Όλες οι κριτικές για την Αιμιλία - Διδύμου 20 (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Άνοιξε γη να καταπιείς της αγαμίας το δάκρυ,
θα κάψω το εικοσάευρω που φύλαγα στην άκρη.

Καβάλησα στου φίλου μου το σιδερένιο άτι,
σαλπάραμε για τη Φυλής να βγάλουμε το άχτι.

Ποιά λαχταράς βυζόμπαλε, ποιό μπάζο θες να χύσεις;
όχι θα είμαι πρέποντας, σήμερα δε θα φρίξεις.

Έχω σταμπάρει από καιρό, τη λένε Φωτεινή,
στο καλντερίμι της Διδύμου σβήσε τη μηχανή.

Έχει ρεπό η Φωτεινή, μου λέει η υπηρεσία,
κάτσε να δεις κορίτσαρο που έχω από Ρωσία.

Κάνει τσιμπούκι άφιλτρο, τα παίρνει και στο στόμα,
69, ισπανικό, κώλο δε δίνει... ακόμα.

Και το πουλέν ξεπρόβαλε μ'ένα μαστό ολκής,
διχτυωτή αμφίεση από πάγκο λαϊκής.

Μωρό γλυκό, μαλλί ξανθό, κορμί ωσάν λαμπάδα,
μακάρι να'ταν πιο χοντρή, να'μοιαζε με γελάδα.

Μα όμως δε με χάλαγε, φωτιά θα μ'είχε κάψει
κι οι δυο μαζί με την τσατσά, με είχανε ανάψει.

Σκεφτόμουν τι κωλόφαρδος που βρήκα τέτοιο αστέρι,
καθώς έκανα ζέσταμα στο λάγνο γουδοχέρι.

Έρχεται στα ενδότερα, λέει "εσύ δε βλέπεις μπάλα;"
γέρασα πια, κοκόνα μου, τώρα ασχολούμαι μ'άλλα.

Βγάζει το στρίνγκ κι ο πέοντας έφτασε στις επάλξεις,
και η οπτασία άρχισε τις ασελγείς τις πράξεις.

Με λαιμαργία πρόσφερε το ακάποτο τρομπόνι,
θα ζήλευε κι ο πύργκαυλος ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Απ'τον καθρέπτη κοίταγα και μου'ρθε σκοτοδίνη,
του κώλου η χαράδρα της σωτήρια ατροπίνη.

Τη μούνα της τη θρεπτική είπα να δοκιμάσω
κι εκείνη με τη βίλλαν μου έπαιζε κοντραμπάσο.

Η γλώσσα εξερεύνησε βαθιά ως το μεδούλι,
μυσταγωγία μαγική με το καυτό μανούλι.

Μα ξάφνου σα να ένιωσα δόνηση σεισμική,
το τρέμουλο του σπέρματος που ήθελε να βγει.

Φτου σου ρε πούστη, ήθελα και λίγο να γαμήσω,
τώρα όπως όπως, πρόλαβα στη σέντρα να τη στήσω.

Τσουνάμι άσπρο παχύρευστο, της σάρωσε τα στήθια,
αν ήταν φυτοφάρμακο θα φύτρωναν ρεβύθια.

Τη σκούπισα με το χαρτί, στο στρώμα να μη στάξει
και γι'άλλο χύστη τράβηξε, την τέχνη να διδάξει.

Στη σχέση απόδοσης-τιμής έβαλα δεκαράκι,
γιατί ο δικός μου κέρασε το πιτσιλισματάκι.