Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο δρακος της Συγγρου εψαχνε νεο θυμα να εκτονωσει τις αρρωστημενες, διεστραμενες, σεξοπαθοψυχολογικες ορεξεις του..
Οι φωτογραφιες της Σαντρας κεντρισαν το ενδιαφερον του, οι κορες των οφθαλμων του μυδριασαν μπροστα στις πολυχρωμες, προκλητικες εικόνες, οι φερομόνες που εξεπεμπαν ξεσηκωναν το αναπαραγωγικο του συστημα..
Το βραδυ θα ηταν η ωρα του..Η ωρα της εξορμησης, η ωρα της εισοδου στο κοσμο της αμαρτιας, η ωρα που το σκοταδι συναντα το ερεβος της ψυχης κι ο δρακος χανεται ακομα πιο βαθεια στη ψυχικη αποτελματωση, δενεται ισοβια με τα δεσμα της απωλειας κ χανεται δια παντος στο χρονοντουλαπο του σεξουαλικου εκμαυλισμου..

Ο ρεσεψιονιστας μιλουσε στο τηλεφωνο, ο δρακος με διακριτικα πατηματα περασε ανενοχλητος κ κατευθυνθηκε στο δωματιο..Χτυπησε ανυπομονα.Το σκευος της ηδονης ανοιξε διστακτικα..

Ψελλισε ενα καλησπερα, δεν πηγε εκει για να μιλησει..Δεν εχει αναγκη απο λογια. Αλλα απο σκληρο, στυγνο σεξ..
Τα φιλια που δινει, δεν εχουν ιχνος συναισθηματισμου...Ειναι ενα μεσο που τον φερνουν πιο κοντα στην επιτευξη του στοχου του, ειναι αδιστακτος...
Το σκευος ηδονης δε φιλαει με γλωσσα κι αυτο ενοχλει το δρακο..
Ακολουθει συντομη στιχομυθια θυτη κ θυματος, το σκευος ηδονης ενδιδει αλλα προσωρινα..
Το προσωπο του θυματος εχει 2 οψεις..Οταν το κοιτας στα ματια ειναι γλυκο, οταν το κοιτας προφιλ ειναι προκλητικο..Σα τη ζωη του δρακου..Το πρωι βοηθαει κ το βραδυ εκμαυλιζει..
Το σωμα ειναι μετριο, με ουλές στην κατω κοιλιακη χωρα...Οπως οι ουλές στη ψυχή του δράκου..
Τα στηθη ειναι μικρά, χαλαρωμένα, οπως τα χαλαρωμενα ηθη του δρακου..
Οι ρωγες ειναι μεγαλες, σκληρες κ διεγερμενες, οπως το οργανο του δρακου οταν κυλιεται στο βουρκο της ακολασιας..
Τα οπισθια οταν το θυμα ειναι ορθιο δεν εξιταρουν το δρακο, στα 4 ομως κανουν το δρακο να βγαζει φωτιες απο το στομα του..
Το αιδοιο ειναι πανεμορφο, ο δρακος χαμογελα, ειναι το τροπαιο του..

Ξαπλώνει στο κρεβάτι κ διατάζει το θύμα του να του προσφέρει τις υπηρεσίες για τις οποίες ήρθε..

Τα σαρκωδη χειλη κι η υγρη γλωσσα της Σαντρας εγιναν ενα με το οργανο του δρακου...
Οι νευρικες αποληξεις της περιφερειας εδιναν πρωτογνωρα σηματα, οι αισθησεις του δρακου ειχαν διεγερθει σε υπερθετικο βαθμο...Η ηδονη ηταν απαραμιλλη, ανυπερβλητη..Δεν ειχε ξανανιωσει κατι παρομοιο...
Τα αμαρτωλα υγρα διετρεχαν το πεος του, τα χερια του θυματος γλιστρουσαν πανω στο πεος ρυθμικα κ στοργικα, ενα κρεσεντο αναγκασε το δρακο να
κλεισει τα ματια και να αφεθει...

Ηταν η ωρα να κατακτησει το τροπαιο του, να ποδηγετησει το θυμα του, να στειλει αλλη μια ψυχη στα αδυτα της κολασεως..

Το εβαλε στη σταση που του αρεσει..
Εκει που η διεισδυση δινει στο θυτη τη χαρα οτι το θυμα του ανηκει δια παντος, εκει που το θυμα αισθανεται βαθεια το δρακο να σπερνει την εξαχρειωση..

Το θυμα υπακουει, τα γονατα ακουμπουν στο κρεβατι..Ο δρακος με τα γονατα κι αυτος στο κρεβατι πλησιαζει απο πισω, τα κολπικα υγρα του θυματος διευκολυνουν τη διεισδυση κι ενωνονται κι οι 2 τους μια για παντα..Το θυμα γυρναει το κορμι κ κοιταει το δρακο καταματα...Δεν παιρνει τα ματια του απο τα ματια του δρακου..Ο διεστραμενος δρακος χωρις ιχνος ντροπης τη κοιταει καταματα κι επιμονα κ χαρασει ανεξιτηλα το σημαδι του στο θυμα..
Οι βαθειες και βιαιες διεισδυσεις κανουν το κορμι του θυματος να παλλεται βιαια, τα στηθη του χορευουν, οι ρωγες ειναι αγερωχες, εχει ακινητοποιησει το θυμα το οποιο δεν μπορει πλεον να αντιδρασει κ ετοιμαζεται για το τελειωτικο χτυπημα..
Οι εικονες ολων των θυματων που εχει στιγματισει περνανε μπροστα απο τα ματια του σαν ενα κινηματιγραφικο οργιο, η απυθμενη λαγνεια κι η συσσωρευμενη σεξουαλικη αρρωστια πυροδοτουν εκτεταμενες συσπασεις στο οργανο του, εντεινει τις βαθειες διεισδυσεις για να προσφερει στον εαυτο του την πεμπτουσια των αισθησεων, βρισκεται σε ντελιριο................

Χαμηλωνει το βλεμμα, οι συσπασεις του οργανου του σε συνδυασμο με τις στοργικες κινησεις του σωματος του θυματος, παρατεινουν τις στιγμες ηδονης...

Το θυμα προσφερει στο δρακο σωματικη χαλαρωση, η ευωδια των αιθεριων ελαιων, τα απαλα χερια του θυματος κι η αναγκη να ξαναβιωσει το στοματικο ερωτικο παιχνιδι τον αναγκασαν να μεινει κι αλλο...
Εκπορνευσε και παλι το θυμα κ χαραξε αλλη μια ουλη στη χιλιοτραυματισμενη ψυχη του..
Εφυγε αποτομα..
Και χαθηκε παλι στους υγρους φθινοπωρινους δρομους της πρωτευουσας.
Το ραδιο επαιζε ερωτικα τραγουδια περασμενων δεκαετιων..
Τοτε που ηταν αγνος, τοτε που ειχε συναισθημα, τοτε που ερωτευοταν..

Θα μπορουσε αραγε να επιστρεψει σ'αυτα τα χρονια ? Να ξαναγινει ανθρωπος ? Να θεραπευσει τη ψυχη του και να στειλει στη ληθη τις αρρωστημενες σκεψεις του ?

Τα παντα ρει.....