OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!
- Μέλος που άνοιξε το νήμα podhlaths
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 641
- Εμφανίσεις 221K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Ετεροφυλικές ερωτικές ιστορίες.
akhs3pgr
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Οκτ 2014
- Μηνύματα
- 285
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
ass_kavlos
Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Οκτ 2009
- Μηνύματα
- 8.224
- Κριτικές
- 2
- Like
- 27
- Πόντοι
- 66
Συνημμένα
mio mio amio
Μέλος
- Εγγρ.
- 13 Ιουλ 2013
- Μηνύματα
- 351
- Κριτικές
- 8
- Like
- 2
- Πόντοι
- 1
θα ανεβάσω τόσα part όσα γκολ φαει ο γαυρος!!!
μετα την πουτσα που εριξε ο θρυλος κ σε μπουκοσε
καλυτερα σταματα να γραφεις τις πιπες που κ καλα εχεις περασει πολλα στην ζωη σου
χεστηκε η φατμε στο γενι τζαμι κ τωρα κλανει
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
======13======
Η αλήθεια ειναι το σχέδιο μου δεν ήταν και πολύ πλήρες. Δεν ειχα ξεκαθαρίσει ακόμα στο μυαλο μου τι θα κάνω. Και το χειρότερο ειναι οτι δεν ειχα σκεφτεί τι θα γινόταν σε περίπτωση που με αντιλαμβανόταν ο Νταβάς. Όσο και να ήθελα να το παίξω άνετος τον φοβόμουν. Αλλα και ποιος δεν θα φοβόταν αυτο τον τυπα με αυτο το παρουσιαστικό σε ένα σκοτεινό στενό και πόσο μάλλον όταν όλο αυτο το πακέτο συνοδευόταν απο ένα όπλο. Και ξαφνικά απο το μαγαζάκι μας είδα να ξεπροβάλλουν 2 κορίτσια. Αν και ήμουν σε αποσταση κατάφερα να διακρίνω οτι πρόκειται για τις άλλες δυο κοπέλες. Οι κοπέλες αποχώρησαν σιγά σιγά με τα πόδια. Όταν πέρασαν απο δίπλα μου αμέσως έστρεψα το βλέμμα προς το κάτω αν και αλήθεια ειναι οτι δεν μου έδωσαν και πολύ σημασία. Λες και είχαν χορτάσει άντρες, λες και μας σιχαίνοταν. Αυτο που μου προκάλεσε εντύπωση ειναι οτι αυτά τα κορίτσια χαμογελούσαν. Θα περίμενε κανείς να δει δυο κορίτσια που υποφέρουν, που φεύγουν καταρρακωμενες μετα απο αυτο το τόσο σκληρό επάγγελμα. Και όμως όχι και τα δυο κορίτσια χαμογελούσαν και χάθηκαν απο το οπτικό μου πεδίο στρίβοντας στο επόμενο στενό. Η επόμενη αποχώρηση απο το κτίριο ηταν αυτή του ζευγαριού. Η δικια μου ,ή μάλλον η πρώην δικιά μου, ή μάλλον η ποτέ δικιά μου ντυμένη με την ιδια καπαρτινα κρατώντας αγκαζέ τον Νταβα της άρχισε σιγά σιγά να έρχεται προς το μέρος μου. Με αγνόησαν και αυτοι και ανέβηκαν λιγο πιο πέρα σε μια μεγάλη μηχανή. Έτρεξα όσο πιο διακριτικά μπορούσα προς το μέρος τους για να μπορέσω να διακρίνω την πινακίδα. Αλλα η μηχανή αυτή δεν έιχε πινακίδα. Παρόλα αυτά και παρόλο τον χαμηλό φωτισμό και την βρωμιά πρόλαβα να συγκρατήσω κάθε λεπτομέρεια. Αν και τότε δεν ήξερα απο μηχανές τώρα με ευκολία Θά σου έλεγα ότι πρόκειται για μια Honda Africa.
Κάτι που ξέχασα να αναφερω για μένα ειναι οτι έχω κάποια μορφή Αυτισμου. Έχω ένα είδος φωτογραφικής μνήμης τίποτα το ιδιαίτερο για μένα, εντυπωσιακό για τους άλλους,τρομακτικό για την μάνα μου. Που με έτρεχε απο τα 6 σε κατι παιδοψυχιατρους λογοθεραπευτες. Αν εξαιρέσεις την αντικοινωνικότητα μου μέχρι σήμερα μόνο καλό μου έχει προσφέρει αυτή η ασθένεια.
Αμέσως ο Νταβας έβαλε μπροστά την μηχανή και χάθηκε.
Γύρισα σπίτι νευριασμένος γιατί δεν είχα πετύχει και πολλά. Θα έπρεπε να είμαι προσεχτικός και με την παρακολουθηση δεν θα έβγαζα κατι.
Και αφού με πήρε ο ύπνος στριφογυρίζοντας το πρωί οταν ξύπνησα αποφάσισα να δώσω τόπο στην οργή και να συνεχίσω την ζωή μου. Όποτε έφαγα κατι και ξεκίνησα για το γυμναστήριο. Να συναντήσω και τον φίλο το γυμναστή.
Προς πρώτη μου έκπληξη ο Κώστας δεν ηταν εκεί. Αμεσως ρώτησα την ρεσεψιόν και μου είπε οτι σταμάτησε γιατί έπιασε δουλειά αλλου. Την ρώτησα που και η κοπέλα στη ρεσεψιόν μου είπε στο μπαρ βιβλίο. Ένα μικρό μπαρ λιγο πιο πέρα.
-σε μπαρ?
-ναι δούλευε και παλιά αλλα. Part time.
Στεναχωρήθηκα λιγο. Ο μοναδικός άνθρωπος που ειχα αρχίσει να νιώθω σαν φίλος σε αυτή την πολη έφυγε απο την ζωη μου πολύ ξαφνικά. Θα πάω να τον βρω στο μπαρ που δουλεύει σκέφτηκα και πήγα να συνεχισω το πρόγραμμα μου.
Εκείνη την μέρα όμως που μάλλον δεν με ήθελε συνέβει και κατι ακόμα κακό. Μου κλέψανε απο τα αποδυτήρια το πορτοφόλι.
Αφου δεν έβγαλα άκρη με τη ρεσεψιον πήρα τηλ τον πατέρα.
-έλα μπαμπά.
-έλα αγόρι μου
-Μου κλέψανε το πορτοφόλι με την ταυτότητα 50 ευρώ και την κάρτα ανάληψης.
-που έγινε αυτο?
Και αφου του εξήγησα μου ειπε να ειμαι πιο προσεχτικος και με έστειλε να πάω στο Αστυνομικό Τμήμα της Περιοχής για να το δηλώσω.
Αυτός θα αναλάμβανε την ακύρωση και αντικατάσταση της κάρτας.
Αφου με τα χίλια ζόρια βρήκα το Τμημα πήγα να δηλώσω την κλοπή. Όχι εδώ αγόρι μου θα πας την ασφάλεια στον απο πάνω όροφο στον αξιωματικό υπηρεσίας. Και ενώ προσπαθούσα να βρω το σωστό γραφείο κοιτάζοντας στο άλλο δωμάτιο είδα τον Νταβα. Είδα τον Νταβα άλλα με άλλο ρόλο. Ο Γιώργος όπως τον φωνάζανε ηταν αστυνομικός και μάλιστα ασφαλίτης. Έτσι δικαιολογούνταν το όπλο...
Η αλήθεια ειναι το σχέδιο μου δεν ήταν και πολύ πλήρες. Δεν ειχα ξεκαθαρίσει ακόμα στο μυαλο μου τι θα κάνω. Και το χειρότερο ειναι οτι δεν ειχα σκεφτεί τι θα γινόταν σε περίπτωση που με αντιλαμβανόταν ο Νταβάς. Όσο και να ήθελα να το παίξω άνετος τον φοβόμουν. Αλλα και ποιος δεν θα φοβόταν αυτο τον τυπα με αυτο το παρουσιαστικό σε ένα σκοτεινό στενό και πόσο μάλλον όταν όλο αυτο το πακέτο συνοδευόταν απο ένα όπλο. Και ξαφνικά απο το μαγαζάκι μας είδα να ξεπροβάλλουν 2 κορίτσια. Αν και ήμουν σε αποσταση κατάφερα να διακρίνω οτι πρόκειται για τις άλλες δυο κοπέλες. Οι κοπέλες αποχώρησαν σιγά σιγά με τα πόδια. Όταν πέρασαν απο δίπλα μου αμέσως έστρεψα το βλέμμα προς το κάτω αν και αλήθεια ειναι οτι δεν μου έδωσαν και πολύ σημασία. Λες και είχαν χορτάσει άντρες, λες και μας σιχαίνοταν. Αυτο που μου προκάλεσε εντύπωση ειναι οτι αυτά τα κορίτσια χαμογελούσαν. Θα περίμενε κανείς να δει δυο κορίτσια που υποφέρουν, που φεύγουν καταρρακωμενες μετα απο αυτο το τόσο σκληρό επάγγελμα. Και όμως όχι και τα δυο κορίτσια χαμογελούσαν και χάθηκαν απο το οπτικό μου πεδίο στρίβοντας στο επόμενο στενό. Η επόμενη αποχώρηση απο το κτίριο ηταν αυτή του ζευγαριού. Η δικια μου ,ή μάλλον η πρώην δικιά μου, ή μάλλον η ποτέ δικιά μου ντυμένη με την ιδια καπαρτινα κρατώντας αγκαζέ τον Νταβα της άρχισε σιγά σιγά να έρχεται προς το μέρος μου. Με αγνόησαν και αυτοι και ανέβηκαν λιγο πιο πέρα σε μια μεγάλη μηχανή. Έτρεξα όσο πιο διακριτικά μπορούσα προς το μέρος τους για να μπορέσω να διακρίνω την πινακίδα. Αλλα η μηχανή αυτή δεν έιχε πινακίδα. Παρόλα αυτά και παρόλο τον χαμηλό φωτισμό και την βρωμιά πρόλαβα να συγκρατήσω κάθε λεπτομέρεια. Αν και τότε δεν ήξερα απο μηχανές τώρα με ευκολία Θά σου έλεγα ότι πρόκειται για μια Honda Africa.
