Πολύ ενδιαφέρον θέμα το οποίο δεν είναι απλά ιστορία αλλά, δυστυχώς για εμάς τους Έλληνες, επηρεάζει το παρόν και το μέλλον μας.
Πρέπει πρώτα να εξετάσουμε τι σημαίνει «Γερμανός» υπό την έννοια της ιστορίας, της ιδεολογίας και των αξιών που χτίζουν το προφίλ του και επηρεάζουν τον τρόπο που σκέφτεται, δρα και αισθάνεται. Ιστορικά δείχνει οργανωμένος, επινοητικός, μορφωμένος, εργατικός, λάτρης της κλασικής μουσικής αλλά έχει αποδειχθεί βίαιος, επιθετικός, αδίστακτος τύραννος με σκοπό την κατάκτηση και την υφαρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών του κόσμου και την εξόντωση όσων θεωρεί υπανθρώπους. Η γερμανική παράδοση διέπεται από μεσαιωνική βαρβαρότητα και από το αίσθημα της κυρίαρχης ράτσας και της γερμανικής ανωτερότητας συνδυαζόμενα με στρεβλή εικόνα του κόσμου. Είναι ο λαός που βύθισε μία γενιά στη δίνη δύο παγκοσμίων πολέμων και, ίσως θα μπορούσε να πει κανείς, συνεχίζει με άλλα μέσα…
Πρωσία
Το γερμανικό κράτος είναι νεαρό σε ηλικία. Ιδρύθηκε από τον πρώτο της καγκελάριο Όττο Φον Μπίσμαρκ το 1871 μέσω της ενοποίησης αυτόνομων κρατιδίων π.χ. Σαξωνία, Βαυαρία, Φρανκφούρτη κ.λπ. με προεξάρχον τo, εξόχως επεκτατικό και πολεμοχαρές, βασίλειο της Πρωσίας το οποίο κυριάρχησε επί των υπολοίπων σε όλα τα επίπεδα και ως εκ τούτου αποτέλεσε τον πυρήνα της Γερμανίας. Τα κρατίδια ήταν περιουσία του ηγεμόνα τους, ο οποίος κυβερνούσε χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, δεν είχαν σύνταγμα, βουλή, ελευθερία λόγου, τύπου. Ήταν αυστηρά οργανωμένες μεσαιωνικού τύπου κοινωνίες με όλη την ισχύ να είναι στα χέρια των φεουδαρχών. Ειδικά η Πρωσία ήταν μία φεουδαρχική μιλιταριστική κοινωνία όπου η ισχύς ανήκε σε στρατοκράτες φεουδάρχες οι οποίοι κυβερνούσαν με σιδηρά πυγμή. Χαρακτηριστικά ο βασιλιάς της Φρειδερίκος ο μέγας έλεγε το 18ο αιώνα : «Ξεκινώ κυριεύοντας. Αργότερα θα βρω λόγιους οι οποίοι θα υποστηρίξουν ότι ήταν απόλυτο δικαίωμά μου». Αποτέλεσμα : κατέλαβε την Αυστρία χωρίς κήρυξη πολέμου. Πολεμούσε ταυτόχρονα τη Σουηδία, Γαλλία, Ρωσία καλλιεργώντας στα υπόλοιπα κρατίδια το μύθο ότι οι Πρώσοι είναι ανίκητοι. Οι διάδοχοί του συνέχισαν με την ίδια φιλοσοφία, έναν ατελείωτο πόλεμο επιβολής της πρωσικής υπεροχής στην Ευρώπη, η οποία συμπυκνώνεται στο ρητό του Πρώσου θεωρητικού του πολέμου Φον Κλάουζεβιτς : «Όπως η μοίρα της Πρωσίας είναι να αποτελεί τον πυρήνα της Γερμανίας, έτσι και η Γερμανία θα είναι ο πυρήνας της μελλοντικής γερμανικής αυτοκρατορίας της Δύσης» και συνεχίζει «Στους κατακτημένους δεν θα μείνει τίποτε παρά μόνο τα μάτια τους για να κλαίνε».
σ.σ. Σας θυμίζουν κάτι άραγε αυτά; Το 1862 ο Όττο Φον Μπίσμαρκ ορίστηκε πρωθυπουργός της Πρωσίας. Μπήκε σε πολέμους με τη Δανία, την Αυστρία, τη Γαλλία, νίκησε και δημιούργησε την ενοποιημένη Γερμανική αυτοκρατορία και το μύθο της κυρίαρχης φυλής που ονειρεύονταν. Η βιομηχανία, το εμπόριο άνθισαν και ο πλούτος ήρθε. Αλλά αυτά δεν τους έφταναν. Το κράτος -δομημένο για πόλεμο- είχε ήδη τρεις πυλώνες : μιλιταριστές, ιδιοκτήτες γης, κρατικούς αξιωματούχους. Ο Μπίσμαρκ πρόσθεσε τον τέταρτο πυλώνα : τους μεγαλοβιομήχανους. Αυτοί οι πυλώνες αποτέλεσαν το «αμαρτωλό κουαρτέτο» που ρύθμιζε όλες τις εξελίξεις.
