Άχρηστες αλλά ενδιαφέρουσες πληροφορίες!

Στρατιωτικό Λεξικό

ο γιόκας = το νιάτο = ο νέοψ (και νέοπας) = το ψάρι = το κολώψαρο = η ψαροκασσέλα = το ποντίκι = ο πόντικας = ο πόντιξ = το αρούρι = το σκούϊζ = το γκάου/μπίου = το γκαβάδι = το γράσσο = ο στραβόγιαννος = ο νέος

παλαίουρας (ο) = πάλιουρας = παμπάλαιος =ο αρχαίος = ο παλιός (ενίοτε και “πρόεδρος”, όταν είναι ο παλαιότερος της μονάδας)

Πρόεδρος = ο παλαιότερος του θαλάμου ή της μονάδας

Προεδρείο, Προεδρική Φρουρά  = ο Λόχος Διαλύσεως - ε..... συγγνώμη - Διοικήσεως, της Μονάδος

ντακότα (η) = κηδεία (η) = μπάζο (το)= ο μη μάχιμος / τεμπέλης / αργοκίνητος / ο γραφέας και
        λοιπές ειδικότητες και περιπτώσεις

μάχιμος = ο δραστήριος / επιμελής / ο υπηρετήσας σε μονάδα εκστρατείας

χυμείο (το) = ο αδιάφορος, ο “χύμα”

ρέκλα (η) = χυμαδειό (το) = μονάδα χωρίς δυσκολίες

Ι 15 = παντελώς άχρηστος (3 φορές Ι5 δηλαδή)

Γιωτάς (ο) = ο έχων πρόβλημα / ο βλαμμένος / η ντακότα (βλ.λ)

dj = ο… πλύντης δίσκων φαγητού

σκυλάδες = οι εκτελούντες χρέη περιπόλου με τη βοήθεια σκύλων (στην Π.Α)

μογγόλος = οδηγός στην Π.Α (οι οδηγοί της εκπαιδεύονται στο Τατόϊ. Περιοχή με το ίδιο όνομα [ Τα Τόι] φημολογείται πως υπάρχει και στο Θιβέτ. Μία ακόμη αεροπορική φήμη βεβαιώνει πως οι οδηγοί της είναι “πανέξυπνοι”)

μασώνος = ο γραφέας του 1ου γραφείου (συνομωσίες και χωσίματα στις υπηρεσίες γαρ…)

ηλεκτρονικός μασώνος = βλέπε παραπάνω τον κομπιουτεράκια μασώνο

killer (ο) = ο μάγειρας

ηλεκτρόνιο = αυτός που γυρνάει όλη τη μέρα σα σβούρα. που “τον τρέχουν ασύστολα”

Στρ(ΜΧ) = στρουΜουΧάκι = στρατιώτης ΜηΧανικού

κουβαρίστρας = ο στρατιώτης διαβιβαστής (ξέρετε τώρα, αμόλα καλούμπα καλωδίου)

βρωμοποδαράς = τζίτζικας = στρατιώτης πεζικού (ξέρετε τώρα, ποδαρόδρομος, “πολλή δουλειά” κλπ)

μαύρος = στρατιώτης τεθωρακισμένων (λόγω μπερέ, αλλά και γενικότερης μαυρίλας)

πυροβολημένος = στρατιώτης πυροβολικού

ΛΕΜές = ο υπηρετών σε ΛΕΜ (=Λόχος Εφοδιασμού-Μεταφορών)

βάτραχος = βατραχάνθρωπος

κομμάντα (τα) = οι υπηρετήσαντες στις Ειδικές Δυνάμεις

καρακώλι (το) = στρατο/ναυτο/αερονόμος

πιλαφάς = ναύτης

μοδίστρα (η) = σμηνίτης   

τεμάχιο/κωλοφάνταρος = στρατιώτης (πχ: Λοχία, τσίμπα δυο-τρία τεμάχια και τράβα γι’ αποψίλωση στον Γ τομέα)

χώστης = ρίχτης =ο εκμεταλλευτής

γκοτζίλα(ς) = κατεψυγμένο στρατιωτικό κρέας

πούστης = το κοτόπουλο (λόγω των ορμονών…)

γκατζολόπτερα (τα) = κουνούπια της Γκατζολίας (βλ.λ)

πυλάτος = αυτός που έχει υπηρεσία στην κεντρική πύλη

θαλαμόσκυλο (το) = θαλαμοντόγκ (ο/το) = θαλαμοφύλαξ

αγγαρειομάχος = ο χωμένος συνεχώς σε αγγαρεία

περιπολόπουλο (το) = ο βοηθός αρχηγού περιπόλου

γερμανός = ο χτυπών υπηρεσία σε βάρβαρες (γερμανικές) ώρες !

