Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Alina λοιπόν για καλοκαιρινό ραντεβουδάκι. Έκλεισα τα μάτια στα vfm στανταράκια μου και είπα να βουτήξω μπας και βγάλω κάνα λαυράκι.
Συνεννόηση απλή και γρήγορη με το γραφείο και στη συμφωνημένη ώρα εμφανίστηκε. Εντυπωσιακό κορμί, μοντελέ όντως, χαμογελαστή, με ντύσιμο όμως που προέτρεπε σε επαγγελματία.
Γρήγορες συστάσεις και ζήτησε η ίδια πριν το 5άλεπτο να φρεσκαριστεί. Κι εκεί γρήγορη. Προς τιμήν της. Αγκαλιαστήκαμε μιας και όλα συνέτειναν σε μια gfe συνεύρεση. Πάω να τη φιλήσω, επιτηδευμένη κίνηση αποφυγής και μόνο επαφή φευγαλέα με τα χειλάκια. Δε θα κουράσω. Δεν παίχτηκε γλωσσόφιλο γιατί φοβάται τα μικρόβια. Σημειωτέον δεν είμαι καπνιστής και είχα πλύνει πριν τα δόντια + διάλυμα.
Πέφτουμε στο κρεβάτι, πάω να πάρω τα ηνία, ώπα! Με ρίχνει στο στρώμα, λέω άστη να δούμε ρεπερτόριο. Όπως ήταν από πάνω μου προσπαθούσα να γευτώ το όμορφο στήθος της αλλά ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά την επαφή μου με τις ευερέθιστες ρώγες της τραβιόταν! Επίσης σκηνικό που επαναλήφθηκε πολλάκις.
Ξεκινάει αερόπιπα με σταθερό γρήγορο τέμπο, έβγαζα τα χέρια της, τον ξανάπιανε. Αντιλήφθηκα νωρίς ότι πάμε για φιάσκο και επικεντρώθηκα στο ωραίο της κορμί και με κλειστά τα μάτια φανταζόμουν στη θέση της τη Βερόνικα για να «κρατήσω». Έρχεται από πάνω, μετά από λίγο δυσανασχετούσε με γκριμάτσες και ψιλοκραυγούλες αντίδρασης.
Πάμε στην ιεραποστολική, πόδια ερμητικά κλειστά. Με επιτηδευμένο, ξανά, τρόπο προσπαθούσε να αφήσει έξω το 1/3 του πέοντα. Κοιταζόμουν στα χαμηλά μου να δω μήπως πήρα κανά δυό πόντους και δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Τον βγάζω έξω ο ίδιος γνωστός όπως πάντα τα τελευταία χρόνια.
Μου στήνεται στα 4 με γωνία αντιδιεισδιτική και έκανα τη μέση μου λαμπάντα να πετύχω βύθιση. Μια δυό φορές που επετέυχθη πήγε να σκάσει στο προσκέφαλο με το κεφάλι της!
Για να μη χάσω τον γύρο πέταξα το λάστιχο και της τον σέρβιρα στο στόμα, όπου κι εκεί γύρναγε και άλλαζε στάσεις για να αποφύγει τη ριπή στα μαλλιά της. Με τη σκέψη στη Βερόνικα έφυγε το πολύτιμο πρωτεϊνούχο υγρό και η μικρά βουρ στο μπάνιο.
Επιστροφή στην κλίνη με 20 λεπτά πιθανότητας για β΄ημίχρονο. Το social αναπτύχθηκε στον άξονα της ερώτησής μου γιατί όλες αυτές οι υπεκφυγές. Η απάντησή της με άφησε άφωνο! Δεν είναι το μέγεθος που την ενοχλούσε αλλά η κλίση που έχει (προς τις τέχνες;;;;;) και της δημιουργούσε πόνο! Το άκουσα κι αυτό μετά από τόόόόσα χιλιόμετρα στη ζωή μου. Προς στιγμήν σκέφτηκα μήπως τον στραπατσάρισα το προηγούμενο βράδυ στον ύπνο μου.
Η προσπάθεια για β’ γύρο παρέμεινε προσπάθεια μιας και ο πέοντας προφανώς παρεξηγήθηκε (τι να κάνω, είναι ευαίσθητος…) αρνιόταν πεισματικά να σηκώσει κεφάλι και η ώρα δεν επέτρεπε πειραματισμούς.
Αποχαιρετηθήκαμε και αναχώρησε για τον επόμενο.
Η αίσθηση που μου άφησε ήταν ότι ναι μεν η παρουσία μετράει αλλά στα του αγώνα μάλλον δεν το έχει ή δεν το θέλει.
Δεν θα την ξανακαλέσω, γιατί δεν υπάρχει πεοκαλύμπρα στην Ελλάδα να τον ισιώσω!!!