Τέα

[TEA]

οχι θα φτιαξω μανταλα

Κλαίωωω ρεεε

 

[goldsmith]

Οφείλω να αναγνωρίσω ότι η θυρίδα αυτή πρέπει να είναι η καλύτερη όλων, αν όχι ισάξια με την καλύτερη (ποια αλήθεια;).
Σε τι;
Μα στην άσκηση του νου, δηλαδή στα "προκαταρκτικά", στην "ψηλάφιση" του υποψήφιου συντρόφου / φίλου (ταντρικού ή άλλου).
Όλες και όλοι που διαθέτουν στοιχειώδη νοημοσύνη κατανοούν αυτό που γίνεται εδώ ως διέγερση του νου, ως συντονισμό πνεύματος και σώματος, και όχι σαν έναν απλό "πασατέμπο"!
Ήδη η προσφορά σου αποδίδει καρπούς και ανακαλύπτει τα πρόσωπα που ενδοσκοπούν με πραγματικές αναζητήσεις κι ανησυχίες (όχι ζοχάδες)!
Άντε, ας προσθέσω στα πιο πάνω και μια επιφανειακή (καφενειακή) επιμόρφωση επί του εσωτερισμού...
Τέα εύγε και πάλι.

 

[Odin_]

Οφείλω να αναγνωρίσω ότι η θυρίδα αυτή πρέπει να είναι η καλύτερη όλων, αν όχι ισάξια με την καλύτερη (ποια αλήθεια;).
Σε τι;
Μα στην άσκηση του νου, δηλαδή στα "προκαταρκτικά", στην "ψηλάφιση" του υποψήφιου συντρόφου / φίλου (ταντρικού ή άλλου).
Όλες και όλοι που διαθέτουν στοιχειώδη νοημοσύνη κατανοούν αυτό που γίνεται εδώ ως διέγερση του νου, ως συντονισμό πνεύματος και σώματος, και όχι σαν έναν απλό "πασατέμπο"!
Ήδη η προσφορά σου αποδίδει καρπούς και ανακαλύπτει τα πρόσωπα που ενδοσκοπούν με πραγματικές αναζητήσεις κι ανησυχίες (όχι ζοχάδες)!
Άντε, ας προσθέσω στα πιο πάνω και μια επιφανειακή (καφενειακή) επιμόρφωση επί του εσωτερισμού...
Τέα εύγε και πάλι.

...δν ξερω για 'σας, αλλα εγω μια ταντρα γιογκα με τα κοριτσια της θα την εκανα ευχαριστως

 

[troubakhs]

ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΟ ΡΗΤΟ....

 

[TEA]

οχι θα φτιαξω μανταλα

 

[TEA]

Μαγεία

 

[troubakhs]

ΕΙΣΑΙ κουφονησια?

 

[TEA]

οχι θα φτιαξω μανταλα

Σύμφωνα με τον Βουδιστή, το πρώτο Mandala έκανε το Tantric Yogin Padmasambhaava σε ορισμένες κατευθύνσεις του Βουδισμού, είναι σεβαστός ως ο δεύτερος Βούδας στον 8ο αιώνα.



Αυτό που σου έστειλα ως εικόνα πίστεψέ με είναι όλη η ουσία..

 

[TEA]

Πες μου που είσαι να έρθω

ΕΙΣΑΙ κουφονησια?

 

[troubakhs]

Πες μου που είσαι να έρθω

πασαλιμανι...πες τι ωρα φτανει το καραβι να ερθω να σε παρω

 

[Odin_]

πασαλιμανι...πες τι ωρα φτανει το καραβι να ερθω να σε παρω

....θα προλαβει να κατεβει απο το καραβι ή θα αρχισεις να την παιρνεις απο τον καταπελτη?!?!?!

 

[papaphilips]

τι εγινε, πως παει η εργατεια σημερα ?
παιχτηκε κανα ταντρικο παιχνιδι που να αξιζει να δω η' @@ ?

