Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μου αρέσουν τα όμορφα κορίτσια, αυτή είναι η δική μου κοσμοθεωρία! Άλλοι παθιάζονται με στόχους και νούμερα. Εμένα τα μόνα νούμερα που με ενδιαφέρουν φοράνε μαγιό ή και τίποτα, ανάλογα την παραλία. Πάντα ονειρευόμουν ένα τρυφηλό βίο σεξουαλικής υπερβολής. Εδώ όμως έχω ένα πρόβλημα…

Διαβάζω με φθόνο μάλλον, κριτικές αξιόλογων συνανθρώπων μας εδώ μέσα, που κατορθώνουν και ξεκλειδώνουν κοπέλες και καμαρώνουν και απολαμβάνουν χάρες , για τις οποίες εγώ μόνο να τις ονειρευτώ θα μπορούσα. Σα να βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι μια απόλαυση στη δυστυχία του άλλου. Μετά βίας την εξώπορτα του σπιτιού μου καταφέρνω. Ο κλειδαράς μ’ έχει μάθει πλέον ”Τι κάνουμε κ. Nick, πάλι απ’ έξω κλειδωθήκαμε;». Τι να πάω να ξεκλειδώσω εγώ λοιπόν; Κακοδιάθετος ως συνήθως, από τον κάματο της βιοπάλης, αποζητώ το αντίθετο, να με ξεκλειδώσει η κοπέλα, με άλλα λόγια η μαϊμού να καθοδηγεί τον οργανοπαίκτη! Τι είναι αυτά τώρα θα μου πείτε. Η μοίρα όμως, ικανοποιεί τις ευχές μας, αλλά με τον τρόπο της, προκειμένου να μας δώσει και κάτι πέρα από τις ευχές μας.


Η πόρτα άνοιξε και εμφανίζεται η Lianna με σάρκα και οστά και μάλιστα με περισσότερη σάρκα απ’ ότι περίμενα. Μοιρασμένη αρμονικά, που να ικανοποιεί και την πιο αυστηρή κριτική, σε ένα ύψος γύρω στο 1,75 πέρα απ’ τα ψηλοτάκουνα, που κατάφερε να σταματήσει την ανάσα στο λαιμό μου. Φορούσε ένα απλό κοντό φόρεμα, βέβαια ότι και να φορούσε έπαυε να είναι απλό. Το πρόσωπο της όπως στην παρουσίαση της. Να παρατηρήσω ότι στις φωτογραφίες έχει γίνει κάποια διόρθωση, για να αποκρύψει κάποια ανεπαίσθητα και οπωσδήποτε όχι ενοχλητικά σημάδια, ίσως από μια περασμένη ακμή. Αυτή η διόρθωση όμως, έχει αφαιρέσει τη φρεσκάδα της κοπέλας και έχει προσθέσει μια ελαφρά μελαγχολία στο ύφος της, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Ένας λαιμός της Νεφερτίτης το ένωνε με το υπέροχο σώμα της, που είναι σαφώς καλύτερο απ’ ότι εμφανίζεται. Στήθος φυσικό, μέγεθος Β προς C, απόλυτα στητό, με μεγάλες θηλές και με την υπέροχη αίσθηση του φυσικού που είναι όσο μαλακό χρειάζεται. Πόδια υπέροχα, γλυπτά της φύσης, που δεν χτίστηκαν μέσα στα γυμναστήρια. Το υπέροχο ρωσικό DNA όμως, αποτελεί μια ευγονική εξήγηση. Ένα περίτεχνο tattoo στο ύψος της κοιλιάς της κατά την ταπεινή μου γνώμη περιττεύει. Το σώμα της, αν και μαυρισμένο, φώτιζε σα φάρος στο ημίφως του δωματίου. Τα μάτια μου κοίταξαν και ορέχτηκαν τη βελούδινη επιδερμίδα. Γοητεύθηκα ενοχλητικά γρήγορα και μόλις άρχισε να γδύνεται ένοιωσα υποχρεωμένος να σπεύσω κοντά της για να τη βοηθήσω. Πόσο μοναδική είναι η αίσθηση της σάρκας που είναι νεότερη από τη δική σου!

