Σιμόνα - Ρουμάνα τούμπανο ξανθιά 23άρα εργάτρια με πολύ καλό χορό και ακόμα καλύτερο prive (οχι φραπε όμως). Αξίζει και το τελευταίο ευρώ.
Σίσσυ - Λιθουανή δίμετρη ξανθιά με πολύ καλό χορό
Κατερίνα - Ελληνίδα, εμένα μου φάνηκε μπάζο, κυταρίτιδα, ανοιχτή περιφέρεια, χάλια γενικότερα
Αλεξάνδρα - Καλή εμφάνιση πολύ μέτρια στο χορό
Ρωξάνη - Αλβανίδα με μεγάλια μπαλκόνια και μέτρια φάτσα, δεν συγκινεί

Πάρκινγκ λόγω εποχής πολύ έυκολο
Καθαρός και άνετος χώρος
Από ποτάκια μπύρα κλασσικά.

Μειονεκτήματα: Πολύ μέτριο έως ανύπαρκτο σόου στη πίστα. Το μόνο που το σώζει ότι τα βγάζουν όλα στη πίστα οι κοπέλες
Κλαούντια - Η πιο άσχημη φάτσα στριπτιτζούς που έχετε δει (σαν τραβέλι) με ζάρες απο χαλάρωση στη κοιλιά και στο σώμα. Επέμενε συνέχεια για χορό σε βαθμό κακουργήματος. Δυσφίμηση του μαγαζιού

Μετά το σοκ από όσα είδαμε στο συνονόματο μπαρ ,επίσκεψη στο εν λόγω ίδρυμα (είχα να πάω από τον Ιανουάριο)
Πάρκινγκ εύκολο, είσοδος 15 ευρώ, προσωπικό ούτε ευγενικό, ούτε αγενές (εξαίρεση η μία από τις δύο barwomen που ήταν άψογη).
Χώρος χωρίς αλλαγές, χθες όμως ήταν καλά γιατί δεν είχε κόσμο (πληρότητα 40%),οπότε μπορούσες να αναπνεύσεις!!
Ποτό ΟΚ
Κοπέλες?? Μέτρια πράγματα.Σε σύγκριση με την περσινή ομάδα ,η τωρινή πάει για υποβιβασμό.
Ορισμένα ονόματα..Κρύσταλ,Τζούλι (από Βραζιλία),Ζολάνα,Ιόλη,Ανδριάννα,Γιάννα,Ρουσλάνα,μία κοπέλα από το Λίβανο..
Χορός στην πίστα topless (αδιάφορος),2 σόου Ιόλη σαν αγγελάκι να παίζει με παγάκια και κεριά,και η Κρύσταλ πειρατής..
Απλός χορός 10 ευρώ,πριβέ 50.Προσοχή εδώ γιατί μου φάνηκε πως στον πριβέ χορό υπάρχουν τάσεις ξεπέτας..είδα κοπέλες να μπαίνουν και να βγαίνουν πριν τελειώσει το τρίτο τραγούδι (για να πω την αλήθεια πάντως δε γνωρίζω πόσο ακριβώς υποτίθεται ό,τι διαρκεί ο πριβέ)..
Παρατηρήσεις..α)Ο DJ εκενευριστικός..είπαμε να ζητάς χειροκρότημα στο τέλος του χορού πάει και έρχεται..αλλά και με το που ανεβαίνει η άλλη στην πίστα?
β)Ορισμένες κοπέλες λόγω προφανώς αναδουλειάς,δυστυχίας ή δε ξέρω και εγώ τί άλλο ξεφεύγουν από τα όρια..αγενέστατες!!Τα αφεντικά ,οι παρατρεχάμενοι που διαβάζουν το σάιτ ας ενημερώσουν τις απολίτιστες αυτές υπάρξεις πώς επειδή επισκεπτόμαστε ένα στριπτιζάδικο δε σημαίνει πώς θα κεράσουμε ποτό ή θα πάρουμε χορό την κάθε πικραμένη κακάσχημη γριά..
Συμπερασματικά..Δεν αξίζει.Η ομάδα είναι γερασμένη,χωρίς πάθος και όρεξη για δουλειά..Οι περισσότερες καλά θα έκαναν να μεταπηδήσουν σε κωλόμπαρο.Η ηλικία τους και το σώμα τους δεν προσφέρεται για στριπτιζάδικο.
Χωρίς δραστική ανανέωση το μαγαζί δεν έχει τύχη.

ΥΓ1 Η βαθμολογία στο πριβέ είναι ενδεικτική λόγω του ό,τι δεν είμαι φαν και δε δοκίμασα.Πάντως όσοι παίρνουν απλό χορό έχουν οπτική επαφή με αυτούς που παίρνουν πριβέ και το ανάποδο.Δεν υπάρχει δηλαδή ιδιαίτερος χώρος όπως στις Μούσες ή στο Ερότικα.
ΥΓ2 Ορισμένες εκφράσεις που χρησιμοποίησα πχ κακάσχημη,γριά κτλ με στεναχωρούν πραγματικά.Κάποια στιγμή όμως πρέπει να καταλάβουν όλοι πως ο πελάτης αξίζει σεβασμού.

πολυ καλη συνενοηση με το γραφειο.μπραβο μαγκες.πολυ χαρηκα που εισται επαγγελματιες.
η κοπελα ειναι ενα κουκλακι ψιλη νταρντανα με μεγαλο στηθος οπως διχνουν οι φωτογραφιες
πιπα τελεια ακαποτη ,ουτε η γκομενα μου να ηταν,γλωσοφιλα απιστευτα με παθοις και ερωτισμο,69 απιστευτο την εκανα και εχυσε.βεβαια δεν το πιτευε ουτε η ιδια
λογω του οτι ηξερα ρουμανικα συνενοηθηκαμε αψογα και της αρεσε και της ιδιας παραπολυ να ακουει την γλωσα της ενεκα της περιπτωσης πως ειναι απο την ρουμανια.
πολλες στασεις στο γαμησι,η κουκλιτσα ξερει να γαμιεται χωις αναστολες με μικρες κραυγουλες οι οποιες δεν ενοχλουν καν,αντιθετα καυλωνουν τον παρτενερ ακομα πιο πολυ.περσα τελεια με την συγκεκριμενη η οποια μου ανεβασε την ψυχολογια των ημερων.
να εισαι καλα καυλιτσα και πιτευω συντομως να βρεθουμε για περισοτερο χρονο

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (31/08/2011 – 10/09/2011)
Στις 31/08/2011 το απόγευμα, κατέβηκα στο ΠΑΠΕΙ για να δω έναν τραγουδιστή φίλο μου. Με τον τραγουδιστή κάθισα από τις 18:45 μέχρι τις 21:00. Κατόπιν, ανηφόρισα την οδό Σωτηρίου Διός, για να βρω ένα απομονωμένο μέρος, ώστε να τηλεφωνήσω στην κυρία Νίκη. Αισθανόμουν έντονα την ανάγκη να ακούσω τη φωνούλα της. Στις 21:11 την πήρα τηλέφωνο. Η συνομιλία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλησπέρα. Ο Δημήτρης είμαι.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Α εσύ είσαι (αυτό το είπε με υποτιμητικό τόνο);
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Γιατί περίμενες τηλέφωνο από κανέναν άλλο;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Από πολύ κόσμο.
ΤΑΚΜΑΝ: Από πολύ κόσμο; Δηλαδή αυτή τη στιγμή προσπαθούν να σε πάρουν τηλέφωνο καμιά δεκαριά άτομα ταυτόχρονα και εγώ ήμουν αυτός, που κατάφερε και έπιασε γραμμή;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι, ναι. Εσύ πού είσαι τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Στον Πειραιά. Έτσι σε πήρα. Ήθελα να σε ακούσω λίγο. Σε αγαπάω και θέλω να τα λέμε πού και πού.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Πάντως πολύ χάρηκα το Σάββατο, που κατάφερα να σε δω έστω και για 10 λεπτά κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες. Πραγματικά συγνώμη, που κάθισα τόσο λίγο. Ελπίζω να το χάρηκες και εσύ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα ξαναϊδωθούμε πάλι. Άντε γεια.
ΤΑΚΜΑΝ: Α δεν το κόβω πριν από τις 7 Σεπτεμβρίου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (το έκλεισε).

