Όλες οι κριτικές για την Χριστίνα - Συγγρού 232

οι προμοφώτος στο γνωστό σάητ νομίζω πρέπει να είναι σωστές, με πιο κοντινές αυτές με τα ροζ φούξια (εσώ)ρούχα. λίγο αμφιβολία έχω για αυτήν που είναι πλάτη και αυτή που είναι μπρούμυτα στο κρεβάτι, γι'αυτό και το "νομίζω".
πάμε παρακάτω.
αδιάφορο σαλόνι (απλά βγήκε για να τη δω) αλλά επειδή είναι όμορφη σαν γενική εικόνα και κυρίως κορμάρα (που το ξέρει) μπήκα για δοκιμή. ήταν μία ακόμα σημειωμένη μου.
η φάτσα της (είναι ωραία) μου είναι γνωστή και ίσως έχει δουλέψει και σε γραφείο η' κάποιο στριπ, χωρίς να είμαι σίγουρος όμως.
ελληνικά ξέρει, άρα επικοινωνία υπάρχει και φαίνεται ότι είναι και καιρό εδώ.
παρόλαυτά είναι λιγομίλητη και πολύ ήπιων τόνων στο όλο στυλ γενικά, που σε βάζει και σε μία απόσταση με τον τρόπο της.
θα μπορούσα να μη γράψω τόση λεπτομέρεια, αλλά όλο το σκηνικό ήταν για βραβείο.
είσοδος και από το ύφος της καταλαβαίνω ότι θα είναι λίγο ξενέρωτη η φάση.
πήγα να της κάνω ένα μπαλαμουτάκι στο όρθιο για να την κάνω να νιώσει πιο άνετα, υποθετικά πάντα, αλλά δεν ανταπέδωσε. μάλιστα μου έδειξε ότι δεν το περίμενε και ξαφνιάστηκε κιόλας (σα να την έβγαλα από το πρόγραμμά της κάπως), άρα σταμάτησα και εγώ.
στο λίγο αυτό χρονικό διάστημα όμως μαζί με χαϊδολογήματα σε όλο το κορμί (έχει πολύ απαλό δέρμα), χούφτωμα στο τρομερό κωλι της και ρούφηγμα στα βυζιά της (σιλικόνες ωραίας δουλειάς ευτυχώς), της έκλεψα και 2-3 φιλια στο στόμα.
το όλο σκηνικό ήταν σαν να κάνεις τη δουλειά μόνος σου και αυτή απλά κάθεται και περιμένει να τελειώσεις χωρίς καμία κίνηση.
μεγάλη ξενέρα μιλάμε και αμέσως κατάλαβα ότι θα πήγαινε μάπα τελικά η φάση.
με το που κατέβασα το βρακί μου με ξεκίνησε στα ο μαη γκαντ και ο μαη γκαντ.
καλά λέω, άσε τα θρησκευτικά τώρα και αφού της έκανα και κάποια εύσημα για την ομορφιά της που ισχύουν ασφαλώς, κάπως γλύκανε και έπεσε μπρούμυτα στο κρεβάτι για να θαυμάσω την κορμάρα της.
έπεσα σχεδόν πάνω της και ξεκίνησα πάλι να τη χαϊδεύω από πάνω πλάτη έως κάτω γάμπες μιας και έχει πολύ απαλό δέρμα όπως προείπα. είναι για ατελείωτο γλείψιμο φάση Κεϊτυ.
σε κάποια φάση τη γύρισα να είμαστε φάτσα και ξεκίνησα πάλι να την φιλάω.
λαιμό, βυζιά και σιγά σιγά κατέβαινα προς τα κάτω και πήγαινα καρφί για μουνί όπου έφτασα λίγο πριν να το γευτώ, αλλά με έκοψε και μου είπε σαστισμένα "τι κάνεις εκεί ?"
χαχαχα οκ άστο λέω, πάμε στα τυπικά.
ξαπλάρω για πίπα η οποία είναι με προφύλαξη ασφαλώς και μάλιστα με ψιλοπόνεσε μέχρι να μου τη βάλει.
ξανά θρησκευτικά.
η πίπα της είναι μέτριας μορφής γενικώς, χωρίς καμία ποικιλία ούτε κάβλα ούτε ηδονή.
πάει μέχρι μέση και πολύ λέω. από @@ όχι εννοείται.
πιο πολύ καβλώνεις από την κορμάρα που χαϊδεύεις παρά με αυτό που κάνει σαν πίπα.
