Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πριν μπω στο "ζουμί" αυτής της κριτικής, θέλω να αναφέρω ορισμένες διαπιστώσεις (όσοι επιθυμούν να μάθουν μονάχα τις λεπτομέρειες της συνεύρεσης με τη Vlada, μπορούν να μεταπηδήσουν κατευθείαν στην τέταρτη παράγραφο). Ζούμε τις ζωές μας όντες δέσμιοι εντολών, καθηκόντων και άλλων πολλών άγευστων μικροϋποχρεώσεων. Είμαστε ταγμένοι στη ρουτίνα και σε ό,τι αυτή συνεπάγεται. Σηκωνόμαστε το πρωί, ντυνόμαστε, πάμε στη δουλειά μας, μετά από ένα οκτάωρο ροκάνισμα της δημιουργικής ορμής μας γυρνάμε σ' ένα σπίτι που μας περιμένει μια κοπέλα, μια σύζυγος, μια οικογένεια ή τίποτα απ' όλα αυτά: ίσως απλά ο εαυτός μας και η πικρή γεύση της συνειδητοποίησης ότι η ζωή μας δεν είναι αυτή που θα θέλαμε να είναι. Αποξεχνιόμαστε με βαρετά εγχειρήματα, προβαίνουμε στις απαραίτητες διευθετήσεις της καθημερινότητας κι έπειτα πάλι απ' την αρχή. Σημαντικές και ασήμαντες ματαιώσεις, μικρές ή μεγάλες απογοητεύσεις, οργώνουν το μέσα μας μέχρι να γίνει κατάλληλο το έδαφος της ψυχής να δώσει καρπούς• έναν συνήθως: την αόριστη αίσθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα. Αν είμαστε αρκετά τυχεροί, αραιά και πού συμβαίνει να ερωτευόμαστε και να βρίσκουμε ανταπόκριση στον έρωτά μας• αλλάζει για λίγο το σκηνικό, έπειτα από ένα διάστημα, όμως, είναι και πάλι το ίδιο. Τα πάντα οργανώνονται σε αναγνωρίσιμα σχήματα: ο πόθος υποχωρεί, η ορμή ξεθυμαίνει κι ο αρχικός ενθουσιασμός μεταλλάσσεται σε μια στωική απάθεια δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια ήρεμη σχέση, μια ακίνδυνη συμβίωση, έναν τρόπο συνύπαρξης χωρίς μεγάλες αναταράξεις. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, μας εξουθενώνει αθόρυβα• όλα συνοψίζονται στο οδυνηρό συμπέρασμα του Καλιγούλα -το οποίο και βρίσκεται στην πηγή της τρέλας του-, απ' το ομώνυμο, μνημειώδες θεατρικό έργο του Καμύ: "οι άνθρωποι πεθαίνουν και δεν είναι ευτυχισμένοι". Άλλοι το συνειδητοποιούν κι άλλοι κάνουν πως δεν βλέπουν: όλοι το αισθάνονται, όμως, κι ας μην ξέρουν πώς να το ονομάσουν. Τι μπορεί να δώσει ένα άλλο, βραχύβιο έστω, χρώμα στη γκρίζα, μονότονη διαδοχή των ημερών μας; Διάφορα πράγματα ίσως, ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθενός, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του. Υπάρχει, όμως, κάτι στο οποίο όλοι συναντιόμαστε, ανεξάρτητα από τις διαφορές μας (όλοι οι ειλικρινείς με τον εαυτό μας, έστω): διότι, αναρωτιέμαι, ποια ηδονή είναι ανώτερη απ' αυτήν που δίνει η σύντομη συνεύρεση με μια μουνάρα escort;