Ισοβίτης = ο φυλακόβιος του θαλάμου

Λουκάνικο = σάκκος εκστρατείας (από το σχήμα του)

ΤΑΠ = Ταυτότητα Αναγνωρίσεως Πτώματος (η στρατιωτική μεταλλική ταυτότητα)

γαλομαχίες = τσακωμοί μεταξύ νέων

τυρόπιτα = το δίκοχο (λόγω σχήματος)

λεμονόκουπα = το τζόκεϊ (“πηλίκιο ασκήσεων” στην επίσημη ορολογία ) των νέων (λόγω σχήματος η ονομασία)

οκτάγωνο = το τζόκεϊ αξκών και μονίμων υπξκών (από το σχήμα του)

ντενεκές = το μεταλλικό κράνος

μυτζίθρα = το MG3

ΣωΒε = Σωματική Βελτίωση (=εξευγενισμένη έκφραση για το καψόνι)

Καλλιόπη = η τουαλέτα (σύνθετη λέξη από το “Καλή” + “οπή”)

Επιλοχάδικο (το) = το γραφείο του Επιλοχία του Λόχου (της μητέρας του Λόχου) που βγάζει τις υπηρεσίες

ΑΥΔΜάδικο (το) = το γραφείο του ΑΥΔΜ (Αξκού Υπηρεσίας Διανυκτερεύσεως Μονάδος)

Βιλαρίμπα = αγγαρεία πλυσίματος δίσκων (πχ : Κολοστρούμπης ! για τράβα μία βόλτα ως τη Βιλαρίμπα τώρα…)

Καναδέζα = το όχημα Μ715.

Συνήθη ατυχήματα :  (Τηλεφωνεί η γκόμενα): – Παρακαλώ θα ήθελα να μιλήσω στον (σ.σ. προσέξτε ->) ΚΥΡΙΟ  (σ.σ. εννοεί τον “στρατιώτη”) Σαϊνη.

    (Απάντηση) : - Δεν μπορεί τώρα, πλένει την Καναδέζα…

παπάκι = το Τ/θ όχημα Μ-113

…σε χρόνο ΥΕΑ = σε Dt = σε χρόνο 0 (π.χ θέλω στρώσιμο τα κρεβάτια σε χρόνο ΥΕΑ) = σφαιράδην = πετάδην (= δηλαδή όχι “βάδην”)

με τρέχει = με γκάζωσε = μου έβαλε δύσκολα /μου έκανε αυστηρή παρατήρηση γιατί είχα κάνει κάποια βλακεία…

τον ήπια = την έβαψα = την έκατσα = με χώσαν = με πήξανε

με πάει “πρύμνη-πλώρη εμπλοκή” (ναυτική έκδοση για "εμπλοκή" σε ατέρμονες αγγαρείες)

με πάει μία-μία = μία μέρα υπηρεσία, μία μέρα εξοδούχος

χτυπάω υπηρεσίες = κάνω υπηρεσίες

στην σέντρα = στον τάκο = tak line = γραμμή αναφοράς

Άλφα άλφα = αδικαιολογήτως απών

Κάπα = οι μέρες κράτησης (πχ έφαγα σήμερα τέσσερα κάπα)

Φί = οι μέρες φυλακής (βλ.λ Κάπα)

φυλάκα = καμπάνα

αδειούμπα (πήρα) / κινητούμπα / φραπεδούμπα κ.λπ

κάγκελο = κόκκαλο = φωτιστικό = μένω τελείως ακίνητος, σε στάση προσοχής

πλοίο της αγάπης = η σκουπιδιάρα

αποψίλωση = ξεχορτάριασμα (και ξεγόπιασμα επίσης) στρατοπέδου...συνήθης παραφθορά της ως άνω λέξεως : Αποξύλωση…

τσάπινγκ = χρήση πυροσβεστικών, γεωργικών και άλλων εργαλείων για αποψίλωση (βλ.λ)

γόππινγκ = καθαρισμός στρδου από πεταμένες γόπες

 

