Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η ταινία έχει γυριστεί σε μια παρατημένη, στα μπετά, μεγάλη οικοδομή, με τους τοίχους γεμάτους από γραφήματα.
Η πρώτη σκηνή ξεκινάει με λεσβιακό, μεταξύ της Ελίσκα και της 'Ινα, ενώ στη συνέχεια μπαίνει στη φάση κι ο Τεό. Η μπικινοφορούσα Ελίσκα τρέχει μέσα στο εγκαταλειμμένο κτίριο να ξεφύγει από κάποιον, που σύντομα αποδεικνύεται πως είναι κάποια και συγκεκριμένα η επίσης μπικινοφορούσα 'Ινα, η οποία τελικά τη βουτάει απ' τον λαιμό, την ξαπλώνει σ' ένα ντιβάνι και ξεκινάει το "παιχνίδι". Η ξανθωπή Ελίσκα είναι μια όμορφη λεπτοκαμωμένη αψηλή νέα γυναίκα, ενώ η μελαχρινή 'Ινα, που είναι επίσης όμορφη και νέα, είναι σαφώς πιο γεροδεμένη. Οπότε το γεγονός πως εκείνη έχει κυρίως τον ενεργητικό ρόλο ταιριάζει. Βέβαια στη συνέχεια αναλαμβάνει "να οδηγήσει" κι η Ελίσκα. Ο Τεό τώρα εμφανίζεται διακριτικά στο πλάνο να τρίβει το κανονικών διαστάσεων καυλί του και σιγά σιγά, όσο το παιχνίδι μεταξύ των δύο γυναικών συνεχίζεται, παίρνει κι εκείνος μέρος. 'Ομως μόνο με την 'Ινα. Στην αρχή του κάνει πίπα, μετά τη γαμάει από πίσω ενώ εκείνη γλείφει το μουνί της Ελίσκα και στο τέλος, αφού εκείνος έχει χύσει, τον τσιμπουκώνει φουμάροντας και φυσώντας τον καπνό στον πούτσο του.
Κάποιες παρατηρήσεις στην παραπάνω σκηνή. Πρώτον, τουλάχιστον η Ελίσκα θα προτιμούσα να ήταν ντυμένη με ρούχα τα οποία και θα της έβγαζε βίαια η 'Ινα. Δεύτερον, αντί για καινούργιο ντιβάνι, ίσως ήταν πιο φυσικό να υπήρχε ένα παλιό στρώμα. Τρίτο και βασικό, τα φιλιά και τα γλειψίματα θα τα ήθελα πιο βαθιά και όχι ακρογλώσσια και σύντομα. Αφού έφερναν που έφερναν τις γλώσσες τους σ' επαφή. Μάλλον δεν έχουν δει σκηνές με βραζιλιάνες λεσβίες... Τέταρτον, δεν είναι δυνατόν κάποια που βιάζεται να διευκολύνει με τις στάσεις του σώματός της τον βιαστή της. Θα μου πείτε υπάρχει και το γνωστό γνωμικό...
Η δεύτερη σκηνή, ξεκινάει με την Αλεξάνδρου να οδηγεί την καυλιάρα Χρύσα σ' ένα κρεβάτι. Εκεί λαμβάνει χώρα λεσβιακός έρωτας μεταξύ τους με τα ίδια επιφανειακά φιλιά-γλειψίματα και τυποποιημένα λόγια, «με καυλώνεις πολύ μωρό μου!», ενώ στη φάση μπαίνει, πάντα διακριτικά, ένας έγχρωμος με φυσιολογικών διαστάσεων "εργαλείο". Ακολουθούν: πίπα της Χρύσας, ενώ η Αλεξάνδρου της γλείφει το μουνί και την κωλοτρυπίδα, ωραία γλωσσόφιλα μεταξύ του νέγρου και της Αλεξάνδρου, γαμήσι σε διάφορες στάσεις και συνδυασμούς, γλειφομούνι του Κρίστιαν στη Χρύσα. Στο τέλος τις χύνει στα στόματά τους κι εκείνες ψευτοφιλιούνται με τα ψωλοχύματα να κρέμονται...
Στη "γέφυρα", πριν την τρίτη σκηνή, η 'Ινα εκμυστηρεύεται στο κοινό (δηλαδή σε μας) πως θα ήθελε να τη γαμήσει ένας άγνωστος του οποίου δεν θα έβλεπε το πρόσωπο. Ο "άγνωστος" αυτός είναι ο Τεό, που φορώντας μια μάσκα κι ένα μαύρο ντόμινο, "φορτώνει" στην καρότσα ενός Λαντ Ρόβερ, πάνω στην οποία χαιδεύεται η 'Ινα, «φρέσκο κρέας», δηλαδή τη Σάννυ. Ακολουθούν ηδονικές βαθιές εισπνοές του Τεό μέσα στις γόβες της Σάννυ, ακρογλώσσιο γλείψιμο του Τεό, διαμέσου της μάσκας του, στα πόδια της Σάννυ, επιφανειακή αιδοιολειχία μεταξύ των γυναικών, πίπα, γαμήσι σε διάφορες στάσεις με τις δύο γυναίκες. Εκεί υπάρχει η μοναδική σκηνή πρωκτικού έρωτα, όταν ο Τεό γαμάει τον κώλο της Σάννυ. Στο τέλος χύνει με μαλακία.
Στην τέταρτη σκηνή, η Αλεξάνδρου βιάζεται από τον γκριζομάλλη Δημήτρη ΧΧΧ, εάν εξαιρέσω την τραγική ηθοποιία της, «Σας παρακαλώ κύριε, τι κάνετε;», είναι η πιο δυνατή σκηνή της ταινίας, με τον Δημήτρη να παίζει αρκετά ρεαλιστικά (τη χαστουκίζει, της βάζει δάχτυλα στο στόμα ενώ της κάνει γλειφομούνι, της ανοίγει βίαια τα πόδια για να προσεγγίσει τ' απόκρυφά της, της σπρώχνει τα χέρια που προσπαθούν να τον απωθήσουν, της φτύνει το μουνί, της το χτυπάει, της ρουφάει παθιασμένα τα βυζιά) και να διατηρεί την καλύτερη στύση, συγκριτικά με τους άλλους δύο πρωταγωνιστές (όταν κάποια στιγμή η φυσιολογικών διαστάσεων ψωλή του βγαίνει απ' το μουνί της Αλεξάνδρου, ταλαντεύεται...). Αλλωστε του το λέει κι εκείνη: «Καυλιάρη μου, η πούτσα σου είναι πέτρα!». Στο τέλος τη χύνει στη μάπα!
Επίσης ενδιαφέρον είναι το κομμάτι απ' τα παρασκήνια, που διαθέτει το ΝτιΒιΝτι...
Συνοψίζοντας, δεν μου άρεσε η συγκεκριμένη τσόντα. Η εμφάνιση των πρωταγωνιστών ήταν μια χαρά. Η σκηνοθεσία μέτρια. Το σενάριο κι οι υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών (ιδίως των γυναικών) δράμα...