Χαίρομαι να σοδομίζω τους πορωμένους πουτανάκηδες. Αν όπως λένε είναι τόσο ευχαριστημένοι από τις πουτάνες γιατί γκρινιάζουν για τις γκόμενες;
τους έχω πιει το αίμα με αποδείξεις και πλήθος επιχειρημάτων. Η ζωή τους είναι μια αέναη προσπάθεια να πορνιάζουν και να πληρώνουν το ψέμα. Ηδονίζομαι όταν τρώνε φόλες αλλά και που σκοτώνονται στα νήματα. Οι μισοί κατηγορούν πουτάνες που οι άλλοι μισοί υποστηρίζουν και τανάπαλιν.
Ποιος ξέρει αν κάποιοι βγάζουν και λεφτά ως ηλεκτρονικοί νταβατζήδες;
από την άλλη με τέτοια τρισαθλια εμφάνιση και συμπεριφορά αμοιβάδας
δεν έχουν άλλη λύση από το πόρνιασμα. Σάρκινα απόβλητα που μετά το κουκλοθέατρο
με τις πουτάνες σέρνονται στις τρώγλες τους. Από την μια οι παντρεμένοι προσποιούμενοι τους ιδανικούς πολίτες σε διαλυμένους γάμους, να παραγγέλνουν σουβλάκια και να τα σκάνε στις κόρες για να σουλατσάρουν με γκόμενους. Από την άλλη οι ελεύθεροι προσποιούμενοι τους πετυχημένους γαμιαδες σε κατουρημένα κρεβάτια, να τρώνε τοστ πίνοντας κόκες όσο κοιτούν από το παράθυρο γκόμενους που χουφτώνουν μουνάρες. Κάποιες φορές
οι μουνάρες που βλέπουν οι δεύτεροι, ειναι οι (χουφτωμένες) κόρες των πρώτων. Έτσι είναι η ζωή. Φίλε αναγνώστη μην γίνεις ποτέ πορωμένος πουτανάκιας. Απλά μην γίνεις.