Μετά από αυτή την τηλεφωνική συνομιλία, αισθάνθηκα απίστευτη στενοχώρια. Η συμπεριφορά της μου έδειξε ότι είμαι το τελευταίο άτομο, που θέλει να δει και να ακούσει. Έτσι λοιπόν, το βράδυ της 31ης Αυγούστου έπεσα στο κρεβάτι δακρυσμένος και απογοητευμένος.
Στις 01/09/2011 (ώρα 10:57 πμ) βγήκα από το σπίτι μου για να βγάλω μηνιαία κάρτα για το Σεπτέμβρη. Βγαίνοντας από την πολυκατοικία, είδα λίγα μέτρα πιο πέρα την κυρία Νίκη να κατηφορίζει. Για 100 – 200 μέτρα την ακολούθησα χωρίς να με πάρει χαμπάρι (δεν ήθελα να της μιλήσω και να με δει η μαμά μου από τη βεράντα). Όταν πήγα σε απόσταση ασφαλείας από το σπίτι, της μίλησα. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τι κάνεις Δημητράκη μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Στενοχωρήθηκα έτσι, όπως μου μίλησες χθες στο τηλέφωνο. Αισθάνθηκα ότι είμαι το τελευταίο άτομο, που θες να δεις και να ακούσεις. Εγώ δεν αισθάνομαι έτσι για σένα. Σε αγαπάω και θέλω να βρισκόμαστε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα τέτοια πράγματα. Εσύ τα βάνεις με το μυαλό σου. Απλά χθες την ώρα, που με πήρες, μου χτυπούσαν τα κουδούνια και δεν μπορούσα να σου μιλήσω.
ΤΑΚΜΑΝ: Κατάλαβα. Σε παρακαλώ συγχώρεσε με για αυτό, που είπα. Θέλω όμως, αν κάποια φορά σε πάρω τηλέφωνο και δεν μπορείς να μιλήσεις, να μου το πεις κατευθείαν.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εντάξει Δημήτρη μου. Τώρα πάω στα ΚΑΠΗ. Έλα να σε κεράσω καφέ. Εγώ εκεί μέσα είμαι αρχηγός.
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν μπορώ να έρθω. Τώρα θα πάω να βγάλω μηνιαία κάρτα και μετά θα επισκεφτώ έναν γιατρό, φίλο του πατέρα μου, για να συνεννοηθεί με τα Αγγλικά πανεπιστήμια. Αυτός είναι Άραβας και παίζει στα δάχτυλα τα Αγγλικά. Αν πάω να συνεννοηθώ εγώ, θα τα θαλασσώσω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα που σου λέω. Τη μάνα σου φοβάσαι; Γιατί τι θα σου πει;
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ συγχώρεσε με, αλλά δεν μπορώ. Θα σε συνοδεύσω μέχρι το ΚΑΠΗ για να δω, πού βρίσκεται.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Στα ΚΑΠΗ έρχεται και η Τασούλα. Την ξέρεις την Τασούλα; Αυτή, που μένει δίπλα σου.
ΤΑΚΜΑΝ: Την ξέρω, αλλά θα προτιμούσα να μην την ξέρω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τότε καλύτερα να μην έρθεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Μην ανησυχείς. Την άλλη εβδομάδα θα βρω κάποια μέρα και θα έρθω να καθίσουμε σπίτι σου με την ησυχία μας. Αισθάνομαι πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να τα πούμε. Τον Αύγουστο πέρασα αρκετές δυσκολίες. Σου εύχομαι καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και να είσαι ευτυχισμένη. Τις στενοχώριες, που πέρασα τον Αύγουστο, δεν θέλω να τις περάσεις ποτέ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ Δημητράκη μου. Σου εύχομαι και σε εσένα ότι καλύτερο και να μη στενοχωριέσαι.
ΤΑΚΜΑΝ: Όταν θα έρθω, θα φέρω και το Laptop για να σου δείξω κάτι βιντεάκια, που τραγουδάω (τα έχω βγάλει με τον Γύπα). Έχουν πολύ πλάκα. Στις 10 Ιουνίου τραγούδησα στην Ακρόπολη και όλοι οι ξένοι τουρίστες με κοιτούσαν περίεργα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Χαίρομαι να περνάς καλά. Λοιπόν εδώ είναι τα ΚΑΠΗ. Δίπλα στο κτίριο της αστυνομίας.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα ξαναπούμε. Αν έχω νέο από Αγγλία, θα σε πάρω αμέσως τηλέφωνο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Στο καλό. Θα τα πούμε.

Μετά από αυτή την τυχαία συνάντηση με την κυρία Νίκη, αισθάνθηκα αγαλλίαση στην ψυχούλα μου, γιατί κατάλαβα ότι αυτή η γυναίκα με αγαπάει και ότι δεν σκέφτεται ποτέ κακά πράγματα. Το βράδυ της 1ης Σεπτεμβρίου έκανα μια δακρύβρεχτη προσευχή για την κυρία Νίκη, γιατί αισθάνθηκα άσχημα, που σκέφτηκα έτσι για εκείνη.
Στις 02/09/2011 (ώρα 13:08) ενημερώθηκα ότι έγινα δεκτός (υπό όρους) για διδακτορικό στο πανεπιστήμιο του Southampton (αντικείμενο: Κοινωνική στατιστική και δημογραφία). Το απόγευμα της ίδιας μέρας βγήκα στα Costa Café στου Ζωγράφου με τη Δανάη και τον Κωστή για να το γιορτάσουμε. Στις 20:20 πήρα το λεωφορείο 608 (ΑΝΩ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΑΚΑΔΗΜΙΑ – ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ) για να επιστρέψω. Στις 20:42 κατέβηκα στη στάση «Πανεπιστήμιο» και στις 20:52 κοντοστάθηκα έξω από το ναό της Ζωοδόχου Πηγής για να πάρω τηλέφωνο την κυρία Νίκη για να την ενημερώσω για το ευχάριστο γεγονός. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Σε πήρα, γιατί έχω ένα πολύ ευχάριστο νέο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μπράβο Δημητράκη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πολύ, μπορώ να σου μιλήσω;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ακούω Δημητράκη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινα δεκτός για διδακτορικό στο πανεπιστήμιο του Southampton. Την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου περιμένω απάντηση από το πανεπιστήμιο του Lancaster. Δεν ξέρω, πού θα πάω ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι εγκαταλείπω την Ελλάδα και φεύγω μετανάστης.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι με αυτά, που ακούω. Συγχαρητήρια και σου εύχομαι καλή σταδιοδρομία.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε ευχαριστώ πολύ. Η σημερινή μέρα για μένα είναι σαν να πέτυχα στις πανελλήνιες.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τώρα πού είσαι;
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι κοντά στο Rex και επιστρέφω σπίτι. Θα φέρει ο πατέρας μου γλυκά για να το γιορτάσουμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα βγείτε έξω;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι. Σπίτι θα το γιορτάσουμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα φέρεις και τους φίλους σου;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι. Θα το γιορτάσουμε οικογενειακά.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ωραία.
ΤΑΚΜΑΝ: Κάποια μέρα την άλλη εβδομάδα θα έρθω σπίτι σου, να το γιορτάσουμε και παρέα. Υπολογίζω Αθήνα να είμαι μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, οπότε έχω όλο το χρόνο να σε δω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα όποτε θες, αρκεί να είμαι και εγώ σπίτι, γιατί πάω και στη λέσχη.
ΤΑΚΜΑΝ: Πραγματικά πάντως σε ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου για όλα (για την παρέα σου, για την αγάπη σου, για τη συμπαράστασή σου, για τη φιλοξενία σου).
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα βρε Δημήτρη, τίποτα δεν έκανα.
ΤΑΚΜΑΝ: Κάνεις λάθος. Η συμβολή σου όλο τον προηγούμενο μήνα ήταν για μένα πολύ σημαντική. Η Παναγία να σε έχει καλά.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Οπότε θα τα πούμε. Θα σε ξαναπάρω την άλλη εβδομάδα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα τα πούμε. Έλα γεια.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.

