Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Όταν ο Richard Ashcroft μετά το “A Northen Soul” και τη διάλυση των Verve, έβαζε έναν φίλο του να ακούσει κάποια τραγούδια και κάποιες μελωδίες στις οποίες πειραματιζόταν, τον πίεσε να του πει αν είναι τα καλύτερα που έχει ακούσει. Αν και φυσικά το υλικό ήταν πολύ καλό, φυσικά δεν ήταν τα καλύτερα της ιστορίας και το «όχι» που ακούστηκε από το στόμα του φίλου του ήταν μία ακόμα ώθηση προς το τέλειο.

Στο μυαλό του Richard, όπως συμβαίνει σε πολλές διάνοιες, το μικρόβιο της τελειότητας τον έκανε να δουλέψει με πάθος για να γράψει τα καλύτερα τραγούδια που ακούστηκαν ποτέ.
Οι Verve θα γινόντουσαν πάλι μπάντα και το “Urban Hymns” θα τους έδινε το δικό τους κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής, εκεί που ο χρόνος δεν είναι απειλή για την παρέα από το Wigan, καθώς η αιωνιότητα έχει κερδηθεί.


Συνάντηση με την Veronika λοιπόν, όπως έγραψα και στο νήμα της. Η κοπέλα είναι Ελληνίδα, 21 ετών και φοιτήτρια. Δεν μου έδωσε κάποιο λόγο να αμφισβητήσω κάτι από αυτά.

Φορούσε ένα φορεματάκι προς το μπεζ(ας με συγχωρέσουν οι άπειρες κύριες που διαβάζουν το σάιτ, μπορεί να λέγεται αλλιώς) που έδενε σαν φάκελος και είχε κάποια κουμπιά στο πλάι.
Το σύνολο συμπλήρωναν ψηλά μαύρα πέδιλα.



Η Veronika έχει πολύ όμορφο πρόσωπο και αυτή είναι πάντα μια ευχάριστη έκπληξη όταν ανοίγεις την πόρτα για να αντικρίσεις το άγνωστο.
Έχει ωραία σε σχήμα μάτια και έντονο βλέμμα, μεγάλα χείλη και καλές γωνίες που χαρίζουν ένταση στο σύνολο.


Το σώμα της είναι καλύτερο από τις φωτογραφίες, κοντούλα με πεταχτό κωλαράκι, μικρό βυζάκι με ρόγα τεράστια, που γεμίζει το στόμα και είναι μονίμως καυλωμένη. Θεωρώ το 1,65 της αγγελίας στο escort news, λίγο γενναιόδωρο. Πιστεύω 1,60 ίσως ελάχιστα παραπάνω. Οι φωτογραφίες στο escort news δεν την κολακεύουν, σε αυτές δεν έβλεπα κάτι να μου κάνει κλικ στο να κανονίσω ραντεβού. Αυτό που μου γύρισε τον διακόπτη, ήταν ένα μίνι βιντεάκι που έχει, στο οποίο χορεύει φορώντας μόνο το εσώρουχό της.

Μπαίνοντας ανταλλάξαμε ένα φιλί, είπαμε τα γνωστά τυπικά και πήγαμε εναλλάξ για ντουζ.
Παίχτηκε ένας γύρος πολύ δυνατού σεξ, πολλά φιλιά με γλώσσα και αρκετές εναλλαγές στάσεων. Δάχτυλα δέχτηκε κανονικά και το μουνάκι της έσταζε, η κλειτορίδα της αρκετά ευαίσθητη επίσης. Όταν με καβάλησε για να πάρει το προφυλακτικό, όπως έστησε το κωλαράκι της, άρχισα να τη δαχτυλιάζω δυνατά και με τα δύο χέρια. Όλα καλά και δω.

Το σεξ μαζί της είχε αρκετές φωνές και βογγητά, στα τέσσερα η αλήθεια είναι ότι ζορίστηκε αλλά γούσταρε. Δεν είπε όχι, αλλά το έβλεπες ότι τράβαγε ένα σχετικό ζόρι. Ο πόνος και η ηδονή είχαν μπερδευτεί και τα όρια ήταν δυσδιάκριτα. Αλλάξαμε αρκετές στάσεις, στις περισσότερες με εμένα στο τιμόνι.
Παρόλο που άντεχα να συνεχίσω, την έβαλα για στοματικό σκεφτόμενος και τον δεύτερο γύρο. Εδώ έγλυψε, ρούφηξε, έφτυσε, είχε και προσπάθεια για deep throat, είχε και mouth fucking, γενικά έδωσε πόνο με άνεση.
Τελείωμα με CIM, δεν άφησε κάτι να τρέξει και πήγε να τα φτύσει και να πλυθεί στο μπάνιο.

