Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[pgp74]

Το ύφος θυμίζει Αντώνη Σουρούνη.

Και έκανε κι αυτός μετανάστης στην Γερμανία. 

 

Το ύφος θυμίζει Αντώνη Σουρούνη.

 

[Chevalier Fidèle]

Συγγραφέας

 

[st@rdust]

(τσαι ομως για να μας παρει ο υπνος μετα)

 

Έφτασα σπίτι, έκανα μπάνιο γρήγορα φόρεσα καλά ρούχα και πήρα τηλέφωνο την Τατιάνα να την ρωτήσω τη ώρα θα ερχόταν σπίτι. Μου είπε ότι είχαν πολλή δουλειά και θα αργούσε.
Ο Κλάους, τi ώρα θα έρθει ο Κλάους της είπα.
-Νομίζω δεν θα αργήσει, γιατί δεν τον παίρνεις τηλέφωνο ?
Πήρα τον Κλάους και μου είπε ότι σε 15 με 20 λεπτά θα ήταν σπίτι.
Αυτά τα 20 λεπτά μου φάνηκαν αιώνας μέχρι να ακούσω το κλειδί στην πόρτα.
Του εξήγησα την κατάσταση καi τού είπα να μου πει  πως θα πάω ως εκεί.
Άνοιξε το PC του, κοίταξε στο ίντερνετ και μου έγραψε σε ένα χαρτί πως θα πάω ως εκεί.
Πήρα τρένο κατέβηκα στη στάση που μου είχε πει ο Κλaούς, πήρα λεωφορείο και έφτασα στο μαγαζί.
Μπήκα μέσα γεμάτος αυτοπεποίθηση. Καθόλου άγχος. Άλλωστε είχα ήδη δουλειά, στις οικοδομές με τον Μάρεκ. Είδα έναν ψηλό τύπο να κάθεται στο bar και να πίνει καφέ.

-Γεια σας, θέλω τον Αλέκο.
- Εγώ είμαι, τi θέλεις ?
- Είμαι ο ..... που μιλήσαμε στο τηλέφωνο για τη δουλειά στην κουζίνα.
-Α, μάλιστα. Από κουζίνα ξέρεις?
-Βέβαια, έχω δουλέψει στην Ελλάδα σε αρκετά εστιατόρια.

Αρχίδια, ποτέ μου δεν είχα δουλέψει σε εστιατόριο.

-Ωραία πάμε μέσα να σου γνωρίσω τα παιδιά και μετά θα τα πούμε.

Έγιναν οι συστάσεις και όπως πάντα δεν συγκράτησα κανενός το όνομα από όσους μου σύστησε. Το έχω αυτό το θέμα. Ίσως γιατί αν δεν γνωρίσω κάποιον καλά, θεωρώ χαμένο χρόνο και φαιά ουσία να του δώσω την απαραίτητη προσοχή.

Κάτσαμε με το αφεντικό να πούμε τα της δουλειάς.
-Έρχεσαι 3 και σχολάς 12 το βράδυ. 9 ώρες δουλειάς, 60 ευρώ μεροκάματο. Τα λεφτά τα παίρνεις στο χέρι κάθε βράδυ. Αν μείνεις στη δουλειά θα σε ασφαλίσω και αν είσαι καλός με τον καιρό τα 60 θα γίνουν 70.

Δέχτηκα. Malakas είμαι να μη dexto ? Που να iksera ο ermos τι θα synantousa εκεί μέσα.....

