Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δελεάστηκα από το σχόλιο καρντάση συναγωνιστή (Nastya=πύραυλος) κι είπα να ξαναρισκάρω.

Άλλωστε και το άγνωστο από μόνο του σε πλημμυρίζει συχνά με την γλυκιά ηδονή της αδημονίας κι έτσι εξηγώ την επιμονή πολλών από εδώ μέσα (μεταξύ των οποίων και εγώ) συχνά να αφήνουμε τα σίγουρα για ανεξερεύνητα θηλυκά.

Συναντήθηκα 3 Σεπτέμβρη σε όχι καλό ξενοδοχείο στην γνωστή πλατεία ακριβώς απέναντι από το γνωστό κλασσικό citytourohotel. Στο τραπεζάκι του καθρέφτη δίσκος με φαγητό που είχε μισοφάει (μασούλαγε ακόμα). Στην τουαλέτα μόνο ντουσιέρα, που δε χώραγε εύκολα τα 110 κιλά μου.

Συνεννόηση εύκολη και γρήγορη μόνο με SMS στο κινητό που είναι δικό της (μου είπε ότι εργάζεται χωρίς ατζέντη).



Προσοχή!!! Δεν είναι η κοπέλα στις φωτογραφίες. Μοιάζει λίγο, αλλά δεν είναι.

Είναι ξανθιά με όμορφο προσωπάκι, εικοσάχρονη ρωσίδα φοιτήτρια (ξέρετε καμμία που λέει ότι δεν σπουδάζει?) που βρήκε τον εύκολο τρόπο και να κάνει διακοπές και να γεμίσει τις τσέπες της.

Σώμα με μικρά βυζιά και φαρδιά λεκάνη (λες η γιαγιά της να ήταν Ελληνίδα?) με μεγάλη περιφέρεια και πισινό ανάλογο, που όμως δεν έχει ίχνος κυτταρίτιδας και χαλάρωσης και που στα τέσσερα είναι πραγματικά εντυπωσιακά ερεθιστικός. Έλα όμως που δεν τον δίνει - αν και αναγράφεται στις υπηρεσίες της - κι όταν της το είπα μου πέταξε την συνηθισμένη δικαιολογία ότι θα έπρεπε να την είχα ενημερώσει με SMS.

Στο κυρίως πιάτο είναι καλή και συμμετέχει ενεργά και στο στοματικό είναι άριστη ενώ με επιπλέον 50 ευρώ τα καταπίνει όλα μέχρι τελευταίας σταγόνας.

Είναι ευγενική, ξέρει καλά αγγλικά και έχει ύψος σίγουρα κάτω από 1,70 και παραπανίσια κιλά στον πισινό.

Δε το μετάνιωσα που την πήδηξα αλλά δεν θα την ξαναπήδαγα ούτε τσάμπα.



Μετά τιμής

VARNALIS



« Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.

Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις έχουμε ακόμα ζήσει

Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ’όλα…

Δεν στο ‘χω πει ακόμα…»



Ναζίμ Χικμέτ.

Τα ποιήματα των 9- 10μμ, γραμμένα από τις φυλακές της Προύσας, το 1945.