πρώτη στάση της είπα για κάου και δυσανασχέτησε, με τα γνωστά θρησκευτικά πάλι.
μου είπε να είμαι χαλαρός και της είπα κάνε παιχνίδι μόνη σου.
το κάου της είναι πολύ χαλαρό, λυγίζει πόδια πάνω σου για να μην μπαίνεις μέσα όλος και το πάει μέχρι εκεί που θέλει αυτή. αισθανόμουν να την πηδάω (λέμε τώρα) μόνο με το κεφάλι. πήγα να την πιάσω λίγο μπας και ανεβάσω λίγο τέμπο και να μπω μέσα της πιο βαθιά και με έκοψε στα καπάκια. σε κάποια φάση γύρισε και σε ριβέρς κάου όπου δεν το περίμενα με την καμία έτσι όπως το πήγαινε, αλλά και εκεί πάλι το ίδιο μοτίβο όπως και πριν. το μόνο καλό ήταν το πως έμπαινε το καβλί μου στο μουνάκι της σαν εικόνα.
κουράστηκε και σταμάτησε.
μου είπε για μίσιον και της είπα όχι ακόμα, είναι νωρίς. ξανά θρησκευτικά
τη στήνω στην άκρη του κρεβατιού με μένα όρθιο και πραγματικά τη θαυμάζω.
ο μαη γκαντ πάλι κασέτα και μου λέει όχι γρήγορα και όχι πολύ βαθιά.
λέω μην ανησυχείς, κατάλαβα... (και εσύ πως τα τσεπώνεις τόσο καιρό).
τζελ σε κάθε στάση εννοείται, ξέχασα.
χαλαρό μπάσιμο για αρχή και με το που πάω να βάλω 2η ταχύτητα, με κόβει, μου λέει ότι πονάει και να πηγαίνω πιο σιγά. οκ είπα, ενώ γέλαγα.
ξεκινάω σε εντελώς σλόου μοσιόν φάση, πιο αργά και από ριπλέη μιλάμε και να συνεχίζει τα ο μαη γκαντ και πιο σιγά (πόσο ακόμα πιο σιγά ??????? ...ήθελα να πω). σε κάποια φάση μου πετάει το θεϊκότατο και πήγα να την προσκυνήσω, "βάλε το μισό μόνο και όχι πολύ βαθιά".
ΘΕ Α ΡΑ !!!
με τέτοια κορμάρα που είχα στα χερια μου όμως, λέω οκ πάμε πεθαμενατζίδικα τελείως και ας το απολαύσουμε όσο πάει και όσο με αφήσει και η τσατσά που δεν είχε δώσει σημάδι ζωής ακόμα.
εντάξει η αίσθηση φοβερή όμως. να αισθάνομαι τα πάντα σε όλη τη διαδρομή και από το τόσο αργό, γκομενικό γαμήσι που της έριχνα (λέμε τώρα) είχα κατακαβλώσει. να τη χαϊδεύω συνάμα και να έχει ανατριχιάσει από πάνω μέχρι κάτω. να έχω πέσει πάνω της να της ρίχνω φιλιά στην πλάτη και να ακουμπάω και τη γλώσσα μου και να έχει γίνει το δέρμα της σαν φλούδα πορτοκάλι. λίγο ώμους έπιασα και κάποια πολύ ελαφριά σκαμπιλάκια στο τρελό κωλί της έριξα, αλλά και αυτά με σκέψη μη με κόψει.
σε κάποια φάση μου πετάει για το αν θα τελείωνα και πήγα να κλάσω στο γέλιο. της λέω έτσι με τόσο ααααααααργοοοοοοοο γααααααμηηηηησιιιιιιι πουυυυυυυ καααααααανουυυμεεεε δε θα τελειώσω ούτε σε 1 ώρα... και ξεκίνησε πάλι τα θρησκευτικά.
κωμωδία πραγματική.
αλλαγή στα πλάγια τώρα σε κουτάλι που ήταν τρομερή στάση. να την έχω αγκαλιάσει εντελώς με το ένα χέρι, με το άλλο να της έχω πιάσει τα βυζιά, να μπαίνω φουλ μέσα της και να κοιταζόμαστε στον απέναντι καθρέφτη. εννοείται σε σλόου μόσιον πάντα, αλλά παραδόξως πολύ καβλωτικό σκηνικό και να αισθάνομαι ότι έχει ανοίξει εντελώς το υγρό μουνάκι της. απίστευτο δέρμα ξαναλέω και να γουστάρω τέζα όσο είχαμε κολλημένα τα κορμιά μας στο σπουν.