Στις 04/09/2011 το βράδυ η μαμά μου κανόνισε ραντεβού με τις φίλες της στο κέντρο στις 06/09/2011 (ώρα 12:00 μμ). Το γεγονός αυτό μου δημιούργησε χαρά, γιατί έτσι είχα και άλλη ευκαιρία να απολαύσω την συντροφίτσα και τα χαδάκια της κυρίας Νίκης.
Στις 05/09/2011 από τις 20:30 και μετά είχα φοβερή ταχυπαλμία, γιατί είχα την αγωνία, αν θα κατάφερνα να δω την κυρία Νίκη μέσα στο επίμαχο διάστημα. Το βράδυ της ίδιας μέρας προσευχήθηκα κλαίγοντας στην Παναγίτσα για το θέμα αυτό. Αισθανόμουν πολύ μεγάλη ανάγκη να τη δω.
Στις 06/09/2011 (ώρα 11:30 πμ) έφυγε η μαμά μου από το σπίτι, για να βγει με τις φίλες της. Στις 11:32 πμ με έπιασε κόψιμο από τη συναισθηματική ένταση. Στις 11:40 πμ βγήκα από την τουαλέτα. Κατόπιν, ντύθηκα και κατευθύνθηκα προς το μαγαζί της 2-Hut. Στις 11:54 πμ κοντοστάθηκα έξω από το μαγαζί. Προς απογοήτευσή μου, αντίκρισα έναν αράπη να κάθεται δίπλα στη 2-Hut και να μιλάνε. Κατόπιν, πήγα με τα πόδια μια βόλτα στην Αγίας Ζώνης. Για συμπαράσταση πήρα τηλέφωνο τη Δανάη και τον Βρασίδα. Στις 12:20 μμ επέστρεψα «στον τόπο του εγκλήματος». Δυστυχώς η κατάσταση επιδεινώθηκε. Η 2-Hut ήταν παρέα με τη Σούλα και άλλες δυο φίλες της. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να τα παρατήσω με τη 2-Hut και να επιστρέψω σπίτι.
Στις 12:25 μμ επέστρεψα σπίτι και αμέσως τηλεφώνησα στην κυρία Νίκη. Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, η κυρία Νίκη ήταν εκτός σπιτιού. Την ξαναπήρα στις 13:45, στις 14:00 και στις 14:08, αλλά «τζίφος». Στις 14:09 άκουσα κάτι κλειδιά από τον κάτω όροφο και υπέθεσα ότι η κυρία Νίκη επέστρεψε από τα ΚΑΠΗ. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να της τηλεφωνήσω. Στις 14:10 έκανα λαχανιασμένος τον σταυρό μου, μέτρησα από το 60 μέχρι το 1 και την πήρα τηλέφωνο. Η τηλεφωνική συνομιλία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Μπορώ να έρθω κάτω να τα πούμε;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ Δημητράκη μου. Μόλις τώρα μπήκα σπίτι και θα ξαναβγώ αμέσως, γιατί συνέβη κάτι έκτακτο.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πολύ. Έστω και για 10 λεπτά να σε δω. Σε λίγο θα φύγω μετανάστης. Σε αγαπάω και αισθάνομαι την ανάγκη να σε δω. Σήμερα, που η μαμά μου βγήκε με τις φίλες της, μπορώ έρθω. Είναι περιορισμένες οι ευκαιρίες.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ τώρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Τι ώρα θα γυρίσεις;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Νομίζω μέχρι τις 15:00 θα έχω έρθει.
ΤΑΚΜΑΝ: Να έρθω κατά τις 15:00 δηλαδή;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα κατά τις 15:00.
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ. Θα τα πούμε τότε. Συγχώρεσε με, αν σε έφερα σε δύσκολη θέση.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Κανένα πρόβλημα Δημητράκη μου, θα τα πούμε.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε.

Έτσι λοιπόν, έβαλα το εγερτήριο του κινητού στις 15:05. Είναι γεγονός ότι από τις 14:10 μέχρι τις 15:00 είχα ξαπλώσει ανάσκελα στον καναπέ και έκλαιγα. Σκεφτόμουν ότι, αν η κυρία Νίκη επέστρεφε 15:30 αντί για 15:00, θα έχανα για δεύτερη φορά την ευκαιρία να απολαύσω τη στοργή της.
Στις 15:05 φόρεσα τις παντόφλες μου, πήρα τα κλειδιά μου, κατέβηκα και της χτύπησα κατευθείαν την πόρτα. Η κυρία Νίκη, επειδή με περίμενε, μου άνοιξε κατευθείαν (χωρίς να ρωτήσει, ποιος είναι). Αυτή τη φορά, καθίσαμε ο ένας απέναντι από τον άλλον στο δεύτερο σαλόνι της, γιατί η κρεβατοκάμαρά της είχε ζέστη. Με κέρασε παγωτό χωνάκι και χυμό βατόμουρο. Συζητήσαμε για το εγκεφαλικό του αδερφού της (τον επισκέφτηκε το πρωί στη Νίκαια), για τα νέα μου σε σχέση με την Αγγλία και για την κατάθλιψη, που αισθανόμουν. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι και η κυρία Νίκη δεν αισθανόταν πολύ καλά ψυχολογικά τις τελευταίες μέρες. Η επίσκεψη διήρκησε μέχρι τις 15:37 (εκείνη την ώρα με πήρε τηλέφωνο η μαμά μου και μου είπε ότι ήταν στο ταξί). Πριν φύγω από το διαμέρισμά της, την αγκάλιασα και τη φίλησα σταυρωτά.
Το βράδυ της ίδιας μέρας ευχαρίστησα την Παναγίτσα, που κατάφερα και είδα την κυρία Νίκη, κλαίγοντας από την συγκίνηση. Επιπλέον, παρακάλεσα την Παναγίτσα να γίνει καλά ο αδερφός της, γιατί την κυρία Νίκη την αγαπάω με όλη μου την καρδούλα και δεν θέλω να στενοχωριέται (ανεξάρτητα, που εγώ υποφέρω).
Στις 07/09/2011 εξαιτίας της ασυνέπειας του πανεπιστημίου του Lancaster (μου είχε υποσχεθεί από τις 18 Αυγούστου ότι θα απαντούσε και ακόμα τίποτα), αποφάσισα τελικά να σπουδάσω στο Southampton. Για αυτό το λόγω, συνεννοήθηκα με το Southampton Language College (με e-mail) για να κάνω μαθήματα για το IELTS. Κατόπιν online test, συνεννοηθήκαμε να κάνω μαθήματα από τις 26 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου και στις 10 Δεκεμβρίου να δώσω εξετάσεις.
Στις 08/09/2011 το μεσημέρι έκλεισα ένα εισιτήριο με επιστροφή για London Gatwick για μένα (18-09-2011, 15:05, ATH-LGW, EASY JET, 12-12-2011, 09:00, LGW-ATH, EASY JET) και δυο εισιτήρια με επιστροφή για τους γονείς μου (18-09-2011, 15:05, ATH-LGW, EASY JET, 24-09-2011, 15:35, LGW-ATH, EASY JET). Το απόγευμα της ίδιας μέρας, πήγα στο σπίτι του Πινόκιο στην Καλογρέζα για επίσκεψη. Κάθισα με τον Πινόκιο από τις 19:00 μέχρι τις 21:25. Στις 21:42 κατηφορίζοντας με τα πόδια προς τα Πευκάκια, κοντοστάθηκα έξω από μια εκκλησία. Αφού έκανα τον σταυρό μου να μην ξυπνήσω την κυρία Νίκη, την πήρα τηλέφωνο. Ο διάλογος, που ακολούθησε, ήταν ο εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Πραγματικά συγχώρεσε με, αν σε ξύπνησα, αλλά έχω ένα σημαντικό νέο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν κοιμάμαι Δημητράκη μου, απλά είμαι ξαπλωμένη.
ΤΑΚΜΑΝ: Έβγαλα εισιτήριο. Θα φύγω για Λονδίνο την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου στις 15:05 με την Easy Jet και θα επιστρέψω την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου. Θα κάνω 10 εβδομάδες μαθήματα στο Southampton Language College και στις 10 Δεκεμβρίου θα δώσω εξετάσεις.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ, που με πήρες και μου το είπες. Θα έρθουν και οι γονείς σου μαζί;
ΤΑΚΜΑΝ: Θα έρθουν για να με εγκαταστήσουν, αλλά το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου θα επιστρέψουν Αθήνα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Καλή σταδιοδρομία σου εύχομαι. Αν μπορείς, πέρνα να σε ξαναδώ, πριν φύγεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου έχω μεγάλη πιθανότητα να σε ξαναδώ, γιατί οι γονείς μου μάλλον θα πάνε στην Εύβοια. Πραγματικά θέλω και εγώ πάρα πολύ να σε δω, γιατί σε αγαπάω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ σε αγαπάω Δημητράκη μου. Εγγονάκι μου σε έχω.
ΤΑΚΜΑΝ: Ήθελα να σου πω ότι την Τρίτη το βράδυ προσευχήθηκα για τον αδελφό σου. Πραγματικά εύχομαι ολόψυχα να γίνει καλά. Να κάνεις και εσύ την προσευχή σου και να μην χάνεις την αισιοδοξία σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ συγχώρεσε με, αν κάποιες φορές είμαι πολύ δοτικός. Από αγάπη τα κάνω όλα. Εγώ σου συμπεριφέρομαι ακριβώς, όπως αισθάνομαι.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μη στενοχωριέσαι Δημητράκη μου. Πού είσαι τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλογρέζα. Επιστρέφω από βόλτα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ωραία.
ΤΑΚΜΑΝ: Οπότε θα τα πούμε. Θα σε πάρω τη Δευτέρα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έγινε. Τα λέμε.