 

[thodorio]

το 'χωριο' ειναι η κυπαρισσια;;;;

 

Έφτασα στο μαγαζί 20 λεπτά πριν της τρεις. Χαιρέτησα όποιον έβρισκα μπροστά μου και κατευθύνθηκα στην κουζίνα.
Το μαγαζί ήταν από τα κεντρικά μαγαζιά και είχε δουλειά. Στην κουζίνα δούλευαν 2 αρχιμάγειρες ο ας το πούμε Χασάν ένα έλληνας μουσουλμάνος από την Ξάνθη και ο Στέλιος ένα μπάρμπας γύρω στα 60 από τη Λάρισα. Τη μια βδομάδα δούλευε ο ένας πρwίνος και ο άλλο βραδινός και την άλλη βδομάδα άλλαζαν βάρδιες
Ο Στέλιος ήταν αυτό που λέμε καρδιά μάλαμα. Μπορεί να μας την έλεγε καμία φορά αλλά δεν το έκανε από κακιά. Ήθελε πραγματικά να διδάξει τους καινούργιους. Πίστευε σε αυτό που έκανε. Ήταν 30 χρόνια στο Βερολίνο και τα 24 δούλευε σε ελληνικά εστιατόρια. Είχαν δει πολλά τα μάτια. Μέχρι και την πτώση του τείχους είχε ζήσει. Στην αρχή δεν τον πήρα με καλό μάτι, αλλά στην πορεία κατάλαβα ότι ήταν ψυχούλα.
Όταν ήταν βραδινός, πρos  το τέλος της βραδιάς όταν  έπεφτε η δουλειά, φώναζε όλους, κουζίνα, σερβιτόρους, λάντζα να μας ρωτήσει αν θέλουμε κάτι έξτρα να μας φτιάξει να φάμε εκτός από αυτά που υπήρχαν ήδη έτοιμα. Από τους ανθρώπους που δεν μπορείς να τους κρατήσεις κακιά ακόμα κι αν πουν μια κουβέντα παραπάνω.
Για τον Χασάν θα γράψω αναλυτικά πιο κάτω.
Επίσηs sτην κουζίνα δούλευαν 2 αδέρφια Τούρκοι από το Μερσίν νομίζω. Έτσι η κάπως έτσι μου είχαν πει την πόλη τους. Ο Μεμέτ και ο Μπακίρ η κάπως έτσι. Δεν είχα πολλές παρτίδες με αυτoν, λίγες μέρες έτυχε να δουλέψουμε μαζί οπότε λογικό να μην τον θυμαμε. Ο Χασάν ήταν κι αυτός παιδί μάλαμα. Πολύ εξηγημένος και κάναμε και παρέα όσο δούλεψα εκεί.
Οι υπόλοιποι ήσαν ένας έλληνας ο Τάσος ας τον πούμε, ένας αποτυχημένος ηθοποιός ο όποιος είχε παίξει σε 3 ελληνικές ταινίεs τη δεκαετία 2000 -2010, μάλιστα σε μια ήταν ο πρωταγωνιστής και σε κανα δύο διαφημιστικά. Στην αρχή τον συμπάθησα και κάναμε και λίγο παρέα μέχρι να καταλάβω με τι μαλάκα είχα να κάνω.
Και ο Διονύσης ο λαντζερης γύρω στα 55. Ένας τύπος παντελώς αδιάφορος που ζήτημα είναι αν αντλαλάξαμε 2-3 κουβέντες εκτός δουλειάς.
Αυτοί ήσαν οι πρώτοι που συνάντησα στο μαγαζί όταν πήγα. Στην πορεία κάποιοι έφυγαν και κάποιοι άλλοι ήρθαν.

 

[livornezos]

