Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μολις επεστρεψα απο ιλαροτραγικο σκηνικο, στην οδο της μεγαλης ξεπετας...
Ριχνω πατωκορφα ασσους, οχι, βεβαια με κριτηρια αντικειμενικα, αλλα μονο και μονο επειδη μπορω... (σσ να χαμηλωνω τους μεσους ορους εκεινων που πρεπει)
Και αρχιναω, που λες, αφηγηση:


Εγκαταλειποντας τον Πειραια μισοπιωμενος, στις 6 παρα τεταρτο, ηξερα πως οι επιλογες δεν θα 'ναι πολλες.
Ωστοσο, η υπρδιεγερση καποιου που ξυπνησε στις 6 το απογευμα και που εχει αρκετη βενιζνη για να παει και να 'ρθει, φανταζε αναποδραστη.
ΕΠΡΕΠΕ να βγω μπουρδελοτσαρκα! Κι ας μου κουνησαν οι (εξισου πιωμενοι) φιλοι μου μαντηλι...

Βασικη σημειωση: Σπανιως συνδυαζω τη μπουρδελοτσαρκα με γαμησι/ Τις περισσοτερες φορες ,δε, απο λαθος ή αδυναμια της στιγμης, κι οχι προμελετημενα...
Σημειωση(2): Συνηθως παω μπουρδελοτσαρκα ΧΩΡΙΣ λεφτα επανω μου.
Τοσο για λογους ασφαλειας (εχω κι ενα κινητο που στοιχιζει περι τα 3- 3,5 ευρω), οσο και για να μην μπω στον πειρασμο να γαμησω.
Οσες φορες μπηκα στον πειρασμο, ειτε στη Φυλης ειτε στο Μεταξι, τα 'κλαψα...

Ωστοσο, το πολλακις εξαμαρτειν, ουκ ανδρος σοφου, κι εγω μονο σοφος δεν ειμαι.

Εφθασα Φυλης με 50 ευρω στην τσεπη (δουλεμενα λεφτα των γονιων μου, και διολου ευκαταφρονητα για κεινους/ για μενα).
Δεν ειχα την παραμικρη προθεση να τ' ανασυρω απο εκει - Εξαλλου, τα ανοιχτα μαγαζια ηταν ελαχιστα και η ποικιλια μικρη. Εξαλλου, μες στην ερχομενη βδομαδα ετοιμαζομαι για call girl, και ξερω πως θα ξεδωσω μια και καλη...

Ομως, ειπαμε, δεν ειμαι σοφος - κι ας ειμαι εξυπνος. Κι ας ειμαι "πονηρεμενος" επι τετοιων θεματων...

Η τσατσα του Φ80 μου ξεφουρνισε μια Εμανουελα.
"Αρχη βαρδιας (πραγματι, ειχα δει μια ξανθια να αποχωρει ελαφρως ενδεδυμενη), θα ΄σαι πρωτος πελατης, η κοπελα ειναι ξεκουραστη κι ολοφρεσκια, η κοπελα κανει πρωκτικο, η κοπελα κανει τα παντα..."

Χμμμ... Πρωκτικο, ε? Με 20...
Χμμμ... Πρωτος-πρωτος, ε?
"Καινουρια σεντονια", ε?
Και δεν ειναι ασχημο μουνι. Ψηλη, με θηλυκο σωμα στα προθυρα του μιλφ, με φυσικες βυζαρες, αχλαδωτο κωλο, πουτανέ βλεμμα... All-inclusive με 20...
Δε βαριεσαι, ας μπω. Ποσο ασχημα μπορει να παει...
(Ε, λοιπον, η ιδια ερωτηση εχει ξανατεθει πολλακις απ' τον kosamf στον kosamf, κι η πραγματικοτητα παντα τον ξεπερνα!
Ε, λοιπον...ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ, μαλακα μου... ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ!!!)

Η Εμανουελα (ή οπως διαολο λεγεται), μπουκαρε στο δωματιο αμιλητη/αγελαστη, ντριπλαρε αυθωρει την προσπαθεια μου να την αγγιξω ή να χαριεντιστω, σωριαστηκε στο κρεβατι, με προετρεψε κοφτα να πραξω το ιδιο.
Αφου μου πασαρε, βαρυθυμα, τ' ονομά της (ουτε λεξη περαν αυτου), εντυσε με νάυλον την ημισσηκωμενη μου ψωλη, κι αρχισε να την γλειφει νωθρα.