Η Lianna αργά και αισθησιακά με αγκάλιασε και με χάιδευε, μια ερωμένη που θέλει να ευχαριστήσει το σύντροφο της. Με φίλαγε στην αρχή τρυφερά και μετά βαθιά και παθιασμένα. Μετά από μερικά πυρακτωμένα φιλιά όλα γέμισαν ξαφνικά ασάφεια και συναίσθημα. Το αίμα που έχει στο κορμί του ο άνδρας είναι περιορισμένο και προφανώς δεν φτάνει και για τον εγκέφαλο του και για τον ανδρισμό του. Ξεχύθηκε στον υπερφίαλο ανδρισμό μου και με την ίδια ερωτική διάθεση με ανέβασε στα ύψη. Η ηδονή απλωνόταν σε κάθε σημείο του κορμιού μου, ένα ξόρκι μιας καλής μάγισσας. Της ζήτησα απεγνωσμένα να σμίξουμε και η Lianna, η προσωποποίηση του πειρασμού, με μια υποτονική άνεση πάνθηρα στις κινήσεις της, έφερε το κορμί της επάνω μου. Δεν στέριωνε για πολύ σε μια θέση και βρέθηκε σύντομα να υποστηρίζει με τα ακροδάκτυλα της φρενήρη άλματα, όπως ο σολομός που ανεβαίνει στο ποτάμι για να ζευγαρώσει. Είχα άλλα πλάνα, αλλά κάπου μέσα μου ακούστηκε ένα καμπανάκι, που μου θύμισε σε μια εφηβική περίοδο την υπενθύμιση για το τελευταίο ποτό σε κάποια αγγλικά καταγώγια, μια ώρα πριν τα μεσάνυχτα «Time gentlemen please, last call!». Δεν πήγαινε άλλο, υπό το βάρος του πόθου όλα συρρικνώνονται. Ζήτησα το στόμα της και ήρθα όρθιος μπροστά στον αλαζόνα καθρέπτη. Μια άλλη αρρωστημένη εκδοχή του εαυτού μου, ένα σκοτεινό άλλο εγώ , ένας απόκοσμος μαραμένος σωσίας με την υπέροχη Lianna εμπρός μου και με κάποιο περίεργο Photoshop το κεντρικό μου μέλος εξαφανισμένο. Ένας φυσικός δεσμός, που δεν έλεγε να κοπεί. Ακόμη και όταν από τους άπληστους ήχους μου και από την πίεση που της ασκούσα στο κεφάλι κατάλαβε ότι κάπου εκεί το ταξίδι μου θα τελείωνε, αυτή παρέμεινε στη θέση της, δηλώνοντας πλήρη υποταγή και δεχόμενη το αναπόφευκτο. Δεν είχε νόημα να τρέξει πλέον στο νιπτήρα και έμεινε μαζί μου.

Αλλά ας έρθουμε τώρα στον κλειδαρά. Μέσα στην άνετη σιωπή, η κοπέλα προσφέρθηκε για μασάζ το οποίο και ευγενικά αρνήθηκα. Η συνείδηση απειλούσε να επιβληθεί στην ασπρόμαυρη ταινία τρόμου της ζωής μας. Η Lianna με μια υπέρτερη γνώση με πλησίασε και μου λέει ότι της αρέσουν τα μάτια μου! Χασκογελώντας αμήχανα της απαντάω, ότι στα τόσα χρόνια ύπαρξης μου δεν συνηθίζεται να μου λένε για όμορφα μάτια. Επανέρχεται «Όχι, δεν είναι αυτό , βλέπω ότι έχουν κάτι να μου πούνε». Οπωσδήποτε εντυπωσιασμένος, τη ρωτάω αν θα την πείραζε να μου πει την ηλικία της. «Είκοσι επτά και καθόλου δε με πειράζει.» «Επειδή είσαι είκοσι επτά, σε δέκα χρόνια θα σε πειράζει!» Το κορίτσι χαμογέλασε πλατιά και απέπνεε κάτι παραμυθένιο. Χαράμισα τις καλύτερες μου ατάκες και η Lianna σα μια ανοχύρωτη ύπαρξη συνέχισε να γελάει. Στη συνέχεια μου ανοίχτηκε και βρεθήκαμε να μιλάμε σοβαρά. Έπιασα τον εαυτό μου σε ρόλο νεόκοπου κήρυκα, να ασκώ προσηλυτισμό με την εξαγνισμένη φωνή ενός αμαρτωλού που έχει επανέλθει στον ίσιο δρόμο. Ευτυχώς με μάζεψε και με ένα λάγνο βλέμμα σάλπισε την εαρινή έναρξη.