Στις 09/09/2011 το πρωί κανόνισα με τον Πινόκιο, να πάμε παρέα το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου το απόγευμα μια εορταστική στουντιότσαρκα (αισθανόμουν την ανάγκη να εκτονωθώ, γιατί στην Αγγλία δεν θα είχα τέτοιες ευκαιρίες).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 10/09/2011 (ώρα 17:30) ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα, την μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 18:00 βρέθηκα με τον Πινόκιο στο σταθμό «ΑΤΤΙΚΗ» στο ρεύμα προς Πειραιά, για να πάμε στουντιότσαρκα στα ιδρύματα της περιοχής.
Στις 18:14 χτυπήσαμε το κουδούνι στο στούντιο της οδού Αριστομένους 72. Η τσατσά ήταν αρκετά νέα για τα γούστα μου, φορούσε παντελόνι και ήταν γυμνή από κοσμήματα (έλεος). Η εργαζόμενη κοπέλα τα ίδια σκατά (δεν φορούσε ούτε ένα τρικ-τρικ και ήταν πολύ μωρό στην ηλικία). Στον Πινόκιο άρεσε η κοπέλα και πήρε μαζί της το ελεύθερο στοματικό (τα 50 από τα 70 ευρώ, τα κέρασα εγώ). Όση ώρα έκανε σεξ ο Πινόκιο, εγώ καθόμουν στο σαλόνι, σκεφτόμουν την κυρία Νίκη και αναστέναζα. Στις 18:50 εξήλθα μαζί με τον Πινόκιο από το κτίριο (ο Πινόκιο πέρασε τέλεια).
Από τις 19:00 μέχρι τις 20:00, κάθισα σε ένα εστιατόριο της περιοχής με τον Πινόκιο. Ενώ γευματίζαμε, του εξυμνούσα την αγάπη μου για την κυρία Νίκη και του εξιστορούσα (διανθίζοντας την αφήγηση με multiple choice test) πρόσφατες στουντιοεμπειρίες. Κατόπιν, πήγαμε για ποδαρόδρομο μέχρι την εκκλησία της Αγίας Σοφίας.
Στις 20:17 ο Πινόκιο πήρε τον ΗΣΑΠ για Ηράκλειο και εγώ συνέχισα την στουντιότσαρκα μόνος μου. Στις 20:30 χτύπησα το κουδούνι στο στούντιο της οδού Πιπίνου 118. Εδώ το θέαμα ήταν εντελώς αδιάφορο (και από πλευράς υπηρεσίας και από πλευράς πουτάνας).
Επόμενος σταθμός: Αχαρνών 106. Ο λόγος επίσκεψης ήταν το καλό παρελθόν του εν λόγω οικήματος. Αυτή τη φορά όμως, η κατάσταση ήταν απογοητευτική. Ούτε η υπηρεσία ούτε η εργαζόμενη κοπέλα φορούσαν τρικ-τρικ. Έτσι λοιπόν, σαν νοήμων άνθρωπος, έστριψα αλά Γαλλικά.
Επόμενος σταθμός: Φυλής 104. Εδώ η υπηρεσία φορούσε ένα χρυσό ριγκάκι και παντελόνι. Η μια από τις τρεις εργαζόμενες κοπέλες (η Ελένη από την Αίγυπτο) φορούσε επίσης ένα χρυσό ριγκάκι. Αν και δεν με ξετρέλανε το θέαμα (έχω δει και ωραιότερες υπηρεσίες και πολύ ωραιότερες πουτάνες), αποφάσισα να σκάσω το 50ρικο στην υπηρεσία και να τιμήσω την Ελένη.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Έτσι λοιπόν, έσκασα το 50ρικο στην υπηρεσία. Αν και το ριγκάκι της ήταν σχετικά πολυκαυλωτικό, δεν της έκανα τριψ, γιατί εκείνη τη στιγμή σκεφτόμουν την κυρία Νίκη και ήμουν συγκινησιακά φορτισμένος. Κατόπιν, η υπηρεσία έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Μετά από αυτό, γδύθηκα, έβγαλα από την μπουρδελότσαντα του Γύπα τα εννιάμερα και περίμενα την Ελένη ξαπλωμένος ανάσκελα.
Η Ελένη είναι μελαχρινή, από την Αίγυπτο, αρκετά λεπτή (χωρίς πιασίματα) και φοράει ένα πολυκαυλωτικό χρυσό ριγκάκι. Για να είμαι ειλικρινής ηλικία δεν ρώτησα, αλλά την κόβω γύρω στα 25. Η αναμονή διήρκησε γύρω στα 10 λεπτά. Μόλις ήρθε, χαιρετηθήκαμε και η σεξουαλική πράξη εκτυλίχτηκε στις ακόλουθες φάσεις:
1η φάση: «Τα κλασικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2η φάση: Κλασσική πίπα (εκτιμώμενη διάρκεια: 3 λεπτά). Στη φάση αυτή, εγώ καθόμουν ανάσκελα και η Ελένη μου έπαιρνε την κλασσική πίπα (με καπότα). Εννοείται φυσικά ότι το χέρι, που ήταν ελεύθερο (δηλαδή το χέρι, που δεν κρατούσε το πέος), το κρατούσα με μανία.
3η φάση: Το σεξ του πασά (εκτιμώμενη διάρκεια: 4 λεπτά). Στη φάση αυτή, εγώ ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και η Ελένη καθόταν καβάλα από πάνω μου. Για να μεγιστοποιήσω την απόδοσή μου κατά τη διάρκεια του σεξ, της κρατούσα και τα δυο τα χεράκια. Η στιγμιαία φαντασίωση, ήταν ότι ήμουν Ιρακινός και ότι κάπνιζα τη διεθνή πίπα με την κυρία Νίκη, βοηθώντας την να αποβιβαστεί από το τρόλεϊ 21. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, ξεστόμιζα εκφράσεις, όπως «Dalaman», «Iraq», «Pakistan», «Ahmadabad», «Katmandu», «Lahore», «Dhaka», «Bangladesh», «Nigeria», «Lagos», «Antis Ababa», «Shanghai». Η απάντηση, που έλαβα, ήταν «Αίγυπτος». Κάποια στιγμή, ήρθε ένας πελάτης και ζητούσε την Ελένη. Το γεγονός αυτό αυτομάτως με ξενέρωσε. Για αυτό το λόγω, πρότεινα στην Ελένη την σίγουρη λύση: την μπρούμυτη εκσπερμάτωση.
4η φάση: Μπρούμυτη εκσπερμάτωση (εκτιμώμενη διάρκεια: 30 sec). Μετά την άφιξη του απαιτητικού πελάτη (ρωτούσε την τσατσά, σε πόση ώρα θα τελειώσει), συμφώνησα με την Ελένη να τρίψω το πέος μου στο σεντόνι και να μου κρατάει τα χεράκια. Έτσι λοιπόν, εφαρμόζοντας την «ταχεία» αυτή μέθοδο, το αποτέλεσμα (εκσπερμάτωση) επήλθε σε χρόνο dt.
Μετά την ολοκλήρωση, πέταξα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό στον σκουπιδοτενεκέ και έπλυνα τα χέρια μου στο νιπτήρα. Τέλος, χαιρετήθηκα με την Ελένη. Αφού η Ελένη έκλεισε την πόρτα του δωματίου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου, χαιρέτησα την τσατσά (τυπικά) και εξήλθα από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ

Εμφάνιση κοπέλας: 8.0.
OK φορούσε ένα πολυκαυλωτικό χρυσό ριγκάκι, αλλά τίποτα παραπάνω. Νέα στην ηλικία, χωρίς πιασίματα, μην τα θέλουμε όλα δικά μας.

Συμμετοχή / διάθεση / υπηρεσίες κοπέλας: 8.0.
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο παράπονο. Το γεγονός όμως, ότι πήγα σε ώρα και σε μέρα αιχμής, δεν μου επέτρεψε να το ευχαριστηθώ όσο ήθελα.

Χώρος / καθαριότητα χώρου: 10.0.
Όλα στην εντέλεια. Και μπάνιο έχει και νιπτήρα έχει. Μπράβο.

Συμπεριφορά τσατσάς / τσάτσου: 8.0.
OK η τσατσά ήταν ευγενική. Στο τέλος μου πρόσφερε και ένα ποτήρι νερό. Αλλά ποια τσατσά μπορεί να συγκριθεί στην εμφάνιση και στη συμπεριφορά με την κυρία Σταυρούλα; Για πείτε μου, ποια;

Πρόσβαση / Parking: 10.0.
Δεν απέχει και πολύ από τη στάση «Βικτόρια» του ΗΣΑΠ. Εξάλλου λίγο περπάτημα και λίγη γυμναστική δεν κάνουν ποτέ κακό.

Σχέση απόδοσης / τιμής: 8.0.
Νομίζω ότι αυτό προκύπτει από το σύνολο της κριτικής.

Γεια σας. Παρακαλώ αν κάποιοι επιθυμούν να αντλήσουν πληροφορίες από την κριτική που ακολουθεί είναι μάταιος κόπος, ας απομακρυνθούν ησύχως, δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπώρησθε.