Αν αφαιρέσουμε από το κάδρο τις μίζερες ηθικολογικές φιοριτούρες, το σχήμα είναι ιδιαίτερα απλό: εκείνη είναι κούκλα, νέα και στην ακμή της ερωτικής της διαδρομής, εμείς έχουμε κάποια χρήματα με τα οποία μας δίνεται η ευκαιρία να νοικιάσουμε για λίγη ώρα την ομορφιά της και να την απολαύσουμε. Γιατί θα έπρεπε να στιγματίζουμε ηθικά κάτι που στη μοντέρνα κοινωνία μας -όπου ελεύθερη αγορά διαμορφώνει τη ζωή ακόμα και στις παραμικρότερες εκδηλώσεις της- μοιάζει σχεδόν αυτονόητο; Μια πανέμορφη γυναίκα, διαθέτει τα θέλγητρα της έναντι ενός λογικού ποσού, διότι το σώμα της είναι ένα ακόμα προϊόν, το οποίο και μπορεί (αν είναι έξυπνη και λίγο κυνική) να χρησιμοποιήσει για να κερδίσει χρήματα. Για να είμαστε ακριβείς, είναι το κατ'εξοχήν προϊόν. Όλα γι' αυτό γίνονται, για την απόκτησή του. Ο καπιταλισμός μετατρέπει το σώμα της γυναίκας στο απόλυτο αντικείμενο επιθυμίας αλλά και το απόλυτο εμπορικό αντικείμενο. Η ομορφιά "αγοράζεται". Η ομορφιά, επίσης, αποτελεί κεφάλαιο. Όταν τα καυλιά των αντρών υποχωρούν στη βάση τους, ζαρωμένα κι ευτυχισμένα, μετά την ηδονή, η υπέρλαμπρη πουτάνα έχει γίνει λίγο πλουσιότερη, έχει αυξήσει το κεφάλαιό της το οποίο θα διαθέσει, με τη σειρά της, σε ακριβά ρούχα, τσάντες, παπούτσια, ταξίδια, με δυο λόγια: στη "μεγάλη ζωή" που ονειρεύεται (κι αυτή η κατάσταση δεν είναι παρά μια μικρογραφία αυτού που συμβαίνει γενικά στις ερωτικές σχέσεις: για τον άνδρα, η γυναίκα είναι αυτοσκοπός, κάνει ό,τι κάνει για να την κατακτήσει• για τη γυναίκα, ο άνδρας δεν είναι παρά ένα μέσο για να γευτεί τη μεγάλη ζωή: ο άνδρας δεν βλέπει, στην πραγματικότητα, "πέρα απ' τη γυναίκα", απ' το κορμί της και το πρόσωπό της, όλα όσα θέλει βρίσκονται εκεί• η γυναίκα βλέπει μόνιμα πέρα απ' τον άνδρα, προς όλα εκείνα που μπορεί αυτός να της προσφέρει• αυτή είναι η βασική αιτία όλων των παρεξηγήσεων ανάμεσα στα δύο φύλλα). Η ομορφιά της escort, είναι η αγοραστική της δύναμη (μια ασχημούλα ή μέτρια κοπέλα δεν μπορεί να γίνει escort ακόμα κι αν το θέλει: είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για το τέλειο και μόνο γι' αυτό). Κι έτσι λαδώνεται ο μηχανισμός και συνεχίζει απρόσκοπτα τη λειτουργία του. Δεν υπάρχει διέξοδος ή εναλλακτική για τον μέσο άνδρα στη μετά-νεοτερική κοινωνία: ή που θα αποδεχτεί και θα αγαπήσει την πλήξη μιας ζωής χωρίς εξάρσεις (γυναικούλα, τηλεόραση, netflix, εκδρομούλες το Σαββατοκύριακο, καφεδάκια με φίλους) ή που θα αφεθεί στις φυσικές του ενορμήσεις και θα διεκδικήσει το, ισχνό έστω, μερίδιό του στην απόλαυση, καταβάλλοντας το ανάλογο τίμημα. Το οποίο δεν είναι και τόσο μεγάλο, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς. 140 ευρώ (έκλεισα μέσω viber) για μια ώρα μ' ένα θεϊκό πλάσμα όπως η Vlada, δεν είναι τίποτα (στην πραγματικότητα δεν μπορεί να κοστολογηθεί με ακρίβεια η ηδονή του να πηδάς ένα εκπληκτικό μουνί: πρόκειται για "αξία ανεκτίμητη" που λένε, και κάθε τιμολόγηση είναι, λίγο έως πολύ, αφηρημένη).