Πόσοι και ποιοι τύποι ζυμαρικών υπάρχουν

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στο βασίλειο των μακαρονιών, στην Ιταλία, κυκλοφορούσαν περισσότερα από 400 διαφορετικά σχέδια ζυμαρικών.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 250, συμπεριλαμβανομένων των κλασικών, παραδοσιακών και τοπικών. Η βιομηχανική παραγωγή μειώνει σταδιακά τον αριθμό των σχεδίων για εμπορικούς λόγους. Υπάρχουν σχέδια φανταστικά και παράξενα, που κυκλοφορούν σε διάφορες χώρες του κόσμου. Εκείνα που βρίσκει κάποιος εύκολα στα σούπερ μάρκετ χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: 1. Μακριά ζυμαρικά: Φετουτσίνι, λαζανιέτες, σπαγγέτι, βερμιτσέλι, τρενέτες, παπαρδέλες, μπουκατίνι, λινγκουίνι, μπαβέτες. 2. Ζυμαρικά σε φωλιές: Ταλιατέλες, ταλιατελίνες, μαλλιά αγγέλου και όλα όσα έχουν μορφή κουβαριού. 3. Κοντά ζυμαρικά: Πένες, ριγκατόνι, πιπέτες, σέλινα, σαλιγκαράκια, φουζίλι. 4. Ζυμαρικά κοντά και πλατιά: Λαζάνια, φιογκάκια, κοχυλάκια. 5. Μικρά ζυμαρικά για σούπες: Κριθαράκι, πεπονάκι, αστράκια. 6. Τέλος, υπάρχουν ζυμαρικά γεμιστά, όπως τορτελίνια, ραβιόλια, παντσερότι. Οι Ευρωπαίοι κατανάλωσαν το 2000 περίπου είκοσι κιλά ζυμαρικών ανά άτομο. Προτίμησαν τα κοντά ζυμαρικά σε ποσοστό 65%, έναντι 35% των μακριών.

 

Γιατί το χαρτί κιτρινίζει;

Το χαρτί περιέχει μια ειδική ουσία (lignina) που αφαιρεί το φυσικό του χρώμα κατά την επεξεργασία του, χάρη στις χημικές αντιδράσεις.

Με τον καιρό, η επεξεργασία που υφίσταται το χαρτί χάνει τη δραστικότητά της. Έτσι η ουσία που περιέχει (lignina), αν εκτεθεί στο φως, αντανακλά το μήκος κύματος του φάσματος κάνοντας ορατό το κίτρινο χρώμα.

 

Πότε γεννήθηκαν τα εμόσιον? 

Επινοήθηκε το 1963 από τον Χάρβεϊ Ρ. Μπολ για τη διαφημιστική καμπάνια μιας αμερικάνικης ασφαλιστικής εταιρείας η οποία ήθελε να ανεβάσει το ηθικό των υπαλλήλων της.

Καθώς δεν κατοχυρώθηκαν πνευματικά δικαιώματα, το χαμόγελο διαδόθηκε κι έγινε δημοφιλέστατο. Αργότερα υιοθετήθηκε από το Διαδίκτυο, όπου σχηματιζόταν με το συνδυασμό των χαρακτήρων : - ), δηλαδή άνω και κάτω τελεία, μικρή παύλα και δεξιά παρένθεση.

Πολλές πηγές υποστηρίζουν ότι ο πρώτος που το χρησιμοποίησε ήταν κάποιος Κέβιν ΜακΚένζι στις 12 Απριλίου του 1979, σ' έναν κατάλογο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εποχής (MsgGroup). Πρόσφατα μια ομάδα Άγγλων ερευνητών, μετά από πολύμηνες έρευνες ανάμεσα στις παλιές μαγνητικές ταινίες των αρχείων του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον (ΗΠΑ), ανακοίνωσε ότι βρήκε ένα μήνυμα στο οποίο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το χαμόγελο.

Είχε γραφτεί από τον Σκοτ Φάλμαν και εμφανίστηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1982 στο BBS (Bulletin Board System) του Πανεπιστημίου. Χρησιμοποιούσε το : - ) για να τονίσει τα χιουμοριστικά σημεία του κειμένου. Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες εμότικον, για κάθε διάθεση και κατάσταση.

 

Ποιος επινόησε τις "περιοχές" του Ιντερνέτ και ποιοι κανόνες ακολουθούνται

Η περιοχή (domain) ή το Σύστημα Ονομασίας της Περιοχής (Domain Name System) επινοήθηκε με τη διάδοση του Ιντερνέτ. Διαμορφώνεται ως εξής: Προηγείται το γνωστό www, μεσολαβεί η περιοχή και ακολουθεί μια γενική κατάληξη (.com, .org, .net) ή τα αρχικά μιας χώρας (.gr, .it, .fr., .uk).