Έφτασα στο μαγαζί 20 λεπτά πριν της τρεις. Χαιρέτησα όποιον έβρισκα μπροστά μου και κατευθύνθηκα στην κουζίνα.
Το μαγαζί ήταν από τα κεντρικά μαγαζιά και είχε δουλειά. Στην κουζίνα δούλευαν 2 αρχιμάγειρες ο ας το πούμε Χασάν ένα έλληνας μουσουλμάνος από την Ξάνθη και ο Στέλιος ένα μπάρμπας γύρω στα 60 από τη Λάρισα. Τη μια βδομάδα δούλευε ο ένας πρwίνος και ο άλλο βραδινός και την άλλη βδομάδα άλλαζαν βάρδιες
Ο Στέλιος ήταν αυτό που λέμε καρδιά μάλαμα. Μπορεί να μας την έλεγε καμία φορά αλλά δεν το έκανε από κακιά. Ήθελε πραγματικά να διδάξει τους καινούργιους. Πίστευε σε αυτό που έκανε. Ήταν 30 χρόνια στο Βερολίνο και τα 24 δούλευε σε ελληνικά εστιατόρια. Είχαν δει πολλά τα μάτια. Μέχρι και την πτώση του τείχους είχε ζήσει. Στην αρχή δεν τον πήρα με καλό μάτι, αλλά στην πορεία κατάλαβα ότι ήταν ψυχούλα.
Όταν ήταν βραδινός, πρos  το τέλος της βραδιάς όταν  έπεφτε η δουλειά, φώναζε όλους, κουζίνα, σερβιτόρους, λάντζα να μας ρωτήσει αν θέλουμε κάτι έξτρα να μας φτιάξει να φάμε εκτός από αυτά που υπήρχαν ήδη έτοιμα. Από τους ανθρώπους που δεν μπορείς να τους κρατήσεις κακιά ακόμα κι αν πουν μια κουβέντα παραπάνω.
Για τον Χασάν θα γράψω αναλυτικά πιο κάτω.
Επίσηs sτην κουζίνα δούλευαν 2 αδέρφια Τούρκοι από το Μερσίν νομίζω. Έτσι η κάπως έτσι μου είχαν πει την πόλη τους. Ο Μεμέτ και ο Μπακίρ η κάπως έτσι. Δεν είχα πολλές παρτίδες με αυτoν, λίγες μέρες έτυχε να δουλέψουμε μαζί οπότε λογικό να μην τον θυμαμε. Ο Χασάν ήταν κι αυτός παιδί μάλαμα. Πολύ εξηγημένος και κάναμε και παρέα όσο δούλεψα εκεί.
Οι υπόλοιποι ήσαν ένας έλληνας ο Τάσος ας τον πούμε, ένας αποτυχημένος ηθοποιός ο όποιος είχε παίξει σε 3 ελληνικές ταινίεs τη δεκαετία 2000 -2010, μάλιστα σε μια ήταν ο πρωταγωνιστής και σε κανα δύο διαφημιστικά. Στην αρχή τον συμπάθησα και κάναμε και λίγο παρέα μέχρι να καταλάβω με τι μαλάκα είχα να κάνω.
Και ο Διονύσης ο λαντζερης γύρω στα 55. Ένας τύπος παντελώς αδιάφορος που ζήτημα είναι αν αντλαλάξαμε 2-3 κουβέντες εκτός δουλειάς.
Αυτοί ήσαν οι πρώτοι που συνάντησα στο μαγαζί όταν πήγα. Στην πορεία κάποιοι έφυγαν και κάποιοι άλλοι ήρθαν.

γιατι δε γραφεις ενα βιβλιο? εισαι απιστευτος τυπε

 

[pornopapos]

respect, paralimnie!!!! 

 

Η πρώτη μέρα στη δουλειά ήταν απλά φρικη. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Αφού μου έδειξαν τα κατατόπια και μάλιστα είχαν και την απαίτηση να θυμαμε που είναι το καθένα από την πρώτη μέρα, με έβαλαν να κόψω μαρούλι. Επειδή ήμουν όμως aργος με έστειλαν να ετοιμάζω τiς σαλάτες. Είχα μπροστά μου γύρω στα 50 πιατάκια σαλάτας κι έβαζα μέσα τα υλικά. Λίγο μαρούλι λiγo λάχανο, ντομάτα, τριμενο καρότο κι ελιές.
Μετά όταν τελείωνα βοηθούσα στο ψήσιμο η έπλενα τα σκευή. Κατσαρόλες τηγάνια, λαμαρίνες. Και πάλι σαλάτες όταν τελείωναν και πάλι ψήσιμο και φερε αυτά από τις αποθήκες η τα ψυγεία. Μιλάμε ότι για να κάνω τσιγάρο πέρασαν σχεδόν 5 ώρες. Με τον καιρό όμως έμαθα τα κόλpα και έβρισκα χρόνο και για τσιγάρο και για να λουφάρω.
Μέσα μου παρακαλούσα, το αφεντικό να αθετήσει το λόγο του και να μου δώσει λιγότερα το βράδυ, για να έχω μια δικαιολογία προς τον εαυτό μου για να την κάνω από αυτό μέρος και να μην ξαναγυρίσω.
Και επιτέλους κάποια στιγμή ήρθε το τέλος της μέρας. Πλυθηκα όσο μπορούσα και βγήκα από την κουζίνα παρέα με τον μαλάκα τον Τάσο. Πήγα στο bar που ήταν το αφεντικό. Θα πιεις μια μπύρα .... μου είπε.
Ένας θεός ξέρει πόσο ήθελα μια μπύρα εκείνη τη στιγμή. Πόσο ανάγκη την είχα. Όμως είπα, όχι είναι καλύτερα να πηγαίνω. Έχω και δρομολόγιο  να κάνω.
Όπως αγαπάς μου είπε και μου έβαλε στο χέρι τα 60 ευρώ.