Λοιπόν, είναι βράδυ του Σαββάτου 24 του Σεπτέμβρη… Νιώθω ένα ψυχολογικό κενό να με κατακλύζει, πρέπει να το παλέψω, πως; Ναι, μου έρχεται η ιδέα, ξέρω πως, θα διευρύνω τους πολιτιστικούς ορίζοντες μου μαθαίνοντας εξωτικούς χορούς. Αναζητώ μέσω internet σχολές που να ασχολούνται με το αντικείμενο και τη προσοχή μου την αποσπά το studio Oriental, παίρνω τηλέφωνο- είναι Σάββατο βράδυ- και είμαι τυχερός, είναι ανοιχτά.
Καβαλάω το σιδερένιο μου άτι και σαν τον άνεμο πάω πάω μέχρι που τσούπ είμαι απέξω. Βρίσκω πόρτα κλειστή- περίεργο μα χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγουν. Μπαίνω μέσα, ωραίος χώρος, μου θυμίζει ανατολή που όμως ποτέ δεν έχω δει. Επί της υποδοχής των μαθητών μια ευγενέστατη κυρία, θαρρώ πως την έλεγαν κ. Νικολέτα, με ρωτά αν έχω ξαναέρθει στο χώρο, απαντώ πως τα ξέρω όλα όσα γίνονται εκεί, άλλωστε τι άλλο εκτός από παράδοση μαθημάτων χορού μπορεί να γίνονται σε ένα χώρο με τέτοια ονομασία; Με ξαναρωτά αν ξέρω τις κοπέλες- υποθέτω τις καθηγήτριες εννοεί- απαντώ όχι, πρέπει να τις δω; μου λέει ναι και περίμενε! Εμφανίζεται μια κοπελιά, όμορφη αλλά το περίεργο που είδα ήταν πως ήταν πολύ ελαφρά ντυμένη, τέλος πάντων… Εμφανίζεται μια δεύτερη κοπελιά, πολύ όμορφη με τον ίδιο περίεργο τρόπο ντυμένη, μήπως ντύνονται έτσι για να είναι πιο παραστατικές οι χορευτικές κινήσεις; Δεν ξέρω. Μαρίνα το όνομα της… αλλά κοιτώντας μου ξύπναγε μια άλλη διάθεση- όχι χορού. Φεύγει και έρχεται η τρίτη… εκεί γούρλωσαν τα υπέροχα ματάκια μου, άρχισαν να κάνουν κύκλους και κάτι μέσα μου να καίει. Ένιωσα πως κάτι με τραβάει, κατάλαβα πως ένιωθε ο Οδυσσέας που άκουγε το τραγούδι των σειρήνων. Το όνομα της από την λαχτάρα μου δεν κατάφερα να το συγκρατήσω, κάτι σε κελί, κελάρι, κάτι τέτοιο ήταν. Σκέπτομαι πως μία καθηγήτρια μου αναλογεί, ας είναι αυτή και το λέω στη κυρία υπηρεσία. Με οδηγεί σε ένα δωμάτιο του ισογείου όπου στο χώρο δεσπόζει ένα μεγάλο κρεβάτι, πως θα κάνουμε μάθημα; Ας περιμένω!
Μετά από μια μικρή αναμονή έρχεται ο κορίτσαρος, το θεόσταλτο δώρο, η γυναίκα που ξέχασα το όνομα της. Με κοιτάει και γουρλώνει, λέω πως οφείλεται στην ομορφιά μου, αλλά μου λέει «γεια σας αγόρια μου, χικ, πως είστε; χικ, ίδια είστε, καλέ δίδυμα είστε; χικ». Σκέφτομαι να την ρωτήσω με τι θα ξεκινήσουμε αλλά αυτή μου βγάζει τα ρούχα, προσπαθώ να της πω τι κάνετε κυρία μου αλλά ήταν πλέον αργά… δεν υπήρχε πλέον γυρισμός αλλά ήταν και τόσο ωραίο… Αφού συνέβη ότι συνέβη, η κοπέλα φεύγει και με αφήνει να σκέφτομαι… σκέφτομαι ότι μήπως το μπέρδεμα οφείλεται στο δωμάτιο… βγαίνω έξω, πάλι στη αγαπητή υπηρεσία, ζητάω δωμάτιο στο πάνω όροφο με την ίδια κοπέλα, εκεί δεν ξέρω γιατί με κοίταξε απορημένη που ζήτησα την ίδια κοπέλα αλλά όταν της εξήγησα πως μου αρέσει η ποικιλία πείστηκε και έφυγε –ίσως μέσα της να έλεγε τι άλλο θα ακούσω…. Ανεβαίνω στα πάνω δωμάτια και περιμένω την κοπέλα για να της ζητήσω εξηγήσεις. Μετά από λίγο νάτην… Πριν προλάβω να πω κάτι λέει «τι έχω πάθει σήμερα, όλους ίδιους τους βλέπω;» Και άντε πάλι τα ίδια, χωρίς ρούχα στο κρεβάτι…. Σκέφτομαι ότι τώρα είναι ευκαιρία να ζητήσω εξηγήσεις αλλά πως θα μου απαντήσει αφού το στόμα της είναι απασχολημένο με τον μικρό Osie; Εκεί που προσπαθώ να της πιάσω τη κουβέντα ακούω ένα χρχρχρχρ…. την είχε πάρει ο ύπνος με πιπίλα τον μικρό Οsie…Να την αφήσω; Αν ονειρευτεί πως είναι σε μπυραρία και πίνοντας μπύρες τρώει λουκάνικα; Της φωνάζω «Κυρία, κυρία το πουλί θα το χρειαστείτε άλλο;» Ξυπνάει και ξαναγίνεται...ξαναγίνεται κάτι τόσο πολύ ωραίο που δεν μπορώ να περιγράψω… Σαν τελειώσαμε, σηκώνεται η κοπελιά και φορώντας τα παπούτσια μου φεύγει. Όταν το κατάλαβα, είχε απομακρυνθεί, κοιτάω τα δικά της που άφησε και λέω δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω σε τέτοια παπούτσια, άλλωστε αυτά είναι μαύρα και εγώ φορώ μπεζ κάλτσες. Απ΄ την άλλη σκέφτομαι είμαι τυχερός, φαντάζεσαι να είχε μπερδέψει τα βρακιά; Ντύνομαι, βρίσκω τα παπούτσια και φεύγω, τελικά κατάλαβα πως εγώ δεν είμαι για χορούς.

Αν αφαιρεθεί η πολύύύ σάλτα που πρόσθεσα θα μείνουν οι δύο συνεχόμενες συναντήσεις, οι οποίες ήταν τόσο όμορφες που ακόμα χαμογελάω… Βαθμολογία το 10 που δεν μπορώ να βάλω γιατί το σάιτ συναντά την 1η και τελευταία μου κριτική. Παρακαλώ για την αρνητική σας ψήφο στην κριτική μου (ψηφίζετε για την κριτική, όχι για το μαγαζί).

Ο μικρος πιστολιας φουλ καβλομενος ηθελε να φτυσει τα σκαγια,ετσι δεν του χαλασα χατηρι και κατεβηκα στα αμαρτωλα στεκια με στοχο ενα πιπινι
Μετα απο μινι τσαρκα ειπα να καταθεσω στη συγκεκριμενη κοπελα που την ειχα ξαναδει αλλα μυριζε ξεπετα..
Τελικα πηρα το ρισκο,δινω στην χαμογελαστη τσατσα το μπλε μαρουλι και μπαινω σε ενα απο τα αδεια δωματια.
Μετα απο κανα 5 λεπτο ερχεται το μωρο,μελαγχρινα σπαστα μαλλια ,ομορφο προσωπο(εμοιαζε ελαχιστα στη Ξενια απο τη ξεπετοαλυσιδα) στηθος 2ρι αλλα πολυ ωραιο στητο με ωραια ρωγα και ωραια σωματακι με πεταχτο κωλο.Η κοπελα εχει κανονικο υψος και ηλικια γυρο στα 20...
Στα ενδοτερα μικρος διαλογος για να σπασει ο παγος(δεν καταλαβαινει πολυ τα ελληνικα),ηρθε ξαπλωσε διπλα μου και μου αφησε ελευθερο να παρω εγω πρωτοβουλιες,αλλο που δεν ηθελα,αρχησα να φιλαω το υπεροχο κορμι της απο πανω μεχρι κατω,με τη κοπελα να μη παιρνει πρωτοβουλιες αλλα ηταν δεχτικη και συγχρονως με χαιδευε..Μετα απο λιγο ξαπλωνω και αρχιζει το στοματικο ενω εχει κολλησει τα βυζακια της πανω μου και εγω συγχρονως χουφτωνω το κωλαρακι της.Οσο αφορα τη πιπα φιλοτιμη προσπαθεια αλλα μετρια πραγματα ,μολις ειχα φτιαχτει ανεβαινει απο πανω μου και δινει τα βυζακια της για πιπιλισμα ενω αυτη καλπαζει απο πανω ,κατι που αποτελει την καλυτερη σταση για μενα
Ετσι μετα απο κανα 5 λεπτο και μη θελοντας να χυσω ετσι αλλα να δωσω λιγο,τη γυρναω στο ιεραποστολικο και αρχιζω συγχρωνος να τη πιπιλιζω στο λαιμο,εδω μπορω να πω οτι η συμμετοχη της ηταν πολυ καλη ,με χαδακια,φιλακια και κραυγουλες..Με αυτα και αυτα ο μικρος πιστολιας εφτυσε τα σκαγια με μανια και ολοκληρωθηκε μια καλη συνευρεση..Στο τελος λιγη κουβεντουλα αν και επιανε τα μισα απο αυτα που ελεγα φιλακια στο μαγουλο και αποχωρησε η κοπελα.
Η κοπελα κανει απλο προγραμμα κατι που ετσι και αλλιως προτιμω και σιγουρα θα ξανακανα μια καταθεση γιατι περασα αρκετα καλα.
Η βαθμολογια ειναι πλασματικη..