Έτσι ο χρήστης δε χρειάζεται να απομνημονεύσει τον πολυψήφιο αριθμό της Διεύθυνσης ΙΡ (Internet Protocol), η οποία καθορίζει τη θέση ενός διαδικτυακού κόμβου.

Το μήκος του ονόματος της περιοχής μπορεί να περιέχει 3-63 χαρακτήρες. Οι πιο διαδεδομένες είναι όσες τελειώνουν σε .com, .edu, .gov, .net. Πρόκειται για καταλήξεις που πρωτοεμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και αντιστοιχούν σε εμπορικούς οργανισμούς, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή κυβερνητικές οργανώσεις.

 

Ποια ήταν τα πρώτα ηλεκτρονικά έγγραφα

Οι πρώτοι υπολογιστές δεν είχαν πραγματικούς φακέλους, δηλαδή έγγραφα σε ηλεκτρονική μορφή που να περιέχουν ένα λειτουργικό πρόγραμμα ή ένα κείμενο. Δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1940 για να απλοποιήσουν και να επιταχύνουν μηχανικούς ή στρατιωτικούς υπολογισμούς.

Στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι αναλογικοί υπολογιστές. Το πιο σημαντικό παράδειγμα ήταν ο Μαρκ, ένα μηχάνημα που εκτελούσε τους υπολογισμούς βασιζόμενο σε μαθηματικές ακολουθίες. Για την μετάδοση της πληροφορίας χρησιμοποιούσε διάτρητες κάρτες που μπορούν να θεωρηθούν οι πρώτοι φάκελοι.

Η εμφάνιση της ηλεκτρονικής στην ανάπτυξη των αριθμητικών υπολογιστών επέτρεψε την ενεργοποίηση ενός "ανοιχτού/κλειστού" κυκλώματος αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες φορές  το δευτερόλεπτο ώστε να μην καταφεύγει πια κανείς σε μηχανικές διατάξεις. Ο πρώτος ψηφιακός υπολογιστής ήταν ο Eniac, που χρησιμοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό (το 1943) για την επεξεργασία βαλλιστικών σχεδίων.

Το 1956 εμφανίστηκαν οι πρώτοι εμπορικοί επεξεργαστές, που ήταν εφοδιασμένοι με μία μονάδα σκληρών δίσκων (hard disc) για την αποθήκευση των δεδομένων. Το 1970 έκαναν το ντεμπούτο τους οι πρώτες δισκέτες IBM (18 ιντσών) που μπορούσαν να περιέχουν διάφορα αρχεία.

 

Τι γίνονται οι φάκελοι που στέλνουμε στον Κάδο Ανακύκλωσης του Η/Υ;

Ο Κάδος Ανακύκλωσης του ηλεκτρονικού υπολογιστή αποτελεί τμήμα του σκληρού δίσκου το λειτουργικό σύστημα του οποίου έχει αναθέσει την αποστολή συγκέντρωσης των φακέλων που δε χρειαζόμαστε πια.

Όσοι μετακινούνται στον Κάδο Ανακύκλωσης δε σβήνονται από το σκληρό δίσκο, αλλά παραμένουν διαθέσιμοι στην περίπτωση που ο χρήστης θελήσει να τους ανακτήσει. Για να τους διαγράψει οριστικά πρέπει να χρησιμοποιήσει την επιλογή Άδειασμα Κάδου Ανακύκλωσης.

Κατ' ουσία, η εντολή διαγραφής ανακοινώνει στο λειτουργικό σύστημα ότι ο χώρος του δίσκου που καταλαμβάνει ο συγκεκριμένος φάκελος δεν περιέχει χρήσιμες πληροφορίες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου. Το περιεχόμενό του εξακολουθεί να βρίσκεται στο σκληρό δίσκο μέχρι να εγκατασταθεί κάποιος νέος φάκελος στην ίδια θέση, κάτι που συμβαίνει σπάνια.