‘Όρμησα πάνω της σα νηστικό βυζανιάρικο. Ήταν όπως ο αέρας που απελευθερώνεται μέσα από το μπουκάλι, ένα ξαφνικό ξέσπασμα που την έκανε να ανασηκωθεί απότομα. Μου πρόσφερε τα φιλιά της. Πολύ γρήγορα τα χείλη μου πρόσμεναν χείλη πιο απόκρυφα και τη θεσπέσια, κρυφή, γλυκόξινη γεύση του άλλου φύλου, που μόνο οι άντρες την ξέρουν. Το στόμα μου και τα δάχτυλα μου είχαν για οδηγό την ολοφάνερη ηδονή της. Ένοιωσα την καρδιά μου έτοιμη για αγώνα ταχύτητας. Ήταν σα να βρισκόμουν επάνω σε ένα μεγάλο κύμα, την πορεία του οποίου δεν μπορούσα με τίποτα να αλλάξω. Το ένοιωσα να με σηκώνει και να με σπρώχνει επάνω της σε ένα ξέφρενο σμίξιμο. Μη σταματάς μου λέει! Λες κι είχα καμμιά πρόθεση να το κάνω. Ευχαρίστως θα συνέχιζα μέχρι το τέλος του κόσμου. Δεν έβρισκε το λόγο να απαρνηθεί την όποια επίγεια απόλαυση επιθυμούσε. Η φωνή της ακούστηκε σαν τους γλυκούς ασήμαντους στίχους του Marvin Gaye και συνέχισε να κουνάει σπασμωδικά τη λεκάνη της με ανοικτούς τους μηρούς της, σαν μια ετοιμοθάνατη καρδιά που πάλευε να καθυστερήσει το αναπόφευκτο του χωρισμού μας. Έφερα τα δάχτυλα μου στα ρουθούνια μου και μύρισα την πιο πολύτιμη, προσωπική μυρωδιά της ηδονής της. Για μένα ζήτησα το στόμα της και μου το προσέφερε με περισσότερη γλυκύτητα από πριν. Μόνο αφού βεβαιώθηκε ότι είμαι ακόμη ζωντανός, αποσύρθηκε στο μπάνιο για τη στοματική πρωτίστως υγιεινή της. Άφησα κάποια χρήματα στο πλάι, που τα έβαλε στην τσάντα της χωρίς καν να τα κοιτάξει, με αγκάλιασε, με φίλησε, μου ευχήθηκε κι έφυγε! Ένα είδος συμφωνίας ή συνδιαλλαγής κρύβεται στην καρδιά όλων των ανθρωπίνων σχέσεων…

Η αναπόληση του παρελθόντος γίνεται ακόμη πιο όμορφη γιατί είναι τόσο σουρεαλιστική! Αποκομμένες εικόνες που κάποτε θα συναρμολογήσουμε, αν ποτέ τα καταφέρουμε. Είμαστε προγραμματισμένοι να είμαστε δυστυχισμένοι με αυτά που έχουμε. Μας λείπουν πάντα αυτά που χάσαμε. Ποτέ δεν καταφέρνουμε να καλύψουμε εντελώς το κενό μιας γυναίκας που αγαπήσαμε. Εδώ έρχεται λοιπόν μια Lianna και ενεστωτοποιεί το χαμένο μας παρελθόν. Μας βιάζει να δούμε μέσα από την κλειδαρότρυπα έναν κόσμο που δε θα έχουμε ποτέ πρόσβαση. Κι εμείς από την άλλη, ενώ ευελπιστούμε σε μια Βαλπούργια νύχτα, τελικά ακροβατούμε επικίνδυνα στο χείλος ενός γκρεμού αυτολύπησης. Σίγουρα θα ξαναδώ όμως τη Lianna …

YΓ: Τις θερμές μου ευχαριστίες στους κ.κ. kostasm και oldboy που με έσπρωξαν στην υπέροχη αυτή κοπέλα.