Βγήκα στο δρόμο και πέρασα απέναντι χωρίς να κοιτάξω καν αν ερχόταν κάποιο αυτοκίνητο. Το μυαλό μου ήταν σε τρικυμία.
Οι τελευταίες λέξεις που είχα ακούσει ήταν : Τα λέμε αύριο, που είπε το αφεντικό καθώς έβγαινα από το μαγαζί.
Μάλλον δεν θα τα ξαναπούμε ποτέ σκεφτόμουν. Αλλά τα 60 ευρώ μου ζεσταιναν την τσέπη. Ήταν ένας λόγος για να τα ξαναπούμε.  
Πήρα το λεωφορείο και κατέβηκα στη στάση, σύμφωνα με της οδηγίες της Τατιάνας. Από εκεί θα επερνα άλλο λεωφορείο, θα κατέβαινα πιο κάτω και θα επερνα άλλο που θα με πήγαινε ως το σπίτι. Αλλά πριν θα έπινα μια μπύρα και γιατί όχι κι ακόμα μια. Και αυτό έκανα.
Βέβαια μετά τις μπυρες που ήπια έκανα την μαλακία και αντί να πάρω το λεωφορείo προς την κατευθυνση που έπρεπε, το πήρα προς την αντίθετη με αποτέλεσμα να κάνω μερικές βόλτες στο Βερολίνο και να φτάσω σπίτι μετά από 3 ώρες. Αλλά αυτό μικρή σημασία έχει μποστά σε αυτά που θα ακολουθούσαν.

 

[vonmakoulis]

 

