειρία* που είχε με την Peny ήταν και εποικοδομητική και αποδοτική, πλην όμως, δεν θα την πλήρωνε γι΄αυτό. Και κατά την κρίση του, τόσο η εμφάνιση της, όσο και οι υπηρεσίες που του παρείχε μέχρι στιγμής δεν δικαιολογούσαν το συγκεκριμένο αντίτιμο. Αυτό μάλιστα, την στιγμή που υπάρχουν αρκετές κοπέλες, είτε πιο εμφανίσημες, είτε πιο ζωηρές, είτε και τα δυο μαζί, που προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες σε αρκετά χαμηλότερο κόστος. Αδιόρθωτος όμως όπως ήταν σκέφτηκε: "Δεν βαριέσαι... καύλα είναι αυτή.. Τουλάχιστον να προλάβω να ρίξω άλλον έναν για να ανεβάσω λίγο την σχέση απόδοσης/τιμής."


*Οι μεταγνωστικές εμπειρίες αφορούν ένα σύνολο στοιχείων, αισθημάτων και συναισθημάτων, που δύνανται να είναι μακράς ή σύντομης διάρκειας και να λάβουν χώρα οιανδήποτε στιγμή πρίν ή μετά ή κατά την διάρκεια κάποιου εγχειρήματος. Αν και ο Flavell διακρίνει τη μεταγνωστική γνώση από τη μεταγνωστική εμπειρία, είναι σίγουρο ότι η μεταγνώση αναπτύσσεται αργά και κυρίως κατά τη διάρκεια απόκτησης εμπειριών οι οποίες έχουν να κάνουν με τον «χώρο» της γνωστικής δραστηριότητας.