αλλαγή σε μίσιον στη μέση του κρεβατιού και εννοείται έφαγα πόρτα για πόδια της σε ώμους. τα βάζω εκεί που ήθελε και είναι σαν να γαμάω με μισό πουλί. μου ξαναλέει για το αν θα τελειώσω και ρίχνω πάλι πόρτα. btw ούτε θυμάμαι πόσος χρόνος είχε περάσει με τόσο αργό τέμπο και τόσες εναλλαγές (κάου-ριβέρς κάου-ντόγκυ-σπουν-μίσιον).
με τον τρόπο μου και τα χάδια μου κάπως πήρα τα πόδια της στον έλεγχο μου και έκανα κάποιες παραλλαγές με αυτά, αλλά μου είχε βάλει χέρι στην κοιλιά και στο καβλί μου για να μη φτάνω τέρμα.
δεν υπήρχε περίπτωση για κάτι παραπάνω και δε μπορούσα να βγάλω φαντασία μαζί της συνάμα (αν και το παρουσιαστικό της είναι για τρελά κόλπα), επομένως την πήγα έτσι για κάμποσα λεπτά ακόμα μέχρι που την ξαναγύρισα σε ντόγκυ (με ξαναρώτησε αν τελείωνα και της ξαναείπα ότι έτσι δε θα γινόταν με τίποτα όπως και πριν) και μετά από κάμποσα λεπτά έχυσα εντός καποτιδίου, αφού τη ρώτησα μάλιστα αν μπορούσα να τελειώσω στην πλάτη της και εννοείται μου έριξε πόρτα και εκεί.
σήκωμα για καθαριστικά, ευχαριστίες από μένα, χαιρετούρες τυπικές και μπαη μπαη.

για να κλείσω.
1) ο χώρος καλός αλλά πάρα πολύ σκοτεινός. μάλλον είχαν θέμα γιατί δε λειτουργούσαν τα φώτα ενώ υπήρχαν κανονικά διακόπτες, μπλακ λάητ και ντίμερ. σφραγισμένες παντόφλες και πετσέτα προσώπου. μουσικούλα best radio και εδώ επίσης. έχω βάλει κάποιες φώτος.
2) η τσατσά παραδόξως δεν ενόχλησε πουθενά και ήταν και πολύ ευγενική στο σαλόνι. στην έξοδο την είδα λίγο κάπως, αλλά μάλλον με "έθαψε" η Χριστινάρα μέσα.
3) η Χριστίνα είναι για εντελώς αγαπούληδες, ζουζουνιάρηδες κλπους σαχλοσαλιάριδες που το παίζουν ιστορία και έχουν γίνει και μάστιγα δυστυχώς. δεν αντέχει τίποτα και σε καμία στάση. σου δείχνει και θέλει να την πηδάς με το μισό πουλί σου (οι "μεγαλούτσικοι" καλύτερα μην κάνουν καν κόπο) η' να είσαι 10ποντος μεγαλογαμιάς. όλα είναι ξενέρωτα, άχρωμα και άοσμα που τα καλύπτει όμως με την πολύ ωραία και όμορφη παρουσία της. συμμετοχή λίγο πριν το πάτωμα. είναι ωραία γκόμενα ναι (παρά τις σιλικόνες που είμαι εναντίων), έχει κορμάρα και δερματάρα που προσωπικά με φτιάχνει πάρα πολύ, αλλά προσωπικά τι να το κάνω ? αν με άφηνε έστω λίγο να της κάνω αυτά που είχα σκοπό, γιατί το παρουσιαστικό της μου έβγαλε αρκετά πραγματάκια, θα μιλάγαμε για άλλη φάση τώρα, αλλά δυστυχώς δεν...
αχ βρε Χριστινάρα... πολύ πολύ κρίμα.
από μένα είναι όχι και με τίποτα δυστυχώς.

Εχω ξαναγραψει και σε παλιοτερη κριτικη μου, οτι συνηθως τη δευτερη φορα με την ιδια εργαζομενη σε σχετικα μικρο χρονικο διαστημα, οσο καλη και να ηταν η πρωτη, συνηθως ειναι απογοητευτικη.