Κάτι που ξέχασα να αναφερω για μένα ειναι οτι έχω κάποια μορφή Αυτισμου. Έχω ένα είδος φωτογραφικής μνήμης τίποτα το ιδιαίτερο για μένα, εντυπωσιακό για τους άλλους,τρομακτικό για την μάνα μου. Που με έτρεχε απο τα 6 σε κατι παιδοψυχιατρους λογοθεραπευτες. Αν εξαιρέσεις την αντικοινωνικότητα μου μέχρι σήμερα μόνο καλό μου έχει προσφέρει αυτή η ασθένεια.
Αμέσως ο Νταβας έβαλε μπροστά την μηχανή και χάθηκε.
Γύρισα σπίτι νευριασμένος γιατί δεν είχα πετύχει και πολλά. Θα έπρεπε να είμαι προσεχτικός και με την παρακολουθηση δεν θα έβγαζα κατι.
Και αφού με πήρε ο ύπνος στριφογυρίζοντας το πρωί οταν ξύπνησα αποφάσισα να δώσω τόπο στην οργή και να συνεχίσω την ζωή μου. Όποτε έφαγα κατι και ξεκίνησα για το γυμναστήριο. Να συναντήσω και τον φίλο το γυμναστή.
Προς πρώτη μου έκπληξη ο Κώστας δεν ηταν εκεί. Αμεσως ρώτησα την ρεσεψιόν και μου είπε οτι σταμάτησε γιατί έπιασε δουλειά αλλου. Την ρώτησα που και η κοπέλα στη ρεσεψιόν μου είπε στο μπαρ βιβλίο. Ένα μικρό μπαρ λιγο πιο πέρα.
-σε μπαρ?
-ναι δούλευε και παλιά αλλα. Part time.
Στεναχωρήθηκα λιγο. Ο μοναδικός άνθρωπος που ειχα αρχίσει να νιώθω σαν φίλος σε αυτή την πολη έφυγε απο την ζωη μου πολύ ξαφνικά. Θα πάω να τον βρω στο μπαρ που δουλεύει σκέφτηκα και πήγα να συνεχισω το πρόγραμμα μου.
Εκείνη την μέρα όμως που μάλλον δεν με ήθελε συνέβει και κατι ακόμα κακό. Μου κλέψανε απο τα αποδυτήρια το πορτοφόλι.
Αφου δεν έβγαλα άκρη με τη ρεσεψιον πήρα τηλ τον πατέρα.
-έλα μπαμπά.
-έλα αγόρι μου
-Μου κλέψανε το πορτοφόλι με την ταυτότητα 50 ευρώ και την κάρτα ανάληψης.
-που έγινε αυτο?
Και αφου του εξήγησα μου ειπε να ειμαι πιο προσεχτικος και με έστειλε να πάω στο Αστυνομικό Τμήμα της Περιοχής για να το δηλώσω.
Αυτός θα αναλάμβανε την ακύρωση και αντικατάσταση της κάρτας.
Αφου με τα χίλια ζόρια βρήκα το Τμημα πήγα να δηλώσω την κλοπή. Όχι εδώ αγόρι μου θα πας την ασφάλεια στον απο πάνω όροφο στον αξιωματικό υπηρεσίας. Και ενώ προσπαθούσα να βρω το σωστό γραφείο κοιτάζοντας στο άλλο δωμάτιο είδα τον Νταβα. Είδα τον Νταβα άλλα με άλλο ρόλο. Ο Γιώργος όπως τον φωνάζανε ηταν αστυνομικός και μάλιστα ασφαλίτης. Έτσι δικαιολογούνταν το όπλο...
Old Devil
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 5 Οκτ 2013
- Μηνύματα
- 8.784
- Κριτικές
- 11
- Like
- 603
- Πόντοι
- 376
ακινητοποίησε τον νταβά-μπάτσο με μια ένεση χλωρίνης στο λαιμό,(θα πνιγεί από τις αναθυμιάσεις και το τσούξιμπο βασικά), μετά πιάσε την πουτάνα από τα μαλλιά και ρίξτης μερικές γρήγορες μπουνιές στα αυτιά να ζαλιστεί...
γύρνα την ανάσκελα, πάρτη από κώλο και μόλις χύνεις μαχαίρωσε την στην πλάτη
μετά πάρε τηλ την αστυνομία πες ότι δεν ήθελες να πληγώσεις κανένα και αυτοκτόνα
charlie winters
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Σεπ 2015
- Μηνύματα
- 106
- Κριτικές
- 4
- Like
- 6
- Πόντοι
- 1
Νταβας μπατσος εε?
Δυσκολευεις την εκδικηση σου κ παραλληλα την κανεις πιο φαντασμαγορικη.
Δεν μ αρεσε αυτο το Plot twist.
Ηθελα ο νταβας να ειναι ο κλασικος νταβας ρεμαλι.
Δυσκολευεις την εκδικηση σου κ παραλληλα την κανεις πιο φαντασμαγορικη.
Δεν μ αρεσε αυτο το Plot twist.
Ηθελα ο νταβας να ειναι ο κλασικος νταβας ρεμαλι.
akhs3pgr
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Οκτ 2014
- Μηνύματα
- 285
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Και που να δειτε ποιος ειναι
http://[URL unfurl="true"]www.elkosmos.gr/wp-content/uploads/2015/01/130115-theoxaris.jpg[/img[/URL]]
:2funny:
charlie winters
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Σεπ 2015
- Μηνύματα
- 106
- Κριτικές
- 4
- Like
- 6
- Πόντοι
- 1
Και που να δειτε ποιος ειναι
http://[URL unfurl="true"]www.elkosmos.gr/wp-content/uploads/2015/01/130115-theoxaris.jpg[/img[/URL]]
:2funny:
[/quote] :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:
ΧΧΧ-Man
Μέγας
- Εγγρ.
- 19 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 2.224
- Κριτικές
- 46
- Like
- 3.672
- Πόντοι
- 4.365
Σκουλικιιιιι...!!!
Και που να δειτε ποιος ειναι
http://[URL unfurl="true"]www.elkosmos.gr/wp-content/uploads/2015/01/130115-theoxaris.jpg[/img[/URL]]
:2funny:
[/quote]
sonicmauhdem123
Μέλος
- Εγγρ.
- 23 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 205
- Κριτικές
- 5
- Like
- 120
- Πόντοι
- 1
ακινητοποίησε τον νταβά-μπάτσο με μια ένεση χλωρίνης στο λαιμό,(θα πνιγεί από τις αναθυμιάσεις και το τσούξιμπο βασικά), μετά πιάσε την πουτάνα από τα μαλλιά και ρίξτης μερικές γρήγορες μπουνιές στα αυτιά να ζαλιστεί...
γύρνα την ανάσκελα, πάρτη από κώλο και μόλις χύνεις μαχαίρωσε την στην πλάτη
μετά πάρε τηλ την αστυνομία πες ότι δεν ήθελες να πληγώσεις κανένα και αυτοκτόνα
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
======14======
Προσπάθησα να μην με αντιληφθεί για αυτο και έφυγα γρήγορα. Αν δήλωνα ότι έχασα την ταυτότητα μου ελει θα μάθαινε ποιος είμαι και ετσι θα έχανα το συγκριτικό πλεονέκτημα, που είχα απεναντι του. Αν και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι δεν είχα κανένα πλεονέκτημα ένοιωσα ότι δεν ειχα καμία ελπίδα. Κατεβηκα βιαστηκα Προσπέρασα όλα τα γραφεία και εξαφανίστηκα. Αμέσως ξεκίνησα να ψαχνω για άλλο αστυνομικό τμήμα προκείμενο να δηλώσω την κλοπή. Για κακή μου όμως τυχη όταν πήγα στον αξιωματικό υπηρεσίας το πρώτο πράγμα που με ρώτησε ηταν που μου την κλέψανε. Όταν του είπα την περιοχή με παρέπεμψε και πάλι στην ασφάλεια που δούλευε ο νταβάς γιατί λέει αυτοί είχαν αρμοδιότητα. Αφού το επιβεβαίωσε και ο πατέρας μου δεν είχα άλλη λύση. Το μόνο που σκέφτηκα είναι να πάω να το δηλώσω βράδυ που θα λείπει ο συγκεκριμένος ,αφού θα έχει πιάσει δουλειά στο άλλο μαγαζί. και ετσι και εγινε. αφού πήγε 12 το βράδυ πήγα ξανά για να δηλώσω την κλοπή. το παιδί που δούλευε εκεί μου είπε να περασω πρωινές ώρες για πάρω μια βεβαίωση και να βγάλω καινούρια ταυτότητα. Δύο μέρες μετά αφού πήγα ελπίζοντας να μην το πετύχω στάθηκα άτυχος. αφού ήταν μέσα στο ίδιο γραφείο που δίνανε την βεβαίωση.
-Γεια σας. μου έχουν κλέψει την ταυτότητα και ήρθα να πάρω την βεβαίωση.
-πως λέγεσαι.?
-Μάρκος .............
-Μισό λεπτό κάπου εδώ σε έχω.
ακόμα ο νταβάς δεν με έχει δει.
- με αυτό ένα μαρτυρα και δύο νέες φώτο θα πας στο δίπλα γραφείο να βγάλεις καινούρια ταυτότητα μου λέει ο ευγενικός κύριος. και πριν προλάβω να βγω από το δωμάτιο ακούω την φωνή του Νταβα.
-Μισό λεπτό μικρέ.
Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. τα πόδια μου τρεμανε.
- παρακαλω...
-δώσε μου λίγο αυτό.
και με μια κινηση μου άρπαξε την βεβαίωση. αφού ειδε το όνομα μου είπε.
-άσε μου ένα τηλ μήπως βρούμε την ταυτότητα σου. Και με κοίταξε με ένα βλέμμα ακόμα πιο τρομακτικό και από εκείνο την ώρα που με χτυπούσε.
