Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Το ζεύγος αποφασίζουμε μεσημεράκι του Σαββάτου μια βόλτα στο σινεμά για το δικό μας παιχνίδι.
Ανεβήκαμε απ'ευθείας επάνω & καθίσαμε στις καρέκλες του εξώστη.Κόσμος όχι πολύς 4-5 άτομα περιφέρονταν
τα οποία δεν άργησαν τελικά να μαζευτούν γύρω μας.Ξεκινάμε με το αμόρε να καυλώνουμε εκείνος παίζοντας την μουνάρα μου
με τα δάχτυλα του & εγώ με το καυλί του που είχε γίνει πέτρα.Όσο βλέπαμε πως γουστάρουν να μας κοιτάζουν & να τον παίζουν,
τόσο πιο πολύ καυλώναμε & έτσι ακολούθησε μια ωραία αλλά σύντομη πίπα,καθώς ένας εκ των παρευρισκομένων αποφάσισε,
δίχως να του κάνουμε κάποιο νόημα,να πλησιάσει περισσότερο.Δυστυχώς ή ευτυχώς το δικό μας παιχνίδι είναι μόνο το μάτι,να δίνουμε &
να παίρνουμε,έτσι οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση μάλλον μας χαλάει,ενώ μία από τις αγαπημένες μας φάσεις είναι να παίξουμε-γαμηθούμε
στα καθίσματα ή στους καναπέδες & να μας βλέπουν μόνο.Παρότι έχουμε πάει αρκετές φορές εκεί,ακόμα δεν καταφέραμε να νιώσουμε ασφαλείς ότι δεν θα
πλησιάσουν σε ακτίνα συμμετοχής δίχως να το ζητήσουμε,για να το κάνουμε.
Έτσι έρχεται το "ΝΤΥΣΟΥ" & μπαίνουμε στο δωματιάκι.Πίπα & στήσιμο στα 4 με ανοικτό το κουρτινάκι για να μας βλέπουν,αυτό που γουστάρουμε δηλαδή.
Για άλλους μπορεί να είναι λίγο για τον συγκεκριμένο χώρο.Εμάς είναι η καύλα μας!

*Φίλε εσύ που προκάλεσες το ΝΤΥΣΟΥ να ξέρεις στο κρατάω μανιάτικο!Δεν ήθελα να ντυθώ!
*Αμόρε ελπίζω την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στα καθίσματα να μου ψιθυρίσεις ΣΤΗΣΟΥ!