 

[TEA]

Τέα καλημέρα.
Ξυπνάς το πρωί γεμάτη αισιοδοξία και όλα δείχνουν πως αυτή η μέρα έχει κάθε λόγο να είναι υπέροχη. Στο δρόμο όμως προς το γραφείο ανοιγεις το ραδιόφωνο και ακούγοντας τα νέα οικονομικά μέτρα, η καλή σου διάθεση εξανεμίζεται. Κι αυτή η μελαγχολία που σε έπιασε δεν λέει να σ’ αφήσει μέχρι το βράδυ…

Τι συμβαίνει και όταν ακούμε κάτι άσχημο ή συμβαίνει κάτι δυσάρεστο κολλάμε σε αυτό, προσπερνώντας μάλιστα τις περισσότερες φορές τις ευκαιρίες να χαμογελάσουμε;

Ο νευροψυχολόγος Ρικ Χάνσον, εξηγεί στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Hardwiring Happiness ότι αυτό οφείλεται στον ίδιο μας τον εγκέφαλο. Μέσα στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ο εγκέφαλος των προγόνων μας ανέπτυξε αυτή την τεχνική προκειμένου να θυμόμαστε τι θα μπορούσε να μας βλάψει και επομένως να μπορούμε άμεσα να το αποφύγουμε: «τα αρνητικά κολλάνε στο μυαλό μας σαν βέλκρο και τα θετικά γλιστράνε από αυτό σαν τεφλόν», όπως λέει ο ίδιος. Μπορεί η συγκεκριμένη τεχνική να ήταν αποτελεσματική κάποτε, αλλά σήμερα, που δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κανένα θηρίο στη ζούγκλα, έχει γυρίσει σαν μπούμερανγκ.

Εγκέφαλος, νευρώνες και άλλα δεινά (;)

Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και μας κάνει να εγκλωβιζόμαστε στις αρνητικές σκέψεις; Όπως εξηγεί ο Χάνσον, «το μυαλό μας έχει εκπαιδευτεί στο να αναζητά τις αρνητικές σκέψεις και μόλις τις βρει, εστιάζεται σε αυτές». Σκεφτείτε τις συνάψεις που δημιουργούνται ανάμεσα στους νευρώνες σαν λεωφόρους μέσω των οποίων μεταφέρονται μηνύματα. Όσο κανείς παίρνει την ίδια διαδρομή («εστιάζομαι στα αρνητικά -ασυνείδητα- ώστε να προστατεύσω τον εαυτό μου»), τόσο πιο στέρεος γίνεται ο δρόμος, τόσο περισσότερο «χτίζεται» αυτό το δίκτυο. Κάπως έτσι χτίζεται και η συνήθεια του νου μας να επικεντρώνεται στα αρνητικά. Μάλλον όμως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε νέους δρόμους για το μυαλό κι εμάς τους ίδιους.

Αναβαθμίζοντας το λογισμικό μας

Όσο δυνατές κι αν είναι οι συνήθειες, όσο κι αν ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να εστιάζεται στα αρνητικά, οι μελέτες των επιστημόνων έρχονται να επιβεβαιώσουν πως όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν. Χάρη στη νευροπλαστικότητα, δηλαδή την ικανότητα του μυαλού μας να δημιουργεί νέες συνάψεις ανάμεσα στους νευρώνες, μπορούμε να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, κι αυτό ισχύει ακόμα και για τους ενήλικες. Οι μαγνητικές τομογραφίες όσων συμμετέχουν στις έρευνες των νευροεπιστημόνων δείχνουν ξεκάθαρα πως όλοι έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο νους μας: να σταματήσουμε το λογισμικό που τρέχει στον εγκέφαλό μας και μας κάνει να κολλάμε στις αρνητικές σκέψεις και στη θέση του να εγκαταστήσουμε ένα νέο, που θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. Με ποιον τρόπο;

Επιτάχυνση ευτυχίας: 0-100 σε 10”

«Ο εγκέφαλος», εξηγεί ο Χάνσον, «μοιάζει με κασετόφωνο παλιάς τεχνολογίας. Για να ηχογραφίσεις ένα τραγούδι, πρέπει να το παίξεις». Ο τρόπος, λοιπόν, που προτείνει είναι να στεκόμαστε σε κάθε τι θετικό για 10”. Όσο οι συνάψεις του εγκεφάλου μας πυροδοτούν μεταφέροντας πληροφορίες τόσο δυναμώνουν. Αν ακούσουμε ένα θετικό σχόλιο («είσαι πολύ όμορφη σήμερα») και βιαστούμε να το προσπεράσουμε, ουσιαστικά οι νευρώνες που πυροδοτήθηκαν μένουν αδρανείς και ενεργοποιούνται άλλοι, εκείνοι που αντιστοιχούν στην επόμενη σκέψη («κι όμως, εγώ νιώθω πολύ πρησμένη σήμερα»).