Επισκεψη λοιπον στη Μαρα, μετα την "προεδρικη" κριτικη. Απο καιρο ομως την
ειχα στο στοχαστρο, μετα τις πολυ καλες κριτικες που ειχε.
Απολυτα δικαιολογημενες!!

Η Μαρα λοιπον δεν ειναι σιγουρα μοντελο. Αν την δεις στο δρομο, μαλλον
δεν θα δωσεις σημασια. Εχει ομως μια πολυ ωραια φατσουλα, κι ενα γλυκυτατο χαμογελο,
που με κερδισε κι εδωσα το παραβολο των 50 Ευρω για γυμνο στοματικο.

Ηρθε πολυ γρηγορα στο δωματιο, επεσε στην αγκαλια μου, συστηθηκαμε, κι΄ αρχισαν
οι πρωτες διερευνητικες κινησεις. Αγκαλιτσες, φιλακια στα ορθια, μ΄εμενα να την
"ψαχνω" παντου, αλλα κι αυτη να κανει το ιδιο! Κακο κοριτσι!!

Τα προκαταρκτικα συνεχιστηκαν για πολυ ωρα στο κρεβατι.
Λογω του σεβαστου μεγεθους και των δυο μας, αλλα και του μικρου κρεβατιου,
δεν υπηρχε η απαραιτητη ελευθερια κινησεων, αλλα αμα υπαρχει διαθεση, ολα βολευονται!!

Μια εγω απο πανω της, μια αυτη πανω σε μενα, περασε κανενα δεκαλεπτο με αγγαλιες και φιλια,
οπου φυσικα ο "φιλος μου" ξυπνησε για τα καλα.

Μετα ανελαβε με το στοματακι της τα περαιτερω. Ειχε χωθει αναμεσα στα ποδια μου
για καλαμπαλικινγ και δεν εφτανα τιποτα, αλλα δεν πειραζει, την ειχα χορτασει πιο πριν!

Επειτα ανεβηκε απο πανω, αφηνοντας ομως την πρωτοβουλια των κινησεων σε μενα. Την εσφιξα
πανω μου, ωστε να αισθανομαι στο σωμα μου το πλουσιο της στηθος. Πνιχτες κραυγες συνοδευαν
τις κινησεις μας.

Η συνεχεια και το τελος δοθηκε απο πισω, οπου " ο φιλος μου" πονεσε λιγο
στο στενο της νινακι! -δεν μου συμβαινει συχνα-

Περασα πολυ καλα και σιγουρα θα ξαναπαω. Πολυ καλο κοριτσι, μακαρι να την χαιρομαστε για καιρο!!

ΥΓ. Ακαιρο, αλλα θα το πω. Ειχα να παω σ΄αυτο το σπιτι, απ΄τον καιρο της Σιμονας!
Μολις μπηκα στο δωματιο, ολα μου την θυμιζαν και αισθανθηκα μια μελαγχολια.
Νομιζα οτι θα ανοιξει η πορτα και θα μπει αυτη, οπως τοσες φορες στο παρελθον.
Πως αλλαζουν τα πραγματα!!

Λοιπον να τα πω εν ταχει. Η κοπελα δεν εχει καμια σχεση με τις φωτογραφιες παρολαυτα ειναι ενα ομορφο κοντο μαυρισμενο γκομενακι. Εχει καυλιαρικη φωνη και χαμογελαει συνεχως. Με λιγα παζαρια μπορει να κατεβασει τις τιμες. Εχει μικρο στητο βυζακι,ωραιο κωλαρακι και κανενα ιχνος κυτταριτιδας.Oι φωτογραφιες που εχει ανεβασει ΤΩΡΑ στο escortnews ειναι οι αληθινες και οχι αυτες εδω. Εν πασει περιπτωσει νομιζω αξιζει να περασετε μια βολτα. Καλυτερη θεα στημενη στα τεσσερα. Αυτα

Χτεσινη επισκεψη στην περιοχη και προς μεγαλη μου εκπληξη γινοταν ενας μεγαλος χαμος απο κοσμο 00.30μμ.
οποτε χωρις να χανω και πολυ χρονο πηγα στην Βικτωρια που την ηξερα.
η εμφανηση της κοπελας εχει αναφερθει σε προηγουμενα ποστ.
χωρις να ειναι η πιο εκδηλωτική κοπελα στις υπηρεσιες της εχει ενα τρομερο κολαρακι και ενα surer σωματακι. εντομεταξυ το δερμα της και ειναι τοσο καθαρο που νομιζεις οτι ειναι ακομα έφηβη.
αρχικα με ρωτησε εαν θελω λαστιχο η οχι και μετα απο δικη μου υποδηξει βαζι προσφηλακτικο και προσωρισε σε στοματικο που δεν κρατησε και πολυ μιας και το χρειαζομουν.
μετα ιεραποστολικο, εγω στα ορθια (μου αρεσει στο συγκεκρινενο σπιτι μιας και ειναι ψηλό το κρεβατι και η κοπελα ερχετε ακριβος στο υψος που πρεπει. μετα επανω στο κρεβατι οπου πολυ συντομα ηρθε το τελος με την απιστευτη θεα που εχει απο πισω η κοπελα. επισης αυτο που μου αρεσει στην κοπελα αυτη ειναι οτι ειναι πολυ απλη. δηλαδη λογο οτι το σωμα της προσφερετε για στασης λιγοτερο συνηθισμένες, μπορεις να της ζητησεις χωρις να λες "τωρα θα μου πει κατι και να θα γινουμε...."
αυτα. θα ξαναπαω...

αντε και καλη συνεχεια.

Βρέθηκα στην όμορφη Δράμα και είπα να επισκεφτώ το Afrodite για το οποίο έχω ακούσει πολύ καλά λόγια.Το μέρος που βρίσκεται το μαγαζί για κάποιον που δεν είναι από τα μέρη θέλει λίγο ψάξιμο αλλά παρέχει την απόλυτη διακριτικότητα και έχει άνετο πάρκινγκ. Λοιπόν άφιξη στις 00:00, στο μαγαζί δεν είχε πολύ κόσμο και έτσι βολεύτηκα σε έναν από τους πολλούς καναπέδες που διαθέτει ώστε να έχω καλή θέα στη πίστα.Με το που κάθισα ήρθε το γκαρσόν για παραγγελία (πήρα μπύρα όπως συνηθίζω σε τέτοια μαγαζιά γι'αυτό και το 10 στα ποτά)και με το που έφερε το ποτό έσκασα το 10ευρο . Στη συνέχεια άρχισα να κάνω μια ανίχνευση στα κορίτσια του μαγαζιού (περίπου 10) από τα οποία είχε τρεις γύρω στο 6, τέσσερις στο 7 και τρεις στο 8. Στα του "θέλω χορό και ποτό" οι κοπέλες πέρασαν σχεδόν όλες από τα πόδια μου (μόνο δύο ήταν κάπως και έδειχναν ότι δεν το γούσταραν), δεν ήταν πιεστικές που μου τι σπάει αφάνταστα και καθόταν αρκετά.Ο χορός στη πίστα ήταν full nude και γινόταν αρκετά συχνά. Ποτό δεν κέρασα και προτίμησα να πάρω δύο χορούς (15 ο ένας) με την Εύα ένα φοβερό μωρό με καταπληκτικό σώμα που με έκανε turbo παίρνοντας διάφορες γκαυλωτικές στάσεις .Γενικά πολύ καλό μαγαζί για να περάσεις ωραία το βράδυ και θα το ξαναπροτιμήσω για 2ο γύρο.

