Lilly citytour ανεξάρτητη

Μέχρι πριν από μερικές μέρες θεωρούσα ότι η μέγιστη προσβολή κατά της αδιαμφισβήτητης ικανότητάς μου να οδηγώ τις εργαζόμενες σε κατάσταση ερωτικής διέγερσης ... ίσως και παραληρήματος ... ήταν η φράση < Μη με χαϊδεύεις. Χαλαρώνω και θα κοιμηθώ >, η οποία εκστομίσθηκε από μία άθλια και ποταπή εργαζόμενη στην πρώτη και τελευταία επίσκεψή μου σε στούντιο της πόλης μου.
Βερολίνο, πριν από λίγες μέρες.
Αναπάντεχο και μοναχικό διήμερο ταξίδι και άμεση λήψη απόφασης περί επιθεωρήσεως του εκεί εργατικού δυναμικού. Τελώντας σε κατάσταση οιήσεως [ το θέμα έχει αναλυθεί διεξοδικά υπό του κ. bakalhs πριν από λίγο καιρό ], άρχισα να τηλεφωνώ στα τηλέφωνα, που εύρισκα στο smart phone μου.
17 [ ! ] άκαρπα τηλεφωνήματα αργότερα και η διαχρονικά επιβεβαιωμένη ενδοπαλαμική πεοπαλινδρόμηση φάνταζε ως η μόνη διέξοδος προς την ανακούφιση για τον ταλαιπωρημένο αυτό άντρα.
Πλην όμως ικανή ποσότητα πεπαλαιωμένου αφεψήματος του εκ Σκωτίας οίκου Ιωάννου του Περιπατητή [ μεγάλη η χάρη του ] επανέφερε την αισιοδοξία στην ζωή μου. Για την ακρίβεια επανέφερε την αφροσύνη αφού υπακούοντας στην πρόσφατη προτροπή του κ. bakalhs περί συλλογής προφορικών πληροφοριών, ζήτησα βοήθεια από Τούρκο υπάλληλο του ξενοδοχείου μου. Μου είπε ότι μπορούσε να μου βρει συνοδό. Piece of cake, kardes [ γκαρντάσι ], μου απάντησε και τσέπωσε το 10ευρω.
Ζήτησα να είναι καυκάσια [ λευκή ], 40+, αδύνατη [ αν γίνεται ] και να μιλά Αγγλικά.
Πραγματικά 45 λεπτά αργότερα στο δωμάτιό μου μπήκε η Lilly, νέγρα, 30 - 32 χρονών, ευτραφής και κάτοχος 11 αγγλικών λέξεων. Δεν είχα πια άλλη επιλογή και την αποδέχθηκα ευχόμενος, νοερά, στον Τούρκο υπάλληλο πολλές και επιτυχημένες παθητικές συνευρέσεις.
Βραχύτατο σόσιαλ στη νοηματική, κυρίως για να μάθω αν είναι από πρακτορείο και όχι από το πεζοδρόμιο. ΄Ηταν από πρακτορείο.
Κατά την διάρκεια της εκδύσεώς μας μου έδειξε τους κόκκους της σκόνης σε μία αχτίδα φωτός και μου είπε ότι αυτοί είναι το πιο μικρό πράγμα στον κόσμο. Και τότε εγώ θεώρησα ότι είχε έλθει η στιγμή να πω ένα από τα γνωστά μου ευφυολογήματα [ για τα οποία μετανιώνω την επόμενη 10ετία ] και της είπα ότι το μικρότερο πράγμα στο κόσμο είναι το μποζόνιο του Higgs [ Higgs boson ]. Προφανώς και δεν κατάλαβε αφού έδειξε το πέος μου και άρχισε να επαναλαμβάνει boson, boson ... [ σκασμός, εσείς που διαβάζετε ]. Προσπάθησα να της εξηγήσω στ΄ Αγγλικά ότι η σωστή λέξη είναι παλούκι, στύλος κλπ αλλά ...
Σλαρπ, boson, σλουρπ, σλουρπ, boson, boson, σλααρπ ... [ ήχοι αρξάμενης επιθετικής, ακαλύπτου, υγρής, ρηχής και υπό της χειρός της υποβοηθούμενης πεολειχίας ]. Οι πολλές ώρες όμως της προσμονής μου είχαν κάνει σχεδόν όλη την δουλειά και πολύ γρήγορα ένιωσα ότι θα τελείωνα. Το ένοιωσε όμως και η πονηρή εργαζόμενη και τραβήχθηκε αμέσως και με μία εξαιρετικά γρήγορη κίνηση έφερε το ένα πέλμα της κάτω από το πέος μου, ως βάση και με το άλλο πέλμα επιχειρούσε παλινδρόμηση. Δεν το είχα ξαναδοικιμάσει και γι΄ αυτό την ακολούθησα. Οι λεπτές ροζ κάλτσες της βοηθούσαν την τριβή και ο οργασμός επετεύχθη, η ένταση του οποίου μεγιστοποιήθηκε με δική μου χειρομάλαξη. Ετσι η πονηρή εργαζόμενη ξεμπέρδεψε με την πρώτη στύση μου. Είχαν περάσει μόλις 40 λεπτά από το συμφωνημένο και ήδη πληρωμένο δίωρο [ 220 € ].
