Έλεος με τον κάθε καραγκιόζη.
Κάθε τρεις μέρες πλέον διαβάζω κάτι αντίστοιχο (οκ είμαι λίγο υπερβολικός).
Έχουν ξεφύγει εντελώς. Και μόνο που δεν θυμάμαι όλα τα περιστατικά του τελευταίου καιρού είναι ανησυχητικό. Δείχνει τάση.
Και πόσα δεν κατέληξαν τελικά σε φόνο από καθαρή τύχη.
Μικροί που μας άφηναν οι γονείς μας στα χωριά τα καλοκαίρια, θυμόμαστε προφανώς και κάμποσες φορές τις Παναγίες που μπορεί να άκουγε η γιαγιά από τον παππού σε διάφορες περιπτώσεις. Δεν αντιδρούσε κανένας όπως έπρεπε όμως. Το δεχόμασταν σαν κάτι νορμάλ. Και το χειρότερο ήταν ότι το δέχονταν οι γιαγιάδες μας. Λατρεύαμε τους παππούδες μας. Λογικό. Τώρα που έχουμε μεγαλώσει και στροφαρουμε όμως, πόσοι μπορούν με το χέρι στην καρδιά να πουν τι συνέβαινε όταν φεύγαμε από τα χωριά μας; Τους χειμώνες;
Οι παππούδες μεγάλωσαν τους πατεράδες μας με πολύ έντονη πατριαρχική αντίληψη.
Όσοι από τους πατεράδες μας, είχαν την αντίληψη να δουν το λάθος, μετέδωσαν και σε εμάς αυτή την ενσυναίσθηση.
Δυστυχώς πάρα πολλοί δεν την είχαν.
Βλέπουμε ακόμα και πιτσιρικάδες 25 χρονών να σκοτώνουν τις γυναίκες τους. Τις μητέρες των παιδιών τους.
Πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά χωρίς μάνα ρε καραγκιόζη; Πόσα τραύματα θα κουβαλήσουν; Τι άνθρωποι θα γίνουν;
Κάθε φορά που διαβάζω μια τέτοια ιστορία, σκέφτομαι την μάνα μου. Σκέφτομαι τι θα έκανα στον τύπο που θα έκανε κάτι τέτοιο στην μάνα μου. Ας ήταν και πατέρας μου.
Έλεος με τον κάθε ανώριμο μαλακα που θέλει να κάνει και παιδιά την στιγμή που δεν ξέρει τι του γίνεται με την πάρτη του.
Κάθε τρεις μέρες πλέον διαβάζω κάτι αντίστοιχο (οκ είμαι λίγο υπερβολικός).
Έχουν ξεφύγει εντελώς. Και μόνο που δεν θυμάμαι όλα τα περιστατικά του τελευταίου καιρού είναι ανησυχητικό. Δείχνει τάση.
Και πόσα δεν κατέληξαν τελικά σε φόνο από καθαρή τύχη.
Μικροί που μας άφηναν οι γονείς μας στα χωριά τα καλοκαίρια, θυμόμαστε προφανώς και κάμποσες φορές τις Παναγίες που μπορεί να άκουγε η γιαγιά από τον παππού σε διάφορες περιπτώσεις. Δεν αντιδρούσε κανένας όπως έπρεπε όμως. Το δεχόμασταν σαν κάτι νορμάλ. Και το χειρότερο ήταν ότι το δέχονταν οι γιαγιάδες μας. Λατρεύαμε τους παππούδες μας. Λογικό. Τώρα που έχουμε μεγαλώσει και στροφαρουμε όμως, πόσοι μπορούν με το χέρι στην καρδιά να πουν τι συνέβαινε όταν φεύγαμε από τα χωριά μας; Τους χειμώνες;
Οι παππούδες μεγάλωσαν τους πατεράδες μας με πολύ έντονη πατριαρχική αντίληψη.
Όσοι από τους πατεράδες μας, είχαν την αντίληψη να δουν το λάθος, μετέδωσαν και σε εμάς αυτή την ενσυναίσθηση.
Δυστυχώς πάρα πολλοί δεν την είχαν.
Βλέπουμε ακόμα και πιτσιρικάδες 25 χρονών να σκοτώνουν τις γυναίκες τους. Τις μητέρες των παιδιών τους.
Πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά χωρίς μάνα ρε καραγκιόζη; Πόσα τραύματα θα κουβαλήσουν; Τι άνθρωποι θα γίνουν;
Κάθε φορά που διαβάζω μια τέτοια ιστορία, σκέφτομαι την μάνα μου. Σκέφτομαι τι θα έκανα στον τύπο που θα έκανε κάτι τέτοιο στην μάνα μου. Ας ήταν και πατέρας μου.
Έλεος με τον κάθε ανώριμο μαλακα που θέλει να κάνει και παιδιά την στιγμή που δεν ξέρει τι του γίνεται με την πάρτη του.