η μαρα που δυστυχως για την αποδοση της δουλευει αυτον τον καιρο διπλοβαρδιες ειναι ενα κοριτσι απο ρουμανια απλο που θα μπορουσε να ειναι το κοριτσι της διπλανης πορτας.....ξανθια,μακρυ μαλλι,βυζαρες αλλα με χαλαρη υφη στο πιασιμο,σωμα εντελως γηινο και οχι μοντελε με πιασιματα.....εχει ωραιο κωλο παντως και δινει ωραια θεα στα τεσσερα.....
προκαταρκτικα λιγα περισσοτερα εκ μερους μου δλδ,φιλακια στο στομα αφηνει αλλα οχι γλωσσοφιλα,πιπα πολυ καλη γυμνη ,βαθια χωρις την παραμικρη υποψια δαγκωματος αλλα και χωρις περιποιηση στα μπαλακια......απο πανω κουνιεται απλα τελεια....το μουνακι της ωραιο για γλειψιμο αλλα δαχτυλα μεσα δεν αφησε.....αφησε ομως να παιξω οσο ηθελα με την κλειτοριδα της......στο ιεραποστολικο τα κιλα της δεν βολευουν σε καλη διεισδυση αλλα στα τεσσερα εκανε στησιμο τελειο και με αφησε να την σφυροκοπησω οσο βαθια ηθελα με το κεφαλι της να ακουμπα σχεδον στο καγκελο του κρεβατιου μεχρι που την εχυσα....


συμπερασματικα κανει καλο γαμησι αλλα δεν ειναι και ειρηνη πχ στις επιδοσεις της...ειναι ομως μια καλη αξιοπιστη και πανω απο ολα vfm καταθεση καθοτι το ολο πακετακι γυμνο 69 και γαμησι βγηκε στα 50 ευρω που αλλες το εχουν μονο για απλο....

αν δεν ειστε φαν των μοντελων και θελετε να πηδηξετε την κοπελα της διπλανης πορτας προτιμηστε την...να σημειωθει οτι στο ιδιο πακετακι απο πλευρας χρηματων αφηνει και χυσιμο στα βυζια της αλλα εγω απλα δεν προλαβα και εχυσα μεσα....η τσατσα αρκετα ευγενικη μεν αλλα ο χωρος θελει επειγοντως ανακαινιση και κανενα ντουζ μεσα στα δωματια.....μεχρι τοτε διακιως θα κατατασσεται απλα στα μπουρδελα ενω θα μπορουσε με καποια χρηματα να γινει και στουντιο δεδομενου οτι φιλοξενει κατα καιρους καλα αστερακια.......

Πρωϊνή επίσκεψη στο εν λόγο μαγαζί. Βγαίνει έξω η κοπέλα, όμορφη ξανθιά, 1.65, αδύνατη με ωραίο σώμα και ΤΕΛΕΙΟ στήθος (3άρι γεμάτο και στητό). Λέω εδώ είμαστε και πληρώνω το 15άρι και πάω στο δωμάτιο. Μπαίνει η κοπέλα και αρχίζει τις γλύκες και τα φιλάκια από την αρχή. Λίγη κουβεντούλα με αυτή να με χαϊδεύει σε όλο το σώμα και εγώ να της πιάνω και να γλύφω τα βυζάκια της και μου περνάει το σκούφο για να συνεχίσουμε. Ανεβαίνει από πάνω μου για να έχω το στήθος της στα πρόσωπό μου και σκύβει και μου δίνει φιλιά στο λαιμό. Πολύ καύλα η γκόμενα. Την πιάνω και τη γυρίζω από κάτω γιατί είχα κατακαβλώσει και ήθελα να πάμε κατευθείαν σε ιεραποστολικό. Μπαίνω μέσα της και αρχίζω το σφυροκόπημα. Με τραβάει επάνω της και τυλίγεί τα πόδια της βγάζοντας καυλιάρικες κραυγούλες και μου σκάει ένα φιλί στο στόμα. Ε αυτό ήταν, είχα και τόσο καύλα και κατέθεσα έχοντας τα χείλη μας ενωμένα. Μετά λίγη κουβεντούλα και χαδάκια από μέρους της και με χαιρέτισε με ένα φιλί. Δυστυχώς το σύστημα δε με αφήνει να βάλω στη συμμετοχή/διάθεση και σχέση απόδοσης/τιμής πάνω από 7 που σίγουρα για μένα η κοπέλα αξίζει 9. Εννοείται πως θα την επισκεφθώ πάλι σύντομα.

Ήταν 28 Αυγούστου όταν τελικά αποφάσισα να πάω στο περίφημο
και πολυσυζητημένο στούντιο 104 στη Φυλής. Ήθελα από καιρό να πάω και τελικά εκείνη
τη μέρα το αποφάσισα καθώς έκανα τη συνηθισμένη μπουρδελότσαρκα με τον φίλο μου.
Φτάνοντας λοιπόν εκεί σταματήσαμε για λίγο θέλοντας να παρατείνουμε την αγωνιά.
Κάποιες φορές η αναμονή για κάτι είναι καλή. Μετά από λίγα λεπτά χτυπάμε το κουδούνι
και περνώντας τις δυο πόρτες εισερχόμαστε στο χώρο αναμονής ο οποίος ήταν ζεστός
και φιλικός. Καλησπερίζουμε την τσατσά η οποία ανταποδίδει με ειλικρίνεια και
χαμόγελο.
Στη συνεχεία καθίσαμε στον αναπαυτικό καναπέ και η τσατσά
μας ρώτησε αν έχουμε ξανάπαει εκεί κλπ. Ύστερα φωνάζει τις 3 κοπέλες. Βγαίνει πρώτα
Η , μετά η Μαρίνα και μετά μια κοπέλα που δε θυμάμαι το όμμα της. Εγώ πήγα
με την Μαρίνα επειδή μόλις την είδα μου έκανε κλικ. Ήταν ψηλή με στρογγυλές
βυζάρες και μια κωλάρα για φάγωμα! Άλλωστε είμαι κωλολάγνος!
Μπήκα στο δωμάτιο 1 που βρίσκεται στο ισόγειο. Αποχωρίζομαι
με δυσκολία το κολλαριστό μου πενηντάρικο (είχα πάρει απλό πρόγραμμα) δίνοντας
το στη τσατσά η οποία το πήρε χωρίς δεύτερη σκέψη!
Το δωμάτιο ήταν πεντακάθαρο πιο καθαρό κι από το δικό μου! Τα
σεντόνια είχαν μόλις αλλαχτεί και γενικά όλα ήταν πολύ οργανωμένα. επειδή η Μαρίνα
είχε άλλο πελάτη πριν από μένα αξιοποίησα τον χρόνο μου κάνοντας ένα δροσερό μπανάκι
στην υπερσύγχρονη ντουζιέρα που υπήρχε στην άκρη του δωματίου. μόλις βγήκα αντίκρισα
στη καρεκλά παντόφλες μιας χρήσης σφραγισμένες σε σακούλα και μια πεντακάθαρη πετσέτα.
Όπως πρόσεξα αργότερα οι παντόφλες φωσφορίζανε στο ατμοσφαιρικό φως του δωματίου.
Ύστερα από λίγα λεπτά βαρεμάρας ανοίγει η πόρτα και μπαίνει
η Μαρίνα! Ένα χαμόγελο σχηματίζεται ασυναίσθητα στο φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο
μου. Μου ανταποδίδει με χάρη το χαμόγελο, Ύστερα κάθεται στο κρεβάτι και με ρωτάει
ποιο είναι το όνομα μου, από πού είμαι κλπ. μετά αρχίζει το πανηγύρι! Μου έγλυφε
αργά και βασανίστηκα όλο μου το σώμα και τοτε η καύλα μου έφτασε στο ζενίθ! μετά
από λίγο μου φοράει με το στόμα της την καπότα κι αρχίζει τη πίπα. Εγώ απολάμβανα
κι ύστερα άρχισα να την φιλάω και να παίζω
με τις βυζομπαλάρες της τις οποίες είχα βάλει στο στόμα μου και πιπίλιζα μετά περισσής
μανίας! μετά ανεβαίνει πάνω μου με την πλάτη της γυρισμένη σε μένα και χοροπηδούσε
με δύναμη ενώ εγώ πασπάτευα τα τρυφερά της κωλομέρια. Ύστερα πήγαμε στα 4, μετά
καρεκλάτο και τέλος έκατσε μπρούμυτα κι εγώ από πάνω της ώσπου δε άντεξα άλλο
κι έχυσα βγάζοντας μια νότα ηδονής και ικανοποίησης!
Αυτό ήταν! Χαιρετηθήκαμε, φιληθήκαμε. Μου έπιασε λίγο την
κουβέντα μέχρι να ντυθεί και να φύγει. Ήταν μια από τις καλές στιγμές μου και
σ’αυτό βοήθησε κι η Μαρίνα!

Η κοπέλα είναι μεγάλη, μπορεί 40άρα, αλλά δεν της φαίνεται, ούτε στο πρόσωπο, ούτε στο σώμα.
Είναι φυσική ξανθιά με πολύ απαλό δέρμα. 1.70 ύψος και 55 κιλά. Παρόλο που είναι αδύνατη τα στήθη και το οπίσθια είναι ικανοποιητικά.

Πολύ καλή στο στοματικό, αλλά και στις άλλες στάσεις μιας και είναι αδύνατη και ελαφριά.

