Όλες οι κριτικές για την Μπέλα - Αριστομένους 72

Το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί τους φιλοσόφους και αποτελεί μόνιμη επωδό τυων νεοδαρβινιστών είναι κατά πόσο είμεθα καθορισμένοι από τα γονίδιά μας και κατά πόσο υπάρχει ελευθερία της βουλήσεως. Εμένα με απασχολεί τι συνέβη εκείνο το ανεξέλγκτο δευτερόλεπτο της απόφασης να περάσω με μια γυναίκα που δεν είχε ούτε ένα από τα χαρακτηριστικά που μου αρέσουν. Η Μπέλα είναι μια ροκαμπιλού από το Αμβούργο με πατσοκοιλιά, βυζιά κρεμαστά, τίγκα στα τατού, βαριά φωνή και γλυκύτατη-πονηρή φατσούλα. Φορούσε ένα ωραίο κορσέ (να ένα στοιχείο) και η τιμή που ανακοινώθηκε ήταν 80 για 'πρωκτολογικό'. Ίσως και η βαρεμάρα μετά από την μεγάλη βόλτα στα χαμουράδικα της Βριλησσού που είχα κάνει με οδήγησε άβουλα στο χωρίς ντουσιέρα και νιπτήρα δωμάτιο. Η Μπέλα ήρθε μετά από λίγο και αρχίσαμε μια συζήτηση περί γερμανίας και ελλάδας ενώ μου τον έπαιζε κι εγώ έπαιζα με την αδούλευτη τρυπούλα της. Το γκομενάκι ήταν πολύ ευχάριστο, τόσο που μου ήρθε να την πάρω και να πάμε να πιούμε καμμιά μπίρα στο Blue Fox, γνωστό ροκαμπιλάδικο επί της οδού Ασκληπιού. Πήγε να ξεκινήσει πίπα ακάποτη αλλά τη σταμάτησα. Φορέσαμε το προφυλακτικό με άτεχνο τρόπο και επιδοθήκαμε σε εκατέρωθεν χαμουρέματα. Μετά από λίγο, αλιφούλα και βουρ για a level με κάποια δυσκολία στην αρχή. Εκ των υστέρων μου είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που το έκανε, αν και δεν νομίζω να ήταν αλήθεια. Πάντως δεν πρέπει να το κάνει συχνά. Το θέμα ήταν ότι δεν δυσανασχέτησε διόλου ακόμα και όταν παράλληλα με το άναλ έτριβα και δαχτύλιαζα το μουνάκι της. Το τέλος δεν άργησε και συνεχίσαμε τη συζήτηση που είχαμε αφήσει. Έχει μόλις τρεις μέρες στην ελλάδα και θέλει να μείνει εδώ γιατί της αρέσουν οι άνθρωποι, το φαί, η θάλασσα και ο ήλιος. Σε γενικές γραμμές πέρασα πολύ ευχάριστα