Λεπτομέρειες αξιολόγησης

5.8 5 10
Γενική βαθμολογία
 
8.0
Εμφάνιση (πρόσωπο)
 
9.0
Εμφάνιση (σώμα)
 
8.0
Γενική συμπεριφορά
 
8.0
Επικοινωνία
 
8.0
Διάθεση στο σεξ/συμμετοχή
 
9.0
Σχέση αξίας/κόστους
 
6.0
Όταν ο γέροντας άνοιξε την πόρτα αντίκρισε μια εντυπωσιακή γυναίκα, ντυμένη με ένα κομψό μπλε νουάρ φόρεμα, να του χαμογελά γλυκά.

Η Cindy εισήλθε με μεγάλη αυτοπεποίθηση στο δωμάτιο, γεμίζοντας  τον χώρο με την επιβλητική της παρουσία. Αφού βάδισε υπερήφανα μετά τινός επιτηδεύσεως τα λίγα μέτρα που χωρίζουν την πόρτα από το σεκρετέρ, και αφού εναπόθεσε επάνω του τα προσωπικά της αντικείμενα, κάθισε στην κλίνη, και μιλώντας του περί ανέμων και υδάτων τον παρακίνησε δια νεύματος να την βοηθήσει στην έκδυση. Αυτή η σχετικά απλή διαδικασία, σε συνδυασμό με την πλαστικότητα των κινήσεων της που έμοιαζαν σαν να του αποζητά ταυτοχρόνως με την έκδυση ερωτικές αβρότητες, στάθηκε ικανή στο να του δημιουργήσει έντονο ερεθισμό. Ο γέρος καίτοι στο διάβα της ζωής του είχε δει πολλές γυναίκες να γδύνονται μπροστά του, ποτέ δεν είχε βαρεθεί να τις γδύνει ο ίδιος. Έδινε μεγάλη σημασία σε αυτό το κομμάτι. Το θεωρούσε σαν μια αναπόσπαστη ιεροτελεστία που την χαιρόταν σχεδόν όσο και τις υπόλοιπες περιπτύξεις.

Όταν την ξεγύμνωσε εντελώς, απομακρύνθηκε ελαφρά και ιστάμενος καταντίκρυ της, την σάρωσε αργά με τα μάτια του από την κορυφή ως τα νύχια, απολαμβάνοντας το θέαμα. Είχε δει βέβαια από πριν κάποιες αναρτημένες φωτογραφίες της οι οποίες την απεικόνιζαν με αρκετή πιστότητα, διαπίστωσε γρήγορα όμως, ότι αυτό που δεν είχε καταφέρει να απεικονίσει ο φωτογράφος, ήταν το παράξενα προκλητικό μείγμα δύναμης, τόλμης και θηλυκότητας που απέπνεε.

Η προσηνής και γλυκιά συμπεριφορά της, βοήθησε στο να δημιουργηθεί τάχιστα κλίμα οικειότητας, και έτσι τα εξαιρετικά προκαταρκτικά της, καθώς και οι πρώτες ερωτικές περιπτύξεις, ήρθαν με φυσικό και αβίαστο τρόπο πριν καν ξαπλώσουν. Η Cindy ρίχτηκε με τόλμη και μανία στον αγώνα. Μαχητική, ανυπότακτη αλλά και συνάμα θηλυκότατα εκφραστική, τον προκαλούσε με τον τρόπο της να την τιθασεύσει. Και όταν αυτό συνέβη, η Cindy του δόθηκε ανεπιτήδευτα, τρυφερά και παθιασμένα.