Αυτό που μου την έσπαγε στη δουλειά δεν ήταν η δουλειά, άλλωστε κανένα αφεντικό δεν πληρώνει τους υπαλλήλους για να κάθονται η αν η δουλειά ήταν κάτι καλό δεν θα μας πλήρωναν για να δουλευουμε.
Αυτά που μου την έσπαγαν ήταν οι φωνές και η συμπεριφορά του Χασάν προς εμένα αλλά και προς τους υπόλοιπους.
Ο Χασάν όπως έγραψα ήταν ένας μουσουλμάνος από την Κομοτηνή που δούλευε 14 χρόνια στο μαγαζί. Είχε ξεκινήσει από λατζερης και είχε γίνει αρχιμάγειρας. Όχι γιατί ήταν καλός μάγειρας, αλλά γιατί ήταν καλό δουλικό στα αφεντικά και καλός ρουφιάνος. Στο μαγαζί είχε την απόλυτη εξουσία. Πιο πολύ φοβόμασταν τον Χασάν παρά το αφεντικό. Και το να δίνεις εξουσία σε τέτοια ζώα δεν είναι καλό.
Ότι χειρότερο να δωσεις εξουσία σε ένα δίποδο σαν τον Χασάν. Όχι για το αφεντικό, αλλά για τους υπόλοιπους. Ο Χασάν λοιπόν σαν πιστό σκυλί στο αφεντικό του πίστευε ότι έκανε το σωστό με το να μας τρέχει όλους τους άλλους. Χωρίς λόγο. Ακόμα κι όταν δεν υπήρξε δουλειά κάτι έβρισκε για να μην καθόμαστε. Κι όταν λέω καθόμαστε, δεν αράζαμε. Έβρισκε αφορμές ώστε να μας τη λέει συνεχώς ιδιαίτερα στους καινούργιους. Τσιγάρο να άναβε κάποιος από τους νέους του έβαζε χέρι, ότι λουφάρει. Κι αν του έλεγες ότι τελείωσα τη δουλειά, κάνω το τσιγάρο και αρχίζω την άλλη, θα σου έλεγε : Εδώ αγόρι μου δεν ήρθες για να καπνίζεις, αλλά για να δουλέψεις κι αν δεν σου αρέσει σπίτι σου.
Πόσες φορές την είχα ακούσει αυτή τη φράση.
Το έκανε γιατί αγαπούσε τη δουλειά ? Όχι βέβαια. Θα είναι χαζός κάποιος να πιστευει κάτι τέτοιο. Το έκανε γιαti δεν ήταν άνθρωπος. Ήταν ένα δίποδο ζώο που είχε περάσει τα πάνδεινα σε αυτό μαγαζί και τώρα που του δόθηκε η ευκαιρία θα γαμούσε τους καινούργιους αλλά και τους παλιότερους αφού του δόθηκε αυτή η δυνατότητα.
Χτεσινός πούστης σημερνός κωλομπάρας που λέμε στο χωριό μου.
Ένα άλλο θέμα που πιστευω ότι είχε αυτό το ζώο, ήταν ότι μισούσε για κάποιους λόγους τους Έλληνες και τους χριστιανούς. Στο διάστημα που δούλεψα σε αυτό το μαγαζί έδιωξε 2 Έλληνες κι έναν Αιθίοπα. Αντιθέτως τους 2 Τούρκους που ανάφερα πιο πίσω όχι μόνο δεν τους έτρεχε αλλά φρόντιζε να τους λουφάρει. Το ίδιο και έναν Αλβανό με τον οποίο δούλεψα 4 meres  μόνο. Αρκετές όμως για να διαπιστώσω πόσο φίδια είναι και για να καταλήξω στο συμπέρασμα, πως αν στην Ελλάδα τους Αλβανούς δεν τους γούσταρα, εδώ τους συχαίνομε.

Πριν βιαστήτε κάποιοι να με χαρακτηρίσετε ρατσιστή, θα σας έλεγα να κάνετε υπομονή. Θα σας πω και για τους Έλληνες. Τα καλύτερα έρχονται.......

 

[Chevalier Fidèle]

Τύπε καλύερα να μενες με τον πολωνό στη δουλειά με τα μπάζα...Κούμπωνες και τα μπυρόνια σου , ούτε άγχος, εύκολη δουλειά, λεφτά οκ

 

[livornezos]

Τύπε καλύερα να μενες με τον πολωνό στη δουλειά με τα μπάζα...Κούμπωνες και τα μπυρόνια σου , ούτε άγχος, εύκολη δουλειά, λεφτά οκ

 

[loxxos]

http://www.bourdela.com/forum/index.php?topic=145846.msg5410425#msg5410425

Ok thanks!

 

[loxxos]

46 χρόνων κι έχω βγάλει μόνο το Λύκειο.

Ok thanks!

 

[loxxos]

