Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πριν λίγο που τα έπινα με φίλο μου λέει φεύγοντας:
Παλιά, τέτοια μέρα, όταν γυρνούσα σπίτι, κοιτούσα στο site του zuzana τα new arrivals.
Μετά άρχισε να τα ανακοινώνει Πέμπτη και τώρα πάπαλα, έμειναν οι ρώσοι και αλωνίζουν.
Στο υπέροχο ποίημά του - «Περιμένοντας τους βαρβάρους» - που περιλαμβάνεται στην συλλογή του 1904, ο Κωνσταντίνος Καβάφης διερωτάται με εκείνο το μοναδικό, σαρκαστικό και σκωπτικό ύφος του :
«Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;».
Αλλού φυσικά απευθύνεται ο Καβάφης, αλλά αλληγορικά θαρρείς πως ταιριάζει στην περίπτωσή μας.
Γιατί κι εμείς είμαστε συλλογισμένοι;
Την απάντηση στο γιατί, την δίνει ο ίδιος, στους επόμενους στίχους:
«Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν».
Συμφωνώ και επαυξάνω. Μήτε βάρβαροι υπάρχουν, μήτε κορίτσια της προκοπής υπάρχουν εδώ και ένα μήνα, κι όπως φαίνεται κι απ’τα «προσεχώς», ακόμα χειρότερα θα έρθουν.
Κι όσο εντρυφώ στο ποίημα, συνειδητοποιώ από τον επίλογο ότι μας λείπει το πρακτορείο που καλώς-κακώς είχε γίνει
ο leader στην ελληνική αγορά.
Κι ο ποιητής καταλήγει:
«Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;», εξηγώντας αμέσως μετά, πως «Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».
Ζητώντας νοερά συγγνώμη, παρεμβαίνω στους στίχους με τους οποίους καταλήγει το ποίημα κι αναρωτιέμαι κι εγώ με την σειρά μου, τι διάολο θα απογίνουν τα city tours χωρίς τον «βάρβαρο» zuzana…παρότι πολλές φωνές στο παρελθόν, έθεσαν εν αμφιβόλω εάν ήταν κι αυτό (το πρακτορείο) μια κάποια λύσις…