Γρήγορη μπουρδελότσαρκα στο
Μεταξουργείο σήμερα κατά τις 18:00.
Γενικά μαύρα χάλια, τα ίδια όπως εδώ και μήνες! Τελικά όμως στο
Μεταξουργείο μπορεί και να χτυπήσεις "φλέβα"!!! Λοιπόν, μπαίνω στο Ιάσωνος 20Γ (αυτό με την στενή πράσινη πόρτα, τα 2-3 σκαλάκια και το αναβατώριο που έχει μέσα για να ανεβοκατεβαίνει η πουτάνα). Κάθομαι στο σαλόνι, είμαστε 2-3. Βγαίνει η γκόμενα και τι να δω... ένα μελαχροινό μωράκι, λίγο κοπρο-dog στην φάτσα αλλά αδύνατο-λυγερό κορμάκι από αυτά που μου αρέσουν. Μακρύ κορακί μαλλί, καλό βυζάκι και ένα μικρούλι και ατίθασο κωλαράκι! Φεύγω, περνάω από 2-3 ακόμα και ξαναγυρίζω.
Μπαίνω μέσα, η πουτάνα ήταν busy. Πάω προς το παραβάν που κάθεται η τσατσά, τραβάω την κουρτίνα και της λέω ότι την έχω δει την κοπέλα και ότι θα ήθελα να περάσω. Της δίνω 20άρικο και ανοίγει το ψυγείο (

) και μου δίνει τάληρο ρέστα! "Aνέβα πάνω", μου λέει, "και θα περιμένεις να μπεις στο 1. Έχει σαλονάκι κι απάνω". Ανεβαίνω πάνω κι όντως είχε ένα παγκάκι, 1-2 καρέκλες κι ένα κομοδίνο με κωλόχαρτα! Μετά από λίγο βγαίνει η πουτάνα από το 1, με κοιτάει και μου χαμογελάει. "Γεια σου", μου λέει, απαντάω ανάλογα. Πάει στο αναβατώριο να κατέβει κάτω και όλο νόημα μου λέει "Είμαι η Δήμητρα!". "Χάρηκα", της λέω, "εγώ ο Δημήτρης!". Κατεβαίνει κάτω, ανεβαίνει πάλι, με κοιτάει όλο νόημα και μπαίνει στο 2. Μετά από 1-2 λεπτά βγαίνει ο μάγκας από το 1 και μπαίνω μέσα. Μετά από κάνα 10λεπτο σκάει μύτη το πουτανάκι, γεμάτη κέφια! Εγώ (ως συνήθως) έχω βάλει την καπότα μου και στέκομαι στα όρθια "καμαρωτός". "Α, έχεις βάλει δικιά σου, ε? Τι μάρκα είναι?". "Durex" της λέω. "ΟΚ, θέλεις να ξαπλώσουμε?", μου λέει και πριν καλά-καλά απαντήσω έχει γονατίσει και μου κάνει πίπα στα όρθια. ΓΑΜΩ τις πίπες μάγκες. Deep-throat, τον πήγαινε από εδώ, τον πήγαινε από εκεί κι έριχνε και πουτανιάρικες ματιές. Σε κάποιες φάσεις σταματούσε και ρουφούσε με ΔΥΝΑΜΗ! Κάβλα σκέτη! Την βάζω να σκύψει πάνω στο κρεβάτι και της τον καρφώνω πισωκολλητά (εγώ πάντα όρθιος). Κουνήματα, ψιλοβογγητά, συμμετοχή... μια χαρούλα! Στο τέλος την ξαπλώνω ανάσκελα, πόδια στους ώμους και πάρε να έχεις! Αυτή να μου χαϊδεύει το σώμα γενικώς και να με κοιτάει στα μάτια (πολύ ψωλόφατσα!). Με τα πολλά χύνω και ουδεμία βιασύνη. Πρέπει να ήμουν μέσα της άλλο ένα λεπτό γεμάτο-γεμάτο αφού είχα χύσει. Τελικά βγαίνω, σηκώνεται και πιάνουμε την πάρλα για το τι θα κάνουμε το Πάσχα, θα μείνουμε, θα φύγουμε, κτλ. Η τύπισσα είναι Ελληνο-Ρουμάνα (Ρουμάνα μάνα, Έλληνα πατέρα - τουλάχιστον έτσι μου είπε!). Από ότι μου είπε θα είναι και αύριο απόγευμα εκεί... μην σας πω ότι θα την ξαναεπισκεφτώ και αύριο!
Για 15 γιούργια ήταν ότι καλύτερο... best best value for money.
Σας την συνιστώ ανεπιφύλακτα.