ξαφνικά ο άλλος βγήκε από το δωμάτιο και μείναμε οι δύο μας.
άκου να σου πω μικρέ. Μην σε ξαναδώ έξω και μεσα στο μπουρδελο. Μην σε ξαναδώ εδω μέσα και μην μάθω ότι είπες τίποτα γιατί δεν σε βλέπω καλά. καταλαβες?
-Μάλιστα είπα. Έχοντας το πιο υπάκουω βλέμμα που υπάρχει . Βλεμμα καλά εκπαιδευμένου σκύλου την ώρα που το αφεντικό διατάζει.
-σας το ορκίζομαι δεν θα πω τίποτα σε κανεναν.
με μια απότομη κίνηση μου έδωσε το χαρτί πίσω. το πήρα και εξαφανίστηκα. πότε δεν είπα τίποτα σε κανεναν.
πότε δε μίλησα ξανά για αυτό. ποτε δεν προσπάθησα να εκδικήθω. πότε δεν ξαναπηγα σε ελληνικό μπουρδέλο. πότε δεν έσβησε το μίσος μου για αυτόν και την άλλη μέσα μου.
Αλλά η ζωή έχει έναν γαμημενο τρόπο να φέρνει ισορροπίες σε καθετι παράξενο να επανεφερει ισορροπίες σε καθετι αδικο. και αν κάποιες φορές νοιώσουμε ότι αδικήθηκαμε από τη ζωή δεν είναι έτσι.
Αν δούμε και από παλιά η Θεά της δικαιοσύνης απεικονίζεται να κρατάει μια ζυγαριά. καθε δύναμη που επιδρά σε αυτή προκειμένου να φέρει μια ανισσοροπια μέχρι να εξουδετερωθεί τα καταφέρνει. προκαλεί μια αναταραχή που μέχρι η ζυγαριά να βρει την ισορροπία της παλατζαρει μια προς το δίκαιο και μια προς το άδικο. Έτσι μια μεγάλη αδικία θα επιφέρει αρκετές μικρές μέχρι την γαλήνη.
Αυτή η ανώτερη δύναμη ξέρει πότε να σε ανεβάσει και πότε να σε πετάξει στα τάρταρα. Ξέρει πότε να σε προειδοποιησει να συνετιστεις και αν δεν το κάνεις να σε ξεκάνει. Ξέρει πολύ καλά να σου επιφέρει πόνο πολλαπλάσιο από αυτόν που εσύ επεφερες σε άλλους. Έτσι 5 χρονια αργοτερα στο νησάκι που βρισκομουν διάβασα σε εφημερίδα βλέποντας την σκατοφατσα του, ότι συνελληφθει αστυνομικός που ήταν παντρεμένος με αλλοδαπή γιατί την εξέδιδε.
Η τύχη της Μαρίας Ντόροθυ ή όπως την λένε σήμερα αγνοείται.
είπα θα ξεχάσω και το έκανα. Ενοιωσα περισσότερο από ποτέ την ανάγκη να κάνω φίλους κανονικους φίλους. Ενοιωσα την ανάγκη να βγω έξω σαν άνθρωπος. το πρόγραμμα είχα ψώνια και το βράδυ επίσκεψη στο μαγαζί που δουλεύει πλέον ο γυμναστής....
Προσπάθησα να μην με αντιληφθεί για αυτο και έφυγα γρήγορα. Αν δήλωνα ότι έχασα την ταυτότητα μου ελει θα μάθαινε ποιος είμαι και ετσι θα έχανα το συγκριτικό πλεονέκτημα, που είχα απεναντι του. Αν και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι δεν είχα κανένα πλεονέκτημα ένοιωσα ότι δεν ειχα καμία ελπίδα. Κατεβηκα βιαστηκα Προσπέρασα όλα τα γραφεία και εξαφανίστηκα. Αμέσως ξεκίνησα να ψαχνω για άλλο αστυνομικό τμήμα προκείμενο να δηλώσω την κλοπή. Για κακή μου όμως τυχη όταν πήγα στον αξιωματικό υπηρεσίας το πρώτο πράγμα που με ρώτησε ηταν που μου την κλέψανε. Όταν του είπα την περιοχή με παρέπεμψε και πάλι στην ασφάλεια που δούλευε ο νταβάς γιατί λέει αυτοί είχαν αρμοδιότητα. Αφού το επιβεβαίωσε και ο πατέρας μου δεν είχα άλλη λύση. Το μόνο που σκέφτηκα είναι να πάω να το δηλώσω βράδυ που θα λείπει ο συγκεκριμένος ,αφού θα έχει πιάσει δουλειά στο άλλο μαγαζί. και ετσι και εγινε. αφού πήγε 12 το βράδυ πήγα ξανά για να δηλώσω την κλοπή. το παιδί που δούλευε εκεί μου είπε να περασω πρωινές ώρες για πάρω μια βεβαίωση και να βγάλω καινούρια ταυτότητα. Δύο μέρες μετά αφού πήγα ελπίζοντας να μην το πετύχω στάθηκα άτυχος. αφού ήταν μέσα στο ίδιο γραφείο που δίνανε την βεβαίωση.
-Γεια σας. μου έχουν κλέψει την ταυτότητα και ήρθα να πάρω την βεβαίωση.
-πως λέγεσαι.?
-Μάρκος .............
-Μισό λεπτό κάπου εδώ σε έχω.
ακόμα ο νταβάς δεν με έχει δει.
- με αυτό ένα μαρτυρα και δύο νέες φώτο θα πας στο δίπλα γραφείο να βγάλεις καινούρια ταυτότητα μου λέει ο ευγενικός κύριος. και πριν προλάβω να βγω από το δωμάτιο ακούω την φωνή του Νταβα.
-Μισό λεπτό μικρέ.
Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. τα πόδια μου τρεμανε.
- παρακαλω...
-δώσε μου λίγο αυτό.
και με μια κινηση μου άρπαξε την βεβαίωση. αφού ειδε το όνομα μου είπε.
-άσε μου ένα τηλ μήπως βρούμε την ταυτότητα σου. Και με κοίταξε με ένα βλέμμα ακόμα πιο τρομακτικό και από εκείνο την ώρα που με χτυπούσε.
ξαφνικά ο άλλος βγήκε από το δωμάτιο και μείναμε οι δύο μας.
άκου να σου πω μικρέ. Μην σε ξαναδώ έξω και μεσα στο μπουρδελο. Μην σε ξαναδώ εδω μέσα και μην μάθω ότι είπες τίποτα γιατί δεν σε βλέπω καλά. καταλαβες?
-Μάλιστα είπα. Έχοντας το πιο υπάκουω βλέμμα που υπάρχει . Βλεμμα καλά εκπαιδευμένου σκύλου την ώρα που το αφεντικό διατάζει.
-σας το ορκίζομαι δεν θα πω τίποτα σε κανεναν.
με μια απότομη κίνηση μου έδωσε το χαρτί πίσω. το πήρα και εξαφανίστηκα. πότε δεν είπα τίποτα σε κανεναν.
πότε δε μίλησα ξανά για αυτό. ποτε δεν προσπάθησα να εκδικήθω. πότε δεν ξαναπηγα σε ελληνικό μπουρδέλο. πότε δεν έσβησε το μίσος μου για αυτόν και την άλλη μέσα μου.
Αλλά η ζωή έχει έναν γαμημενο τρόπο να φέρνει ισορροπίες σε καθετι παράξενο να επανεφερει ισορροπίες σε καθετι αδικο. και αν κάποιες φορές νοιώσουμε ότι αδικήθηκαμε από τη ζωή δεν είναι έτσι.
Αν δούμε και από παλιά η Θεά της δικαιοσύνης απεικονίζεται να κρατάει μια ζυγαριά. καθε δύναμη που επιδρά σε αυτή προκειμένου να φέρει μια ανισσοροπια μέχρι να εξουδετερωθεί τα καταφέρνει. προκαλεί μια αναταραχή που μέχρι η ζυγαριά να βρει την ισορροπία της παλατζαρει μια προς το δίκαιο και μια προς το άδικο. Έτσι μια μεγάλη αδικία θα επιφέρει αρκετές μικρές μέχρι την γαλήνη.
Αυτή η ανώτερη δύναμη ξέρει πότε να σε ανεβάσει και πότε να σε πετάξει στα τάρταρα. Ξέρει πότε να σε προειδοποιησει να συνετιστεις και αν δεν το κάνεις να σε ξεκάνει. Ξέρει πολύ καλά να σου επιφέρει πόνο πολλαπλάσιο από αυτόν που εσύ επεφερες σε άλλους. Έτσι 5 χρονια αργοτερα στο νησάκι που βρισκομουν διάβασα σε εφημερίδα βλέποντας την σκατοφατσα του, ότι συνελληφθει αστυνομικός που ήταν παντρεμένος με αλλοδαπή γιατί την εξέδιδε.
Η τύχη της Μαρίας Ντόροθυ ή όπως την λένε σήμερα αγνοείται.
είπα θα ξεχάσω και το έκανα. Ενοιωσα περισσότερο από ποτέ την ανάγκη να κάνω φίλους κανονικους φίλους. Ενοιωσα την ανάγκη να βγω έξω σαν άνθρωπος. το πρόγραμμα είχα ψώνια και το βράδυ επίσκεψη στο μαγαζί που δουλεύει πλέον ο γυμναστής....