Η σαρκική ευτυχία είναι απλή και μάλλον φτηνή υπόθεση• αρκεί να είσαι σε θέση να ατενίσεις τις στοιχειώδεις αλήθειες με καθαρό, ήρεμο βλέμμα και να έχεις ξεμπερδέψει με ορισμένες ψευδαισθήσεις. Θέλω να πω, αν δεν είσαι διάσημος ή πλούσιος, τέτοιο θηλυκό δεν έχεις και πολλές ελπίδες να πηδήξεις εκεί έξω, στην πραγματική ζωή: εκεί έξω, βασικά, σε περιμένουν οι κωμικοτραγικές ελεεινίδες, κάτι χαμηλοκώλες ψηλομύτες μέτριας νοημοσύνης που, ως επί το πλείστον, δεν ξέρουν να γαμιούνται ή να κάνουν μια πεολειχία της προκοπής -γιατί το καλό σεξ απαιτεί ταλέντο, ένστικτο και ευφυΐα, αρετές που δεν διαθέτουν οι, μεγαλωμένες από μικροαστές νοικοκυρούλες, ελεεινίδες-, που είναι, στην πλειοψηφία τους, εντελώς άσχετες από ερωτισμό και σαγήνη (νομίζουν οι κακομοίρες ότι αν βαφτούν και ντυθούν με την τελευταία λέξη της ξέκωλης μόδας, έχουν κερδίσει επάξια τη θέση τους στο σύμπαν της σεξουαλικότητας)•, που, απ' τα 18 μέχρι τα 25, περιφέρουν με μπλαζέ ύφος "κοιτάζετε αλλά μην αγγίζετε", τα κάλλη τους σε στενά σορτσάκια (συνήθως παραπλανητικά ως προς το περιεχόμενο: όποιος έχει αντικρίσει αρκετές φορές την απογοητευτική καθίζηση που υφίσταται ο γυναικείος κώλος, όταν αφαιρείται το μικρό κομμάτι ύφασμα που τον διατηρούσε σε περήφανα ύψη, ξέρει τι εννοώ), μίνι φουστίτσες και βαθιά ντεκολτέ, νομίζοντας, αν είναι λίγο άνω του μετρίου εμφανισιακά, ότι η εφήμερη, σχετική ομορφιά τους, τους δίνει το δικαίωμα να είναι αγενείς, απότομες, ξυνομούρες και να φέρονται λες και όλος ο κόσμος έχει υποχρέωση να θυσιάζει την αξιοπρέπειά του για πάρτη τους και να την εναποθέτει ως σπονδή στο μουνί τους (προφανώς, η μέση ελεεινίδα θεωρεί ότι το να πάρει μια πίπα σε κάποιον είναι το μέγιστο δώρο που μπορεί να του κάνει, δώρο ικανό να του αλλάξει τη ζωή: δεν συζητώ καν, πώς βλέπει το ενδεχόμενο να προσφέρει την τρύπα της για διείσδυση -ίσως όπως έβλεπαν κάποτε οι βασιλιάδες τη μεγαλοψυχία τους να χαρίσουν τη ζωή σ' έναν καταδικασμένο σε θάνατο υπήκοό τους)• που μπορούν να φέρουν σε απόγνωση οποιοδήποτε έλλογο ον με την αναποφασιστικότητα, τη ροπή στην παλινωδία, την έπαρση, την αδυναμία δημιουργίας λογικών συλλογισμών, την ανάγκη τους για επιβεβαίωση, την αλαζονική βλακεία και τα ιουδαιοχριστιανικά συμπλέγματά τους -δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου στην οποία οι γυναίκες να κάνουν τόσο τεράστιο θέμα ένα γαμήσι- και που απ' τα 25 κι έπειτα, "φρονιμεύουν" κι αναζητούν το "καλό παιδί" που θα τους χαρίσει την "ασφάλεια", δηλαδή το πιο ευτραφές πορτοφόλι. Το να τρέχεις πίσω από τέτοια αξιοκαταφρόνητα πλάσματα, για να εξασφαλίσεις -κι αν εξασφαλίσεις!- λίγο μέτριο σεξ, αφού πρώτα έχεις ξεπαραδιαστεί να κερνάς ποτά, φαγητά, σινεμά και διάφορα άλλα (για να μη μιλήσουμε για το πόσο ψυχοφθόρο είναι όλο αυτό), είναι σκέτη ανοησία. Στην πραγματικότητα, μόνο ο αληθινός έρωτας αξίζει (αλλά είναι κάτι που σπάνια συμβαίνει: "δύο με τρεις φορές τον αιώνα" κατά τον Καμύ, στη συγκλονιστική "Πτώση" ) και, ελλείψει αυτού, ο πληρωμένος. Άλλωστε πάντα πληρώνεις: απλώς στη μία περίπτωση μπορεί να πληρώσεις για το τίποτα ή για κάτι αδιάφορο και βαρετό, ενώ στη δεύτερη τα λεφτά σου πιάνουν τόπο (ίσως όχι πάντα, αλλά με κορίτσια όπως η Yanna, η Brianna, η Mila και η Vlada -όλες από Glamour Escorts-, αποζημιώνεσαι και με το παραπάνω). Η "προφανής ουδετερότητα του πραγματικού" (όπως γράφει ο μέγας, Μισέλ Ουελμπέκ, στο αριστουργηματικό του μυθιστόρημα, "Η δυνατότητα ενός νησιού"), επιβάλλει μια, απαλλαγμένη από άχρηστα διλήμματα, στάση ζωής: όσο έχουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε -γιατί κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει αύριο- καλό θα ήταν να μη χάνουμε ευκαιρίες.

