Όλες οι κριτικές για την Άντζελα - Κολοκυνθούς 38Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τον όροφο της οδού Κολοκυνθούς με τον αριθμό 38 επισκέφτηκα στην αρχή της χθεσινοαπογευματινής τσάρκας μου. Ανεβαίνοντας τα βρώμικα μεταλλικά σκαλοπάτια, έσπρωξα την επίσης βρώμικη πόρτα για να εισέλθω στο σκοτεινό σαλόνι.
«Περιμένετε, είναι δωμάτιο η κοπέλα» μ' ενημέρωσε η φωνή του τσάτσου από το βάθος.
Ενας μεσήλικας συναγωνιστής (μάλλον Ελληνας) καθόταν στον καναπέ καπνίζοντας. Κάθισα και εγώ παραδίπλα.
Στη διάρκεια των 8 λεπτών αναμονής και άλλοι (αλλοδαποί) συναγωνιστές εισήλθαν στο σαλόνι. Μερικοί έφυγαν.
Κάποια στιγμή άκουσα οικεία λόγια:
-Τσιμπουκάκι τελειωτικό στο στόμα, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω πέφτει, σιγά-σιγά, 10...
-Καλησπέρα!
Η πρωταγωνίστρια έκανε την εμφάνισή της: Ξανθωπό ίσιο κοντό μαλλί, γλυκό προσωπάκι, μεσαίο στήθος με πτωτική τάση, μέτριο ύψος, κορμί με πιασίματα, κωλάρα και μπουτάρες. Φορούσε μεσοφόρι και χαμογελούσε. Τη γνώριζα από προηγούμενες τσάρκες˙ήταν η Αντζελα.
-...Ωραίο βυζάκι, ωραίο κορμάκι. Εάν έρθετε θα περάσετε πολύ ωραία.
Εκείνη την ώρα μπήκε κάποιος συναγωνιστής και ο εκτελών χρέη υπηρέτη επανέλαβε μονότονα, ενώ η κοπέλα συνέχιζε να χαμογελάει, «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό...»
Εφυγα για να επιστέψω στο τέλος της πορνοβόλτας μου.
Το σαλόνι ήταν άδειο, ενώ ακουγόταν ελληνική μουσική. Παρουσιάστηκαν αφότεροι μπορστά μου και ο τσάτσος πήγε να ξεκινήσει την ενημέρωση.
-Θα περάσω! (Είπα και προσπάθησα να ξεχωρίσω το κατάλληλο χαρτονόμισμα απ' το πορτοφολάκι μου).
-10άρικο, έλα! (Εκανε, μάλλον χωρίς υπομονή)
Με οδήγησε στο δωμάτιο που βρισκόταν ακριβώς δίπλα απ' το μέρος όπου κάθονταν οι δύο εργαζόμενοι και αφού έκανα γνωστό πως είχα ανάγκη τριών λεπτών για να ετοιμαστώ, η Αντζελα μου είπε πως το μόνο που είχα να κάνω ήταν να χτυπήσω την πόρτα όταν θα ήμουν έτοιμος.
Ο χώρος ήταν από τους πιο άθλιους που έχω συνατήσει σε οίκο ανοχής. Το ταβάνι ετοιμόρροπο, βρωμιά παντού τριγύρω, το δάπεδο ρυπαρό και με πλακάκια να λείπουν. Ενας τεράστιος αρκούδος με κοίταζε με τ' άψυχα μάτια του από τη γωνία όπου ήταν τοποθετημένος. Αντί να βρίσκεται σε κάποιο παιδικό δωμάτιο κειτόταν στο πάτωμα ενός μπουρδέλου. Αραγε ήταν μονάχα διακοσμητικός, ή λάμβανε μέρος και σε όργια με "μερακλήδες" πελάτες;...
Αφού έκρουσα διακριτικά (άλλωστε απ' έξω κάθονταν) τη θύρα, ξάπλωσα στο (μπρρρ...) μάλλον καθαρό σεντόνι του ικανοποιητικού κατά τ' άλλα κρεβατιού.