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
=====15=====
Με το πέρασμα από την εφηβεια στην ενηλικίωση είχα αρχίσει να μεταμορφώνομαι. Είχα αρχίσει να άλλαζω, όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Όσο κλειστός χαρακτήρας ήμουν στην εφηβεία αλλο τόσο είχα ανάγκη πλεον να κοινωνικοποιηθώ κανονικά. Πλεον ένοιωθα την αναγκη όσο ποτέ, να κάνω νέους φίλους και να βρω μια κανονική κοπέλα. Αφού πηγα για ψώνια και πήρα τα καινούρια μου ρούχα, ήμουν έτοιμος το βράδυ, να παω στο μπαρ που δουλέυει ο Κώστας ο γυμναστής. Γύρω στις 10 ήμουν ήδη εκεί, δεν ήθελα να μαζέψει πολυ κόσμο για να τα πουμε λίγο. Ρώτησα στην πλατεία στο περιπτερο και κανα δυο περαστικούς και το βρήκα. Παρόλο που έκλεινα ένα μήνα σχεδόν στην Αθήνα δεν είχα παει καμία φορά προς την πάνω μεριά του κολονακίου. Το μαγαζί εκ πρώτης όψεως δεν σου γέμιζε το μάτι. Με λίγα λόγια αν δεν είσαι συστημένος δεν θα έμπαινες στο συγκεκριμένο μαγαζι (και θα καταλαβετε παρακατω τι εννοώ) και με ακομη λίγοτερα λόγια αυτό της ομονοίας με τον Μητσάρα ήταν καλύτερο. Κι όμως ένα χάλια μαγαζί στο σωστό μέρος και με τα σωστά άτομα να το διευθύνουν μπορεί να κάνει την ανατροπή. Κάθε φορά που σκέφτομαι αυτό το μαγαζί στο μυαλό μου έρχεται η λουκία μια πατσαβούρα που γαμούσα στα 27 μου, μόνο και μόνο επειδη, ήταν ντυμένη κυριλέ και μου δήλωσε γραμματέας στα δικαστήρια. Έτσι και εδώ στο βιβλίο πας συστημένος και επειδή είναι κολονάκι.
Στο μαγαζί μπήκα επιφυλακτικός αλλά αμέσως εντόπισα τον Κώστα πίσω απο το μπαρ όποτε κατευθύνθηκα αμέσως προς τα εκεί.
-Που είσαι φιλε?Πως με βρήκες εδώ?
-Καλά είσαι? Ρώτησα και έμαθα.Στο γυμναστήριο χωρίς εσένα είναι ξενέρωτα. Πως και σταμάτησες?
- Δεν μπορούσα φιλαράκο. Δουλευα και παλια εδώ αλλά μόνο Παρασκευή και Σάββατο. Αλλά τώρα έφυγε ο μπαρμαν για φανταρος και επρεπε να ειμαι καθε μέρα. Είναι πολλά τα λεφτά και ακόμα πιο πολλά τα τυχερά είπε και έκλεισε το μάτι. Τι θα πιεις?
-Τι προτείνεις σαν γυμναστης?
-Ασε τα γυμναστηρια και τις μαλακίες θα γίνουμε σήμερα. θα σε φτιαξω εγώ μικρέ θα σε μάθω να πίνεις. Ούισκι Πίνεις?
- Ναι αλλά δεν τρελαίνομαι…
- δεν θα είχες πιει το σωστό.
- Βάλε ότι θες Κώστα να γίνουμε που λες και εσυ.
- Επειδή σε κόβω και λίγο επαναστατη και ροκά θα σου βάλω ένα Burboun.. ok?
-τι είναι αυτο μάρκα?
- Όχι είναι είδος ουισκι, αμερικάνικο. θα σου βάλω ενα jack daniels single barel. Ακου φιλαράκι αυτό είναι απο ένα μόνο βαρέλι και πάνω στην συσκευασια γρέφει και τον αριθμό του βαρελιού. Πολυ καλό. θα με θυμηθείς.
Αμέσως πήρε ένα βαρύ χαμηλό ποτήρι έβαλε έναν πάγο μέσα έβαλε 2 δαχτυλα burboun και το ακουμπησε μπροστά μου
-Για να μαθαίνεις μικρέ. Το καλό ουίσκι θέλει μόνο καλό πάγο ή νερο εμφιαλωμένο. Ποτέ νερο βρύσης σε καλό ουίσκι γιατί το χαλάς, εκτός εαν πρόκειται για το Johnnie Walker που δεν βάζει νερό βρύσης γιατί χαλάς το νερό. Είπε και γέλασε.
Τον κοιτούσα τόσο απορροφημένος και ψαρωμένος που άργησα λίγο να καταλάβω το αστείο.
ΤΟ δικό σου? τον ρώτησα.
Δεν θα πιώ ακόμα είναι νωρίς.
Και πως θα γίνουμε?
Μπήκες αμέσως στα κόλπα μικρέ. Δεν αργώ εγώ.
Και σιγά σιγά το μαγαζί άρχισε να γεμίζει με κόσμο. Οι πιο πολλές ήταν γυναίκες και μεγάλες σε ηλικία. Αλλά το ντυσίμο κιτς. Αν κάποιος δεν ήξερε ότι βρίσκεται στο Κολονάκι θα νόμιζε ότι βρισκόμαστε σε μαγαζί που κάνει πάρτυ το κοινό απο τις εκπομπές τις ανίτας Πάνιας.
Αν και πολλές με κοιτάγαν σε ξερολούκουμο στο αθώο μου μυαλό δεν πήγαινε ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι με μια απο αυτές.
Ο Κώστας ήταν πολύ καλός στη δουλειά του,κοινωνικός, ευγενικός, γρήγορός και είχε τον απολυτο έλεγχο όλου του μπαρ. Παρόλο την πολύ δουλειά δεν ένοιωσα λεπτό μόνος αφού μου μίλαγε συνεχώς και μου εξηγούσε τα ποτά. Σιγά, σιγά άρχισε να πίνει και αυτός και ενω χαλάρωνε το μαγαζί
και μειωνόταν ο κόσμος πιάσαμε κανονική κουβέντα.Αρχισε να μου λέει τα προσωπικά του.
-Ακου Μάρκο ο πραγματικός λόγος που σταματησα την δουλεία στο γυμναστηριο είναι….
Με το πέρασμα από την εφηβεια στην ενηλικίωση είχα αρχίσει να μεταμορφώνομαι. Είχα αρχίσει να άλλαζω, όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Όσο κλειστός χαρακτήρας ήμουν στην εφηβεία αλλο τόσο είχα ανάγκη πλεον να κοινωνικοποιηθώ κανονικά. Πλεον ένοιωθα την αναγκη όσο ποτέ, να κάνω νέους φίλους και να βρω μια κανονική κοπέλα. Αφού πηγα για ψώνια και πήρα τα καινούρια μου ρούχα, ήμουν έτοιμος το βράδυ, να παω στο μπαρ που δουλέυει ο Κώστας ο γυμναστής. Γύρω στις 10 ήμουν ήδη εκεί, δεν ήθελα να μαζέψει πολυ κόσμο για να τα πουμε λίγο. Ρώτησα στην πλατεία στο περιπτερο και κανα δυο περαστικούς και το βρήκα. Παρόλο που έκλεινα ένα μήνα σχεδόν στην Αθήνα δεν είχα παει καμία φορά προς την πάνω μεριά του κολονακίου. Το μαγαζί εκ πρώτης όψεως δεν σου γέμιζε το μάτι. Με λίγα λόγια αν δεν είσαι συστημένος δεν θα έμπαινες στο συγκεκριμένο μαγαζι (και θα καταλαβετε παρακατω τι εννοώ) και με ακομη λίγοτερα λόγια αυτό της ομονοίας με τον Μητσάρα ήταν καλύτερο. Κι όμως ένα χάλια μαγαζί στο σωστό μέρος και με τα σωστά άτομα να το διευθύνουν μπορεί να κάνει την ανατροπή. Κάθε φορά που σκέφτομαι αυτό το μαγαζί στο μυαλό μου έρχεται η λουκία μια πατσαβούρα που γαμούσα στα 27 μου, μόνο και μόνο επειδη, ήταν ντυμένη κυριλέ και μου δήλωσε γραμματέας στα δικαστήρια. Έτσι και εδώ στο βιβλίο πας συστημένος και επειδή είναι κολονάκι.
Στο μαγαζί μπήκα επιφυλακτικός αλλά αμέσως εντόπισα τον Κώστα πίσω απο το μπαρ όποτε κατευθύνθηκα αμέσως προς τα εκεί.
-Που είσαι φιλε?Πως με βρήκες εδώ?
-Καλά είσαι? Ρώτησα και έμαθα.Στο γυμναστήριο χωρίς εσένα είναι ξενέρωτα. Πως και σταμάτησες?
- Δεν μπορούσα φιλαράκο. Δουλευα και παλια εδώ αλλά μόνο Παρασκευή και Σάββατο. Αλλά τώρα έφυγε ο μπαρμαν για φανταρος και επρεπε να ειμαι καθε μέρα. Είναι πολλά τα λεφτά και ακόμα πιο πολλά τα τυχερά είπε και έκλεισε το μάτι. Τι θα πιεις?
-Τι προτείνεις σαν γυμναστης?
-Ασε τα γυμναστηρια και τις μαλακίες θα γίνουμε σήμερα. θα σε φτιαξω εγώ μικρέ θα σε μάθω να πίνεις. Ούισκι Πίνεις?
- Ναι αλλά δεν τρελαίνομαι…
- δεν θα είχες πιει το σωστό.
- Βάλε ότι θες Κώστα να γίνουμε που λες και εσυ.
- Επειδή σε κόβω και λίγο επαναστατη και ροκά θα σου βάλω ένα Burboun.. ok?
-τι είναι αυτο μάρκα?
- Όχι είναι είδος ουισκι, αμερικάνικο. θα σου βάλω ενα jack daniels single barel. Ακου φιλαράκι αυτό είναι απο ένα μόνο βαρέλι και πάνω στην συσκευασια γρέφει και τον αριθμό του βαρελιού. Πολυ καλό. θα με θυμηθείς.
Αμέσως πήρε ένα βαρύ χαμηλό ποτήρι έβαλε έναν πάγο μέσα έβαλε 2 δαχτυλα burboun και το ακουμπησε μπροστά μου
-Για να μαθαίνεις μικρέ. Το καλό ουίσκι θέλει μόνο καλό πάγο ή νερο εμφιαλωμένο. Ποτέ νερο βρύσης σε καλό ουίσκι γιατί το χαλάς, εκτός εαν πρόκειται για το Johnnie Walker που δεν βάζει νερό βρύσης γιατί χαλάς το νερό. Είπε και γέλασε.