Είδα ότι ήρθε ξανά η Vlada και αποφάσισα, αυτή τη φορά, να μην χρονοτριβήσω. Έπρεπε να κλείσω ραντεβού άμεσα. Η συνεννόηση με το γραφείο, άμεση όπως πάντα και με δυο μηνυματάκια στο viber κανονίστηκε η συνάντηση. Κλασσικά, καταφθάνω στο ξενοδοχείο νωρίτερα, εξοικειώνομαι με τον χώρο, κάνω μπανάκι και περιμένω την κοπέλα. Ήρθε κάνα τέταρτο νωρίτερα, χτυπάει την πόρτα και με το που ανοίγω θαμπώνομαι! Φίλοι μου, θα το επαναλάβω κι ας γίνω κουραστικός, ποτέ δεν είναι πολλά τα χρήματα όταν σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις σεξ μ' έναν τέτοιο κορίτσαρο! Θα μπορούσε να είναι μοντέλο, της το είπα και το πιστεύω. Υπάρχουν πολλές στη χώρα μας που ασκούν το επάγγελμα χωρίς να έχουν ούτε τη μισή ομορφιά. Πανύψηλη (μ' αρέσει αυτό γιατί είμαι κι εγώ πολύ ψηλός), 1,80 με τα σανδάλια της, μ' ένα ολόσωμο σορτς σε γαλάζιο χρώμα, οι ποδάρες της να ξεχύνονται ατελείωτες, τα ξανθά μαλλιά της χτενισμένα μ' έναν ιδιαίτερο τρόπο (λίγα πιασμένα κότσο και τα υπόλοιπα να πέφτουν στους ώμους της), μπαίνει στο δωμάτιο γλυκιά, χαμογελαστή, σαν να έβρισκε χαριτωμένο τον τρόπο που ο απόλυτος θαυμασμός είχε ζωγραφιστεί στο πρόσωπό μου. Αρχίζω αμέσως να τη φιλάω και ανταποκρίνεται, στην αρχή πιο διστακτικά, όλο και πιο θερμά στη συνέχεια. Με το που βγάζει το ολόσωμο σορτς και βλέπω το κορμί της μόνο μ' ένα λευκό στρινγκ, παθαίνω πλάκα. Έχει μαυρίσει σε σχέση μ' αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες (κατά τα άλλα είναι το ίδιο και περισσότερο όμορφη), και το θέαμα είναι αποστομωτικό. Την κοιτάς και σου σηκώνεται απευθείας, τόσο τέλεια είναι. Μετά απ' τις κλασσικές θωπείες σε στήθος και κώλο, τα γλωσσόφιλα και το γλείψιμο των (σκληρών είναι η αλήθεια) βυζιών της, την απλώνω στο κρεβάτι, ανοίγει τις θεϊκές ποδάρες της κι αρχίζω να ρουφάω το υπέροχο αιδοίο της. Μετά από λίγο, ανεβαίνω, την αγκαλιάζω και μένουμε έτσι για κάποια ώρα να φιλιόμαστε: είναι πολύ τρυφερή και ναζιάρα, νιώθεις ότι είσαι με τη γκόμενά σου και χαμουρεύεστε ήπια, χωρίς βιασύνες. Παράλληλα μου χαϊδεύει τον πούτσο και αφού έχω καυλώσει επαρκώς, αρχίζει την πίπα που δεν είναι κάτι τρομερό ως τεχνική (η Mila για παράδειγμα, την οποία τίμησα πριν δυο