Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Θυμάστε την εν λόγω εταιρεία καλλυντικών που μεσουρανούσε μέχρι το κατώφλι του 21ου αιώνα? Τώρα αποτελεί παρελθόν, μια ντουζίνα κιτρινισμένα συμβόλαια σε ένα υγρό πατάρι. Κατά έναν αλλόκοτο συνειρμό αισθάνομαι ότι μια αντίστοιχη έκβαση επιφυλλάσει το μέλλον της νεοφερμένης ιερόδουλης Υβόννης. Θα συγκεντρώσει ένα μπαγιόκο, θα συντηρήσει την ανεξαρτησία της και θα κυρήξει μια “πτώχευση” αφήνοντας στο παρελθόν μια περίοδο μεστή παθών και βίαια τερματισμένων ερώτων από την ειδοποίηση του ‘’ταξίμετρου’’. Και η τραγικότητα έγκειται στο ότι ορισμένοι ενδέχεται να είναι αμφίδρομοι, δηλαδή όχι μονομερείς, με μέλλον που προδιαγράφεται αν μη τι άλλο έντονο και υποσχόμενο.

Με εισιτήριο τον αριθμό 84 άρχισε το ταξίδι προς μια φεγγαρολουσμένη πορεία αγκαζέ σε έναν παλαιόθεν πορνοδρόμο της Αθήνας για την αγορά ειδών καπνιστού και, μάλιστα, με αυτήν από τα αριστερά, ώστε το δεξί χέρι να αποδίδει χαιρετισμό στο κρυφό μέλλον. Το ξέρω πως είμαι ελλειπτικός και φετιχιστής με την έννοια του χρόνου. Ο σκοπός μου δεν είναι η αυτούσια περιγραφή των γεγονότων αλλά της αίσθησης και των αμυχών που χαράσσονται στην ψυχή.

Κατά παρόμοιο τρόπο μπορούμε να ισχυριστούμε ότι επενεργεί η καθαρά οργανική μουσική στον άνθρωπο, με το πλεονέκτημα της έναντι των άλλων τεχνών ότι δεν χρειάζεται ο συνθέτης να αρθρώσει ούτε μία λέξη, αλλά να μας κάνει συνειρμικά να βιώσουμε όσα πάθη αυτός επιλέγει. Γι αυτό και δε θα υπάρξει ποτέ ο Σοπέν της λογοτεχνίας.

Σε ένα γνωστό πορνοχοτέλι με θεματικά δωμάτια ολοκληρώθηκε αυτό που άρχισε την προηγούμενη βραδιά. Το άνοιγμα της πόρτας εκτόνωσε την αδημονία μου για να συναντήσω το μικροκαμωμένο κι εύθραυστο ξανθό κορίτσι και ο πηγαία αυθόρμητος εναγκαλισμός και ασπασμός της επικύρωσε το αμοιβαίο της υπόθεσης. Η γλώσσα μπορεί να αρθρώνει ψέματα, τα μάτια όμως προδίδουν τα πάντα προς αυτόν που δύναται και επιθυμεί να τα διαβάσει.

Χωρίς καμία καθυστέρηση απαλλαγήκαμε και οι δύο από τα ρούχα μας κι αρχίσαμε να πασαλείβουμε τα χείλη μας με το κραγιόν της, σε ένα συρφετό φιλιών μετά γλώσσης. Αν και καπνίστρια δεν μειώθηκε η χειλεογλωσσική απόλαυση από τυχόν δυσάρεστες οσμές. Το ίδιο και το γατάκι της πεντακάθαρο και με μια ανεπαίσθητη οσμή καύλας κατά τη λειχία. Αν και δεν αντιδρά με κραυγές και επιτηδευμένα ουρλιαχτά ο ερεθισμός διαγράφεται στο πρόσωπό της και στις μικροσυσπάσεις της λεκάνης της σε κάθε φτερούγισμα της γλώσσας μου στην κλειτορίδα της.

Κάπου εκεί ξερόχυσα σαν παρθένος ετών 2x(-2), όπου χ η ηλικία της, πάνω στο σκέπασμα, γεγονός που ευτυχώς δεν αντιλήφθηκε. Αυτή ήταν η δεύτερη εκτόνωση για πάρτη της, καθώς η πρώτη επήλθε έπειτα από ονείρωξη τα ξημερώματα της ιδίας μέρας. Τελικά κι εμείς οι άνδρες είμαστε άκρως εγκεφαλικά όντα, απλά δεν έχουμε αφυπνήσει όλοι την κουνταλίνη μας. Σπανίως μπορούμε να αντλήσουμε συναισθητικά το ποσό της απόλαυσης που προσφέρουμε. Ιδιαίτερα σε μια εποχή με έντονη την ιδέα του εγωϊσμού.