Την σταματαω και της ζηταω να στηθει στα 4.
Στηνεται.
Μια τραγικη, πρωτογνωρη, ανειπωτη μποχα εκλυεται απ΄τις γειτνιαζουσες τρυπες της (θαρρω ΚΑΙ απο τις δυο) για να κατισχυσει στο δωματιο, στο μπουρδελο, στο δρομο, στην πολη...
"Φρεσκια", ε? "Πρωτος πελατης", ε?
Σκεπτομενος το κουτοπονηρο, λιμαρικο, χαμογελο της τσατσας, στο εμπα μου (ειχε προηγηθει ειρωνια και αλλογλωσσο μπινελικι, οταν εφυγα - και μεχρις οτου ξαναγυρισω και μπω), χαιρετω τα τελευταια υπολλειματα στυσης...

Εχοντας κανει το λαθος να δοκιμασω το all-inclusive πρωκτικο, εχω "αχρηστευσει" μια καποτα. Αλλη καποτα δεν προβλεπεται. Περεταιρω γαμησι δεν προβλεπεται (γιοκ μουνι, γιοκ στυση για κωλο). Η μποχα επιμενει - επικαλυπτει τα παντα.
Ισπανικο δεν προβλεπεται.
Μαλακεια ΔΕΝ (!!!) προβλεπεται.
Αγγιγματα δεν προβλεπονται.

Ευρισκομενος σε ανοσια, μετα τα ουισκια της βραδιας, και μετα την επαρκη εμπειρια μου στον υποκοσμο της μποχας και δυσωδιας του πληρωμενου σεξ, αποφασιζω να τελειωσω - ακομη και υπ' αυτες τις συνθηκες.
Βγαζω την καποτα κι αρχιζω να τον παιζω μονος μου (!), πιανοντας το κωλομερι του επιπλ... εε... σορρυ, της κοπελας εννοουσα, που εν τω μεταξυ παρακολουθει τον αυνανισμο μου, αμετοχη.
Η κοπελα προειδοποιει "προσεχε μην πιτσιλισεις, ε!"
Παω να της πω "αει πλυσου, πρωτα, μωρη βρωμιαρα. Βλαχα, αμορφωτη, τελευταια, που δεν εισαι αξια ουτε ενα καυλι ν' αρμεξεις", αλλα αυτοπεριοριζομαι σ' ενα σφιξιμο των δοντιων (υστατη προσπαθεια εκσπερματωσης, καθως και παραμονης μου στην κοσμιοτητα).

Χυνω.
Φευγει χωρις γεια.
Τα χερια μου ζεχνουν απο την μποχα της "φρεσκιας" γκομενας.
Το σαπουνι εχει τελειωσει.
Βγαινω απο το κωλοχανειο, με αισθημα σιχαμαρας - αυτολυπησης, χαιρετωντας ευγενικα την κουτοπονηρη, χυδαια τσατσα.
Δεν μου φταιει σε τιποτα - Ουτε αυτη, ουτε η βρωμερη της πραματεια. Το 100% της ευθυνης βρισκεται πανω μου. Επειδη πηγα εκει με λεφτα. Επειδη παραβιασα, για ακομη μια φορα, τον νο1 κανονα του πληρωμενου ερωτα: Μην-γαμας-σε-μπουρδελα!
Μονο ματι, βολτα, και γεια!

Φθανοντας στο αμαξι, τα χερια μου συνεχιζουν να ζεχνουν. Αδειαζοντας ενα κουτι αρωματικα μαντηλακια, τα χερια μου συνεχιζουν να ζεχνουν.

Σχεδον σκεφτομαι πως πρεπει να βρω, επιτελους, γκομενα.
Οχι - πλακα κανω. Δεν εφτασα ως εκει, αλλα κοντεψα...

"Πρεπει να βγαλεις πολλα λεφτα, μαλακα μου", αυθυποβληθηκα τωρα, σοβαρα.
"Μπορει να σ' απωθουν τα μεγαλα σκαφη, τα κυριλε οχηματα, οι λουσατες, καθωσπρεπει νυφες, μπορει να μην ζηλευεις ουτε στο ελαχιστο τα ευγενη προαστια των Αθηνων και τις εκει κατοικιες... να κουβαλας ολα τα κομπλεξ και τις αρνησεις ενος ορκισμενου αριστερου...
ομως, αγορι μου, το καυλι ειναι καυλι, και δεν εχει αισθητικη - ή πολιτικη ταυτοτητα.
Το γαμησι ειναι ακριβο σπορ - και, δη, οταν απαιτεις να ειναι αξιοπρεπες.
Οσο για τους φτωχους, ε, γι' αυτους επινοηθηκε η οικογενεια.
Εσυ, ομως, εχεις διαβασει πολυ Μαρξ, για να μπορεσεις να την ανεχθεις..."