Τον κοιτούσα τόσο απορροφημένος και ψαρωμένος που άργησα λίγο να καταλάβω το αστείο.
ΤΟ δικό σου? τον ρώτησα.
Δεν θα πιώ ακόμα είναι νωρίς.
Και πως θα γίνουμε?
Μπήκες αμέσως στα κόλπα μικρέ. Δεν αργώ εγώ.
Και σιγά σιγά το μαγαζί άρχισε να γεμίζει με κόσμο. Οι πιο πολλές ήταν γυναίκες και μεγάλες σε ηλικία. Αλλά το ντυσίμο κιτς. Αν κάποιος δεν ήξερε ότι βρίσκεται στο Κολονάκι θα νόμιζε ότι βρισκόμαστε σε μαγαζί που κάνει πάρτυ το κοινό απο τις εκπομπές τις ανίτας Πάνιας.
Αν και πολλές με κοιτάγαν σε ξερολούκουμο στο αθώο μου μυαλό δεν πήγαινε ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι με μια απο αυτές.
Ο Κώστας ήταν πολύ καλός στη δουλειά του,κοινωνικός, ευγενικός, γρήγορός και είχε τον απολυτο έλεγχο όλου του μπαρ. Παρόλο την πολύ δουλειά δεν ένοιωσα λεπτό μόνος αφού μου μίλαγε συνεχώς και μου εξηγούσε τα ποτά. Σιγά, σιγά άρχισε να πίνει και αυτός και ενω χαλάρωνε το μαγαζί
και μειωνόταν ο κόσμος πιάσαμε κανονική κουβέντα.Αρχισε να μου λέει τα προσωπικά του.
-Ακου Μάρκο ο πραγματικός λόγος που σταματησα την δουλεία στο γυμναστηριο είναι….
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
======16=======
Δεν ήμουν σίγουρος αν ήθελα να μάθω τον πραγματικό λόγο που οδήγησε τον φίλο μου στο να παρατήσει την δουλειά του στο γυμναστηριο. Αν και η παύση που έκανε πριν μου πει ήταν 2 δευτερόλεπτα απο το μυαλό μου περάσανε δεκάδες σκέψεις και μπορω να ομολογήσω ότι καμια δεν ήταν καλή. Είχε μια τάση το μυαλό μου να πηγαίνει πάντα στο κακό, κατάλοιπο μάλλον απο την υπερπροστατευτική μητέρα μου, που εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα πως είχα γράψει κανονικά τελευταια, αν και το χειρότερο ήταν ότι και αυτή με είχε γράψει. Τελικά η απόφαση μου να την αφήσω να συνεχίσει την ζωή της ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τις κάνω.
-Μάρκο με ακούς?
-Ναι λέγε!
-Δεν σε βλέπω καλά,μάλλον το single barrel σε πειράζει.
-Κώστα μαλλον με πειραξε το συγκεκριμένο βαρέλι. Δεν έχεις single barrel απο άλλο βαρέλι?
-χαχαχαχ!!!άκου Μάρκο εχω μπλέξει με μια μιλφαρα γύρω στα 50. Ερχόταν καιρό εδώ και είχαμε φύγει πολλές φορές μαζι. Δεν ξέρει τι έχει. Τον τελευταιο καιρό όμως οι φορές πληθαιναν, ώσπου έγινε καθημερινή συνήθεια. Εγω όμως δεν προλάβαινα και γυμναστηριο και μπαρ και αυτή. και μου έκανε πρόταση να με προσλάβει αυτή και να αφήσω την δουλειά μου στο γυμναστηριο. Εγω όμως αρνήθηκα. Έτσι μετα απο πολλές συζητήσεις καταλήξαμε στο να μένω σε ένα δικό της διαμέρισμα λίγο πιο κατω για να μην πληρώνω ενοίκιο, μου βοηθάει και λίγο οικονομικά, αλλά κράτησα την δουλειά μου εδώ γιατι μου αρέσει.
-Πω ρε φίλε!! είσαι πολύ τυχερός. Είναι και ωραία ή?
- Καλή είναι θα την δεις σε λίγο έρχεται πάντα και με παίρνει στο σχόλασμα.
- Εγώ που θα βρώ μια τέτοια?
- Θέλεις? Χιλιάδες εδώ. θα μιλήσω και στην δικιά μου όλο και κάποια φίλη θα έχει.
-Δεν με νοιάζει να έχει λέφτα. Θέλω μια μιλφάρα να με μάθει πέντε - δέκα κόλπα.
- Καλά και εμένα δεν με νοιάζαν τα λεφτά, αλλά όταν πήγαινα πρώτο τραπέζι στα μπουζούκια και δεν πλήρωνα τίποτα, ακόμα και τα τσιγάρα μου αυτή δεν με χάλασε.
Και ενω μου περιέγραψε αρκετές ιστορίες και φάσεις κοίταξα την ώρα και ήταν ήδη πολύ αργά.Ενώ το ουίσκι με είχε νυστάξει αρκετά.
-Λοιπόν Κώστα εγω την κάνω. Πάω για ύπνο.
- Κάτσε ρε φιλαράκι σε λίγο θα έρθει η δικιά μου να στην γνωρίσω και φεύγεις.
-Καλώς.
20 λεπτά αργότερα μπήκε στο μαγαζί μια κυρία με ξανθό μακρύ μαλλί τέλειο σώμα και τεράστια βυζιά. Σίγουρα είχε κάνει πλαστική σκέφτηκα. Φορούσε μια καπαρτίνα την οποία είχε δέσει σφιχτά στη μέση τονίζοντας την μικροσκοπική της μέση σε σχέση με το πλούσιο στηθος της.
Γειά σου μωρό μου είπε στον Κώστα και αμέσως του έδωσε ένα φιλί στο στόμα.
Μαρία απο έδω να σου γνωρίσω τον νέο μου φίλο τον Μάρκο. Φοιτήτής Νομικής
Χάρηκα Μάρκο.
Δική μου χαρά Μαρία.
Αμέσως η Μαρία έβγαλε την καμπαρτίνα την δίπλωσε και την ακούμπησε στην πλάτη του σκαμπό. Απο κάτω φορούσε ένα μικροσκοπικό μίνι φόρεμα και μπότες μέχρι το γόνατο.
Όση ώρα δεν μας κοιτούσε μετέφερα τον ενθουσιασμό μου στον Κώστα με ένα βλέμμα.
Ξέρεις Μαρία, εδώ ο Μάρκος μου έλεγε τόση ώρα ότι είναι μόνος του στην πόλη και ψάχνει κάποια κοπελιά. Αλλά δεν του άρεσουν τα κοριτσόπουλα της ηλικιας του, θέλει κατι πιο ώριμο και σοβαρό.
Άτσα ο μικρός. Λοιπόν Μάρκο αυριο 12 το βράδθ ραντεβού εδώ. Θα φέρω μια φίλη μου, θα σου αρέσει σίγουρα, θα πιουμε ενα ποτό εδώ για να κανουμε και παρέα στον Κώστα και μετα θα πάμε μπουζούκια. Έγινε?
Μέσα είμαι. Δεν έχω κατι άλλο να κάνω.
Δεν ήμουν σίγουρος αν ήθελα να μάθω τον πραγματικό λόγο που οδήγησε τον φίλο μου στο να παρατήσει την δουλειά του στο γυμναστηριο. Αν και η παύση που έκανε πριν μου πει ήταν 2 δευτερόλεπτα απο το μυαλό μου περάσανε δεκάδες σκέψεις και μπορω να ομολογήσω ότι καμια δεν ήταν καλή. Είχε μια τάση το μυαλό μου να πηγαίνει πάντα στο κακό, κατάλοιπο μάλλον απο την υπερπροστατευτική μητέρα μου, που εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα πως είχα γράψει κανονικά τελευταια, αν και το χειρότερο ήταν ότι και αυτή με είχε γράψει. Τελικά η απόφαση μου να την αφήσω να συνεχίσει την ζωή της ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τις κάνω.
-Μάρκο με ακούς?
-Ναι λέγε!
-Δεν σε βλέπω καλά,μάλλον το single barrel σε πειράζει.
-Κώστα μαλλον με πειραξε το συγκεκριμένο βαρέλι. Δεν έχεις single barrel απο άλλο βαρέλι?
-χαχαχαχ!!!άκου Μάρκο εχω μπλέξει με μια μιλφαρα γύρω στα 50. Ερχόταν καιρό εδώ και είχαμε φύγει πολλές φορές μαζι. Δεν ξέρει τι έχει. Τον τελευταιο καιρό όμως οι φορές πληθαιναν, ώσπου έγινε καθημερινή συνήθεια. Εγω όμως δεν προλάβαινα και γυμναστηριο και μπαρ και αυτή. και μου έκανε πρόταση να με προσλάβει αυτή και να αφήσω την δουλειά μου στο γυμναστηριο. Εγω όμως αρνήθηκα. Έτσι μετα απο πολλές συζητήσεις καταλήξαμε στο να μένω σε ένα δικό της διαμέρισμα λίγο πιο κατω για να μην πληρώνω ενοίκιο, μου βοηθάει και λίγο οικονομικά, αλλά κράτησα την δουλειά μου εδώ γιατι μου αρέσει.
-Πω ρε φίλε!! είσαι πολύ τυχερός. Είναι και ωραία ή?
- Καλή είναι θα την δεις σε λίγο έρχεται πάντα και με παίρνει στο σχόλασμα.
- Εγώ που θα βρώ μια τέτοια?
- Θέλεις? Χιλιάδες εδώ. θα μιλήσω και στην δικιά μου όλο και κάποια φίλη θα έχει.
-Δεν με νοιάζει να έχει λέφτα. Θέλω μια μιλφάρα να με μάθει πέντε - δέκα κόλπα.
- Καλά και εμένα δεν με νοιάζαν τα λεφτά, αλλά όταν πήγαινα πρώτο τραπέζι στα μπουζούκια και δεν πλήρωνα τίποτα, ακόμα και τα τσιγάρα μου αυτή δεν με χάλασε.
