Όσον αφορά το θέμα του ζιγκολό. Όταν ήμουν 18 άραζα με έναν φίλο σε μια πλατεία σε κοντινή περιοχή από τη δικιά μου. Πλησίασε ένας τύπος, λίγο φωτιά, λίγο το μπίρι μπίρι που κυνήγαγε, μου πετάει την πρόταση για να γίνω ζιγκολό.
Μέσα στις καύλες της ηλικίας εγώ, γελάγανε και τα αρχίδια μου. Και άρχισα να ρωτάω. Μου λέει ότι αυτές που έχει δεν πληρώνουν με τη φορά. Αλλά κάνουν δωράκια. Δηλαδή μπορεί να την πηδήξεις χ φορές και να μη σου δώσει κασέρι. Και ξαφνικά να σου κάνει δωράκι ένα αυτοκινητάκι. η κανα ρολόι και ίσως άλλες φορές μετρητά. Είχα ψηθεί όσο δεν πήγαινε. Με τα πολλά κάνω και στο τέλος την πιο ηλίθια αλλά και λογική ερώτηση που θα είχε κάποιος την απορία να του λυθεί.
Παραπέμπω διάλογο:
Εγώ: Και είναι καλές γκόμενες αυτές?
Αυτός: Αν ήταν καλές ρε φίλε, δε θα σε πληρώναμε για να τις πηδήξεις.