Τα χέρια του γέρου άρχισαν να διατρέχουν το ισχνό καλλίγραμμο κορμί της, διέτρεχαν την πλούσια καστανόξανθη κόμη της, διέτρεχαν τους λευκότατους ώμους της, διέτρεχαν τα εύμορφα στήθη της και εκείνος προσπαθούσε να αισθανθεί σπιθαμή προς σπιθαμή στα ακροδάκτυλα του, την βελούδινη, σχεδόν βρεφική, υφή της επιδερμίδας της. Ξάφνου, την ανασήκωσε και την ξάπλωσε μαλακά στο κρεβάτι. Εκεί, άρχισε να λείχει δαγκώνοντας ελαφρώς τους λοβούς των αυτιών της, τον εύγραμμο λαιμό της, της σαρκώδεις θηλές της, να ασπάζεται και να θωπεύει την κοιλία της, τους γλουτούς της, της κνήμες της. Δεν χόρταινε να αγγίζει την τρυφερότατη επιδερμίδα της, ενόσω οι τα ρουθούνια του γέμιζαν από το διακριτικό της άρωμα. Η οσμή καθαρότητος που ανέδιδε η ήβη της, τον σαγήνευε, οι πνιχτοί ήχοι που αναπηδώντες εγκατέλειπαν το στόμα της τον ερέθιζαν αφάνταστα. Ο γέρος πλησίασε το άνθος της. Η Cindy, έκλεισε τα μάτια της, καθιστώντας αυτοβούλως το εαυτό της έρμαιο στις ακόλαστες ορέξεις του. Έμοιαζε να απολαμβάνει την φροντίδα του. Η ανάσα της γινόταν όλο και βαρύτερη και το σώμα της κλονιζόταν από αμυδρούς σπασμούς. Ο γέρος ένοιωθε το πέος του να κυριεύεται από μια άγριαν στύση. Στύση τεράστια, που όμοια της είχε να νιώσει από τα χρόνια που ήταν νεαρός. Η κόρη άνοιξε τα αμυγδαλόσχημα πράσινα μάτια της, και με περισσή χάρη έλαβε γονυπετή θέση δίπλα του. Άρχισε να του ανταποδίδει μανιωδώς ασπασμούς και απαλές δαγκωνιές Τα χείλη της διέτρεχαν το στήθος του, και με τα νύχια της ένυκτε ελαφρώς την βουβωνική του χώρα. Με τα ζεστά της χέρια έσφιξε την στύση του και αφού την θώπευσε με γλυκύτητα, άρχισε να την λείχει περιπαθώς. Ο στοματικός της έρως ήταν αργός και βασανιστικός. Ο γέρος αισθανόταν την φύση του συνταράσσεται σπαράζοντας εντός της καυτής στοματικής κοιλότητας της Cindy. Η αίσθηση που του προσέφερε ήταν εξαίσια. Ο γέρος δεν άντεξε και την ανέτρεψε. Δεν έβλεπε την ώρα να μπει μέσα της για λάβει την θαλπωρή του ροδαλού της κόλπου. Να αισθανθεί τους χυμούς της να κατακλύζουν την φύση του. Η κόρη άνοιξε την αγκάλη της για να τον υποδεχθεί, και ένα ηδύ μειδίαμα σχηματίστηκε στα αλικόχρωα χείλη της. Ο γέρος προσπαθούσε να διεισδύσει βραδέως. Ήθελε να απολαύσει σπιθαμή προς σπιθαμή την είσοδο του στο άνθος της. Η Cindy έπιασε το κεφάλι του, και το οδηγούσε με ορμή πρώτα στον κύκνειο λαιμό της, μετά στους ολόλευκους ώμους της, έπειτα στα εύοσμα στήθη της και τούμπαλιν, βιάζοντας τον να τα ασπασθεί, ενόσω το άνθος της συσπάτω σφίγγοντας την στύση του. Ο γέρος μη μπορώντας πλέον να βαστάξει την έξαψη της φλόγας που τον καταλάμβανε, εκτόνωσε με δύναμη μέσα της την γενετήσια ορμή του. Η κόρη τον έσφιγγε δυνατά καρφώνοντας τα νύχια της στην ράχη του, σαν να ήθελε να αποστραγγίσει μέχρι τελευταία σταγόνα τα ζεστά υγρά που εκτόξευε η φύσις του. Ο γέρος , κλονίσθηκε, σωριάστηκε, έκλινε και έπεσε εξουθενωμένος στο πλάι της. Έμειναν για πολύ ώρα να κοιτάζονται χωρίς να μιλούν. Την σιωπή έσπασε η Cindy προτείνοντάς του να μπουν μαζί στο λουτρό για να τον πλύνει. Ο γέρος αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντάς της πώς πρέπει να πάρει μερικές ανάσες ακόμα προτού σηκωθεί .