Οι διαγραμμένοι φάκελοι είναι πλέον απρόσιτοι, ωστόσο βρίσκονται στο σκληρό δίσκο. Υπάρχουν όμως και προγράμματα που εκτελούν μια σίγουρη διαγραφή. Αυτά δεν πληροφορούν το λειτουργικό σύστημα ότι ο χώρος μπορεί να αξιοποιηθεί από κάποιον άλλο φάκελο, αλλά αντικαθιστούν αυτόματα το περιεχόμενό του, γράφουν πάνω του τυχαίες πληροφορίες και στη συνέχεια το κάνουν διαθέσιμο για τη δημιουργία νέων φακέλων.

 

Πώς το DVD αποθηκεύει τόσα πολλά στοιχεία

Σ' ένα DVD οι πληροφορίες αποθηκεύονται κατά στρώματα, τα οποία δεν υπερβαίνουν τα τέσσερα, ανάλογα με τον τύπο του. Με τον ίδιο περίπου τρόπο αποθηκεύουν τις πληροφορίες και τα CD, τα οποία διαθέτουν μόνο ένα στρώμα.

Το στρώμα, η ανακλαστική επιφάνεια πάνω στην οποία χαράσσονται τα δεδομένα, υποδιαιρείται σε ομόκεντρες τροχιές. Καθεμιά απ' αυτές έχει πλάτος 0,74 μικρόμετρα και σε κάθε γραμμή η πληροφορία κωδικοποιείται σε δυαδική μορφή. Η ανακλαστική ικανότητα του στρώματος αλλάζει, με το ένα αδιαφανές σημείο να αντιστοιχεί, για παράδειγμα, στο 0 και το άλλο στο 1.

Η μεγάλη ικανότητα αποθήκευσης δεδομένων οφείλεται και στην τεχνολογία συμπίεσης, την οποία χρησιμοποιεί το DVD. Η εταιρεία Moving Picture Experts Group (MPEG) επεξεργάστηκε έναν αλγόριθμο που ονόμασε MPG2, ο οποίος είναι ικανός να συμπιέζει μέχρι και δέκα φορές τα δεδομένα, διατηρώντας τέλεια πιστότητα εικόνας.

Η ανάγνωση πραγματοποιείται όταν η τροχιά φωτίζεται μέσω μιας διόδου λέιζερ κι όταν μετριέται το ανακλώμενο φως με τρόπο που να αναπαράγεται η αλληλουχία των αποθηκευμένων 0 και 1. Γενικά δεν υπάρχει ειδικός συσχετισμός ανάμεσα στην ποσότητα των αποθηκευμένων στοιχείων του δίσκου και στην ταχύτητα περιστροφής της ακτίνας λέιζερ στο οπτικό σύστημα που τα διαβάζει. Γι' αυτό, ακόμα κι αν υπήρχαν λιγότερα δεδομένα η ακτίνα θα προχωρούσε με την ίδια ταχύτητα. Στην τεχνολογία DVD η ταχύτητα λέιζερ φτάνει τα 3,49 μέτρα το δευτερόλεπτο, ενώ στα CD δεν ξεπερνά τα 1,2 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

 

Από πού προέρχεται το σύμβολο @ που χρησιμοποιείται στο Ιντερνέτ

Αντίθετα με ό,τι φανταζόμαστε, το σύμβολο @ υπήρχε πολύ πριν εφευρεθούν τα κομπιούτερ.

Με το @ συμβολίζεται η ένωση δύο γραμμάτων, του a και του d, τα οποία σχηματίζουν την πρόθεση της λατινικής γλώσσας ad, που σημαίνει "στο", "προς", "πλησίον", "κοντά". Όταν ένωσαν αυτά τα δύο γράμματα σε ένα, η γραμμή του d κάμφθηκε εντελώς προς τα αριστερά. Αυτό ίσως συνέβη γύρω στον 6ο-7ο αιώνα μ.Χ. Αλλά και στις μέρες μας το σύμβολο @ χρησιμοποιήθηκε στην εμπορική αλληλογραφία και γι' αυτό αναπαραστάθηκε στο πληκτρολόγιο των γραφομηχανών. Η χρήση του @ στην αλληλογραφία μέσω Ιντερνέτ οφείλεται στην αρχική του σημασία "προς" (ad είναι το αντίστοιχο του at στα αγγλικά). Το παράδοξο είναι ότι το @  έχει καθιερωθεί με διαφορετικές ονομασίες ανά την υφήλιο. Στη γλώσσα μας το λέμε "παπάκι", στα ιταλικά ονομάζεται chiocciola (σαλιγκάρι), στα ολλανδικά apestaart (ουρά πιθήκου), στα εβραϊκά strudel, στα ισπανικά arroba (μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιείται στο κρασί), στα νορβηγικά kanec-bolle (ένα σπειροειδές ψωμάκι κανέλας), στα γερμανικά klammeraffe (πίθηκος-αράχνη), στα δανικά snabel-a (προβοσκίδα ελέφαντα), στα γαλλικά arobase, από τα ισπανικά, ή escargot (σαλιγκάρι).