Και ενω μου περιέγραψε αρκετές ιστορίες και φάσεις κοίταξα την ώρα και ήταν ήδη πολύ αργά.Ενώ το ουίσκι με είχε νυστάξει αρκετά.
-Λοιπόν Κώστα εγω την κάνω. Πάω για ύπνο.
- Κάτσε ρε φιλαράκι σε λίγο θα έρθει η δικιά μου να στην γνωρίσω και φεύγεις.
-Καλώς.
20 λεπτά αργότερα μπήκε στο μαγαζί μια κυρία με ξανθό μακρύ μαλλί τέλειο σώμα και τεράστια βυζιά. Σίγουρα είχε κάνει πλαστική σκέφτηκα. Φορούσε μια καπαρτίνα την οποία είχε δέσει σφιχτά στη μέση τονίζοντας την μικροσκοπική της μέση σε σχέση με το πλούσιο στηθος της.
Γειά σου μωρό μου είπε στον Κώστα και αμέσως του έδωσε ένα φιλί στο στόμα.
Μαρία απο έδω να σου γνωρίσω τον νέο μου φίλο τον Μάρκο. Φοιτήτής Νομικής
Χάρηκα Μάρκο.
Δική μου χαρά Μαρία.
Αμέσως η Μαρία έβγαλε την καμπαρτίνα την δίπλωσε και την ακούμπησε στην πλάτη του σκαμπό. Απο κάτω φορούσε ένα μικροσκοπικό μίνι φόρεμα και μπότες μέχρι το γόνατο.
Όση ώρα δεν μας κοιτούσε μετέφερα τον ενθουσιασμό μου στον Κώστα με ένα βλέμμα.
Ξέρεις Μαρία, εδώ ο Μάρκος μου έλεγε τόση ώρα ότι είναι μόνος του στην πόλη και ψάχνει κάποια κοπελιά. Αλλά δεν του άρεσουν τα κοριτσόπουλα της ηλικιας του, θέλει κατι πιο ώριμο και σοβαρό.
Άτσα ο μικρός. Λοιπόν Μάρκο αυριο 12 το βράδθ ραντεβού εδώ. Θα φέρω μια φίλη μου, θα σου αρέσει σίγουρα, θα πιουμε ενα ποτό εδώ για να κανουμε και παρέα στον Κώστα και μετα θα πάμε μπουζούκια. Έγινε?
Μέσα είμαι. Δεν έχω κατι άλλο να κάνω.
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
=======17======
Ήταν απο τα πιο όμορφα βραδια της ζωής μου. Ένοιωθα ότι έχω αρχίσει να κάνω τον δικό μου κύκλο επαφών. Ένοιωθα ότι είχα απογαλακτιστεί πλεον εντελώς και πλεον η Ντόροθυ ηταν μόνο περαστική απο το μυαλό μου και αυτό μόνο συνειρμικά όταν ακουγα την λέξη πουτάνα. Σε ένα παράλληλο σύμπαν και αν όλα πήγαν καλά ο αντιστοιχος Μάρκος θα θυμόταν συνειρμικά την Ντόροθυ μόνο όταν ακουγε χρηματιστηριο ή οικονομικά.
Χωρις πολλά πολλά βρέθηκα στην γκαρσονιέρα μου που πλεον είχα αρχίσει να συνηθίζω, είχα αρχίσει να την νοιώθω σαν σπίτι μου. Το σπίτι είχε αρχίσει να αποκτά την μυρωδιά μου και έτσι δεν ένοιωθα λες και γυρνάω σε δωμάτιο ξενοδοχειου, αν και αυτή την θυρωρό στην πόρτα ακόμα να την χωνέψω. Το μονο καλό ήταν ότι είχα συνεννοηθεί με τον πατέρα μου και κάθε Παρασκευή πρωί ερχόταν μια κυρία απο την Αλβανία και μου καθαριζε το σπίτι. Εδω οφείλω να ομολογήσω ότι στην αρχη δεν μου ήταν αρκετό και ότι έκανα φιλότιμες προσπάθειες να το κρατήσω σε μια αξιοπρεπή κατάσταση, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός η κυρια το έβρισκε σε όλο και καλύτερη κατάσταση.
Μπαίνοντας στο σπίτι ξεκίνησα να σκορπάω τα ρούχα μου στο πάτωμα σταδιακά μέχρι να φτάσω στο κρεβάτι.Πάντα όταν κοιμόμουν στο σπίτι είτε ήταν χειμώνας είτε ήταν καλοκαίρι κοιμόμουν μόνο με το μποξεράκι. ένοιωθα ότι ακομα και μια φανέλα με πνίγει. Ενώ χρόνια μετά παρατηρώ ότι αυτο το σταδιακό στριπτιζ με τα ρουχα στο πατωμα γινόταν πάντα μετα απο ένα καλό μεθύσι απο ουίσκι, ποτό που θα γίνει σήμα κατατεθεν μου για τα επόμενα χρόνια.
Παρόλο που σε όλη την διαδρομή δεν ένοιωθα μεθυσμένος, μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι ένοιωθα τα παντα να γυρίζουν ελαφρώς και το στόμα μου στεγνό και πριν το καταλάβω με πήρε ο ύπνος. 2 ώρες αργότερα πετάχτηκα πάνω ιδρωμένος και διψασμένος. Σηκώθηκα έχοντας μια δυσφορία, αναζητώντας παραπατώντας την κουζίνα να πιω λίγο νερό. Ένοιωθα χάλια, ήταν το πρωτο μου καλό μεθύσι μεχρι τότε. Αλλά μετα απο καιρό κατάλαβα τι ια πει κανονικό μεθύσι και ότι αυτό δεν ήταν τίποτα.
Αμέσως γύρισα στο κρεβάτι και επέσα με τα χέρια και και τα πόδια ανοιχτα θυμίζοντας απο ψηλά τον βιτρούβιο άντρα του Ντα βιντσι. Έκεινη την ώρα που βρίσκεσαι σε μια κατάσταση μεταξυ ύπνου και μεθης και προσπαθείς να θυμηθείς τι έκανες, την στιγμή εκείνη που γεμίζεις τύψεις για όσα έχεις κάνειςτο προηγουμενο βράδυ και η στιγμή που κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του ορκίζεται ότι δεν θα ξαναπιεί ποτέ στην ζωή του. Μόλις συνηδειτοποίησα ότι έχω κλείσει ραντεβού την επόμενη μέρα με την φίλη της Μαρίας και ότι απείχα λίγες ώρες μακρια απο το όνειρο καθε 18χρονου,να γαμίσει μια μιλφάρα, μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει απο την ζωή της και που είναι δασκάλα στο σεξ. Και ενώ το μυαλό μου προσπάθούσε να κανει εικόνα απο την φίλη της Μαρίας με πήρε ο ύπνος και δεν ξύπνησα παρα όταν πήγε 2 το μεσημέρι.
Ξύπνησα και αφού έφαγα δεν εβλεπα την ώρα να πάω στο μπαρ. Δεν είχα ξαναπαει σε μπουζούκια και δεν ήξερα τι να φορέσω, ασε που τα κουστούμια και το πολυ κυριλέ ντυσιμο δεν ήταν του στυλ μου. Έτσι πήρα τον Κώστα τηλ και τον ρώτησα τι να φορέσω για το βράδυ. Γέλασε και μου είπε ότι να είμαι ντυμένος χαλαρά. Ένα τζινάκι και ένα πουκαμισάκι άσπρο απο πάνω είναι εντάξει. Στα μπουζούκια καλα ντύνονται όσοι δεν έχουν λεφτά φιλαράκι. Κοίτα εμας το βραδυ πως θα μας αντιμετωπίσουν και ας μην φοράμε κουστούμι. Μιλάμε για τον Οκτώβριο του 2002 που πλεον τα σχήματα στην Αθήνα είχαν αρχίσει με εξαίρεση ενα δυο και τα μαγαζια ήταν γεμάτα 5 μέρες την εβδομάδα. Το απόγευμα που ήρθε η κυρια απο την Αλβανία να καθαρίσει το σπίτι όπως και καθε παρασκευή της ζήτησα να μου σιδερώσει το ασπρο πουκάμισο που είχα και εγω πήγα γυμναστηριο.
Έκανα μπάνιο και 9 η ώρα ήμουν στο μαγαζί του Κώστα.
-Τι κάνεις ρε Μαλάκα απο τώρα εδώ? 12 δεν ειπαμε?
- Δεν είχα τι να κάνω…. Και ήρθα να με συμβουλέψεις..
- καλά έκανες, αλλά θα αντέξεις μεχρι το πρωί? είναι μεγάλη η νυχτα…
- Μάλλον κώστα γέρασες, μεχρι μεθαυριο το πρωι αντέχω.
-χαχαχα δεν λέω αν αντέχεις να στεκεσαι όρθιος και αυπνος. Να γαμάς εννοώ ρε. Θα σε ξεκάνει η άλλη 6 η ωρα το πρωι…
και αμέσως κάνοντας το εικόνα είχα καβλώσει.
-Απο το στόμα σου και στου θεου το αυτί. είπα και χαμογέλασα.
- τι να βαλω να πιεις? θα το τελειωσεις το βαρέλι σου?
- βασικά βαλε μου κατι πιο χαλαρό για μην εχουμε προβλήματα.
-Ακου μικρέ για να μην έχεις ποτε προβλημα απο το ουισκι θα κανεις το εξης κόλπο. Θα πίνεις μια μπυρα στην αρχη όσο ουισκι θες και μια μπυρα στο τελος για σβησιμο. Και αν το ουισκι ειναι καλό θα εισαι και εσυ μια χαρά.Οπότε βάζω μπυρίτσα οκ?
-οκ…..
Ήταν απο τα πιο όμορφα βραδια της ζωής μου. Ένοιωθα ότι έχω αρχίσει να κάνω τον δικό μου κύκλο επαφών. Ένοιωθα ότι είχα απογαλακτιστεί πλεον εντελώς και πλεον η Ντόροθυ ηταν μόνο περαστική απο το μυαλό μου και αυτό μόνο συνειρμικά όταν ακουγα την λέξη πουτάνα. Σε ένα παράλληλο σύμπαν και αν όλα πήγαν καλά ο αντιστοιχος Μάρκος θα θυμόταν συνειρμικά την Ντόροθυ μόνο όταν ακουγε χρηματιστηριο ή οικονομικά.
