Όλες οι κριτικές για την Ιωάννα - Ιάσονος 43 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

ΠΑΝΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ, ΠΆΜΕ ΛΟΙΠΌΝ...Εχωντας κάνει tattoo στη ζούλα κανονικά ακόμα δεν επιτρέπεται ΔΕΝ μπορούσα να...πιω, να γυμναστώ ε τι έμεινε? να γαμήσω!
Μέσα στο σ/κ πήγα Ιωάννα! Οσοι ξέρετε, 30άρα με βυζάρες, συμαπθητικό κορμί, σχεδόν τα πάντα από υπηρεσίες! Μετά από σύντομη αναμονή ήρθε στο δωμάτιο που χωρίς πολλά πολλά άρχισε ακα τσιμπού και πότε πότε τον έβαζε και στα βυζιά της. Από δίπλα ένας έσκιζε μια από τις άλλες κοπέλες και το παθ που ακουγόταν αβέρτα! Με την κορασίδα να φωνάζει! Η Ιωάννα με κοίταζε ενώ με τσιμπούκωνε και με ρώτησε: την ακούς πως κάνει? Της είπα: Σε λίγο είναι η σειρά σου! Πράγματι...
Στήσιμο στα τέσσερα και ΜΟΥΝΙ. Παρόλο που όταν είναι όρθια είναι επίπεδος ο κώλος της στα 4 είναι καύλα! Εβαλε αρκετό τζελ και άρχισα και γω το ξεμούνιασμα με εκείνη να με κοιτάει από τον καθρεύτη και να λέει "δώσε" "πιο δυνατά" κτλ. Σε λίγο αλλάξαμε τρύπες και ήρθε η ώρα του κώλου...Η γκόμενα αντέχει γαμήσι. Της τον κάρφωνα και πλέον το παφ πουφ πήγαινε σύννεφο ενώ πλέον αυτή είχε βάλει το κεφάλι κάτω είχε τον κώλο πάνω και τον έτρωγε αγομαχώντας. Ετσι ήρθε το τέλος με την Ιωάννα να μένει λίγο ακόμα στο δωμάτιο και να κωλοτρίβεται.
Κυρίως έγραψα αυτήν την κριτική για να πω τα παρακάτω...
Εχω δει την Ιωάννα με μαλλί πεσμένο κάτω καστανόξανθο, βαμμένη ΚΑΛΑ και έπαθα πλάκα
Εχω δει την Ιωάννα ατημέλητη και "αδιάφορή"
Εχω κάνει γαμήσια με την Ιωάννα που θα την είχαν βάλει ΧΑΛΑΡΑ σε καλό σπιτάκι στην Φυλής
Εχω κάνει γαμήσια με την Ιωάννα μέτρια προς κακά
Τι θέλω να σας πω...Αφενός είναι κρίμα το copy paste πρόγραμμα πρώτα ντε και καλα μουνί και ΜΕΤΑ κώλος (εγώ χαλιέμαι)
Επίσης είναι κυκλοθυμική/ασταθής σε βαθμό που το πως θα περάσεις μαζί της είναι σαν να πετάς νόμισμα στον αέρα και ότι κάτσει.
Γενικά πρέπει να έχει θέματα το κορίτσι μέσα της άρα (κυρίως αυτό) προτείνω λεπτούς χειρισμούς.
Επίσης στο σπίτι αυτό ως γνωστόν δουλεύει και η Μάγκυ η οποία κάθε φορά που την βλέπω να σαλονάρει είναι σαν τις σκλάβες σε κάποιο σκλαβοπάζαρο με αλυσίδες στο λαιμό!

Κατόπιν προσφάτου επισκέψεως στο Μετάξι με μέτρια αποτελέσματα, επιστρέφω αποφασισμένος να περιοριστώ σε μαγαζά που γνωρίζω και εμπιστεύομαι.

