Γιατρέ μη μιλάς για πράγματα που δεν ξέρεις γιατί εκτίθεσαι. Η Χίλαρυ δούλευε στο κονγκρέσο όταν ο Κλίντον της έκανε πρόταση γάμου, είχε μάλιστα λάβει μέρος ως βοηθός στις έρευνες για το Watergate. Μάλιστα όλοι τις έλεγαν να παραμείνει στην Ουάσινγκτον όπου προέβλεπαν μεγάλη πολιτική καριέρα γι'αυτήν αντί να παντρευτεί τον Μπιλ και να πάει μαζί του στην αμερικάνικη επαρχία.
Τον οποίο Μπιλ όλοι τον έβλεπαν ως μέλλοντα πρόεδρο, επομένως δε χρειαζόταν τη βοήθεια της Χίλαρυ για να αναδειχτεί. Ίσα-ίσα που εκείνες τις εποχές μια δυναμική και έξυπνη γυναίκα όπως αυτή περισσότερα προβλήματα δημιουργούσε στη δημόσια εικόνα ενός πολιτικού μια και το αμερικάνικο συντηρητικό κοινό προτιμούσε τις καλοκάγαθες νοικοκυρές.
Έλα ρε Πίξι που τα ξέρεις όλα κι εμείς δεν ξέρουμε τίποτα!
Αυτό ακριβώς που λες εσύ λέω κι εγώ εν τέλει! Πως ο επαρχιώτης φιλόδοξος πολιτικός από το Αρκάνσας, ωραίος και γαμιάς, προτίμησε να παντρευτεί την γνωστή λεσβία και μάλλον άσχημη Χίλαρι, αντί για κάποια μουνάρα βλάχα από τα μέρη του, ακριβώς γιατί ήξερε πως παίζεται το παιχνίδι στην Ουάσινγκτον που ο Μπιλ δεν το ήξερε.
Τώρα το ότι "όλοι έβλεπαν τον Μπιλ σαν μέλλοντα πρόεδρο" είναι απόλυτη μπαρούφα! Ο Μπιλ βγήκε πρόεδρος μετά από μια σειρά εξαιρετικές συγκυρίες γι αυτόν.
Συγκεκριμένα όταν οι διαδικασίες επιλογής υποψηφίου για τους Δημοκρατικούς για τις προεδρικές εκλογές του τέλους του 1992 άρχιζαν τις αρχές του 1991, ο τότε πρόεδρος, Μπους πατήρ, είχε μια απίστευτη δημοτικότητα (λόγω τις μόλις προηγηθείσης απολύτως επιτυχούς πρώτης εκστρατείας στον Κόλπο) της τάξης του 75-80% και κανένα από τα τότε μεγάλα ονόματα των δημοκρατικών δεν ήθελε την αναμέτρηση μαζί του και την αναμενόμενη συντριβή του. Τότε συγκεκριμένα κυκλοφορούσε ως ανέκδοτο στις ΗΠΑ πως ο Μπους δεν είχε εξοντώσει τον Σαντάμ στο Ιράκ διότι σκόπευε να τον προτείνει για υποχήφιο των δημοκρατικών στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, να τον γελοιοποιήσει!
Ο Μπιλ ήταν μεσαίου μεγέθους πολιτικός (και φυσικά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τον έβλεπε για πρόεδρο!), αλλά ακριβώς επειδή ήταν άγνωστος και σχετικά νέος (45 χρονών τότε) σκέφτηκε πως ακόμα κι αν έχανε (που να χάσει περίμενε κι αυτός) θα έβαζε μια υποθήκη για το μέλλον που είχε μπροστά του, οπότε το χρίσμα το κέρδισε χωρίς σοβαρή αντίσταση.
Τα πράγματα του ήρθαν βολικά ακολούθως και ενέσκηψε μια οικονομική κρίση το τέλος του 1991 οπότε η Αμερικανική κοινή γνώμη μετεστράφη εναντίον του Μπους και τελικά ο Κλίντον τον νίκησε τα τέλη του 1992, παρά πάσαν αρχική προσδοκία.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, απλά αυτό που όλοι όσοι γνώριζαν πράγματα και καταστάσεις τότε ήξεραν ήταν πως πίσω από τις αποφάσεις του Μπιλ βρισκόταν η Χίλαρι. Ο Μπιλ ήταν απλά η βιτρίνα ως "ωραίος και γοητευτικός"...
