Valeria4 (Golden-Diamond-Escort) escort

Το πρωτο σοκ ηταν στην πορτα. Μπραβο στον φωτογραφο που μας ξεγελασε. Το μόνο που είχε σχέση με την πραγματικοτητα ειναι το στήθος . Πραγματικα τιποτα αλλο. Αρκετα κοντυτερη, με περιττα παντου και αρτσουμπαλο σωμα. Το ξέρει και γι' αυτο δεν βγαζει τις καλτσες και τις ζαρτιερες μηπως και κρύψει τιποτα. Τον ιδιο ρολο επαιζαν και οι φλοραλ κελεμπιες που φοραγε που εκρυβαν τα παντα εκτος απο τα βυζια. Τα λεφτα μπροστα με αποτομο τροπο και για να καλυψει το αποτομο της συμπεριφορας της μου λέει και το δήθεν αστειακι...no money no honey...ξεκαρδιστηκαμε. Το μόνο που μου εμενε ηταν η ελπιδα για τις υπηρεσιες της. Δυστυχως ηταν εφαμιλες της εμφανισης. Φιλια ειδικής τεχνικής που ακουμπουν τα χειλια αλλα η γλωσσα αφαντη... Άτεχνο και αγαρμπο στοματικο με χερι τόσο που ποναγα στο τέλος. Με τα πολλα ζορια καταφερα να τελειώσω ετσι για να μην παει χαμενο το money που εδωσα ελπιζοντας ματαια για honey. Γενικα η όλη φαση μου θύμισε λιμανισιο μπουρδελο. Κριμα και απο τις φωτό ειχα πολυ υψηλες προσδοκιες.

Είναι καιρός που αποεπενδύω από πράγματα που μου άρεσαν. Σα να χάθηκαν όλα τα ωραία αφήνοντάς με στο κενό. Όλα; Όχι. Τουλάχιστον υπάρχουν οι γυναίκες ή, αν προτιμάτε, υπάρχει το μουνί. Όμως, για τη γκόμενά μου είμαι μόνο μια μεσοβδόμαδη σεξουαλική απόδραση, το cg που ήθελα έμπαινε στη μέρα γενεθλίων του και δεν ήθελα να είμαι εγώ αυτός που θα την έβαζε να δουλεύει αντί να είναι με τους δικούς της ανθρώπους και έτσι είπα να καταπολεμήσω το μηδενισμό μου υποκύπτοντας στις ασυνείδητες μανιακές μου τάσεις: μια ώρα σεξ με μια άγνωστη, έτσι, για την αλητεία ή σαν ναρκοψευδαίσθηση. Δεν γαμιέται; είπα, θα γαμήσω κι ας πάνε όλα να γαμηθούν.

Η Valeria μου άρεσε στις φωτογραφίες. Έχει τα χαρακτηριστικά που μου αρέσουν και δεν είχε κριτικές, ό,τι χρειαζόμουν δηλαδή: να παίξω λίγο με την τύχη. Τέλεια συνεννόηση με το γραφείο και έφτασε 10΄νωρίτερα.

Αν και είναι η γυναίκα που βλέπετε, ωστόσο δεν έχει αυτές τις γωνίες στο πρόσωπο που σε κάνουν να πιστεύεις ότι είναι άφοβη και επιθετική στο γαμήσι. Είναι λίγο κάτω από 1.70, με ανοιχτόχρωμα μάτια, στρογγυλό πρόσωπο, παραπάνω κιλά και παρόλο που έχει χαλαρό δέρμα, σου αφήνει την αίσθηση ότι είναι πιο μικρή από τα 31 που δηλώνει. Έρχεται από μία πρώην σοβιετική δημοκρατία – όχι από τις δύο μεγαλύτερες – αλλά τα περί καταγωγής των ανθρώπων με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Δεν έχει ξανάρθει στα μέρη μας.