Το αγαπημένο ρωσικό στην Ιάσωνος 10 κλειστό (όπως συμβαίνει συχνά τελευταία δυστυχώς), πρώτη στάση στο 19Α που συνήθως φέρνει μάχιμες Μολδαβορουμάνες. Η κοπέλα συμπαθής τριαντάρα με ελεύθερο στοματικό. Αποφασίζω να κάνω μια γρήγορη στάση στο καταξιωμένο γυφτομάγαζο στην Ιάσωνος 43 και μετά να αποφασίσω.

Είμαι μόνος στο κατάστημα παρότι Παρασκευή βράδυ. Βγαίνει ο συμπαθής τσάτσος που ανακοινώνει ότι το μαγαζί προσφέρει ως συνήθως δύο κοπέλες. Πρώτα η τζιλφ Εμμανουέλα που έχει ψηθεί στα χαρακώματα του Μεταξουργείου. Νόθιν πέρσοναλ Εμμανουέλα ντίαρ αλλά το φρούτο σας είναι πολύ ώριμο.

Μετά βγαίνει η Ιωάννα -"κανονικό πρόγραμμα" με ενημερώνει ο μαιτρ ντ' οτέλ- με κάτι βυζάρες να. Ο πούτσος μου λέει γύρνα πίσω στην άλλη, Ελεύθερο ή Θάνατος, και το μάτι μου απαντά, που να τρέχεις μία η ώρα το βράδυ βρε μλκ, κάτσε εδώ και χούφτωστη χούφτωστη. Φοβερά διλήμματα.

Μετά από 4 δευτερόλεπτα αγωνιώδους σκέψης βγάζω το κόκκινο εισητήριο και το δίνω στον τσάτσο. Αναμένοντας στη λουξ σουίτα για την υπηρεσία, πιστός στις παραδόσεις μου, λύνω σκακιστικά προβλήματα στο κινητό. Ακούγοντας τα πορνοπάπουτσα να πλησιάζουν, τοποθετώ ευλαβώς το κουνητό στο δεξί παπούτσι (στο αριστερό βάζω το ρολόι): διότι η απαρέγκλιτη παρακολούθηση των ρίτσουαλς είναι παράγων επιτυχίας όλα τα σπορ.

Μπαίνει μέσα η Ιωάννα και την παρατηρώ με προσοχή για πρώτη φορά (προηγουμένως είχα τυφλωθεί από τα βυζά). Ηλικία 20κάτι. Φατσούλα έτσι κι έτσι με μαύρο μαλλί. Αδύνατα πόδια αλλά έχει κοιλίτσα, την οποία αναδεικνύουν έτι τα πορνοπάπουτσα που κακώς φορά. Γενικώς, κομμάτι ασουλούπωτη. Τέσπα, δε θα κολλήσουμε σε αυτό, σκέφτομαι.

Ανεβαίνει στο κρεβάτι η νεαρά και πάει να περάσει την καπότα στον ξεκάβλωτο πούτσο. Σφυρίζω φάουλ και δίνω οδηγία να τον παίξει λίγο. Με το που μπαίνει λίγο αίμα στο εργαλείο, ανοίγει την καπότα πουτανίστικα και με τα δύο χέρια και την βάζει σα σακούλα. Παίρνω σύντομο τάιμ άουτ να τη βάλω σωστά μη έχομε και κάνα ατύχημα.

Πίπα μάλλον άτεχνη, αλλά η Ιωάννα δείχνει διάθεση. Στήνει σωστά τον κώλο της για να έχει ο πελάτης πιάσιμο και δεν αποφεύγει τη σωματική επαφή.

Εντός ολίγου, αρχίζει την τοποθέτηση πορνο-υγρού στη γεννητική μου περιοχή. Η νεαρά βάζει πάρα πολύ πράμα και το απλώνει τσαπατσούλικα με γρήγορες κινήσεις με αποτέλεσμα να ραντίσει όλο το σεντόνι. Γενική παρατήρηση, το ματς στο πρώτο δίλεπτο νευρικό και χωρίς ρυθμό.

Το ενδιαφέρον ξεκινά με το φίκι φίκι. Με το που βγαίνει το εργαλείο από το στόμα της νεαράς, δεν βάζει γλώσσα μέσα. Καθώς ανεβαίνει πανω μου εξηγεί ότι είναι από τη Λειβαδιά. Τουλάχιστον για απόψε γιατί στον προηγούμενο συναγωνιστή είχε δηλώσει Κρυστάλλω (ω ναι) από τα Σφακιά.