Χωρις πολλά πολλά βρέθηκα στην γκαρσονιέρα μου που πλεον είχα αρχίσει να συνηθίζω, είχα αρχίσει να την νοιώθω σαν σπίτι μου. Το σπίτι είχε αρχίσει να αποκτά την μυρωδιά μου και έτσι δεν ένοιωθα λες και γυρνάω σε δωμάτιο ξενοδοχειου, αν και αυτή την θυρωρό στην πόρτα ακόμα να την χωνέψω. Το μονο καλό ήταν ότι είχα συνεννοηθεί με τον πατέρα μου και κάθε Παρασκευή πρωί ερχόταν μια κυρία απο την Αλβανία και μου καθαριζε το σπίτι. Εδω οφείλω να ομολογήσω ότι στην αρχη δεν μου ήταν αρκετό και ότι έκανα φιλότιμες προσπάθειες να το κρατήσω σε μια αξιοπρεπή κατάσταση, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός η κυρια το έβρισκε σε όλο και καλύτερη κατάσταση.
Μπαίνοντας στο σπίτι ξεκίνησα να σκορπάω τα ρούχα μου στο πάτωμα σταδιακά μέχρι να φτάσω στο κρεβάτι.Πάντα όταν κοιμόμουν στο σπίτι είτε ήταν χειμώνας είτε ήταν καλοκαίρι κοιμόμουν μόνο με το μποξεράκι. ένοιωθα ότι ακομα και μια φανέλα με πνίγει. Ενώ χρόνια μετά παρατηρώ ότι αυτο το σταδιακό στριπτιζ με τα ρουχα στο πατωμα γινόταν πάντα μετα απο ένα καλό μεθύσι απο ουίσκι, ποτό που θα γίνει σήμα κατατεθεν μου για τα επόμενα χρόνια.
Παρόλο που σε όλη την διαδρομή δεν ένοιωθα μεθυσμένος, μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι ένοιωθα τα παντα να γυρίζουν ελαφρώς και το στόμα μου στεγνό και πριν το καταλάβω με πήρε ο ύπνος. 2 ώρες αργότερα πετάχτηκα πάνω ιδρωμένος και διψασμένος. Σηκώθηκα έχοντας μια δυσφορία, αναζητώντας παραπατώντας την κουζίνα να πιω λίγο νερό. Ένοιωθα χάλια, ήταν το πρωτο μου καλό μεθύσι μεχρι τότε. Αλλά μετα απο καιρό κατάλαβα τι ια πει κανονικό μεθύσι και ότι αυτό δεν ήταν τίποτα.
Αμέσως γύρισα στο κρεβάτι και επέσα με τα χέρια και και τα πόδια ανοιχτα θυμίζοντας απο ψηλά τον βιτρούβιο άντρα του Ντα βιντσι. Έκεινη την ώρα που βρίσκεσαι σε μια κατάσταση μεταξυ ύπνου και μεθης και προσπαθείς να θυμηθείς τι έκανες, την στιγμή εκείνη που γεμίζεις τύψεις για όσα έχεις κάνειςτο προηγουμενο βράδυ και η στιγμή που κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του ορκίζεται ότι δεν θα ξαναπιεί ποτέ στην ζωή του. Μόλις συνηδειτοποίησα ότι έχω κλείσει ραντεβού την επόμενη μέρα με την φίλη της Μαρίας και ότι απείχα λίγες ώρες μακρια απο το όνειρο καθε 18χρονου,να γαμίσει μια μιλφάρα, μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει απο την ζωή της και που είναι δασκάλα στο σεξ. Και ενώ το μυαλό μου προσπάθούσε να κανει εικόνα απο την φίλη της Μαρίας με πήρε ο ύπνος και δεν ξύπνησα παρα όταν πήγε 2 το μεσημέρι.
Ξύπνησα και αφού έφαγα δεν εβλεπα την ώρα να πάω στο μπαρ. Δεν είχα ξαναπαει σε μπουζούκια και δεν ήξερα τι να φορέσω, ασε που τα κουστούμια και το πολυ κυριλέ ντυσιμο δεν ήταν του στυλ μου. Έτσι πήρα τον Κώστα τηλ και τον ρώτησα τι να φορέσω για το βράδυ. Γέλασε και μου είπε ότι να είμαι ντυμένος χαλαρά. Ένα τζινάκι και ένα πουκαμισάκι άσπρο απο πάνω είναι εντάξει. Στα μπουζούκια καλα ντύνονται όσοι δεν έχουν λεφτά φιλαράκι. Κοίτα εμας το βραδυ πως θα μας αντιμετωπίσουν και ας μην φοράμε κουστούμι. Μιλάμε για τον Οκτώβριο του 2002 που πλεον τα σχήματα στην Αθήνα είχαν αρχίσει με εξαίρεση ενα δυο και τα μαγαζια ήταν γεμάτα 5 μέρες την εβδομάδα. Το απόγευμα που ήρθε η κυρια απο την Αλβανία να καθαρίσει το σπίτι όπως και καθε παρασκευή της ζήτησα να μου σιδερώσει το ασπρο πουκάμισο που είχα και εγω πήγα γυμναστηριο.
Έκανα μπάνιο και 9 η ώρα ήμουν στο μαγαζί του Κώστα.
-Τι κάνεις ρε Μαλάκα απο τώρα εδώ? 12 δεν ειπαμε?
- Δεν είχα τι να κάνω…. Και ήρθα να με συμβουλέψεις..
- καλά έκανες, αλλά θα αντέξεις μεχρι το πρωί? είναι μεγάλη η νυχτα…
- Μάλλον κώστα γέρασες, μεχρι μεθαυριο το πρωι αντέχω.
-χαχαχα δεν λέω αν αντέχεις να στεκεσαι όρθιος και αυπνος. Να γαμάς εννοώ ρε. Θα σε ξεκάνει η άλλη 6 η ωρα το πρωι…
και αμέσως κάνοντας το εικόνα είχα καβλώσει.
-Απο το στόμα σου και στου θεου το αυτί. είπα και χαμογέλασα.
- τι να βαλω να πιεις? θα το τελειωσεις το βαρέλι σου?
- βασικά βαλε μου κατι πιο χαλαρό για μην εχουμε προβλήματα.
-Ακου μικρέ για να μην έχεις ποτε προβλημα απο το ουισκι θα κανεις το εξης κόλπο. Θα πίνεις μια μπυρα στην αρχη όσο ουισκι θες και μια μπυρα στο τελος για σβησιμο. Και αν το ουισκι ειναι καλό θα εισαι και εσυ μια χαρά.Οπότε βάζω μπυρίτσα οκ?
-οκ…..
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
========18========
Η μπύρα κατεβαινε κατω σαν βάλσαμο.
- Χαλάρωσε μικρέ έχουμε και νερο!!! Και πριν τελειώσει την φράση του ο Κώστας με μια πε΄ριτεχνη κίνηση απομάκρυνε το άδειο μπουκάλι απο μπροστά μου αφήνοντας το δεύτερο.
-Ωπα,ωπα!!! ,μια μπύρα στην αρχη είπαμε και μια στο τελος. Ή μπερδευτηκες ή με στέλνεις κατευθειαν για ύπνο!!!!
- Μικρέ πιες και μη μιλάς.
και πριν τελειώσω και την δευτερη μπύρα μπήκε μέσα η Μαρία συνοδευόμενη απο ένα θεόμουνο!! Και οι δυο ήταν ντυμένες πολύ πρόστυχα, και σε καμια περίπτωση δεν θυμιζαν τις κυριλέ πλούσιες κυρίες που ήταν στην πραγματικότητα.
Είχα μείνει αφωνος ενω τις έβλεπα να πλησιάζουν
Τη μουνι είναι αυτο ρε Κώστα?
Κλεισε το στόμα μην πει καμια μυγα μαλάκα και χαλάρωσε!
Καλώς τα κορίτσια είπε ο Κώστας καιχαμογέλασε. Και αμέσως απλωσε το χερι μέσα απο το μπαρ για να τις χαιρετίσει.
-Γεια σου Μάρκο. είπε η Μάρια και έκλεισε το μάτι της.
Δεν μίλησα απλά χαμογελασα και έγνεψα κούνοντας το κεφαλι προς τα κατω. Να σου συστήσω την φίλη μου την Έλενα.
-Έλενα απο εδώ ο Μάρκος.
- Χάρηκα πολύ είπα πιανοντας απαλά το χέρι της.
Δεν ήθελα να μάθω τίποτα άλλο,δεν ήθελα να ακούσω τίποτα. Ακομα και το ονομά της ήταν περιττό στην προκείμένη περίπτωση.
Μου άρεσε πάρα πολύ.
Στο ύψος μου με τεράστια βυζιά και απίστευτο σώμα. Τα μαλλιά της ήταν ξανθά, αλλά ήταν πυκνά και υγιη καμία σχεση με όσες πενηντάρες ήξερα. Αλλά αυτό που με τρέλαινε πιο πολύ απο όλα ήταν τα χείλη της. Δεν τα έλεγες όυτε πρησμένα ουτε μικρά, αλλά άνετα τα έλεγες τσιμπουκόχειλα και η ίδια ειχε φροντίσει τόσο με το έντονο μπορντό χρώμα που είχε επιλέξει αλλά και και με τις γκριμάτσες της να τα τονίζει ακόμα πιο πολύ. Πρέπει να σταματήσω να κοιτάζω σαν ληγούρι σκέφτηκα και αμέσωσς πρότεινα να κεράσω.
-Είπαμε ,μικρέ είσαι ο αντρας της παρέας αλλά όχι και να κεράσεις σημερα γιορτάζει η Έλενα και κερναέι αυτή.
-Μπορώ να μαθω τι γιορταζουμε τουλαχιστον? είπα.