Αυτο ομως δεν ισχυει για την Χριστινα. Η οποια θα εξελιχθει σε στανταρακι μου, οπως φαινεται, και εφοσον συνεχισει να εχει αυτη τη τοσο γλυκια συμπεριφορα, απεναντι σε εναν κωλο-γερο της ηλικιας μου.
Επισκεψη λοιπον στο στουντιο της Συγγρου, και κατευθειαν στο δωματιο, χωρις να δω τις 2 εργαζομενες, εκ των οποιων η μια ηταν η Χριστινα για την οποια πηγα.
Δεν εχω να προσθεσω τιποτα στην προηγουμενη κριτικη μου, ισχυουν τα ιδια εκτος του οτι υπηρχε μια πλεον περισσοτερη οικιοτητα απο μερους της κοπελας.
Το μονο παραπονο μου ειναι η τιμολογιακη πολιτικη των στουντιο, για προγραμμα με ελευθερο στοματικο πληρωσα 90 ευρω.
Δεν ξερω αν θα βγει αυτη η κριτικη στο σαιτ, λογω του οτι ειναι η δευτερη συνεχομενη φορα που γραφω για την κοπελα.

Κατ αρχας να πω οτι το συγκεκριμενο στουντιο ειναι το μονο στην περιοχη
με παρκινγκ. Το αυτοκινητο βεβαια ειναι σε κοινη θεα, αλλα λογω μεγαλου
προβληματος παρκινγκ στην περιοχη, μπορεις να δικαιολογηθεις οτι το αφησες
εκει για καποια δουλεια σου εκει γυρω.
Παρελαση απο 2 κοπελες εντος, με διαφορα αυτη που σε κερδιζει στο σαλοναρισμα
η Χριστινα ξανθο πανεμορφο κοριτσι με ωραιο χαμογελο.
Χωρος καθαρος και περιποιημενος, στο δωματιο που μπηκα εγω ειχε στρογγυλο
κρεββατι και τζακουζι. Διαλεξα φουλ προγραμμα, με 100 ευρω, λιγο πιο ακριβα
τα στουντιο σε σχεση με τα ελαιοτριβεια, αλλα σαφως καλυτερη η εμφανιση των
κορασσιδων.
Μπανακι και αναμονη λιγων λεπτων, ωσπου το πανεμορφο αυτο πλασμα, η Χριστινα,
μπηκε στο δωματιο.
Με κερδισε απο την πρωτη στιγμη, και με τα τρυφερα φιλια της, που δεν τα αρνειται,
αλλα και απο μια ευγενεια που σου εμπνεει η ολη παρουσια της.
Σταση 69, και πιπα βασανιστικα ηδονικη, που σταματησε ομως, ευτυχως, μετα απο αρκετη
ωρα, επειδη η γλωσσα μου βρηκε το αδυνατο της σημειο, το μικρο κλειτοριδακι της,
πραγμα που την εκανε να τραβηχτει, ισως επειδη ημουν ο πρωτος πρωινος πελατης,
και δεν ηθελε να κουραστει ερωτικα, απο νωρις.
Ηρθε απο πανω μου, και ξαπλωσε, αφηνοντας εμενα να διεισδυσω μεσα της, λιγο δυσκολα
ειναι η αληθεια, θυμιζοντας μου τις στενες τρυπουλες της Ν.Α Ασιας, και
αγκαλιαζοντας με πολυ τρυφερα, ενω εγω, αν και αυτη ηταν απο πανω μου, εκανα
τις κινησεις, προσπαθωντας να διεισδυσω οσο το δυνατο περισσοτερο μεσα της.
Ακολουθωντας ενα πολυ αργο τεμπο, συνεχισαμε σε αυτη τη σταση για ενα δεκαλεπτο
ενω ειχα κολησει το στομα μου στο δικο της, πνιγωντας τις ηδονικες κραυγουλες της.
Τη γυρισα σε πισωκολλητο, η αγαπημενη μου σταση για τελειωμα, και με θεα το
υπεροχο κωλαρακι της, το οποιο παραχωρει εναντι εξτρα τιμηματος, αλλα δεν πηρα,
με θεα λοιπον αυτο το υπεροχο κωλαρακι, ετελειωσα.
Μια συνευρεση που οπωσδηποτε θα προσπαθησω να επαναλαβω, αν και το δυσκολο
με τα στουντιοκοριτσα ειναι, οτι δεν εχουν μονιμη εδρα.