Α' Παγκόσμιος Πόλεμος
Νέος ηγέτης ο Γουλιέλμος ο δεύτερος ή «Κάιζερ». Έλεγε: «Σε εμάς τους Γερμανούς αρέσουν τα όπλα και το παιχνίδι του πολέμου. Θα επεκτείνω τα σύνορά μας». Αποτέλεσμα ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Κατέλαβαν το Βέλγιο με το οποίο είχαν συνθήκη ουδετερότητας, ανέπτυξαν όπλα χημικού πολέμου, τα υποβρύχιά τους βούλιαζαν εμπορικά πλοία χωρίς προειδοποίηση και περιορισμούς. Όταν ο Γερμανός αρχιστράτηγος και κατ’ ουσίαν δικτάτορας Φον Λούντεντορφ κατάλαβε ότι επέρχεται η οριστική ήττα έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση του Βερολίνου να προτείνουν άμεσα ειρήνη. Οι σύμμαχοι με ισχυρή πίεση από τους Γάλλους αποδέχθηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη την ανακωχή χωρίς να λάβουν υπόψη την πρόταση του Αμερικανού στρατηγού Πέρσινγκ για συνέχιση του πολέμου μέχρι παράδοσης άνευ όρων των Γερμανών. Νόμισαν ότι έβαλαν τέλος στο γερμανικό μιλιταρισμό και επεκτατισμό. Ο Κάιζερ διέφυγε στην Ολλανδία, ο Φον Λούντεντορφ στη Σουηδία. Όσοι προκάλεσαν τον πόλεμο (το αμαρτωλό κουαρτέτο), όταν κατάλαβαν ότι επέρχεται η ήττα, σιωπηλά απομακρύνθηκαν από το προσκήνιο και άφησαν τα αδύναμα κόμματα της αντιπολίτευσης να αναλάβουν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εν μία νυκτί, η Γερμανία μετατράπηκε σε γερμανική δημοκρατία. Επιφανειακά απέκτησε εκλεγμένους αντιπροσώπους αλλά στην ουσία το παλαιό σύστημα συνέχισε αξιωματούχοι – βιομήχανοι – στρατιωτικοί οι ίδιοι με πριν. Οι Γερμανοί δεν πίστεψαν ότι ηττήθηκαν, η προπαγάνδα καθ’ όλη τη διάρκεια του Α’ Π.Π. μιλούσε για νίκες και τελικώς ο πόλεμος έληξε με ανακωχή χωρίς ο εχθρός να καταλάβει σχεδόν καθόλου γερμανικό έδαφος (τα έλεγε ο στρατηγός Πέρσινγκ). Ξένος στρατός δεν παρήλασε σε γερμανικές πόλεις, ο γερμανικός στρατός επέστρεψε με παρελάσεις και υψωμένα λάβαρα. Παρά ταύτα δέχτηκαν τις ποινές του πολέμου μέσω της ντροπιαστικής συνθήκης των Βερσαλλιών. Αποδιοπομπαίοι τράγοι θεωρήθηκαν οι αδύναμοι εκπρόσωποι της Γερμανικής δημοκρατίας. Το αμαρτωλό κουαρτέτο γελούσε στο παρασκήνιο διότι απέφυγε την τιμωρία και ταυτόχρονα προκαλούσε ζημιά στην ιδέα της δημοκρατίας στη Γερμανία.
