Λεπτομέρειες αξιολόγησης

*Η νεαρή Σεβερίν Σερίζ Παριζιάνα μεσοαστή, είναι παντρεμένη με τον γιατρό Πιερ και έχουν μεγάλη οικονομική άνεση. Η Σεβερίν αγαπάει τον άντρα της, αλλά δεν την ελκύει ερωτικά. Ο αδηφάγος ερωτισμός της βρίσκει διέξοδο σε ερωτικές φαντασιώσεις και σε ερωτικά παιχνίδια. Επιχειρεί να βρει διέξοδο, πηγαίνοντας να δουλέψει τα απογεύματα στον οίκο ανοχής της Μαντάμ Αναΐ . Στον χώρο αυτό παίρνει το όνομα «η Ωραία της Ημέρας». Απορροφημένος από τις δραστηριότητες που επιτάσσει η μικροαστική καθημερινότητα, ο άνδρας της δεν υποψιάζεται τίποτε. Τα πράγματα όμως θα δυσκολέψουν και τα προσχήματα θα είναι δύσκολο να κρατηθούν, όταν ένας πελάτης της, την ερωτεύεται...
Το έργο παρουσιάζει έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα έχει πολλές όψεις, περισσότερες απ' όσες φαντάζεται ο θεατής και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.


Με την "Ωραία της ημέρας" επιχείρησα να δείξω το τρομερό διαζύγιο ανάμεσα στην καρδιά και τη σάρκα. Ανάμεσα σε μια αληθινή, απέραντη και τρυφερή αγάπη, που συγκρούεται αδυσώπητα με τις σαρκικές απαιτήσεις των αισθήσεων. Όμως, το να εκθέσω το δράμα της ψυχής και της σάρκας χωρίς να μιλήσω ελεύθερα και για τα δύο, μου φαίνεται αδύνατο, έλεγε ο Ζοζέφ Κεσέλ. ζητώντας να μάθουμε να μη δίνουμε αξία στην προσποιητή ντροπή όπως ακριβώς δεν δίνουμε αξία στην κακογουστιά.
Ο Μπουνιουέλ από την άλλη, με όχημα την ιστορία της Σεβερίν και όπλα το γνώριμο σκωπτικό του χιούμορ και τη σαρκαστική του ειρωνεία, βρίσκει μια εξαιρετική ευκαιρία για να επιτεθεί για μία ακόμη φορά στην αστική τάξη χλευάζοντας τον πουριτανισμό και τη συμβατική ηθική της. Μία υποκριτική και επίπλαστη ηθική που πρεσβεύει τη φίμωση των ερωτικών παθών και των σεξουαλικών ορμών χάριν μίας καθωσπρέπει και αξιοπρεπούς συζυγικής ζωής.
Ωστόσο η τεράστια επιτυχία που γνώρισε αυτή η μυθοπλασία δεν βασίζεται αμιγώς ούτε στην σύγκρουση της σάρκας με την καρδιά όπως επιθυμούσε ο Κεσέλ, αλλά ούτε και στην χλεύη του πουριτανισμού, όπως ήθελε ο Μπουνιουέλ.
Τόσο η αφήγηση του Κεσέλ που αρχίζει και τελειώνει με ένα όνειρο της Σεβερίν, όσο και η σουρεαλιστική αλληλουχία εικόνων του Μπουνιουέλ, ξεκινούν ένα αριστουργηματικό παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία με τα όρια μεταξύ τους να καθίστανται δυσδιάκριτα. Από όσα βλέπει ο θεατής τι αποτελεί τελικά πραγματικό γεγονός και τι ερωτική φαντασίωση της ηρωίδας; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δε δίνεται πουθενά, καθιστώντας έτσι πιθανά όλα τα σενάρια και αφήνοντας τα όποια συμπεράσματα στην φαντασία του καθενός από εμάς. Αυτό ακριβώς λοιπόν είναι και το μυστικό της επιτυχίας του βιβλίου, όσο και της σουρεαλιστικής μεταφοράς του στη μεγάλη οθόνη. Το ότι δηλαδή ο Κεσέλ και ο Μπουνιουέλ με τα πονήματα τους πυροδοτούν και εξάπτουν την φαντασία των αναγνωστών – θεατών, αφήνοντας αθέλητα (ίσως στην περίπτωση του Κεσέλ) ή ηθελημένα (ίσως στην περίπτωση του Μπουνιουέλ) την Σεβερίν να μετουσιώνεται σε αυτό που θέλει ο αναγνώστης- θεατής να είναι. Το ότι ο καθένας δηλαδή βλέπει στη Σεβερίν αυτό που θέλει να δει.
Κάτι παρεμφερές λοιπόν συμβαίνει και με την Άννα. Η επιτυχία που γνωρίζει δεν οφείλεται αμιγώς ούτε στο παρουσιαστικό της, αλλά ούτε και στο πακέτο των σεξουαλικών υπηρεσιών που προσφέρει. Και εξηγούμαι: Η Άννα είναι μια χαριτωμένη και ευγενέστατη κοπελίτσα, γεμάτη ενέργεια και δίψα για ζωή. Πεντακάθαρη και επιμελημένη γεμίζει γρήγορα με την δροσιά της το χώρο στον οποίον θα εισέλθει. Θελκτική παρουσία, που όμως αν την παρατηρήσει κανείς εξονυχιστικά θα βρει και μερικά φυσικά ψεγαδάκια. Καλόσχημο, αλλά πολύ μικρό στήθος, φαρδιά λεκάνη, αφράτοι σχετικά με το υπόλοιπο ισχνό του σώματος της γλουτοί, και τονισμένα μπουτάκια. Όσον αφορά τώρα το πακέτο των υπηρεσιών της, πέραν του καταπληκτικού στοματικού, και των άψογων στησίματων, δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από ό,τι προσφέρουν οι άλλες κοπέλες. Συνεπώς το μυστικό της επιτυχίας της Άννας βρίσκεται κάπου αλλού. Και αυτό είναι η σπάνια ικανότητα που διαθέτει να αντιλαμβάνεται τις (εκτός πρωκτικού και αμιγώς ενεργητικές σε λογικά πλαίσια) επιθυμίες του εκάστοτε εραστή της, και ως μια άλλη σύγχρονη Σεβερίν να γίνεται αυτό που θέλει ο εραστής της να είναι.
Κλείνοντας, και επειδή έχει γίνει πολύ κουβέντα σχετικά με το αντίτιμο που αξιώνει, θα συμφωνήσω πως δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο στους καιρούς που διανύουμε, και πως σε αυτό το αντίτιμο είναι εύκολο να βρει κανείς, είτε πιο όμορφες, είτε πιο ξεσκίστρες. Τα παραπάνω βέβαια είναι πάντα υποκειμενικά και ανάλογα με τα κριτήρια του καθενός. Αυτό όμως που δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος σε αυτήν την τιμή, είναι η σπάνια ικανότητα που διαθέτει αυτή η μικρή του να διαβάζει αυτόν που βρίσκεται απέναντι της, και να του προσφέρει αυτό που θα τον ικανοποιήσει.