Μπήκαμε αμέσως στο κυρίως πιάτο αφού τα αγγλικά της είναι πολύ κακά κι αφού με διαβεβαίωσε ότι ήταν (και όντως ήταν) μπανιαρισμένη. Της είπα να βγάλει τα ρούχα της – κάτι που έκανε αμέσως αφήνοντας όμως τις ζαρτιέρες της. Βαρέθηκα να της πω να τις βγάλει κι αυτές. Η Valeria φιλάει με γλώσσα και φιλάει ωραία. Έχει φτιαγμένες βυζάρες μεγέθους 4 και αφήνει να την πιάσεις παντού όσο και όπως θέλεις. Το μουνέτο της δεν είναι προπετές, έχει κλειστά χείλη και πρέπει να το ανοίξεις με τη γλώσσα για να γευτείς την κλειτορίδα της. Ανταποκρίνεται καλά όμως στο γλείψιμο.

Επειδή η καύλα ερχόταν από μέσα μου για λόγους δικούς μου, με τα χουφτώματα και τα γλειψίματα έγινα παραπάνω από πύρκαυλος μέσα σε 5΄, οπότε δεν ήθελα πίπα. Προφυλακτικό και άρχισα πολύ σκληρό μπάσε βγάλε έχοντάς την γραπωμένη έτσι που να την κάνω ό,τι θέλω. Η γκόμενα σε κοιτάζει στα μάτια και αν την γαμήσεις δυνατά φωνάζει πολύ. Προφανώς όχι από ηδονή αλλά ούτε και για να σε εξιτάρει. Περισσότερο από έκπληξη μου φάνηκε εμένα. Πέρασε κανένα δεκάλεπτο έτσι και παρά την οπτική επαφή δεν έφτανα στο τέλος, οπότε την έβαλα στα 4. Έχει ωραίο κώλο, κάπως μεγάλο και σίγουρα βαριέται λιγότερο όσο πιο δυνατά τη γαμάς. Στη θέση αυτή την γάμησα εντελώς ξέφρενα, πιάνοντας μία τις βυζάρες της και μία τραβώντας ελαφρά τα μακριά ίσια κατάμαυρα μαλλιά της που έφταναν μέχρι τον κώλο της. Το παράκανα στην ένταση κι αυτή φώναζε όλο και περισσότερο – γεγονός που με έκανε να αργώ παρά το αντίθετο. Με τα πολλά, ζυγίζοντας το στήθος της και μπλεγμένος μέσα στα μαλλιά της την έχυσα τόσο καλά που δεν το περίμενα (γιατί δεν είχαμε πλησιαστεί με κανέναν τρόπο).

Το σόσιαλ ξεχάστε το. Ούτε μπορεί να μιλήσει αγγλικά αλλά ούτε θέλει, οπότε καπνίσαμε μισό τσιγάρο, μπάνιο και της είπα να μου πάρει μια πίπα για να δω. Ήρθε από πάνω μου, έπαιξε ισπανική και μετά γλείψιμο και μικρά δαγκώματα σε όλη την περιοχή και άρχισε πια πίπα που παίζει και να ήταν καλή αν είχα πάλι τόσο γρήγορα καλή στύση. Αλλά πού; Προφυλακτικό και της είπα να συνεχίσει λίγο αλλά συνειδητοποίησα ότι για να γίνω όπως πριν θα ήθελα ακόμα μία ώρα και της είπα ότι μπορεί να φύγει ενώ ακόμα είχαμε 15’. Εκεί λύθηκε λίγο η γλώσσα της. Μου είπε ότι της αρέσει η Αθήνα κι όταν τη ρώτησα που πήγε μου είπε “στα μαγαζιά για ψώνια”…. Συνέχισε λέγοντας ότι η ζωή είναι σκληρή και ότι πιστεύει στο θεό, της είπα ότι η ζωή είναι σκληρή και ότι για μένα δεν υπάρχει θεός – δήλωση που την σόκαρε και ίσως να την ενόχλησε και λίγο, οπότε το λήξαμε και έφυγε.

Δεν έχω παράπονο, αλλά πέρασα καλά τα πρώτα 35’ εξαιτίας μου και όχι εξαιτίας της. Νομίζω ότι αν καταφέρετε να είστε ευγενικοί μαζί της και ταυτόχρονα κυνικοί ως προς το στόχο σας, είναι πιθανό να περάσετε καλά. Να σας ξεσηκώσει αυτή όμως το θεωρώ πολύ δύσκολο. Είναι χρόνια στη δουλειά και – δικαίως – της είναι αδύνατο να έχει έστω και για 5΄την παραμικρή ψευδαίσθηση. Το είπαμε και το συμφωνήσαμε: η ζωή είναι σκληρή για όλους.