Το κάναμε για 30' και δεν μπορούσα να τελειώσω. Σε μια στιγμή μου έφυγε η στύση και μου άλλαξε το προφυλακτικό. Άρχισε να μου το ρουφάει ξανά και να μου κάνει μασάζ στους όρχεις. Ύστερα από 10' και με πάρα πολύ κόπο κατάφερα να τελειώσω.

Η κοπέλα είναι πολύ φιλική. Σε κάνει πάντα να αισθάνεσαι όμορφα. Δεν προσποιείται καθόλου. Μόνο μην της βάλετε δάχτυλα γιατί θυμώνει.

Δυστυχώς το Δασάκι (Μπουρδέλο 4) έχει τσατσά. Αν τύχει και έχει πολύ κόσμο τότε πρέπει να τελειώσεις γρήγορα.

Τα πλεονεκτήματα του Δασάκι είναι ότι δουλεύει απ' το μεσημέρι ως τα μεσάνυχτα (01.00 κλείνει).
Έχει το μεγαλύτερο πάρκιγκ απ' όλα.
Είναι πιο απόμερο απ' τα υπόλοιπα μπουρδέλα σε περίπτωση που δεν θες να σε δει κάποιος γνωστός.

Οταν τη πρωτοείδα live, σκέφτηκα πόσο την αδικούν οι φωτογραφίες, στη πραγματικότητα είναι πολύ πιο όμορφη. Δείχνει σαν την κουκλίτσα της διπλανής πόρτας ακόμα και το ντύσιμό της ήταν πολύ στυλάτο. Προσπαθεί να είναι άνετη, επικοινωνιακή και ευχάριστη, γενικά είναι συμπαθής. Κι εκει που νομίζεις ότι σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα, ανακαλύπτεις ότι έχει πολλά χιλιόμετρα να περπατήσει μέχρι να γίνει επαγγελματίας. Εκτός από το μπλα μπλα, η συμμετοχή σε όλα τα υπόλοιπα είναι υποτυπώδης και διεκπεραιωτική. Δεν θα πω άλλα, ίσως να ήταν και θέμα χημείας, είναι μια καλή επιλογή αν θέλει κάποιος μόνο να την κοιτάει.

Θα μου επιτρέψετε να τα γράψω συνοπτικά γιατί δεν έχω όρεξη να γράψω ολόκληρη έκθεση.

Η Αντριάννα είναι 1.70, ξανθό milf με σιλικονάτο 3άρι ( οριακά 4άρι )στήθος και ωραίο, σφιχτό σώμα και κώλο. Ήταν εξαιρετικά ευδιάθετη καί τις 3 φορές που την επισκέφθηκα ( προφανώς όχι την ίδια μέρα!! ). Κάνει ευχάριστη κουβέντα και, για προκαταρκτιτά, ξεκινάει φιλιά στο πρόσωπο και προχωρά προς τα κάτω φτάνοντας στους μηρούς. Δε βιάζεται και το κιτσιμπού της είναι απλά ΤΕΛΕΙΟ. Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους συναγωνιστές.

Για την καθαριότητα του χώρου έχω να πω τα καλύτερα, δεν εντόπισα τον παραμικρό λεκέ. Όσο για την υπηρεσία, ευγενέστατη και με χαμόγελο.

Το parking είναι κόλαση, πήγα με συγκοινωνία και συνιστώ το ίδιο σε όσους τους βολεύει.

Αυτά τα ολίγα, ελπίζω να σας βοήθησα.

Χαιρετώ τους φίλους σινεφίλ
Έχω επισκεφτεί αρκετές φορές τον Ορφέο, κάθε φορά που ανεβαίνω Αθήνα (καθ'ότι επαρχιώτης). Το ανακάλυψα το 2005 καθώς πήγαινα κάπου με το λεωφορείο, και περνώντας από τον κεντρικό δρόμο (Λιοσίων) το πήρε τυχαία το μάτι μου μέσα σε ένα στενό. Είναι σε βολικό μέρος από άποψη διακριτικότητας, 3-4 λεπτά περπάτημα από το σταθμό Αττική. Βγαίνοντας από το σταθμό προχωράτε αριστερά, και στην πλατεία δεξιά, μέσα στο στενό, στην οδό Ζαχία. Το εισιτήριο κοστίζει 4,50 € νομίζω, ή τόσο ήταν την τελευταία φορά που πήγα, τον Νοέμβριο του '10. Ο γκισές είναι στην είσοδο, το προσωπικό πολύ διακριτικό, η διακόσμηση ΄΄φωνάζει΄’ 80’ς. Η είσοδος είναι καλυμένη με κουρτίνα, και η πλατεία μεγάλη, λίγο σκοτεινά στην αρχή αλλά μετά συνηθίζει το μάτι. Είναι καθαρό μέρος, και ποτέ δε μαζεύει πολύ κόσμο. Κλείνει πιο νωρίς, κατά τις 11 το βράδυ, αλλά μαζεύει καλύτερα άτομα απ'ότι τα σινεμά της Ομόνοιας, αρκετούς νέους, και πολύ σπάνια γέρους. Τα καθίσματα είναι από δερματίνη ή κάτι τέτοιο, και είναι αρκετά καθαρά, η ποιότητα προβολής μέτρια, αλλά σε γενικές γραμμές είναι ότι πρέπει για μια ωραία και ήσυχη φάση.

Ακριβως τοσα προσεφερα για να μη βιαζεται και γενικως να περασω καλα.Δε ζητησα αλλες υπηρεσιες,τις οποιες ουτε εκατσα και να ακουσω.Το ελευθερο στοματικο το διαπιστωσα μεσα οταν πηγε να μου το κανει χωρις να το εχω συμφωνισει και τη σταματησα, κιολας.Και ας ξεκινησω απ' την πιπα μιας και το ανεφερα ,ηταν ερασιτεχνικη μεν,
αλλα ηταν ασταματητη, μακρα,και ειχε λιγο απ' όλα.Και λιγο χερι και λιγο deep throat,λιγο αεροπιπα.Παντως οτι γινοταν σε ολη τη βραδυα, ηταν αληθινο οσο το amateur, εμπειρο οσο το GFE.Δεν πηρε καμια πρωτοβουλια ποτε.Αν δε τη σταματαγα εγω ακομα εκει θα ημουνα.Το κακο ειναι οτι δε μιλαει Ελληνικα.Το χειροτερο ειναι οτι νομιζει οτι μιλαει Αγγλικα.Μπηκε με το φουντωτο μαλλακι το ωραιοτατο προσωπο και τα πανεμορφα 2,5αρια βυζακια, ξαπλωσε κολητα και αρχισε να μου τριβεται,με χαιδευει και φιλαει σα τη γκομενα μου.Αργα και ανθρωπινα.Καταλαβα οτι θα αξιζει μια καλη κριτικη.Εκει με επιασε ο οιστρος της ζητησα φιλια και μου ειπε οχι.Αφου καναμε αρκετα προκαταρκτικα (επαναλαμβανω ουτε 69,ουτε Ισπανικα ουτε τιποτα,απλως φασονωμασταν και χαμουρευομασταν) της εβγαλα τα εσωρουχα και πηγαμε για 2ο γυρο προκαταρκτικων.Σε καποια φαση την ξαναρωταω:
How much do you want for kisses?Και μου χαμογελαει και με αρχιζει σε φιλια αλλα και διστακτικα γλωσσοφιλα. Μετα συνεβη το στοματικο που ειπα πριν και μετα αφου ειχε περασει και η ωρα αρχισαμε.Ουτε βιασυνες ουτε παραπονα για ξεπετες,ουτε παρωτρυνσεις για πιο γρηγορα ουτε προσπαθεια επιβολης ρυθμου!Το μονο που πηρα ηταν τα πιο αληθοφανη βογγητα/αναστεναγμοι που ειχα ποτε.Παραλιγο να πιστεψω.Αλλά και με χαδια αγκαλιες και φιλια, οπου καπως ετσι τελειωσα.Ευχαριστημενος απο καθε αλλη εκδιδομενη, παω να βγαλω την καποτα, και τι να δω:ΕΙΧΕ ΣΠΑΣΕΙ! Και ετσι μου βγηκε ξυνο!Η αλλη φοβοταν μη μεινει εγκυος, εγω φοβομουνα μην κολησω HIV.
Ετσι που λετε.Την αποστομωσα την τσατσα:Πηγε να μου πει τα δικα της, και της εβγαλα δυο 50ρικα χωρις να ακουσω για προγραμματα τιμες κτλ.Και μου λεει θελεις για μια ωρα?Δηλαδη το θεμα το μετετρεψα σε cg.
Μετα απ' αυτο που συνεβη ξενερωσα ΠΟΛΥ!Αν δε το κοψω τελειως, θα αργησω να ξαναπαω.Και τερμα και οι φτηνολυσεις του 20ρικου.Αυτο το στουντιο ειναι το στανταρ μου.Θα κανω οικονομια να τα μαζευω και να τα "επενδυω".Αμα γνωριστουμε με τη Νατασα θα κανουμε "παπαδες"!