 

Σε τι διαφέρει μια παραδοσιακή οθόνη από μια οθόνη πλάσματος

Σε μια συνηθισμένη οθόνη τηλεόρασης, η οποία ονομάζεται σινεσκόπιο, η εικόνα σχηματίζεται χάρη σ' ένα μικρό "πυροβόλο" που εκτοξεύει ηλεκτρόνια.

Αυτά πέφτουν πάνω σε μια φωσφορίζουσα ουσία η οποία καλύπτει εξ ολοκλήρου την οθόνη και της διοχετεύουν ενέργεια ή, όπως λέμε, τη διεγείρουν.

Η ενέργεια αυτή απελευθερώνεται υπό μορφή φωτεινής ακτινοβολίας κι έτσι η φωσφορίζουσα ουσία δημιουργεί την εικόνα όπως τη βλέπουμε πάνω στην οθόνη της τηλεόρασης. Αντίθετα, στην οθόνη πλάσματος οι εικόνες δημιουργούνται από μικρές κυψέλες περίπου ενός χιλιοστού. Υπάρχουν 281.000 κυψέλες σε μια οθόνη σαράντα ιντσών, οι οποίες περιέχουν ευγενή αέρια (νέον, ξένον, ραδόνιο). Μέσα σ' αυτές τα αέρια ιονίζονται, δηλαδή τα άτομά τους κερδίζουν ή χάνουν ηλεκτρόνια, κι έτσι αποκτούν αρνητικό ή θετικό ηλεκτρικό φορτίο.

Στη φυσική αυτή η κατάσταση ονομάζεται πλάσμα, εξ ου και το όνομα της οθόνης. Για να σχηματιστεί η εικόνα, στη θέση του ηλεκτρονικού πυροβόλου δύο ηλεκτρόδια προκαλούν ηλεκτρικές εκκενώσεις που ενεργοποιούν τα αέρια μέσα στις κυψέλες˙ έτσι παράγεται υπεριώδης ακτινοβολία, δηλαδή αόρατο φως. Αυτή δίνει ενέργεια στη φωσφορίζουσα ουσία της οθόνης, τη διεγείρει και την κάνει να εκπέμψει ορατό φως.

 

Ολα τα παραπάνω στοιχεία είναι απο το περιοδικό FOCUS!!!!!!

 

[Tsolias.Psolias]

είπα και εγώ... για μια στιγμή είπα πως δεν το έχει πάρει η νάσα  αυτό το παιδί 

 

είπα και εγώ... για μια στιγμή είπα πως δεν το έχει πάρει η νάσα  αυτό το παιδί 

Προτιμώ να είμαι ειλικρινής απο το να λέω και καλά ότι είναι δικά μου όλα αυτα! Σωστός?

 

[Tsolias.Psolias]

Προτιμώ να είμαι ειλικρινής απο το να λέω και καλά ότι είναι δικά μου όλα αυτα! Σωστός?

σωστότατος. +100.000.000.000.000.000

πάντα στο κεφάλι μου έχω το εξής δίστιχο :"When a man lies
                                          "He murders some part of the world"
                                                  track=To live is to Die, Album=...And Justice for All, ye_ar=1988.(το έτος δν το εμφανίζει)

 

Γιατί τα δάχτυλα μένουν κολλημένα στον πάγο

Τα δάχτυλα είναι πάντα υγρά. Όταν ακουμπάμε μια επιφάνεια που έχει θερμοκρασία κάτω από τους 0°C, η υγρασία τούς παγώνει αμέσως.

Ανάμεσα στην παγωμένη επιφάνεια και στο δέρμα σχηματίζεται ένα συνεχές στρώμα. Έτσι, για να ξεκολλήσει το δάχτυλό μας χρειάζεται να ασκήσουμε μικρή δύναμη. Το στρώμα πάγου σπάει μόνο αν είναι πολύ λεπτό. Αντίθετα, αν τα χέρια είναι στεγνά δεν κολλάνε καθόλου στον πάγο. Αν γλείψουμε ένα παγάκι, η γλώσσα, που είναι πάντα υγρή, κολλάει πολύ περισσότερο πάνω του. Όταν προσπαθήσουμε να την ελευθερώσουμε μπορεί το εξωτερικό τμήμα του δέρματός της να ξεκολλήσει.