Η ώρα της ένωσης ήλθε με εμένα να αναγκάζομαι να φορέσω το προφυλακτικό που τόσο με αηδιάζει. Προτίμησα το χαμηλής ποιότητας που είχε μαζί της, παρά τα Playboy που μου είχαν προσφέρει την προηγούμενη νύχτα με την ελπίδα της θραύσης του και του επακόλουθου ακούσιου κρεμπιέ. ‘’Σπρώξε’’…

Άλλοι ξεροχύνουν σαν παρθένοι κι άλλες έχουν αιδοίο σαν παρθένας. Ο Σοπέν χαρακτήριζε το μουνάκι μιας ευγενούς της εποχής ως ‘’το μικρό της Ρεb-μείζον (νυκτερινό)’’. Αναφέρομαι στο Νυκτερινό-op. 27 n.2 για την ακρίβεια. Με μια βίαιη κίνηση μπήκα στο Ρεb-μείζον της Ηβόννης με λίγα πονάκια από την πλευρά της, τα οποία απαλείφθηκαν λίαν συντόμως. Αυτά αντικαταστάθηκαν από σιγανή πνιγμονή, αγκαλιές και φιλιά.

Έπειτα από το ιεραποστολικό ακολούθησε η στάση της ίππευσης με την Υβόννη να τρίβει την κλειτορίδα της πάνω στο εφηβαίο μου σε μια προσπάθειά της για οργασμό. Σε κάποια φάση ένοιωσα κάποιες συσπάσεις, αλλά δεν μπορώ να είμαι καθόλου βέβαιος ότι ολοκλήρωσε, αφού τυχόν οργασμός της θα την έφερνε σε αντιπαραβολή με το εσωστρεφές του χαρακτήρα της. Έτσι αγγαλιασμένοι συγχρονίστηκαν οι εσωστρεφείς κόσμοι μας και προέβη σε δήγματα στο λαιμό μου, κάτι που είχα πελώρια ανάγκη για να εκτοξευτώ στον αστρικό κόσμο. Δυστυχώς δε συνέχισε για πολύ η στιγμή της απόλυτης καύλας. Ήθελα να με φάει ολόκληρο κόβοντας ένα κομμάτι του λαιμού μου όπως και το δεξί μου αυτί με τα γλυκά δοντάκια της. Καννίβαλος? Μα και το γλωσσόφιλο είναι κι αυτό μια μορφή πρώιμου καννιβαλισμού.

Γύρισμα στα 4 και ανασκολοπισμός με την Ηβόννη να έχει ξαπλώσει και να δέχεται αδιαμαρτύρητα τις πιστονιές μου. Έκλεισε τα μάτια της και βυθίστηκε στον κόσμο της. Το πρόσωπό της ερυθριασμένο με ένα σαρδόνιο λίγωμα που δε θα χόρταινα να το παρατηρώ καθόλη τη διάρκεια μιας μέρας με διάλλειμα για να το ονειρευτώ στον ύπνο μου. Κάπου εκεί παρέδωσα κι εγώ πνεύμα και σπέρμα…

Αφού μου ‘’έφυγαν τα λινά’’ έκανα το σφάλμα να οσφρηστώ το κεφαλάκι της. Λησμόνησα το λόγο που οι γυναίκες είναι πιο κοντές από τους άνδρες. Από το άνω μέρος του κεφαλιού τους εκκρίνονται φερομόνες, ουσίες που μας κάνουν να τις ερωτευόμαστε. Και κάτι τέτοιο θα ήταν ανεπίτρεπτο να συμβεί με μια επαγγελματία. Με μια ερασιτέχνιδα, όμως?

Καθώς το ‘’ταξίμετρο’’ έγραφε εις βάρος μας αποφάσισα να εξερευνήσω τα μύχια του Ρεb-μείζον της, με σκοπό το squirting. Το σημείο G της ευρέθη με ιδιαίτερα ανάγλυφη επιφάνεια, αλλά ήθελε αρκετό χρόνο για περιποίηση κι ερεθισμό. Οπότε η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε. Πάντως, ο τρόπος που έγλειφε τα δάκτυλά μου πριν και αφού τα βούτηξα μέσα της μου άφησε την υπόνοια ότι είναι υποτακτικής ψυχολογίας και επιθυμεί σκληρή μεταχείρηση κατά βάθος.

Την επόμενη φορά θέλω να την αρπάξεις από το σβέρκο και να τη φιλήσεις μέχρι να μην μπορεί να ανάσανει και να πνίγεται. Να τη γλύψεις παντού και να της δαγκώσεις το λαιμό μέχρι να αφήσουν τα δόντια σου τα σημάδια της οδοντοστοιχίας σου. Να μην υπολογίσεις τη στενότητά της και να τη σοδομήσεις με το γουρουνοπούτσι σου. Ταυτόχρονα, θα ερεθίζεις το σημείο G της και θα της επιτρέπεις να γευτεί τα υγρά της, όπως και τα δικά σου όταν χύσεις στο στόμα της. Αυτά θα τα επαναλάβεις στο δεύτερο γύρο και στον τρίτο, αν το ‘’ταξίμετρο’’ το επιτρέπει. Κι όταν φύγει από το δωμάτιο θα μείνεις μέσα να καπνίσεις το συνουσιοπιούχο σου, αναλογιζόμενος με πόση αμαρτία έχει ποτιστεί κι από εσάς ο χώρος. Κι ύστερα θα χαθείς στα στενά των Εξαρχείων σιγοτραγουδώντας μελωδίες του Σοπέν...