Κατα καιρους εχω αυτη τη συζητηση με καλους μου φιλους.
Αλλοτε συμφωνουμε, αλλοτε οχι.
Εγω εχω μια πιο γενικη αντιμετωπιση του θεματος.
Οτι 'η καθε ηλικία εχει τα δικα της', καλα και ασχημα.
Και οτι φυσικα, σαν τα νιατα τιποτε, αλλα παντα ισχυει το 'ο νεος ειναι ωραιος, αλλα ο παλιος ειναι αλλιως'.
Εγω βλεπω οτι στα early forties πλεον, ξερω καλυτερα να σταθω, να κινηθω, να εντοπισω, να μιλησω, τι να αποφυγω, που να εστιασω, πως να χειριστω καλυτερα καταστασεις και ουτω καθεξης.
Βεβαια, προσεξα ολα τα προηγουμενα χρονια, αυτο που εχει αναλυθει σε αλλο θεμα εδω, το θεμα 'αυτοβελτιωση'.
Να σπουδασω, να μαθω, να ξερω να ελλισομαι, διαβασα πολυ, δικτυωθηκα καλα, εβαλα σε μια σειρα τα οικονομικα οσο και αν ειναι στριμωγμενα γενικοτερα αν ζεις στην Ελλαδα, κλπ.
Στα 20s και στα 30s, ειχα μεν τα νιατα μου και (θεωρητικα) ολες τις επιλογες στα ποδια μου, αλλα απο την αλλη, εισαι μες τους πειραματισμους, προσπαθεις να προσανατολιστεις κλπ, καλα καλα δεν ξερεις κι εσυ τι θες καμια φορα, και προς τα που θες να πας...
Με φιλο που τα συζητω, κι αυτος early forties, επιμενει οτι η καλυτερη ηλικια για τον αντρα ειναι 40-60.
Τα επιχειρηματα του ειναι πανω-κατω οτι ανεφερα πιο πανω. Υποστηριζει δε, οτι στα 40+, εχοντας (οσοι τα καταφεραν βεβαια) δρομολογησει βασικα θεματα της ζωης, μπορεις να περασεις κατι σαν αυτο που λενε 'δευτερη νιοτη'!
Βεβαια, εγω απλα αναφερω τι βλεπω σε αυτη την φαση, διχως να λεω οτι 'ειναι η καλυτερη ηλικια',
ενω ο φιλος μου ειναι απολυτος σε αυτο, οτι 'τα καλυτερα ειναι τωρα + απο εδω και περα'.
Με αλλο καλο φιλο που εχω, ενω για τα λοιπα θεματα δεν εχει να σχολιασει κατι, οσον αφορα τα γκομενικα, θεωρει οτι μετα τα 40, αρχιζει η κατω βολτα, λιγοτερες επιλογες(για σχεση σοβαρη, οχι πηδημα), γενικως η πορεια ειναι φθινουσα, και οτι αν καποιος θελει να κανει κατι με γυναικα (συντροφο-σοβαρη σχεση), πρεπει να βιαστει να το κανει μεχρι τα 50, γιατι μετα...αντε γεια...
Θεωρω οτι εχει μεν μια καποια βαση οτι λεει ο φιλος, αλλα γενικα ειναι αρκετα 'πιεστικος' και θεωρει οτι 'πρεπει να γινει κατι αμεσα, γιατι σε λιγο δεν υπαρχουν καν επιλογες'.
Ναι μεν αλλα μου φαινεται η θεωρια του...
Ο αξονας της συζητησης εδω, μπορει να γινει σε
- επαγγελματικα
- συντροφικα/γκομενικα/αντε οικογενειακα
- γενικοτερα ζωης.
σε σχεση με την ηλικια ενος αντρα.
Περιμενω να διαβασω τις δικες σας αποψεις.
Αλλοτε συμφωνουμε, αλλοτε οχι.
Εγω εχω μια πιο γενικη αντιμετωπιση του θεματος.
Οτι 'η καθε ηλικία εχει τα δικα της', καλα και ασχημα.
Και οτι φυσικα, σαν τα νιατα τιποτε, αλλα παντα ισχυει το 'ο νεος ειναι ωραιος, αλλα ο παλιος ειναι αλλιως'.
Εγω βλεπω οτι στα early forties πλεον, ξερω καλυτερα να σταθω, να κινηθω, να εντοπισω, να μιλησω, τι να αποφυγω, που να εστιασω, πως να χειριστω καλυτερα καταστασεις και ουτω καθεξης.
Βεβαια, προσεξα ολα τα προηγουμενα χρονια, αυτο που εχει αναλυθει σε αλλο θεμα εδω, το θεμα 'αυτοβελτιωση'.
Να σπουδασω, να μαθω, να ξερω να ελλισομαι, διαβασα πολυ, δικτυωθηκα καλα, εβαλα σε μια σειρα τα οικονομικα οσο και αν ειναι στριμωγμενα γενικοτερα αν ζεις στην Ελλαδα, κλπ.
Στα 20s και στα 30s, ειχα μεν τα νιατα μου και (θεωρητικα) ολες τις επιλογες στα ποδια μου, αλλα απο την αλλη, εισαι μες τους πειραματισμους, προσπαθεις να προσανατολιστεις κλπ, καλα καλα δεν ξερεις κι εσυ τι θες καμια φορα, και προς τα που θες να πας...
Με φιλο που τα συζητω, κι αυτος early forties, επιμενει οτι η καλυτερη ηλικια για τον αντρα ειναι 40-60.
Τα επιχειρηματα του ειναι πανω-κατω οτι ανεφερα πιο πανω. Υποστηριζει δε, οτι στα 40+, εχοντας (οσοι τα καταφεραν βεβαια) δρομολογησει βασικα θεματα της ζωης, μπορεις να περασεις κατι σαν αυτο που λενε 'δευτερη νιοτη'!
Βεβαια, εγω απλα αναφερω τι βλεπω σε αυτη την φαση, διχως να λεω οτι 'ειναι η καλυτερη ηλικια',
ενω ο φιλος μου ειναι απολυτος σε αυτο, οτι 'τα καλυτερα ειναι τωρα + απο εδω και περα'.
Με αλλο καλο φιλο που εχω, ενω για τα λοιπα θεματα δεν εχει να σχολιασει κατι, οσον αφορα τα γκομενικα, θεωρει οτι μετα τα 40, αρχιζει η κατω βολτα, λιγοτερες επιλογες(για σχεση σοβαρη, οχι πηδημα), γενικως η πορεια ειναι φθινουσα, και οτι αν καποιος θελει να κανει κατι με γυναικα (συντροφο-σοβαρη σχεση), πρεπει να βιαστει να το κανει μεχρι τα 50, γιατι μετα...αντε γεια...
Θεωρω οτι εχει μεν μια καποια βαση οτι λεει ο φιλος, αλλα γενικα ειναι αρκετα 'πιεστικος' και θεωρει οτι 'πρεπει να γινει κατι αμεσα, γιατι σε λιγο δεν υπαρχουν καν επιλογες'.
Ναι μεν αλλα μου φαινεται η θεωρια του...
Ο αξονας της συζητησης εδω, μπορει να γινει σε
- επαγγελματικα
- συντροφικα/γκομενικα/αντε οικογενειακα
- γενικοτερα ζωης.
σε σχεση με την ηλικια ενος αντρα.
Περιμενω να διαβασω τις δικες σας αποψεις.