Όταν βγήκε με την σειρά του από το λουτρό, την βρήκε να κάθεται στο κρεβάτι με τον κορμό της ακουμπισμένο στο προσκέφαλο και τα γόνατά της ελαφρώς λυγισμένα, έχοντας κρύψει μερικώς την γύμνια της με το σεντόνι, ατενίζοντας σκεπτική τον ορίζοντα που φαινόταν από το μισάνοικτο παράθυρο. Ήταν δε τόσο βυθισμένη στις σκέψεις της, που σχεδόν τρόμαξε όταν αυτός πήγε και κάθισε δίπλα της. “Τι σου συμβαίνει;” την ρώτησε. “Τίποτα το σημαντικό”, απάντησε αμήχνα. Και σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει το κλίμα, άρχισε να του μιλά για το πόσο ενδιαφέρων τόπο βρίσκει την Ελλάδα, και για το πόσο χαίρεται, που η τωρινή απασχόληση της, της δίνει την δυνατότητα να επισκέπτεται νέους τόπους και να έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτούς. Σύντομα όμως  η συζήτηση ξέφυγε από τα διάφορα τετριμμένα χαριτόβρυτα που ανταλλάσουν πελάτες και εκδιδόμενες κατά το “κοινωνικό” διάλειμμα, και επικεντρώθηκε στα σχέδια της για το μέλλον. Εκεί, άρχισε να του διηγείται για κάποιο ταλέντο που είχε από μικρή και που οι τότε συνθήκες δεν της επέτρεψαν να καλλιεργήσει. Αίφνης, τα μάτια της βούρκωσαν αναπολώντας την χαμένη πια αθωότητα των παιδικών της χρόνων, και ένα δάκρυ άρχισε να κυλά στην παρειά της. Ο γέρος προσπαθούσε να βρει κάτι χαριτωμένο για να της πει, προκειμένου να της διασκεδάσει την διάθεση. Επειδή όμως δεν ήταν ειδήμων στα μποζόνια και
στην κβαντομηχανική όπως ο κ. Blizardeye, και επειδή δεν έπαιζε στα δάκτυλα του τις θεωρίες της σχετικότητας και του χάους, όπως ο προαναφερθείς κύριος, ανέτρεξε στην ατελή θεατρική του παιδεία, και σκουπίζοντας με τους αντίχειρες του τα δάκρυα που αργοκυλούσαν στα όμορφα ζυγωματικά της, της είπε αφελώς: “ Μοιάζεις με τους γλάρους του Τσέχωφ. Είσαι δυνατή αλλά και συνάμα ευάλωτη. Ξέρεις... Οι γλάροι για τον Τσέχωφ ήταν τα σύμβολα της ελευθερίας και της νίκης του ανθρώπινου πνεύματος. Άνοιξε λοιπόν και εσύ τα φτερά σου, και πέτα πάνω από τις λίμνες και τις θάλασσες. Πέτα πάνω από όλες τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της ζωής.” Φυσικά το αποτέλεσμα που πέτυχε ήταν το αντίθετο από αυτό που ανέμενε, και η Cindy έπεσε στην αγκαλιά του κλαίγοντας πλέον γοερά. Καθώς την είχε στην γέρικη του αγκάλη και την κανάκευε, και καθώς της χάιδευε και της φιλούσε γλυκά τα πλούσια καστανόξανθα μαλλιά της, άρχισε να αντιλαμβάνεται το πόσο αφελής, ανόητος και μωρός γέρος είναι. Άρχισε να καταλαβαίνει πλέον το πόσο ίδιος κι απαράλλαχτος είναι με έναν ήρωα του ομόνυμου έργου του Τσέχωφ, τον Τριγκόριν. Ο Τριγκόριν έχει ενδιαφέρον σαν ήρωας. Είναι φλεγματικός, είρωνας, και ως συγγραφέας, έχει μια ευκολία με τον γραπτό λόγο, και μια ευχαίρεια στον προφορικό. Κατά τα λοιπά είναι μια απόλυτη μετριότητα. Ένα εντελώς ματαιόδοξο και άβουλο ον, που από συνήθεια και μόνον σέρνεται και άγεται σε διάφορα μέρη στα οποία καμώνεται τον μορφωμένο γαλαντόμο με τους αριστοκρατικούς τρόπους, και τα οποία περιφρουρεί με περισσό σθένος ως κεκτημένα του. Μπροστά στη θέα όμως κάποιας όμορφης νεαρής κοπέλας που θα του κουνήσει λίγο τον κώλο της, δεν θα διστάσσει να εγκαταλείψει και να ξεχάσει όλα τα παραπάνω, όπως και να αρνηθεί τα ιδανικά που με τόση ζέση διακήρυττε. Εντελώς αξιολύπητος.-

Πληροφορίες Συνάντησης

Διάρκεια
1μιση ώρα
Τήρηση υπηρεσιών
Τηρήθηκε ό,τι είχε συμφωνηθεί από πριν
Οι φωτογραφίες σε σχέση με την κοπέλα ήταν:
Ελαφρώς επεξεργασμένες αλλά ακριβείς
The Saint*
Τιμημένος
Εγγραφή:
28 Ιουλ 2010
Μηνύματα:
Κριτικές:
90
Likes:
38.633
Πόντοι:
25.467
Ανάφερε αυτήν την κριτική
review reaction 1 miraculous mandarin, Διαγραμμένο μέλος 201295, company of heroes tho και 42 άλλα μέλη