-Εντάξει αγάπη μου; (Η Αντζελα άνοιξε την πόρτα χαμογελαστή)
-Ελα, εντάξει.
-Ωραίο! Το φωτάκι; (Είπε ρυθμίζοντας τον επιτοίχιο ροοστάτη)
-Καλά είναι εκεί. (Εκανα ανυπόμονα-πάντα με χαμόγελο-)
-Οχι δεν σε πειράζει λέω, λίγο πιο δυνα...δυναμωμένο;
Φορώντας μόνο κάτι υφασμάτινο γύρω απ' τη φαρδιά μέση της, γονάτισε πλάι μου προτείνοντας να σκουπίσει τον ημιερεθισμένο...μπούτσο μου για ν' αρχίσει ελεύθερο στοματικό.
Της αντιπρότεινα να ξεκινήσει με φιλιά και γλείψιμο. Συμφώνησε και αμέσως επιδόθηκε σε στεγνές (με καλή όμως χρήση της γλώσσας) ερωτικές λειχίες διαρκείας. Εγώ δαχτυλοσκοπούσα τη μουνάρα, χαϊδεύοντας την κωλάρα και το φυσικό μαλακό στήθος της.
Αφού πέρασαν έτσι κάποια λεπτά, της είπα να "μ' ετοιμάσει" για το δεύτερο μέρος που περιελάμβανε ελεύθερο στοματικό, κοινώς γυμνό τσιμπούκι, το οποίο πραγματοποιήθηκε αργά, βαθιά (με πόνεσε λιγάκι) με υγρασία, καθώς και με χρήση χεριού, ενώ δεν αγνοήθηκε η "περιποίηση" των αρχιδιών τα οποία όμως είχαν "σουρώσει" και δεν το ευχαριστήθηκα πολύ.
«Περιμένετε, στο δωμάτιο είναι η κοπέλα!» (Ακουσα για πρώτη φορά τον τσάτσο έξω από την πόρτα)
Η στύση υπήρχε από ώρα, οπότε κάποια στιγμή ξετυλίχτηκε η περικαυλίς με παράλληλη επάλειψη ποσότητας λιπαντικής γέλης στο αιδοίο της.
-Κάνεις και 69;
-Ναί, γι' αυτό δεν έβαλα κρέμα πριν.
Ακολούθησαν δύο ερωτικές στάσεις: Αυτή της αγελαδάρισσας, με συντονισμένες κινήσεις, και κλασικά εκείνη του πισωκολλητού γονατιστού, όπου έχυσα έπειτα από αρκετές παλνδρομήσεις και κάποια (δυνατά) κωλοσκάμπιλα.
Κατά τη διάρκεια της συνουσίας άκουσα δυο-τρεις φορές το «Περιμένετε, στο δωμάτιο είναι η κοπέλα!»
Πριν φύγει έμαθα ότι ήταν 22 ετών και καταγόταν από τη Βουλγαρία. Ενώ όταν εγώ αποχωρούσα με χαιρέτησαν και οι δύο ευγενικά. Εκείνη προσθέτοντας το «Αγάπη μου» και εκείνος «Στο καλό»
Ως συνόψιση, έχω να παρατηρήσω ότι η Αντζελα ήταν εύχαρις και ομιλητική, ενώ σε ό,τι αφορούσε τις ερωτικές της υπηρεσίες˙ικανοποιητική (σε γενικές γραμμές) και προσαρμόσιμη. Δεν ένιωσα τον χρόνο να με πιέζει (βέβαια έχω αποκτήσει μία "παχυδεμοποίηση" στο θέμα αυτό τώρα πια) ούτε από την ίδια, ούτε και από τον εκτελούντα χρέη υπηρέτη. Οσο για το δωμάτιο...
Απλά λυπάμαι τον αρκούδο που περνάει τόσες ώρες εκεί μέσα.