Έφτασα στο μαγαζί 20 λεπτά πριν της τρεις. Χαιρέτησα όποιον έβρισκα μπροστά μου και κατευθύνθηκα στην κουζίνα.
Το μαγαζί ήταν από τα κεντρικά μαγαζιά και είχε δουλειά. Στην κουζίνα δούλευαν 2 αρχιμάγειρες ο ας το πούμε Χασάν ένα έλληνας μουσουλμάνος από την Ξάνθη και ο Στέλιος ένα μπάρμπας γύρω στα 60 από τη Λάρισα. Τη μια βδομάδα δούλευε ο ένας πρwίνος και ο άλλο βραδινός και την άλλη βδομάδα άλλαζαν βάρδιες
Ο Στέλιος ήταν αυτό που λέμε καρδιά μάλαμα. Μπορεί να μας την έλεγε καμία φορά αλλά δεν το έκανε από κακιά. Ήθελε πραγματικά να διδάξει τους καινούργιους. Πίστευε σε αυτό που έκανε. Ήταν 30 χρόνια στο Βερολίνο και τα 24 δούλευε σε ελληνικά εστιατόρια. Είχαν δει πολλά τα μάτια. Μέχρι και την πτώση του τείχους είχε ζήσει. Στην αρχή δεν τον πήρα με καλό μάτι, αλλά στην πορεία κατάλαβα ότι ήταν ψυχούλα.
Όταν ήταν βραδινός, πρos  το τέλος της βραδιάς όταν  έπεφτε η δουλειά, φώναζε όλους, κουζίνα, σερβιτόρους, λάντζα να μας ρωτήσει αν θέλουμε κάτι έξτρα να μας φτιάξει να φάμε εκτός από αυτά που υπήρχαν ήδη έτοιμα. Από τους ανθρώπους που δεν μπορείς να τους κρατήσεις κακιά ακόμα κι αν πουν μια κουβέντα παραπάνω.
Για τον Χασάν θα γράψω αναλυτικά πιο κάτω.
Επίσηs sτην κουζίνα δούλευαν 2 αδέρφια Τούρκοι από το Μερσίν νομίζω. Έτσι η κάπως έτσι μου είχαν πει την πόλη τους. Ο Μεμέτ και ο Μπακίρ η κάπως έτσι. Δεν είχα πολλές παρτίδες με αυτoν, λίγες μέρες έτυχε να δουλέψουμε μαζί οπότε λογικό να μην τον θυμαμε. Ο Χασάν ήταν κι αυτός παιδί μάλαμα. Πολύ εξηγημένος και κάναμε και παρέα όσο δούλεψα εκεί.
Οι υπόλοιποι ήσαν ένας έλληνας ο Τάσος ας τον πούμε, ένας αποτυχημένος ηθοποιός ο όποιος είχε παίξει σε 3 ελληνικές ταινίεs τη δεκαετία 2000 -2010, μάλιστα σε μια ήταν ο πρωταγωνιστής και σε κανα δύο διαφημιστικά. Στην αρχή τον συμπάθησα και κάναμε και λίγο παρέα μέχρι να καταλάβω με τι μαλάκα είχα να κάνω.
Και ο Διονύσης ο λαντζερης γύρω στα 55. Ένας τύπος παντελώς αδιάφορος που ζήτημα είναι αν αντλαλάξαμε 2-3 κουβέντες εκτός δουλειάς.
Αυτοί ήσαν οι πρώτοι που συνάντησα στο μαγαζί όταν πήγα. Στην πορεία κάποιοι έφυγαν και κάποιοι άλλοι ήρθαν.

Εγινε καποιο μπερδεμα φιλε παραλημνιε τι ηταν τελικα ο Χασαν μουνοπανο ή παιδι μαλαμα...  :S :S :S ;;;????

