Φυσικά ξέχασες τη σημαντική λεπτομέρεια πως η κατάσταση της οικονομίας το 2004 ήταν απείρως καλύτερη από αυτή στην οποία την άφησε ο μπουχέσας της Ραφήνας το 2009. Έτσι απορρόφησε τους κραδασμούς από τις μαλακίες του Αλογογκούφυ σχετικά ανώδυνα.
Επιπλέον, από τη στιγμή που αργά η γρήγορα θα ερχόταν το μοιραίο, καλύτερα που συνέβη γρήγορα. Πιστεύεις πως θα κερδίζαμε τίποτα αν συνεχίζαμε το κρυφτούλι για μερικούς μήνες ακόμη; Μάλλον θα εκνευρίζαμε ακόμη περισσότερο αυτούς από τους οποίους μετά θα ζητούσαμε να μας σώσουν.
Και στο κάτω, κάτω, αν χρειαζόταν ένα μνημόνιο για να γίνουν τα αυτονόητα (περιορισμός του Δημοσίου, άνοιγμα επαγγελμάτων, αναμόρφωση του ασφαλιστικού) τότε καλώς μπήκαμε. Αν είμαστε ανίκανοι να φροντίσουμε τα του οίκου μας τότε καλά να πάθουμε.
Όπως λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, "If you don't take care of business, the business will take care of you".