 

Γιατί ο κρόκος του σφιχτού αβγού μπορεί να πρασινίσει

Το πρασίνισμα γύρω από τον κρόκο του σφιχτού αβγού είναι θειικός σίδηρος, ο οποίος παράγεται από τη χημική αντίδραση ανάμεσα στο σίδηρο που περιέχει ο κρόκος και στα θειούχα άλατα που περιέχει το ασπράδι -γι' αυτό το πρασίνισμα εμφανίζεται ακριβώς στην επιφάνεια της επαφής τους.

Ο σίδηρος συνδέεται με μια πρωτεΐνη του κρόκου, τη φωσβιτίνη. Τα μόρια της πρωτεΐνης αποτελούνται από μακριές αλυσίδες αμινοξέων, και στα ωμά αβγά έχουν ειδικές μορφές ώστε να μπορούν ν' ανταποκρίνονται στο ρόλο που πρέπει να επιτελέσουν (την ανάπτυξη του νεοσσού). Αν βράσουμε ένα αβγό, αυτές οι πρωτεΐνες εν μέρει επιμηκύνονται.  αυτός είναι ο λόγος που ο σίδηρος "ξεκολλάει" από τη φωσβιτίνη. Τα θειούχα άλατα είναι επίσης συνδεδεμένα με πρωτεΐνες, οι οποίες στο βράσιμο ανοίγουν, προσδίδοντας χαρακτηριστική οσμή στο βρασμένο αβγό. Γιατί όμως το πρασίνισμα δεν εμφανίζεται σε όλα τα αβγά; Γιατί για να ελευθερωθούν ο σίδηρος και τα θειούχα άλατα, τα αβγά πρέπει να βράσουν περισσότερο από το συνηθισμένο.

 

Ο εσπρέσο περιέχει λιγότερη καφεΐνη από τον καφέ φίλτρου

Ένα κλασικό φλιτζάνι εσπρέσο δεν ξεπερνά σε περιεκτικότητα τα 30 ml και περιέχει περίπου 40 mg καφεΐνη. Αντίθετα, το φλιτζάνι που χρησιμοποιούμε για τον καφέ φίλτρου χωράει μέχρι και 150 ml καφέ και 115 mg καφεΐνης. Αν σερβίραμε τον εσπρέσο σε μεγάλο φλιτζάνι, θα καταναλώναμε 200 mg καφεΐνη.

Επιπρόσθετα, το άρωμά του είναι πολύ πιο έντονο, γι' αυτό δημιουργείται η εντύπωση ότι είναι και πιο βαρύς καφές. Αυτό οφείλεται στο χρόνο και στη θερμοκρασία παρασκευής του, στο καβούρδισμα των κόκκων του και στο χαρμάνι.

Ένας καλός εσπρέσο φτιάχνεται ως εξής: Ο πολύ ζεστός ατμός περνά μέσα από τους αλεσμένους κόκκους σε θερμοκρασία  υψηλότερη από ό,τι σε μια καφετιέρα καφέ φίλτρου. Μ' αυτό τον τρόπο απελευθερώνονται περισσότερες ουσίες, στις οποίες χρωστά και το χαρακτηριστικό του άρωμα.

Τέλος, χρησιμοποιούνται μεγαλύτερες ποσότητες από γευστικά χαρμάνια καφέ, οι κόκκοι των οποίων καβουρδίζονται περισσότερο.

 

Τι είναι ο ιονιστής αέρα

Ιόν είναι ένα άτομο στο οποίο έχουν προσκολληθεί ή προστεθεί ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια.