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Μόλις 20 χρόνια μετά προσπάθησαν εκ νέου να κυριεύσουν τον κόσμο. Ο πληθωρισμός έκανε τους επιτήδειους χρηματιστές πλούσιους και ακύρωσε τα τεράστια χρέη των ιδιοκτητών γης αλλά διέλυσε τους απλούς ανθρώπους. Μετά ήρθε η ύφεση και η ανεργία που προστέθηκαν στην απέχθεια των Γερμανών για την κατάσταση που ζούσαν. Τότε ήρθε η κατάλληλη στιγμή για το αμαρτωλό κουαρτέτο να ξαναβγεί στην επιφάνεια και να δείξει ως υπαίτιους για την κατάσταση τους Γερμανούς δημοκρατικούς και τους Γάλλους, ξυπνώντας τα αισθήματα εκδίκησης του κόσμου. Ταυτόχρονα οι Γάλλοι – Άγγλοι – Αμερικανοί υπαναχώρησαν από τα συμφωνηθέντα της συνθήκης των Βερσαλλιών, ήτοι πολυετή παρουσία συμμαχικών στρατευμάτων στη Γερμανία και αποστρατιωτικοποίηση δίνοντάς της την ευκαιρία, συγκαλυμμένα στην αρχή, να δημιουργήσει στρατό και όλες τις προϋποθέσεις για νέο πόλεμο. Ταυτόχρονα οι γερμανικές κυβερνήσεις, ασκώντας παρελκυστική πολιτική, μιλούσαν στους συμμάχους για ειρήνη και συνεργασία και οι σύμμαχοι άρχισαν να τρέφουν αισθήματα συμπάθειας γι’ αυτούς. Όσον αφορά τις οικονομικές αποζημιώσεις, όχι μόνο δεν τις πλήρωσαν στο ακέραιο αλλά έλαβαν και δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια με τα οποία έχτισαν την πολεμική τους βιομηχανία. Γι’ αυτό άλλωστε επηρεάστηκαν από το κραχ του 1929 στην Αμερική ενώ μέχρι τότε η οικονομία τους είχε καταφέρει να ορθοποδήσει παρά τις πολεμικές αποζημιώσεις που ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν. Εγκατέστησαν τον Φον Χίντεμπουργκ ως πρόεδρο καταλύοντας ουσιαστικά τη δημοκρατία. Παρά ταύτα οι δημοκρατικοί θεσμοί υπήρχαν. Έπρεπε να καταργηθούν ώστε να υπάρξει σιδηρά πειθαρχία εντός της Γερμανίας που με τη σειρά της θα προκαλούσε αμείλικτη επιθετικότητα προς το εξωτερικό. Χρειαζόταν ένα εργαλείο που θα ήλκυε τους Γερμανούς χρησιμοποιώντας το πάθος τους για υπεροχή και κατακτήσεις και το βρήκαν στο πρόσωπο ενός πρώην δεκανέα του γερμανικού στρατού, φανατικού και χαρισματικού να παρασύρει τον όχλο, του Αδόλφου Χίτλερ. Άνεργος, αμόρφωτος, μνησίκακος μάζεψε γύρω του απροσάρμοστους που του έμοιαζαν. Δυστυχώς οι φιλελεύθεροι Γερμανοί τον θεωρούσαν αστείο ή ενοχλητικό αλλά οι εθνικιστές έβλεπαν ότι μπορούσε να καταλύσει τη δημοκρατία. Είχε τη στήριξη της μοναρχίας, των μεγαλοεπιχειρηματιών που ήθελαν την οικονομική κατάκτηση του κόσμου και του λαού. Έταζε όλα σε όλους και πάνω απ’ όλα εκδίκηση και επαναφορά της γερμανικής αυτοκρατορίας. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Αυτή τη φορά υποχρεώθηκαν σε παράδοση άνευ όρων για να ξέρουν ότι ηττήθηκαν.
Μεταπολεμική περίοδος
Η Γερμανία βρέθηκε με κατεστραμμένη τη βιομηχανία της που ήταν και είναι το μεγάλο της ατού. Οι Αμερικανοί, ως ρυθμιστές της μεταπολεμικής εποχής, είχαν δηλώσει στους Γάλλους ότι δεν θα επιτρέψουν την ανασυγκρότηση της γερμανικής βιομηχανίας αλλά κυριολεκτικά εν μια νυκτί αναίρεσαν την υπόσχεσή τους και, για να γλυκάνουν τους Γάλλους, τους είπαν ότι στη νέα τάξη πραγμάτων η Γερμανία με τη βιομηχανία της θα είναι το άλογο με το κάρο και η Γαλλία ο οδηγός του. Γι’ αυτό και βλέπουμε ακόμη και σήμερα τη Γαλλία να αποτελεί έδρα οικονομικών θεσμών/οργανισμών, ως κατάλοιπο εκείνης της συμφωνίας. Βέβαια το άλογο με το κάρο έχει αποκτήσει, χρόνια τώρα, σύστημα αυτόνομης οδήγησης και σέρνει τους Γάλλους από τη μύτη…
Και για να πούμε και δυο λόγια που σήμερα εξαιτίας της πολιτικής ορθότητας δεν θα ήταν επιτρεπτό να ειπωθούν:
- «Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε για να κρατήσει τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω», Lord Ismay, πρώτος Γ.Γ, του ΝΑΤΟ
- «Κάθε 50 χρόνια πρέπει να βομβαρδίζουμε τη Γερμανία άνευ λόγου» (αποδίδεται, χωρίς να αποδεικνύεται, στον Ουίνστον Τσώρτσιλ)
- «Τώρα που ενώθηκε η Δυτική με την Ανατολική Γερμανία θα δείτε τι έχουμε να πάθουμε, οι Γερμανοί είναι επικίνδυνος λαός», Διευθυντής Λυκείου που είχε βιώσει τον Β’ Π.Π. 1990
Και τώρα σκεφτείτε πόσα από τα παραπάνω πρέπει να μας προβληματίζουν ως Έλληνες και μέλη της (γερμανοκρατούμενης) Ε.Ε.