Αρχίζει τα α και ου, και τα ναι χώστον μου (τι να χώσω, όπως είχε κάτσει από πάνω ούτε να κουνηθώ δεν μπορούσα), και με ρωτά:

-Κι εσύ από που είσαι;
-Κι εγώ από δω.
-Από ποια χώρα;
-Έλληνας είμαι βρε.

Η Ιωάννα αν και ντόπια, μάλλον έκανε πολλές κοπάνες μικρή, με αποτέλεσμα συχνα γλωσσικά ολισθήματα.

Συνεχίζει τα ναι γάμα με, και ξέσκισε με και τα τοιαύτα. Και μπαίνω κι εγώ αποφασισμένος στο παιχνίδι του ντέρτι τώκιν:

-Πόσοι σε πηδήξανε σήμερα;
-Είσαι ο πρώτος.
-Σιγά μη είσαι και παρθένα.
-Όχι, σοβαρά.
-Σε έχουν πηδήξει δέκα σήμερα;
-Ναι, δέκα.

Αν ποτέ χρειαστείτε κάποιον για ψευδορκία, να το εμπιστευθείτε το κορίτσι.

Η Ιωάννα είναι μάχιμη και κουνέται πάνω κάτω με ταχύτητα, αλλά με τόση πουτανόκρεμα δε νοιώθω πολλά. Δέχομαι μετ'ανακουφίσεως την πρόταση για πισωκολητό.

-Πάρε με στα τέσσερα.
-Ναι!
-Θα με πάρεις πισωκολητό;
-Ναι, στήσου.

(Συνεχίζει να χοροπηδά από πάνω μου για τριάντα δευτερόλεπτα)οπότε αποφασίζω να γίνω σαφέστατος:

-Ιωάννα σήκω από πάνω μου και στήσε κώλο.

Ευτυχώς, αυτό το κατάλαβε.

Οι κραυγούλες της Ιωάννας εξελίσσονται σε φωνές. Ακούστηκαν πόρτες και βηματα στο μαγαζί γαρ, να κάνουμε και λίγη ρεκλάμα.

Με δυσθυμία διαπιστώνω ότι το πρόβλημα συνεχίζεται: μπαινοβγαίνω στο αιδοίο με υπερβολική άνεση.

Η δε Ιωάννα ψάχνει στο πάτωμα, βρίσκει το κουνητό, το παίρνει και αρχίζει να παίζει. Να περάσει κι αυτή την ώρα της.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση λέω από μέσα μου. Ερωτώ τη νεαρά αν επιτρέπει να σηκώσω το ένα πόδι από το κρεβάτι. Καταφατική απάντηση. Μετά από λίγο σηκώνω και το δεύτερο, επιτέλους διεισδύω εις βάθος και τελειώνω ενώ η Ιωάννα προσπαθεί να συνδεθεί στο ίντερνετ.

Ενώ ντύνομαι, ακούω τον τσάτσο να βγάζει ανακοίνωση στη νέα πελατεία: και τώρα η Ιωάννα μας, από πάνω, από κάτω, πισωκολλητό και ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ. Δε μας γαμείς κι εσύ με τις παραλήψεις σου σκέφτομαι.

Τσου λονγκ τσου ριντ: Αν και μέτριας εμφάνισης, η Ιωάννα είναι μια χντόμπρα εικοσάρα που τιμά το δεκάρικο και υποδύεται διαφορετικό ρόλο κάθε βράδυ. Δε θα βαρεθείτε. Στρονγκ πόιντ τα φωνητικά.

