Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ησυχία μην ξυπνήσεις τα παιδιά / Η Cecilia, της σιωπής.

Μεταξύ αυτών των δύο τίτλων αμφιταλαντευόμουν. Τελικά, έβαλα μια αγαπημένη διασκευή των Disturbed. Το ραντεβού ήταν ούτε μισό γεμάτο, ούτε μισό άδειο, απλά μισό. Σε αυτό ρόλο ίσως έπαιξε, ότι ξεκίνησε με 40 λεπτά καθυστέρηση λόγω κίνησης. Το πρακτορείο με είχε ενημερώσει σχετικά έγκαιρα, αλλά αφού πρώτα είχα κλείσει δωμάτιο, για καθυστέρηση 20 περίπου λεπτών.

Στη διάρκεια της αναμονής είχα μια ευχάριστη επίσκεψη λάθος δωματίου. Η πόρτα χτύπησε στην ώρα του δικού μου αρχικά προγραμματισμένου ραντεβού και με όμορφο αέρα μπούκαρε μέσα μια παλιά αγαπημένη. Έπρεπε να εκμεταλλευτώ το λάθος ραντεβού και να ακυρώσω αυτό που καθυστερούσε, αλλά σκέφτηκα τον συνάδελφο που θα περίμενε χωρίς να φταίει.
Τέλος πάντων, όπως ανέφερα η κοπέλα ήρθε 40 λεπτά καθυστερημένα. Στο πρώτο «hi» μπουκάρει, φιλάει μάγουλο και πάει στο κομοδίνο που είχα αφήσει τα λεφτά. Ρωτά, αν είναι για εκείνη(?) και αρχίζει να ψάχνει την τσάντα της να βρει προφυλακτικά, λιπαντικό και πορτοφόλι. Εγώ να κοιτάζω την πλάτη της και να περιμένω να δω πότε θα γυρίσει κεφάλι να πει μια κουβέντα να ρίξει ένα χαμόγελο. Αφού τελειώνει το άδειασμα, με πλησιάζει με φιλάει και πάει βιαστικά για μπάνιο. Ίσα που ανταλλάξαμε μια αγκαλιά. Φαινόταν κάπως στην τσίτα, κάπως αρπαγμένη, νευριασμένη, βιαστική, ενοχλημένη και άλλα πολλά που προμήνυαν ξεπέτα.
Όσο περιμένω να πλυθεί-ετοιμαστεί κάθομαι στον καναπέ του δωματίου και σκέφτομαι πως να σωθεί η φάση που ξεκινάει στραβά και προσπαθώ να διώξω αρνητικές σκέψεις. Εκείνη να παίρνει το χρόνο της στο μπάνιο και εγώ να κοιτάζω το κινητό…

Στα της εμφάνισης, δε μου φάνηκε τόσο κοντά στις φωτογραφίες σαν να είναι παλιότερες ή αρκετούτσικα επεξεργασμένες. Μια όμορφη Ποκαχόντας κάπως τσιτωμένη, όπου η αρνητική διάθεση, τα λίγα χαμόγελα, τη χάνουν σε γοητεία. Το ντύσιμο της ήταν ένα μαύρο παντελόνι με ένα μπλουζάκι σαν σεντόνι ή κασκόλ. Από μέσα ήταν εντελώς γυμνή. Δεν είχε εσώρουχα. Της τα είχε καβατζώσει ο προηγούμενος ως ενθύμιο ή τρόπαιο, δεν ξέρω, αλλά ακόμα και το γδύσιμο κρύβει μια ομορφιά κάνοντας την προσμονή ακόμα πιο έντονη. Το σώμα της μου άρεσε, αν και ο κώλος της δεν είναι ο μοντελέ, αλλά αρκετά πλαδαρός και γήινος με τα όλα του.Τη ρώτησα, αν θέλει να παραγγείλω κάτι. Ζήτησε κόκα κόλα. Όπως ανέφερα στο μπάνιο έμεινε αρκετά. Βγήκε με μια πετσέτα που βιάστηκε να ρίξει και της είπα να ξαναβάλει και να έρθει να καθίσει στα πόδια μου. Το στήθος της έχει μια κατιούσα λόγω βάρους και φαίνεται φυσιολογικότατο για σιλικονάτο, δε διέκρινα τομή ούτε το έψαξα. Τη ρώτησα, αν είναι κουρασμένη ή νευριασμένη, απάντησε αρνητικά και με απορία.