-Θα μαθεις σύντομα είπε η Μαρία και αρχισε να γελάει σπρωχνοντας όλο νόημα την Έλενα.
Αρχισα να της λέω με τι ασχολούμε και γενικά πως τα περναώ στην Αθήνα και οφείλω να ομολογήσω ότι ερχόμασταν όλο και πιο κόντά.
Είναι εκείνη η κατάσταση που και εσυ και αυτή ξέρεις ότι σε λίγο θα καταληξετε να γαμιεστε σαν τα σκυλιά αλλά λόγω απειρίας το καθυστερείς επειδή θεωρείς ότι το πράγμα θέλει κουβεντα και ότι το να γνωριστειτε καλύτερα είναι απαραίτητη προυπόθεση.
Το ένα έφερε το άλλο και πριν προλάβω να καταλάβω βρεθήκαμε στο αυτοκίνητο για τα μπουζούκια. Ένα τζιπ της Mercedes που δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση γιατι ίδιο είχε και ο Πατέρας μου. Εμένα με βάλαν να καθίσω μπροστά στην θέση του συνοδηγού μιας και οδηγούσε η δικιά μου, ενω ο Κώστας με την Μαρία σαν να μην είμασταν εμεις εκεί χαμουρευότανε στα ευρύχωρα πισω καθίσματα.
Μάρκο ξέρεις τι δε σου είπα?
Τι?
Έχω τελειώσει και εγω νομική.
Αλήθεια?
Ναι αλλα μεχρι εκεί. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με αυτή. Δεν μου άρεσε στην Πορεία.
Όχι και δεν ασχολήθηκες το μισό δικηγορικό σύλλογο έχεις πάρει είπε απο το πίσω καθισμα η Μαρία εν μέσω σοβαρού και αστείου.
-Αη μωρη μιλας και εσυ! Μην την ακους Μάρκο με πειράζει.
Μετα απο λίγη ώρα είμασταν στα μπουζούκια. Δεν τραγουδούσανε πρωτα ονόματα και για να πω την αλήθεια δεν ήξερα κανενα. Στην είσοδο μας περιμέναν. Ενας τυπάς απο την πόρτα μας ανοιξε την πόρτα ενω αμέσως πήρε το αυτοκίνητο για να το παρκάρει. Όλοι τις χαιρετουσανε λες και είχανε έρθει οι αφεντικινες, ενω ο ένας γλυώδης τύπος που μετα έμαθα ότι είναι ο μετρ μας έβαλε στο μπροστινό κεντρικό τράπεζι και χωρίς να παραγγείλουμε ήρθε στο τραπέζι ένα σπέσιαλ ουίσκι με όλα τα παρελκόμενα.
Πρώτη φορά πήγαινα μπουζούκια και είχα ήδη τρελαθεί με τισ τραγουδιάρες. Με κλώτσησε ο Κώστας κάτω απο το τραπέζι και μου έκανε νόημα να κοιτάω πιο διακριτικά. Ο κώστας σέρβιρε σε όλους μας τα ποτά. Σε όλους μας σκέτο, γιατί όπως έλεγε έτσι πίνεται το σπέσιαλ.
Λοιπόν παιδιά αν κάποιοςν θέλει κοκα κολα ή σοδα να βάλει μόνος του εγω δεν συμμετέχω σε αυτή την ιεροσυλία. Και αμέσως όλοι τσουγκρίσαμε τα ποτηρια γελώντας.
-Χρόνια πολλά στην Έλενα που γιορτάζει είπα…..
Η μπύρα κατεβαινε κατω σαν βάλσαμο.
- Χαλάρωσε μικρέ έχουμε και νερο!!! Και πριν τελειώσει την φράση του ο Κώστας με μια πε΄ριτεχνη κίνηση απομάκρυνε το άδειο μπουκάλι απο μπροστά μου αφήνοντας το δεύτερο.
-Ωπα,ωπα!!! ,μια μπύρα στην αρχη είπαμε και μια στο τελος. Ή μπερδευτηκες ή με στέλνεις κατευθειαν για ύπνο!!!!
- Μικρέ πιες και μη μιλάς.
και πριν τελειώσω και την δευτερη μπύρα μπήκε μέσα η Μαρία συνοδευόμενη απο ένα θεόμουνο!! Και οι δυο ήταν ντυμένες πολύ πρόστυχα, και σε καμια περίπτωση δεν θυμιζαν τις κυριλέ πλούσιες κυρίες που ήταν στην πραγματικότητα.
Είχα μείνει αφωνος ενω τις έβλεπα να πλησιάζουν
Τη μουνι είναι αυτο ρε Κώστα?
Κλεισε το στόμα μην πει καμια μυγα μαλάκα και χαλάρωσε!
Καλώς τα κορίτσια είπε ο Κώστας καιχαμογέλασε. Και αμέσως απλωσε το χερι μέσα απο το μπαρ για να τις χαιρετίσει.
-Γεια σου Μάρκο. είπε η Μάρια και έκλεισε το μάτι της.
Δεν μίλησα απλά χαμογελασα και έγνεψα κούνοντας το κεφαλι προς τα κατω. Να σου συστήσω την φίλη μου την Έλενα.
-Έλενα απο εδώ ο Μάρκος.
- Χάρηκα πολύ είπα πιανοντας απαλά το χέρι της.
Δεν ήθελα να μάθω τίποτα άλλο,δεν ήθελα να ακούσω τίποτα. Ακομα και το ονομά της ήταν περιττό στην προκείμένη περίπτωση.
Μου άρεσε πάρα πολύ.
Στο ύψος μου με τεράστια βυζιά και απίστευτο σώμα. Τα μαλλιά της ήταν ξανθά, αλλά ήταν πυκνά και υγιη καμία σχεση με όσες πενηντάρες ήξερα. Αλλά αυτό που με τρέλαινε πιο πολύ απο όλα ήταν τα χείλη της. Δεν τα έλεγες όυτε πρησμένα ουτε μικρά, αλλά άνετα τα έλεγες τσιμπουκόχειλα και η ίδια ειχε φροντίσει τόσο με το έντονο μπορντό χρώμα που είχε επιλέξει αλλά και και με τις γκριμάτσες της να τα τονίζει ακόμα πιο πολύ. Πρέπει να σταματήσω να κοιτάζω σαν ληγούρι σκέφτηκα και αμέσωσς πρότεινα να κεράσω.
-Είπαμε ,μικρέ είσαι ο αντρας της παρέας αλλά όχι και να κεράσεις σημερα γιορτάζει η Έλενα και κερναέι αυτή.
-Μπορώ να μαθω τι γιορταζουμε τουλαχιστον? είπα.
-Θα μαθεις σύντομα είπε η Μαρία και αρχισε να γελάει σπρωχνοντας όλο νόημα την Έλενα.
Αρχισα να της λέω με τι ασχολούμε και γενικά πως τα περναώ στην Αθήνα και οφείλω να ομολογήσω ότι ερχόμασταν όλο και πιο κόντά.
Είναι εκείνη η κατάσταση που και εσυ και αυτή ξέρεις ότι σε λίγο θα καταληξετε να γαμιεστε σαν τα σκυλιά αλλά λόγω απειρίας το καθυστερείς επειδή θεωρείς ότι το πράγμα θέλει κουβεντα και ότι το να γνωριστειτε καλύτερα είναι απαραίτητη προυπόθεση.
Το ένα έφερε το άλλο και πριν προλάβω να καταλάβω βρεθήκαμε στο αυτοκίνητο για τα μπουζούκια. Ένα τζιπ της Mercedes που δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση γιατι ίδιο είχε και ο Πατέρας μου. Εμένα με βάλαν να καθίσω μπροστά στην θέση του συνοδηγού μιας και οδηγούσε η δικιά μου, ενω ο Κώστας με την Μαρία σαν να μην είμασταν εμεις εκεί χαμουρευότανε στα ευρύχωρα πισω καθίσματα.
Μάρκο ξέρεις τι δε σου είπα?
Τι?
Έχω τελειώσει και εγω νομική.
Αλήθεια?
Ναι αλλα μεχρι εκεί. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με αυτή. Δεν μου άρεσε στην Πορεία.
Όχι και δεν ασχολήθηκες το μισό δικηγορικό σύλλογο έχεις πάρει είπε απο το πίσω καθισμα η Μαρία εν μέσω σοβαρού και αστείου.
-Αη μωρη μιλας και εσυ! Μην την ακους Μάρκο με πειράζει.
Μετα απο λίγη ώρα είμασταν στα μπουζούκια. Δεν τραγουδούσανε πρωτα ονόματα και για να πω την αλήθεια δεν ήξερα κανενα. Στην είσοδο μας περιμέναν. Ενας τυπάς απο την πόρτα μας ανοιξε την πόρτα ενω αμέσως πήρε το αυτοκίνητο για να το παρκάρει. Όλοι τις χαιρετουσανε λες και είχανε έρθει οι αφεντικινες, ενω ο ένας γλυώδης τύπος που μετα έμαθα ότι είναι ο μετρ μας έβαλε στο μπροστινό κεντρικό τράπεζι και χωρίς να παραγγείλουμε ήρθε στο τραπέζι ένα σπέσιαλ ουίσκι με όλα τα παρελκόμενα.
Πρώτη φορά πήγαινα μπουζούκια και είχα ήδη τρελαθεί με τισ τραγουδιάρες. Με κλώτσησε ο Κώστας κάτω απο το τραπέζι και μου έκανε νόημα να κοιτάω πιο διακριτικά. Ο κώστας σέρβιρε σε όλους μας τα ποτά. Σε όλους μας σκέτο, γιατί όπως έλεγε έτσι πίνεται το σπέσιαλ.
Λοιπόν παιδιά αν κάποιοςν θέλει κοκα κολα ή σοδα να βάλει μόνος του εγω δεν συμμετέχω σε αυτή την ιεροσυλία. Και αμέσως όλοι τσουγκρίσαμε τα ποτηρια γελώντας.
-Χρόνια πολλά στην Έλενα που γιορτάζει είπα…..
lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