Στη δεύτερη περίπτωση προκύπτει αρνητικό ιόν. Όταν μιλάμε για ιόντα του αέρα αναφερόμαστε κυρίως σε αρνητικά ιόντα οξυγόνου. Οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου και οι κεραυνοί ιονίζουν τα άτομα οξυγόνου της ατμόσφαιρας. Ένα κυβικό εκατοστό ατμοσφαιρικού αέρα περιέχει 1.000 έως 4.000 αρνητικά ιόντα. Ο ιονιστής αέρα περιλαμβάνει ένα ηλεκτρικό κύκλωμα τάσης 10.000-15.000 βολτ περίπου. Τα άτομα του οξυγόνου, όταν έρχονται σε επαφή με τόσο υψηλή τάση, ιονίζονται. Έτσι ο αέρας που βγαίνει από τον ιονιστή είναι πλούσιος σε ιόντα, γεγονός που συμβάλλει στο να διατηρείται η ατμόσφαιρα των εσωτερικών χώρων καθαρή. Αυτό συμβαίνει γιατί τα αρνητικά ιόντα ενώνονται με σωματίδια που αιωρούνται στον αέρα (σκόνη, αρώματα, καπνός, γύρη, βακτηρίδια) και τα φορτίζουν ηλεκτροστατικά. Επομένως, η σκόνη, αντί να "κυκλοφορεί" ελεύθερα, προσκολλάται, "κάθεται", όπως λέμε συνήθως, στις γύρω επιφάνειες και στους τοίχους του δωματίου. Θεωρητικά, η χρήση ιονιστή θα έπρεπε να ωφελεί όσους υποφέρουν από αλλεργίες. Ωστόσο, υπάρχουν έρευνες που δεν αποδέχονται την ωφελιμότητά του.

 

Πώς φτιάχνεται ένα παζλ

Κάποτε αυτή η δουλειά γινόταν στο χέρι, όμως τα παζλ είχαν μειωμένες διαστάσεις. Τώρα, χάρη σε ειδικά software που βοηθούν το σχεδιασμό στον υπολογιστή (cad), φτιάχνονται με χιλιάδες κομμάτια.

Βήμα προς βήμα
Ας δούμε τις διάφορες φάσεις παραγωγής ενός παζλ.

1. Επιλέγονται οι εικόνες που θα χρησιμοποιηθούν για το παζλ.

2. Σκανάρονται οι εικόνες και ελέγχονται μέσω υπολογιστή, βελτιώνονται μέσω προγράμματος γραφικών και χωρίζονται σε κομμάτια.

3. Ετοιμάζεται η χαρτοκοπτική εντυπωτική μηχανή που θα δώσει το περίγραμμα στα κομμάτια.

4. Αφού η εικόνα τυπωθεί σε γυαλιστερό χαρτί, ενώνεται με το χαρτόνι υποστήριξης και κολλιέται με κόλλα ζωικής προέλευσης. Είναι η μοναδική ουσία που εγγυάται αντοχή στο χρόνο.

5. Έπειτα το χαρτόνι περνά στη χαρτοκοπτική μηχανή. Πρόκειται για πρέσα που ασκεί πίεση ανάλογη μ' εκείνη που χρησιμοποιείται για την κοπή των λαμαρινών των αυτοκινήτων. Έτσι η επιφάνεια κόβεται με ακρίβεια, χαρακτηριστικό που εκτιμάται ιδιαίτερα από τους φανατικούς των παζλ.

6. Τέλος, το παζλ ελέγχεται με ένα πλήρως συναρμολογημένο δείγμα.

 

Γιατί η τριχοφυΐα είναι πιο έντονη σε μερικά σημεία του σώματος

Οι τρίχες στον άνθρωπο δεν έχουν θερμομονωτική λειτουργία. Eίναι δευτερεύοντα φυλετικά χαρακτηριστικά που αναπτύσσονται κατά την περίοδο της εφηβείας, όταν το σώμα είναι έτοιμο για αναπαραγωγή.

Η εξάπλωσή τους στο σώμα, διαφορετική σε άντρες και γυναίκες, αποτελεί σαφή ένδειξη της σεξουαλικής ωρίμανσης του ατόμου. Η συσσώρευση τριχών σε ορισμένα σημεία του σώματος, όπως στο εφηβαίο ή στις μασχάλες, σχετίζεται με το ρόλο που παίζουν οι φερομόνες στο ζευγάρωμα.

Τα αρσενικά από πολλά είδη ζώων αναγνωρίζουν τη γόνιμη περίοδο των γυναικών μέσω οσφρητικών σημάτων. Κι εμείς οι άνθρωποι δεν αποτελούμε εξαίρεση˙ ερεθιζόμαστε από τις ορμόνες, πολύ περισσότερο οι μακρινοί μας πρόγονοι. Οι τρίχες λοιπόν, συγκρατώντας και διατηρώντας περισσότερο τις οσμές, καθιστούν ευκολότερη την αναζήτηση συντρόφου.