Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ήταν μια από τις ελάχιστες φορές, που το θέαμα που αντίκρισα όταν άνοιξα την πόρτα, ήταν ανώτερο των προσδοκιών μου. Μπροστά μου στεκόταν μια ευειδεστάτη μπριόζα κόρη, που μου χαμογελούσε γλυκά, κοιτάζοντας με κατάματα με τα μεγάλα και λαμπερά καταπράσινα μάτια της. Δεν μπορώ να υπολογίσω πόση ώρα έμεινα να την κοιτάζω αλληθορίζοντας, με το στόμα μου ορθάνοιχτο, την τεχνητή μου οδοντοστοιχία να έχει υποχωρήσει από την άνω γνάθο μου, και τα σάλια μου να τρέχουν. Θα πρέπει να ήταν όμως αρκετή γιατί άρχισα να διακρίνω στο όμορφο στρογγυλό της πρόσωπο μια έκφραση ανησυχίας, μήπως είχα υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.

Μην έχοντας ακόμη συνέλθει από την ευχάριστη αυτή έκπληξη, της έκανα νεύμα να περάσει. Η Τζίνα εισήλθε με περισσή ζωηράδα, και αμέσως το μουντό δωμάτιο του ξενοδοχείου που μέχρι πρότινος μύριζε κλεισούρα από την καραντίνα αναμεμιγμένη με την χαρακτηριστική μυρωδιά της χλωρίνης, πλημμύρισε από την ανοιξιάτικη αύρα της. Αφού βάδισε λικνίζοντας παιχνιδιάρικα την λαχταριστή περιφέρεια της τα λίγα μέτρα που χώριζαν την πόρτα από το κομοδίνο του κρεβατιού, εναπόθεσε τα προσωπικά της αντικείμενα, και μου ζήτησε την άδεια να μπει στο λουτρό για να φρεσκαριστεί.

Όταν δε βγήκε από το μπάνιο, και ιστάμενη καταντικρύ μου, πέταξε με μια γρήγορη κίνηση πάνω στο κρεβάτι την πετσέτα που την κάλυπτε μένοντας πλέον εντελώς γυμνή, εξεπλάγην ακόμα πιο ευχάριστα. Μπροστά μου στεκόταν μια πολύ καλοφτιαγμένη κοπελίτσα. Ο σωματότυπος της είναι ένα σπάνιο μείγμα θηλυκότατων καμπύλων εκεί που πρέπει, ομού με λεπτοκαμωμένα στοιχεία, εκεί που ακριβώς πρέπει. Τα στήθη της, κομψοτέχνημα. Η κοιλιακή της χώρα, όνειρο. Τα οπίσθιά της, ποίημα. Τα άνω και κάτω άκρα της κομψά και περιποιημένα. Ψάχνοντας απεγνωσμένα για να βρω κάποιο ψεγάδι στο κορμί της, το μόνο που μπορώ να καταλογίσω είναι τρεις-τέσσερις σπίλοι (αλλά και πάλι τονίζω πως αυτό είναι "τραβηγμένο από τα μαλλιά"). Ομολογώ πως έμεινα ώρα να την κοιτάζω αποχαυνωμένος, και να αναρωτιέμαι πως μια τόσο σχετικά μικρή το δέμας κοπέλα, μπορεί και "γεμίζει" με την παρουσία της τόσο πολύ τον χώρο.