ΥΓ: πρόκειται πιθανότατα για την ίδια Ιωάννα που έγραψε κριτική ο συναγωνιστής Φανούρης Τζούρας στις 9/6/15

Τρίτη, ώρα 18:04
Την ώρα που έμπαινα στο σαλονάκι έφευγε η τσατσά Μαρία —πρόσφατα ήταν πόρνη. «Γεια σου Μαρία μου, ευχαριστώ», την αποχαιρετούσε η αντικαταστάτριά της —μια συμπαθητική υπηρεσία. «Η κοπελίτσα μου βγαίνει˙ δέκα ευρώ είναι. Τσιμπουκάκι, μουνάκι, κώλο. Φουλ πρόγραμμα, όλες τις στάσεις. Να τη δούμε τώρα να βγει... Να περάσετε πάρα πολύ καλά», μ΄ενημέρωσε αμέσως. «Γεια σας!... Τι κάνεις;». Η περί ης ο λόγος ήταν μια κοντόχοντρη εικοσιεφτάχρονη, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, έκφυλο πρόσωπο μ' ανάγλυφα χείλη, μεσαίο προς μεγάλο στήθος, η οποία φορούσε μπικίνι. «Αυτή εδώ είναι η Τζοάννα! Πάμε να περάσετε καλά μαζί της;». Της έδωσα το δεκάρικο. Μ' ευχαρίστησε και μ' έστειλε στο βάθος δεξιά. 'Ολα τα δωμάτια ήταν άδεια.
Η Τζοάννα μού ξαναευχήθηκε υγεία και ξαναενδιαφέρθηκε να μάθει τι κάνω ύστερα από 6-7 λεπτά. «Γεια σου, μια χαρά». «Καλά είσαι;», επανέλαβε. «Πώς είναι τ' όνομά σου είπαμε;». «Κρυστάλλω-Ιωάννα». «Κρυστάλλω-Ιωάννα;», ζάρωσα το μέτωπό μου. «Ναι, έχω δύο ονόματα». «Κρυστάλλω...». «Αρχαίο ελληνικό όνομα» (!), πρόσθεσε. «Από πού είσαι εσύ;». «Από τα Σφακιά». «Κρητικιά είσαι;», έκανα έκπληκτος. «Ναι». Χωρίς να έχει βγάλει το μπικίνι της μετακινήθηκε ανάμεσα στα πόδια μου ετοιμάζοντας την καπότα. «Ν' ακούσω και τα χρόνια πολλά μου —έχω γενέθλια», αποκάλυψε. «Πόσα κλείνεις; Χρόνια πολλά!», χαμογέλασα. «Είκοσι εφτά». «Μπράβο, άντε, να τα εκατοστίσεις!» και μετά τις ευχές άρχισε να πιπώνει —καλυμμένα. «Ποπ!... 'Ελα να μου δώσεις το δώρο των γενεθλίων μου! Χα χα χα...», διέκοψε ξαφνικά προτείνοντάς μου το μάγουλό της. «Ματς!», το φίλησα. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ! Ποπ!... Σλουρπ σλουρπ σλουρπ! Ποπ!...», συνέχισε την πεολειχία με το απαραίτητο άι κόντακτ και κάτι «ουίνκ, ουίνκ», που πετούσε συχνά πυκνά ανάμεσα στα «ποπ», αστεϊζόμενη. Κάποια στιγμή της χάιδεψα το κεφάλι. «Α, δεν είναι δικά σου μαλλάκια αυτά;», ρώτησα, ψηλαφώντας τις ανωμαλίες στο "καύκαλό" της. «'Εχω βάλει τρέσα», απάντησε. «Τα πραγματικά μαλλιά σου μέχρι πού φτάνουν;». «Μέχρι εδώ», έδειξε πάνω απ' τους ώμους. «'Εφαγα πολλές πούτσες και μακρύναν μωρό μου!». «Α, μάλιστα...». «Χι χι χι...». «Δεν σε ζεσταίνουν αυτά;». «Τσου! Είναι φυσική τρίχα και πανάκριβα! Κολλημένα πάνω στο δικό μου το μαλλί. Χωρίς όμως να καταστραφεί το μαλλί. Χωρίς να υπάρχουν χημικά. Είναι καλύτερο από φυσικό μαλλί!», μου έκανε μια μίνι διάλεξη περί