εβδομάδες περίπου, είναι ΤΟ αστέρι σ' αυτό τον τομέα), αλλά αρκεί να κοιτάς αυτό το πρόσωπο, αυτά τα μάτια, αυτό το στόμα να ρουφάει το πέος σου για να βρεθείς σε έκσταση και να χάσεις τον κόσμο. Ακολούθησε μια ποικιλία στάσεων (cowgirl, ιεραποστολικό, στα πλάγια, doggie, ξανά εγώ από πάνω, ξανά αυτή από πάνω με τα πατουσάκια της στο κρεβάτι για να χοροπηδάει καλύτερα), την πηδούσα χωρίς σταματημό κάνα μισάωρο (ενώ ήμουν από πάνω της και της τον έχωνα δυνατά, έκοβα ταχύτητα για να χαζέψω το πανέμορφο πρόσωπό της, άφηνα το σώμα μου να κολλήσει στο δικό της και δίναμε γλωσσόφιλα, χάιδευα τις ρόγες και τον λαιμό της και ήταν τόσο αισθησιακό όλο αυτό που όταν ακούμπησα με τον αντίχειρά μου το κάτω χείλος της και άρχισε να τον ρουφάει παθιασμένα, κινδύνευσα να χύσω), ο ίδρωτας κυλούσε, αλλά επειδή είχα πιει μερικές μπύρες πιο πριν, η εκσπερμάτιση δεν ερχόταν με τίποτα. Η Vlada δεν έδειξε καθόλου να δυσανασχετεί, παρέμενε χαμογελαστή και δεκτική, καθ' όλη τη διάρκεια. Τελικά, μετά από ένα δεύτερο σφυροκόπημα σε doggie, της είπα να γυρίσει, έβγαλα το προφυλακτικό και άρχισα να τον παίζω ενώ αυτή ξαπλωμένη ανάσκελα μου χάιδευε τ' αρχίδια, περιμένοντας υπομονετικά το σπέρμα να αναβλύσει. Κατέληξαν όλα πάνω στο στήθος της κι ήταν ένα όμορφο θέαμα, να τη βλέπω να χαμογελάει με τα χύσια μου πάνω στα βυζιά της. Μπήκε για μπάνιο πρώτη, ακολούθησα εγώ, κι ύστερα πήρα την άδειά της για να καπνίσω ένα τσιγάρο (της προσέφερα αλλά δεν καπνίζει). Όσο τράβαγα τις τζούρες μου, έμενε μπρούμυτα ξαπλωμένη στο κρεβάτι και κοιτούσε την οθόνη της τηλεόρασης που έπαιζε το "Κωνσταντίνου και Ελένης", χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα, προφανώς. Ήταν τόσο υπέροχη καθώς έμενε έτσι πάνω στα σεντόνια, αμέριμνη, σχεδόν αθώα, με το κολασμένα σέξι, αψεγάδιαστο κορμί της να αντανακλάται στους καθρέφτες, που παράτησα το τσιγάρο στο τασάκι κι άρχισα να ασχολούμαι πάλι μαζί της. Ο δεύτερος γύρος κύλησε όπως περίπου κι ο πρώτος, αλλά ήταν αδύνατον να ξαναχύσω. Άλλωστε είχαμε συμπληρώσει την ώρα. Ντύθηκε, φτιάχτηκε, μου έδωσε δυο γλυκά φιλάκια στο στόμα κι έφυγε, ενώ εγώ προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι μόλις συνέβη.