Όσον αφορά τώρα τα υπόλοιπα, θα μου επιτρέψετε να μην σας φορτώσω με ανούσιες λεπτομερείς περιγραφές, στάσεων κάμα σούτρα, λαβών κλινοπάλης, τσουτσουνοπροώσεων, πουτσοσφυροκοπημάτων, βυζοψωλοσυγκολλήσεων και λοιπών μηχανουργικών εργασιών, αλλά να σταθώ σε ορισμένα σημεία που θεωρώ πιο ουσιαστικά για την ενημέρωσή σας. Εν πρώτοις η κοπελιά είναι πολύ καθαρή, και φροντίζει λεπτομερέστατα την προσωπική της υγιεινή. Το στοματικό της είναι μεν υγρό και με προσπάθειες για ολική κάλυψη του κορμού, δεν θα σας ενθουσιάσει όμως επειδή του λείπει η πολυτυπία. Συνεπώς φρονώ πως χρειάζεται ακόμα λίγη δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Πράγμα που φαίνεται να γνωρίζει και η ίδια, μιας και ζητά με τον τρόπο της καθοδήγηση. Στην κολπική συνουσία τα πράγματα είναι απείρως καλύτερα. Της αρέσει, το ζει, και αυτό φαίνεται, τόσο λεκτικά (που κατά την ταπεινή μου άποψη -αν και ελάχιστα- υπερβάλλει), όσο και σωματικά. Το εκπληκτικό όμως είναι πως αυτά τα παραπάνω κατάφερε να μου τα μεταφέρει με έναν τόσο ανεξήγητο τρόπο, που καθώς εκτόνωνα την ορμή μου μέσα της δεν ένοιωθα την ανακούφιση του "αδειάσματος", αλλά αντιθέτως αισθανόμουν σαν βαμπίρ που την ρούφαγε με βουλιμία προκειμένου να πάρει όσο πιο πολύ μπορεί από την γεμάτη νιότη και δροσιά ζωή της. Θα ορκιζόμουν δε, ότι καθώς κοίταξα φευγαλέα το πρόσωπό μου στον καθρέπτη, δεν είδα πάνω της εμένα, αλλά έναν εφιαλτικό βρυκόλακα. Ενα βρυκόλακα όμως πολύ διαφορετικό από όλους τους κομψευόμενους αλαζόνες Δράκουλες, που με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις καθιστούν τους κοινούς θνητούς πειθήνιες μαριονέτες τους. Ο βρυκόλακας που αντίκρισα δεν είναι ένας αρρενωπός γοητευτικός χλωμός άνδρας που με την διαπεραστική του ματιά ασκεί μια μυστηριώδη έλξη στο άλλο φύλο (και που κινηματογραφικά ενσαρκώθηκε από τον Μπέλα Λουγκόζι και τον Κρίστοφερ Λι, μέχρι τον Φρανκ Λαντζέλα και τον Γκάρι Όλντμαν) Τουναντίον μοιάζει στον Νοσφεράτου του Μουρνάου. Είναι περισσότερο ένα αποκρουστικό ζώο παρά άνθρωπος, μια αποτρόπαιη φαλακρή φιγούρα με μυτερά αυτιά, αιχμηρούς κυνόδοντες και γαμψά νύχια. Ένα πλάσμα καταραμένο από θεούς και ανθρώπους. Εφιαλτικός σαν τα σκοτάδια όπου ζει. Μια κολασμένη φαντασίωση που σκορπά όλεθρο απ’ όπου περνά. Ένας δυστυχής τύπος που υποφέρει από τη φριχτή κατάρα του και φέρει πάνω του όλα τα ανατριχιαστικά σημάδια της σήψης που συντροφεύει την άψυχη αθανασία.

Κατά την διάρκεια του διαλείμματος προσπάθησα να διασκεδάσω αυτό το φρικτό όνειρο, και να καθησυχάσω τον εαυτό μου, με την σκέψη πώς τα βαμπίρ δεν έχουν είδωλο, ενώ εγώ έβλεπα ακόμα το λερωμένο με αίμα πρόσωπό μου στον απέναντι καθρέπτη.

Συμπερασματικά τώρα, η κοπελιά είναι όμορφη, καλλίγραμη, καθαρή, γεμάτη δροσιά και σφρίγος. Σέβεται τον πελάτη και δείχνει να προσπαθεί για το καλύτερο. Κινείται σε καθαρά "φιλεναδίστικο" επίπεδο, με κάποιες "πιπεράτες" εξάρσεις, Γι αυτό λοιπόν, θα συμβούλευα όσους εξ υμών επιθυμούν αχόρταγες παρτόλες, καθώς και λυσσασμένες πηδούκλες, που στο τέλος του ραντεβού θα σας δώσουν την ψωλή (μαζί με τα καλαμπαλίκια) στο χέρι, να ψάξουν για κάτι άλλο. Αντιθέτως, όσοι επιθυμούν ένα όμορφο φρέσκο και προσηνές κορίτσι, τρυφερό κατά την συνουσία, και που διαθέτει και την καλλιέργεια για να ανταλλάξεις μαζί του κάνα - δυο πιο μεστές κουβέντες, νομίζω ότι πρέπει να την καταχωρήσουν στα υπόψιν.