Αράξαμε και κουβεντιάσαμε αρκετά, άνοιξε διάφορα θέματα κουβέντας, κάναμε ένα πουράκι και σηκώθηκα για μπάνιο. Μετά από μένα πήγε και η ίδια. Όταν βγήκε την άρχισα στο σχετικό μπαλαμούτι καθώς ήμασταν και οι δύο γυμνοί. Μου χόρεψε λίγο στον καθρέφτη κουνώντας το κωλαράκι της, φυσικά δεν άργησα να καυλώσω και πέσαμε στο κρεβάτι. Ελάχιστα μετά χτύπησε το κινητό της. Στην αρχή το αγνόησε, λίγο μετά μου είπε πως πρέπει να φύγει...
Της είπα «πλάκα κάνεις έτσι»
Απάντησε «όχι δυστυχώς, πέρασε η ώρα»
Προσπάθησα να της πω ότι χάθηκε αρκετή ώρα μετά τον πρώτο γύρο και ότι απο τη στιγμή που είχε σκοπό να βαρέσει λήξη της συνεδρίας ακριβώς πάνω στην ώρα, δεν έπρεπε να ανοίξει όλα τα θέματα που συζητήσαμε.
Της ζήτησα να κάτσει τουλάχιστον 10 λεπτά, αλλά απάντησε πως δυστυχώς δεν θα προλάβει.
Η κουβέντα μπλέχτηκε λίγο όταν της είπα για δεύτερο γύρο μέσα στην ώρα. Μου είπε πως όσο καιρό δουλεύει σαν cg δεν της έχει τύχει δεύτερη φορά να ζητήσει ο πελάτης μέσα στην ώρα. Σε δίωρα ραντεβού της έχει συμβεί. Αυτό ήταν και ένα από τα πράγματα που μου έκανε αλγεινή εντύπωση.

Η δική μου ευθύνη έχει να κάνει με το ότι την άφησα να ανοίξει την κουβέντα και δεν έκανα κίνηση πιο γρήγορα . Υπήρχε όμως μία χαλαρότητα στο ραντεβού που με έκανε να πιστεύω ότι η κοπέλα είναι σε ένα μεταβατικό στάδιο από αματούρι σε call girl και άρα πιο χαλαρό σε χρόνο και παραμονή στο δωμάτιο.
Το άλλο που δεν έκανα, γιατί μετά από τόσα χρόνια το θεωρώ δεδομένο, είναι να ξεκαθαρίσω πριν το ραντεβού για πόσες φορές σεξ μιλάμε μέσα στην ώρα. Στην αρχική μου επικοινωνία με την κοπέλα της έκανα 2-3 ερωτήσεις και δεν την ενόχλησα ξανά, ούτε με καβλάντα, ούτε με κάτι άλλο, μέχρι την ημέρα που της ζήτησα ραντεβού. Μετά το ραντεβού και το ζήτημα που προέκυψε, τσέκαρα την αγγελία της στο escort news και είδα ότι δεν ξεκαθαρίζει extra ball κλπ.
Άρα, wired, ας πρόσεχες...

Δεν ξέρω αν η Veronika το έκανε κατά λάθος ή σκόπιμα, ζήτησε πολλές φορές συγνώμη για την παρεξήγηση, μέχρι και ότι μου χρωστάει ένα ραντεβού μου είπε. Στο τέλος είπε ότι θα είναι πιο προσεκτική στο μέλλον με άλλους πελάτες και θα σκεφτεί αυτά που της είπα. Ήταν ευγενική και φάνηκε να εννοεί όσα είπε, τα συμπεράσματα δικά σας.

Θεωρώ πως μόνο να βελτιωθεί μπορεί, τόσο σε υπηρεσίες, όσο και στο σόσιαλ, μα ακόμα περισσότερο στο να γίνει ένα πιο ολοκληρωμένο και καλό call girl. Θέλω να την ξαναδώ και να τσεκάρω τυχόν αλλαγές και βελτιώσεις πάνω της.
Πιστεύω πως κάποιος αν δεν κανει τα λάθη που έκανα εγώ , θα περάσει ακόμα καλύτερα.

Η Γλυκόπικρη Συμφωνία

Η ζωή δεν έχει μία γεύση, όπως και το ραντεβού μου με την Veronika, πολλές φορές οι γεύσεις έρχονται η μία μετά την άλλη και ο ουρανίσκος δεν προλαβαίνει να τις επεξεργαστεί απόλυτα.
Ο υπνωτιστικός ρυθμός του “Bittersweet Symphony” είναι η ίδια η ζωή και τα καλούπια που οι ίδιοι βάζουμε τους εαυτούς μας και μένουμε καταδικασμένοι να μην τα σπάσουμε ποτέ.

Τα δικαιώματα του “Bittersweet Symphony” ήταν ένα τεράστιο θέμα με τον μάνατζερ των Stones, Allen Klein, αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε άλλη φορά. Γενικά τα δικαιώματα πάνω σε οτιδήποτε, είτε μιλάμε για πράγμα, είτε για κάτι άυλο, είτε για κάποιον άνθρωπο, είναι ένα οικουμενικό θέμα.

‘Cause it’s a bittersweet symphony, this life
Try to make ends meet
Try to find some money then you die
I’ll take you down the only road I’ve ever been down
You know the one that takes you to the places where all the things meet yeah

You know I can change, I can change
I can change, I can change
But I’m here in my mold
I am here in my mold
And I’m a million different people
from one day to the next
I can’t change my mold
No, no, no, no, no