Να μην πολυλογώ. Φιλιά με γλωσσίτσα δειλά και παιχνιδιάρικα. Χουφτώματα μπόλικα και αφού έβλεπα τη φάση επίσπευσα τη διαδικασία. Από τον καναπέ οδηγηθήκαμε στο κρεβάτι. Μια στάση ήταν αρκετή, με τζελ και ημίχρονο για μπάνιο και οι δυο. Ο 2ος γύρος είχε μόνο γλυφομούνι. Απόλαυσα το καθαρό μοσχομυριστό μουνάκι με μια κοπέλα που δεν ακουγόταν. Δε με χάλασε. Αν δε με χάιδευε ή κουνούσε τα πόδια στους ώμους μου, θα έλεγα ήταν νεκρή. Τσέκαρα που και που, ότι δε γλύφω κάνα πορτατίφ για σιγουριά. Βασικά εστίασα στο ροζουλί όπως το άνοιγα μουνάκι. Οι ρόγες της ανταποκρίνονταν, εκείνη ίσα που κούναγε τη λεκάνη της, οι γεύσεις από λιπαντικό άλλαζαν και εκείνη με μάτια κλειστά να απολαμβάνει (?). Μπορεί και να κοιμόταν….
Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος από το κλασικό επίμονο τηλέφωνο του οδηγού. Σε ακούσαμε ρε φίλε, έλεος! Εκείνη δεν απάντησε αμέσως και της είπα να το τσεκάρει μήπως, είναι κάτι επείγον. Δε βιάστηκε. Άραξε λίγο ακόμα, αφέθηκε στη φάση και μπήκε μπάνιο να ετοιμαστεί στα γρήγορα.

Έφυγε όπως μπήκε, σε φάση σφαίρας, απλά με ευχαρίστησε είτε από ευγένεια είτε από ειλικρίνεια. Είναι πολλά τα "δεν" σε αυτό το ραντεβού. Δε με ενθουσίασε. Δε με ταξίδεψε. Δε με γοήτευσε. Σίγουρα κι εγώ θα έχω τα "δεν" μου, αλλά στην περίπτωση του πελάτη δεν πήρα σχεδόν τίποτα από όσα ζητούσα και απλά προσπάθησα να σώσω ένα κακό ραντεβού σε μέτριο, ώστε να μην κλαίω τουλάχιστον τον χρόνο μου. Δε θα την πρότεινα επειδή δεν είναι κοντά στις περισσότερες φωτογραφίες, δε φαίνεται να πολυγουστάρει ή να αποδέχεται το τι κάνει. Μπορεί να είναι λάθος η εντύπωσή μου. Είτε κουρασμένη, είτε νευριασμένη, είτε βαριεστημένη, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Τελευταία δεν είμαι σε “mood” να δικαιολογώ. Μπορεί το προηγούμενο ραντεβού να μην ήταν καλό, μπορεί ο συνάδελφος να την ξεθέωσε, μπορεί η κίνηση στους δρόμους να την κούρασε. Σίγουρα όμως το δικό μας κύλισε πολύ χαλαρά για εκείνη, μπορεί και να χαλάρωσε δεν είπε κάτι αλλά θα έπρεπε τουλάχιστον να δείξει λίγη παραπάνω διάθεση.

Να μην παρεξηγηθώ. Αρκέτές κλείνουν τα μάτια για απόλαυση, στην προκειμένη περίπτωση ήταν σαν να μην ήθελε να βλέπει, είτε εμένα είτε που βρίσκεται. Ήταν σχετικά δεκτική, αν και δεν τη ζόρισα πουθενά, ούτε πήρα πρωτοβουλίες για να λέω ότι πήρα και να τη φέρω σε δύσκολη θέση. Πιο πολύ να σώσω μια φάση που δεν ξεκίνησε καλά και ήθελα να τελειώσει αναίμακτα χωρίς παρατράγουδα ή καυγάδες. Στην τελική πάντα ξεκαθαρίζω αμέσως μετά τη χαιρετούρα ότι αν κάτι δεν αρέσει ή το θέλουν αλλιώς να μου το πουν, αφού θέλω και εκείνες όσο το δυνατόν να περάσουν καλά. Κουβέντες δεν ανταλλάξαμε δε φάνηκε να ενδιαφέρεται. Μόνο για το τι μουσική να βάλει να παίζει και έπαιξαν κάτι βραζιλιάνικα. Ααααα τις αρέσουν τα τούρκικα τραγούδια και ίσως θα έπρεπε να της προτείνω να βάλει τέτοια.

Ενημέρωσα το γραφείο ότι πέρασα σχετικά καλά και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν τους λόγους και με ευχαρίστησαν για το feedback.
Αυτά τα λίγα για τη Cecilia, της σιωπής…

υγ. Ο που βάζω παραπλανητικές τις φωτογραφίες είναι ο κώλος της και το ότι δε φαίνεται fit ή κάποιες παρείναι παλιές.
Είναι η κοπέλα των φωτογραφιών.