Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Διέσχισε το διάδρομο και καθώς μπήκε στον κυρίως χώρο του δωματίου, μου χαμογέλασε και μου συστήθηκε με το πραγματικό της όνομα.
Δεν το κρύβει άλλωστε.
Έγερνε, μπάταρε πότε δεξιά, πότε αριστερά.
Την ρώτησα αν έχει πιεί και τότε γούρλωσε τα μάτια και μου λέει…
Τι?
Γιατί το λες?
Το λέω γιατί δεν κεντράρεις καλά, είπα από μέσα μου.
Την παρατηρούσα με προσοχή, σκάναρα το σουλούπι της και μετέφερα αστραπιαία τις πληροφορίες στον Κεμάλ να δω αντιδράσεις…
Ο Κεμάλ έπινε τούρκικο και τραβούσε ναργιλέ σφυρίζοντας αδιάφορα…
Κάτι έπρεπε να γίνει και μάλλον όχι εκ μέρους μου, κάτι έπρεπε να κάνει αυτή για να επιτευχθεί η εθελούσια έξοδος…
Γυναικάκι κοντό, ταβάνι το 1,60, μικροκαμωμένο, στραγαλοσφυρίχτρα…
Το πρόσωπο στρογγυλό με σκούρα μάτια, βαθιά καστανά, τουρκοτατάρικα.
Την κεφαλή κοσμούσε μοδέρνα ξανθή κόμη που σε συνδυασμό με τα μάτια της έβγαζε κάτι μπάσταρδα έκφυλο.
Σκουπίδια πλαστικού στους ωκεανούς, στα δάση, τα ποτάμια αλλά και στα χειλάκια της.
Επίσης τατουάζ, μια ακατάληπτη μαλάκια λερώνει τον λαιμό μέχρι την δεξιά βάση της γνάθου.
Γαμών το κέρατον μου!
Το γνώριζε αυτό όπως το γνωρίζουν όλες αυτές που χάνουν σε εμφάνιση ή είναι μεγαλύτερες.
Έχουν το γνώθι σαυτόν.
Έχουν πείρα!

Το οσμίστηκε λοιπόν σύντροφοι το αρνητικό κούκου του Κεμάλ και δεν έχασε στιγμή, όρμησε…
Γης Μαδιάμ έγινε…
Με φίλησε με την μαρτυρική γλωσσάρα της που έφερε πρόκα νίκελ καρφωμένη σαν των γιόγκι της Ινδίας.
Βέβαια η πνευματικότης των γιόγκι ήταν απούσα.
Κατόπιν βούτηξε τα αχαμνά και τα έβαλε στον κλίβανο για φρεσκάρισμα και περιποίηση. Τα έφερε από εδώ, τα έφερε από εκεί, έκανε σωστή δουλειά…
Ο Κεμάλ είχε παρατήσει το ραχάτι του και κοκορευόταν τον ανδρισμό του.
Ήταν πλήρης! Όχι ημερών…
Την έμπηξε παντοιοτρόπως όπως ανασκολοπίζουν οι γενίτσαροι τους άπιστους.
Αυτή φαινόταν να το ευχαριστιέται τα μάλα, έσκουζε, βογγούσε, φώναζε…
Ε ρε γλέντα!

Αν την έκλεβε ο σουλτάνος θα την διόριζε βοηθό παλλακίδας με ειδίκευση στην αναζωογόνηση των αχαμνών και βλέπουμε…

Μπράβο τέκνον μου!