Κατέβηκα σήμερα στο τρίγωνο, 19.30 για κατάθεση. Η Σόσσα στη θέση της, αλλά σε 10 λεπτά είχε εξαφανιστεί. Έπεσα πάνω στην Μιγάδα με τα τσιμπουκόχειλα και το δίχρωμο μαλλί, και με ρώτησε αυτή, ..πάμε; Το ένστικτό μου σήκωσε κόκκινη σημαία, αλλά έκανα το χρέος μου στην Κοινότητα των Πιατσόβιων. Την ρώτησα τι κάνει στο κρεββάτι, μου είπε πίπα, μουνί και κώλο. - Πόσα θες για όλα; - 30€. Την κοίταξα κοροϊδευτικά, της είπα με σαρδόνιο χαμόγελο - Πολύ ακριβή είσαι, της γύρισα την πλάτη κι έφυγα, κι αυτή με κυνήγαγε, πόσα δίνεις; Την απαξίωσα τελείως, δεν γύρισα να της ρίξω ούτε μία ματιά. Αν τους ρίχναμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ χυλόπιτα μόλις ακούγαμε τέτοια τιμή, θα αναγκάζονταν να τη ρίξουν. Έξω από τον Ορφέα εκτός από τις Κλασικές, ήταν και μια καινούρια με συμπαθητικό πρόσωπο και γκρι εξτένσιον, νεαρή κοπέλα. Με ρώτησε πάμε; ρώτησα τι κάνει, δεν ήξερε ούτε Ελληνικά ούτε Αγγλικά, έφυγα. Η Βουλγάρα με τα μεγάλα Βυζιά και τα σάπια δόντια μου είπε πως δεν δίνει κώλο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το μικρό Κοντοπούτανο με το ιδιαίτερο τατουάζ στο αριστερό χέρι, παρόλο που πήγαινε με πελάτη στον Ορφέα με αναγνώρισε, μου χαμογέλασε και με ρώτησε τι κάνω. Την άλλη φορά θα κάνω το χρέος μου, στην Κοινότητα. Θα της πω πως συνήθως οι νεαρές και όμορφες είναι ξινές, ξεπέτες και κομοδίνα στο δωμάτιο, κι αν αυτή δεν είναι έτσι θα έχει πολλούς καλούς και σταθερούς πελάτες. Ίσως να με μακαρίζουν κάποια άτομα, χωρίς να με ξέρουν. Η Σάντυ και η Σοφία στις θέσεις τους, προτίμησα τη Σοφία.