Έχω ήδη πει πολλά, και πρέπει να συνοψίσω. Η Vlada είναι η ομορφότερη escort που έχω πάρει ποτέ, η πιο εντυπωσιακή γυναίκα που έχω πηδήξει, ένα πλάσμα τέλειο, στ' αλήθεια τέλειο, χωρίς υπερβολή (να δει κανείς τον κώλο της, πώς αψηφάει τη βαρύτητα, ολοστρόγγυλος, στιλπνός, λείος, τα φανταστικά πόδια της, τη θεσπέσια πλάτη της, τον λαιμό της, τα μάτια, τα χείλη, το δέρμα της, όλα μα όλα επάνω της ακτινοβολούν ομορφιά, υγεία και θηλυκότητα). Κοιτούσα τα είδωλά μας στον καθρέφτη, την ώρα του σεξ, και δεν το πίστευα ότι έκανα έρωτα με μια τέτοια θεά. Θα μου μείνει αξέχαστη η εμπειρία, κυρίως γι' αυτό. Το ταλέντο της Mila στο γαμήσι, δεν το έχει αλλά είναι φιλότιμη, όπως είπα και πριν δοτική και υπομονετική, θέλει να σε ευχαριστήσει, είναι θερμή και γλυκιά, αλλά δεν κάνει για pornostar ας πούμε. Όσοι θέλουν τη γυναίκα δυναμίτη στο κρεβάτι, να παίρνει πρωτοβουλίες, να τους πηδάει με λύσσα, να ξεχειλίζει ερωτισμό, ενεργητικότητα, προστυχιά και λαγνεία, ας αρχίσουν τις προσευχές να ξανάρθει η Mila. Η Vlada είναι πιο γατούλα, πιο "σαν τη γκόμενά σου" στο σεξ, δεν κάνει πρωταθλητισμό δηλαδή, κι αυτό είναι που την καθιστά και επικίνδυνα ερωτεύσιμη. Προσοχή λοιπόν. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους.


Υ.Γ: Επειδή οι περιορισμοί του συστήματος, δεν με αφήνουν να εκφράσω και με αριθμούς το πόσο όμορφη είναι αυτή η γυναίκα, πόσο γλυκιά στη συμπεριφορά της και πόσο καλό παιδί φαίνεται, παραθέτω την αληθινή βαθμολογία εδώ:


Εμφάνιση (πρόσωπο): 9/10

Εμφάνιση (σώμα): 10/10

Γενική συμπεριφορά : 9/10

Επικοινωνία: 6/10 (δεν ξέρει σχεδόν καθόλου αγγλικά)

Διάθεση στο σεξ/συμμετοχή : 8/10

Σχέση απόδοσης/τιμής : 10/10