τριχών... Την ίδια στιγμή με είχε καβαλήσει και προσπαθούσε να βάλει τη μισοσηκωμένη πούτσα μου μέσα της. «Δεν νομίζω να μπορέσεις, δεν έχω καυλώσει αρκετά», την ενημέρωσα. «Θα τον φτιάξουμε, τι αγχώνεσαι;», μου χαμογέλασε συνεχίζοντας την προσπάθεια. Τελικά, όπως της είχα προβλέψει, δεν τα κατάφερε. Ξεπέζεψε. «Εγώ θα το σηκώσω, δεν υπάρχει περίπτωση!», πείσμωσε. «'Ο,τι μπει, θα μπει! Σαλάμι να 'ναι κι ό,τι να 'ναι! Κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει!», συνέχισε, ενώ ταυτόχρονα μου έπαιζε μαλακία και μου χάιδευε τ' αρχίδια. «Και το βούτυρο δικό σου θα 'ναι στο τέλος!», θυμήθηκα τη στιχομυθία από την παλιά ελληνική τσόντα, συμπληρώνοντας την τελευταία φράση της. «Μμμ!...», συμφώνησε —είχε αρχίσει ξανά το τσιμπούκι, κατά τη διάρκεια του οποίου πότε πήγαινε βαθιά, και πότε έγλειφε-ρουφούσε τη βάλανο παίζοντας μου μαλακία και κοιτώντας με προκλητικά. Κάποια στιγμή της ζήτησα να ξεβυζωθεί για ν' ασχοληθώ και με το στήθος της κομματάκι —καλούτσικο στήθος, αφράτο... Τη φίλησα-έγλειψα και στον λαιμό, στα μάγουλα, στους λοβούς των αυτιών της, ενώ κι εκείνη δεν αρνήθηκε να με φιλήσει-γλείψει —μέτρια— στα αυτά σημεία: « Ναι, δεν έχω πρόβλημα! Τι θα πάθω καλέ;». Μάλιστα μου έδωσε και λίγα πεταχτά φιλάκια στο στόμα. Είχα πια καυλώσει. «Λοιπόν, ξέρεις πώς θα τη φάω;», με κοίταξε πονηρά. «Για λέγε...». «Στα τέσσερα!». «Μπράβο, άντε!». «Κρικ κρικ κρικ...», πήρε θέση —τότε πρόσεξα και το τρίμπαλ που είχε στην οσφύ. Της άνοιξα τα πόδια και γονάτισα ανάμεσα. Το αιδοίο της ήταν όμως χαμηλά και δυσκολευόμουν να τον βάλω. «Δεν με βολεύει το ύψος...», παραπονέθηκα. «Κοίτα, εγώ δεν κάθομαι με ανοιχτά τα πόδια τελείως», είπε και τα έκλεισε, περνώντας, εγώ, τα δικά μου απ' έξω. «Α, μάλιστα, έτσι κερδίζουμε σε ύψος...», παρατήρησα. «Ακριβώς!». Τελικά τον έχωσα. «Μπήκε τ' άτιμο, μπήκε!», φώναξε θριαμβευτικά. 'Αρχισα να γαμάω έχοντας μέτρια αίσθηση του κόλπου της. Εκείνη με παρότρυνε και βογγούσε ευλογοφανώς: «Αχ, μπράβο, έτσι!...». 'Εχοντάς την γραπώσει απ' τους ώμους μπαινόβγαινα με αυξομειούμενη ένταση, αναζητώντας την όσο το δυνατόν καλύτερη πρόστριψη. Ανέβηκε κι από πάνου (έτσι, με "ου"), όπου πραγματοποιώντας βαθιά καθίσματα —στηριζόμενη στην κοιλιά μου— με "γάμησε" μέχρι ν' αρχίσω να εκσπερματώνω...
«Εσένα τ' ονοματάκι σου;», ενδιαφέρθηκε να μάθει —έχοντας μόλις ξεκολλήσει. Της είπα. «'Ελα αγάπη μου σιγά σιγά!...», ακούστηκε η υπηρεσία απ' το σαλονάκι —στ' οκτάλεπτο. «'Ερχομαι!». Επίσης έμαθα πως δουλεύει: «από τις 12 το μεσημέρι, μέχρι τις 12 βράδυ».