Με κατέλαβε απελπισία για το πως θα εξελιχθεί το υπόλοιπο της συνάντησης αφού ξαπλώσαμε στο κρεβάτι για την καθιερωμένη ανάπαυλα. Μου μιλούσε στα Γερμανικά, που εγώ δεν καταλάβαινα και της μιλούσα στ' Αγγλικά, που αυτή δεν καταλάβαινε.
Πλέον ήμουν έτοιμος να την αποπέμψω αφού ούτως ή άλλως δεν τρελλαίνομαι για παχουλές και ειδικά αν οι παχουλές αυτές είναι κωφάλαλες. Και τότε η Lilly αποφάσισε να εμφανισθεί στο δωμάτιό μου. Γύρισε στο πλάϊ προς τα εμένα και με γύρισε και εμένα προς αυτή. Εβαλε το κεφάλι μου στα ευμεγέθη στήθη της, μου το χάϊδευε και μου ψυθίρζε λόγια ακατάληπτα σ΄ εμένα, ήσυχα και με ευφράδεια. Θέλει να με νανουρίσει και να την κάνει, ήταν η πρώτη σκέψη μου. Όμως το τροπάριο συνεχιζόταν. Λέξεις γλυκές και τρυφερές.
Σε εμβρυική στάση ακουμπούσα πάνω της και έγλυφα απαλά τις χορταστικές ρώγες της. Γαλήνη με κατέλαβε και άρχισα να ταξιδεύω πίσω στην χαμένη αθωότητά μου, στα χρόνια της ανεμελιάς, στα χρόνια που κάλυπτε η μητρική ασφάλεια και ένιωθα αθάνατος. Μόνος στο χώρο και στο χρόνο, εκείνη την στιγμή. Μόνος, ασφαλής και ανίκητος όπως δεν κατάφερα ποτέ να γίνω. Διατηρούσα κλειστά τα μάτια μου. Δεν ήθελα να δω τα δικά της και να καταλάβω ότι υποκρίνεται. Βρισκόμασταν κόσμους μακριά και όμως εγώ την αγαπούσα εκείνη τη στιγμή. Την αγαπούσα με το πάθος και την ένταση, που μόνο η εφήμερη αγάπη μπορεί να γεννήσει. Την αγαπούσα επειδή ήταν πόρνη, επειδή είχε ξεχάσει τα γαμημένα προβλήματά της και προσπαθούσε να με κάνει να ξεχάσω τα γαμημένα τα δικά μου, επειδή η αγάπη αυτή θα διαρκούσε μόλις 10 λεπτά. Επειδή εγώ, ως μεσήλικας, νιώθω ότι σιγά - σιγά πια < τελειώνω > και επειδή αυτή, 30 χρονών, ήταν ήδη < τελειωμένη >. Επειδή ένα ίχνος της θα έμενα για πάντα στην αστρική σκόνη μου.
Ερεθίσθηκα και της ζήτησα να μου φορέσει προφυλακτικό. Μου το φόρεσε συνεχίζοντας να ψιθυρίζει. Στην άβολη εκείνη στάση για διείσδυση κατάφερα να βάλω μόλις την βάλανό μου μέσα αλλά παρόλα αυτά το γλυκό μούδιασμα του ερεθισμού με πλημμύρισε. Μείναμε για λίγο έτσι και στη συνέχεια την γύρισα μπρούμητα, έπεσα πάνω της και στην στάση αυτή με μερικές δυνατές παλινδρομήσεις, τέλειωσα όχι έντονα αλλά πολύ, πολύ γλυκά. Έμεινα για λίγο λαχανιασμένος πάνω της και μετά αποκολληθήκαμε. Γύρισε και με κοίταξε και στα μάτια της είδα αυτό που τόση ώρα προσπαθούσα να αποφύγω. Η παράσταση είχε τελειώσει και το βλέμμα της ήταν τελείως αδιάφορο και απόμακρο.
Την ευχαρίστησα και της ζήτησα να αποχωρήσει. Μου είχε δώσει παραπάνω από όσα μπορούσα να φαντασθώ. Οτιδήποτε μεταγενέστερο θα κατέστρεφε την ανάμνηση, το ίχνος της.
Θεώρησα πρέπον να την αποχαιρετήσω με ελαφρά υπόκλιση και χειροφίλημα.
Θεώρησε πρέπον να με αποχαιρετήσει χουφτώνοντας τα γυμνά γεννητικά όργανά μου και λέγοντας, γελώντας < good boson >. Ήμασταν πραγματικά κόσμους μακριά.
Αν θα την ξανασυναντούσα; Τι να πω; Το τραγουδά καλύτερα από εμένα το Αφεντικό ...

I hold you in my arms, yeah that ΄s when it starts
I seek faith in you kiss, and comfort in your heart
I taste the seed upon your lips, lay my tongue upon your scars
But when I look into your eyes, yeah we stand worlds apart

Well let blood build a bridge, over mountains draped in stars
I 'll meet you on the ridge, between these worlds apart
We ΄ve got this moment now to live, then its all dust dust and dark

Υ.Γ. Η συνάντηση έγινε στο Βερολίνο αλλά η πόλη αυτή δεν υπάρχει στο σύστημα. Ετσι έβαλα τυχαία το Παρίσι. Ο κ. Antisthenis ας το διορθώσει, παρακαλώ.