Ερωτεύεσαι, συζείς για μερικό καιρό και τα υπόλοιπά έρχονται σιγά σιγά μόνα τους. Αυτό που γράφεις ότι "θα εξαφανιστούμε" είναι προσταγές της κοινωνίας μιας άλλης εποχής, όπου ο καθένας μπορούσε να παντρευτεί κουτσά-σταβά, υπήρχε δεν υπήρχε αγάπη. Μπορούσε να τη βγάλει καθαρή ως το τέλος γιατί η ίδια η κοινωνία έθετε κανόνες και όρια συμπεριφοράς. Οι σύζυγοι έπαιζαν το ρόλο που τους επέβαλε η κοινωνία, σαν το στρατό ένα πράμα.
Τώρα έχει αλλάξει η κατάσταση. Σίγουρα έχεις δει τη σειρά "μην αρχίζεις τη μουρμούρα" που έχει 3 ζευγάρια διαφορετικών ηλικιών. Σύγκρινε τον μικρότερο (Άρης) με τον παππού.
Τραγική φιγούρα ο "Αρούλης", που σκοτώνεται πότε θα πρωτομαγειρέψει, πότε θα καθαρίσει το σπίτι και τα ρούχα, σούζα στον πεθερό, πάντα μειλίχειος όταν μιλάει στην κοπέλα του γιατί είναι υστερικιά και του κάνει bullying... Είναι σειρά θα μου πεις, αλλά βγαλμένο από τη ζωή.
Οσιομάρτυρας όποιος παντρέυεται τη σήμερον ημέρα "για να μην εξαφανιστούμε".