Σχόλια

15 αποτελέσματα - εμφανίζονται 11 - 15
1 2
Διάταξη
Έχεις ήδη λογαριασμό; ή Δημιουργία λογαριασμού
28 Μαρτίου, 2016
Επική αυτοκριτική ενός μεγάλου σε ηλικία και πνεύμα! Η αυτοπεποίθησις που σας προσδίδει η αναμφισβήτητη ικανότητά σας να οδηγείτε κάθε εργαζόμενη σε οργασμό αναμεμειγμένη με την εσωστρέφειά σας και την στυγνή πραγματικότητα. Είτε έτσι είτε αλλιώς ένα από τα ωραιότερα κείμενα που έχω αναγνώσει στον παρόντα ιστότοπο! Καπέλο
28 Μαρτίου, 2016
συνεχιζετε να ειστε 'μαχιμος' να μας παραδειγματιζετε και να μας εμπνεετε ποικιλοτροπως.
Συγχαρητηρια
29 Μαρτίου, 2016
Καθε πουλι, εχει τον καιρο του που λαλει! λεει μια σοφη Ελληνικη παροιμια! εσας αγαπητε λαλει ακομα? ευγε! και εις ανωτερα ευχομαι! Καπέλο
T
takaros28
11 Απριλίου, 2016
Πάρα πολύ καλό πόνημα!
15 Απριλίου, 2020
Εἶχα ξαναδεῖ τὴν κριτικὴ σας, ἀλλὰ ἐπανῆλθα διότι αὐτὲς τὶς ἡμέρες διαβάζω τὰ Θεατρικὰ ἔργα τοῦ Τσέχωφ (μετφ. Β.Ντινόπουλος, ἐκδ. Ἑστίας).Εμμμμ Ὁ Τριγκόριν τὸν ὁποῖο ἡ Ἀρκαντίνα καὶ ἡ Νίνα θαυμάζουν ὡς "ξακουστὸ συγγραφέα", εἶναι μιὰ μετριότητα. Λέγει χαρακτηριστικὰ ὁ Τρεπλιῶφ στὸν Σορίν: "Όσο γι'αυτά που γράφει, να... πώς να σου πω. Ευχάριστα, καλογραμμένα... αλλά... μετά τον Τολστόι ή τον Ζολά, δεν θα πολυθελήσεις να διαβάσεις Τριγκόριν" [1η πράξη, σ.123].

Ἡ Νίνα Ζάρετσναγια (ἡ ὄμορφη νεαρά κόρη τοῦ τσιφλικά) φαίνεται ἐξαρχῆς ὅτι γοητεύεται ἀπὸ τὸν Τριγκόριν καὶ διαταράσσεται ἡ σχέση της μὲ τὸν Τρεπλιῶφ. Λέγει ὁ τελευταῖος, πρὶν καυγαδίσει μὲ τὴν μητέρα του: "Εγώ και συ μαλώνουμε εξαιτίας του κι αυτός τώρα, κάπου στη σάλα ή στον κήπο, μάς κοροϊδεύει... Τονώνει το ηθικό της Νίνας, προσπαθεί να την πείσει τελικά, ότι είναι μια μεγαλοφυΐα. [...] Εγώ όμως δεν τον εκτιμώ. [...] Τα βιβλία του μού προκαλούν αηδία" (3η πράξη, σ.163).

Ὁ Τριγκόριν, ἐκτὸς ἀπὸ ἀξιολύπητος, εἶναι ἀνέντιμος καὶ συμφεροντολόγος. Γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν διαβάσει τὸν ΓΛΑΡΟ, νὰ ξέρουν ὅτι ἡ Νίνα εἶναι ἡ μικρὴ ἡ ὁποία κούνησε τὸν πισινό της καὶ τὸν ἀκολούθησε στὴ Μόσχα. Ἀπόκτησε παιδί μαζί του, τὸ ὁποῖο ὕστερα ἀπεβίωσε. Ὁ Τριγκόριν σταμάτησε νὰ τὴν ἀγαπᾶ καὶ γύρισε στὶς πρῶτες του ἀγάπες, δηλ σὲ θαυμάστριες, μικρὲς ἤ μεγαλύτερες (βλ. Ἀρκαντίνα). Ἡ Νίνα ἔγινε Γ' κατηγορίας ἠθοποιός καὶ τὴν ἀποκλήρωσε ὁ πλούσιος πατέρας της.
Καπέλο

ΥΓ 1. Εἶναι Θετικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι γράφονται κριτικὲς μὲ λογοτεχνικὲς ἀναφορές. Κάποια ἀβλεπτήματα συναντούμε σὲ ὅλους (πχ ευχαίρεια). Ὑπόσχομαι κι ἐγώ νὰ κάνω σὲ μελλοντικὴ κριτκὴ ἀναφορὲς σὲ ἔργο ῥωσσικῆς λογοτεχνίας.
ΥΓ 2. Τὶς παραθέσεις στὸ κείμενο δὲν τὶς ἔβαλα γιὰ φιγοῦρα, ἀλλὰ νὰ πάρουν κάποιοι ἀναγώστες μιά ἰδέα τοῦ ἔργου.
15 αποτελέσματα - εμφανίζονται 11 - 15
1 2