Αυτό που μου την έσπαγε στη δουλειά δεν ήταν η δουλειά, άλλωστε κανένα αφεντικό δεν πληρώνει τους υπαλλήλους για να κάθονται η αν η δουλειά ήταν κάτι καλό δεν θα μας πλήρωναν για να δουλευουμε.
Αυτά που μου την έσπαγαν ήταν οι φωνές και η συμπεριφορά του Χασάν προς εμένα αλλά και προς τους υπόλοιπους.
Ο Χασάν όπως έγραψα ήταν ένας μουσουλμάνος από την Κομοτηνή που δούλευε 14 χρόνια στο μαγαζί. Είχε ξεκινήσει από λατζερης και είχε γίνει αρχιμάγειρας. Όχι γιατί ήταν καλός μάγειρας, αλλά γιατί ήταν καλό δουλικό στα αφεντικά και καλός ρουφιάνος. Στο μαγαζί είχε την απόλυτη εξουσία. Πιο πολύ φοβόμασταν τον Χασάν παρά το αφεντικό. Και το να δίνεις εξουσία σε τέτοια ζώα δεν είναι καλό.
Ότι χειρότερο να δωσεις εξουσία σε ένα δίποδο σαν τον Χασάν. Όχι για το αφεντικό, αλλά για τους υπόλοιπους. Ο Χασάν λοιπόν σαν πιστό σκυλί στο αφεντικό του πίστευε ότι έκανε το σωστό με το να μας τρέχει όλους τους άλλους. Χωρίς λόγο. Ακόμα κι όταν δεν υπήρξε δουλειά κάτι έβρισκε για να μην καθόμαστε. Κι όταν λέω καθόμαστε, δεν αράζαμε. Έβρισκε αφορμές ώστε να μας τη λέει συνεχώς ιδιαίτερα στους καινούργιους. Τσιγάρο να άναβε κάποιος από τους νέους του έβαζε χέρι, ότι λουφάρει. Κι αν του έλεγες ότι τελείωσα τη δουλειά, κάνω το τσιγάρο και αρχίζω την άλλη, θα σου έλεγε : Εδώ αγόρι μου δεν ήρθες για να καπνίζεις, αλλά για να δουλέψεις κι αν δεν σου αρέσει σπίτι σου.
Πόσες φορές την είχα ακούσει αυτή τη φράση.
Το έκανε γιατί αγαπούσε τη δουλειά ? Όχι βέβαια. Θα είναι χαζός κάποιος να πιστευει κάτι τέτοιο. Το έκανε γιαti δεν ήταν άνθρωπος. Ήταν ένα δίποδο ζώο που είχε περάσει τα πάνδεινα σε αυτό μαγαζί και τώρα που του δόθηκε η ευκαιρία θα γαμούσε τους καινούργιους αλλά και τους παλιότερους αφού του δόθηκε αυτή η δυνατότητα.
Χτεσινός πούστης σημερνός κωλομπάρας που λέμε στο χωριό μου.
Ένα άλλο θέμα που πιστευω ότι είχε αυτό το ζώο, ήταν ότι μισούσε για κάποιους λόγους τους Έλληνες και τους χριστιανούς. Στο διάστημα που δούλεψα σε αυτό το μαγαζί έδιωξε 2 Έλληνες κι έναν Αιθίοπα. Αντιθέτως τους 2 Τούρκους που ανάφερα πιο πίσω όχι μόνο δεν τους έτρεχε αλλά φρόντιζε να τους λουφάρει. Το ίδιο και έναν Αλβανό με τον οποίο δούλεψα 4 meres  μόνο. Αρκετές όμως για να διαπιστώσω πόσο φίδια είναι και για να καταλήξω στο συμπέρασμα, πως αν στην Ελλάδα τους Αλβανούς δεν τους γούσταρα, εδώ τους συχαίνομε.

Πριν βιαστήτε κάποιοι να με χαρακτηρίσετε ρατσιστή, θα σας έλεγα να κάνετε υπομονή. Θα σας πω και για τους Έλληνες. Τα καλύτερα έρχονται.......

 

[xronistiktak]

Παραλιμνιε πολυ συναρπαστικη η αφηγηση σου.πραγματικα μου αρεσει πολυ.
αν εχεις και θελεις βαλε και καμμια φωτογραφια στα κειμενα σου
απο το βερολινο.δρομους,κτιρια,πλατειες οτι εχεις τελος παντων.
αν εχεις και απο κανενα γκομενακι,ακομα καλυτερα 

 

[gobr]

και ενα ρεπορτ τι παιζει απο ακρες στο μπερλιν μπας και το επιστεφτω. Δε λεει ξενερωτος.

 

[xronistiktak]

και ενα ρεπορτ τι παιζει απο ακρες στο μπερλιν μπας και το επιστεφτω. Δε λεει ξενερωτος.

πιστευω να τα γραψει και αυτα,στη συνεχεια της ιστοριας του.