Αντίθετα, αν όταν βιώσουμε κάτι θετικό αφήσουμε τον εαυτό μας να μείνει σε αυτή την κατάσταση, δισεκατομμύρια συνάψεις μέσα στο μυαλό μας ενεργοποιούνται και με το πέρασμα των δευτερολέπτων δυναμώνουν. Θυμηθείτε, οι ταχύτητες στον εγκέφαλό μας είναι ασύλληπτες, γι’ αυτό και τα 10” είναι αρκετά ώστε να ισχυροποιηθεί η θετική πληροφορία. Επιπλεόν όταν ενεργοποιούνται κάποιες συνάψεις, δημιουργούν και άλλες, κάνοντας το συγκεκριμένο δίκτυο ακόμα πιο ισχυρό. Έτσι, την επόμενη φορά που θα ακούσουμε μια αντίστοιχη θετική πληροφορία, τα συναισθήματα που θα βιώσουμε θα είναι πιο έντονα. Γιατί θα έχουμε ήδη εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό μας να δέχεται τέτοιου είδους πληροφορίες, έχοντας δημιουργήσει ένα δυνατό, συνεχώς εξελισσόμενο δίκτυο να τις υποστηρίζει.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουν να νιώσουν στιγμιαία χαρά και ευτυχία, αλλά δεν μένουν σε αυτή την κατάσταση γι’ αυτά τα απαραίτητα 10”. Δυναμώστε τους νευρώνες σας ώστε κι αυτοί με τη σειρά τους να δυναμώσουν την εσωτερική σας δύναμη», λέει ο Χάνσον. Ας σταθούμε λίγο, λοιπόν, σε ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, ένα γλυκό χαμόγελο ή μια ζεστή αγκαλιά. Μόλις 10” – τόσο χρειάζεται!

Όταν είσαι στο κέντρο σου
Τι μπορεί να σε επηρεάσει;
Όταν εσύ χάνεις το κέντρο εσύ ο ίδιος αφήνεις ανοιχτές όλες τις πιθανές εκδηλώσεις.... τότε θα έρθει σε εσένα ότι μπορείς να φανταστείς..
Έχουμε όλες τις αισθήσεις μας ανοιχτές ως παρατηρητές όχι ως δέκτες κ θωρακίζουμε την οντότητα μας ώστε να μην μπορεί ούτε να εισχωρήσει τίποτα, ούτε να χαθεί μέσα σε τίποτα.οτι κ να συμβαίνει γύρω σου, έξω σου , δίπλα σου, ειδήσεις, γεγονότα...
Η δική σου πραγματικότητα είναι πολύ συγκεκριμένη όταν είσαι στο κέντρο έχεις όλη την οπτική επαφή με το όλων κ όταν είσαι παρατηρητής όπως ο αετός βλέπει όλη την εικόνα από ψηλά βλέπει το μέσα αλλά κ το έξω κ ότι το περιβάλλει...
Τι έχει να φοβηθεί;
Από τι να επηρεαστεί;
Το τζάγκουαρ μας διδάσκει να είσαι ιχνηλάτης, να περνάς απαρατήρητος, να τρως μόνο όταν πεινάς κ μόνο αυτό που δεν είναι πλέον χρήσιμο για το σύνολο.
Το τζάγκουαρ δεν μπαίνει σε μάχη
Ζεί στην αφοβια ξέρει την δύναμη του μα δεν κάνει ποτέ επίδειξη.
Δες τι έχουν να σου διδάξουν τα πάντα γύρω σου.
Δες ολόκληρη την εικόνα.

 

[troubakhs]

ΜΙΑ ΠΟΥ ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΤΩΡΑ...ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙ Η ΤΕΑ

 

[TEA]

Όταν είσαι στο κέντρο σου
Τι μπορεί να σε επηρεάσει;
Όταν εσύ χάνεις το κέντρο εσύ ο ίδιος αφήνεις ανοιχτές όλες τις πιθανές εκδηλώσεις.... τότε θα έρθει σε εσένα ότι μπορείς να φανταστείς..
Έχουμε όλες τις αισθήσεις μας ανοιχτές ως παρατηρητές όχι ως δέκτες κ θωρακίζουμε την οντότητα μας ώστε να μην μπορεί ούτε να εισχωρήσει τίποτα, ούτε να χαθεί μέσα σε τίποτα.οτι κ να συμβαίνει γύρω σου, έξω σου , δίπλα σου, ειδήσεις, γεγονότα...
Η δική σου πραγματικότητα είναι πολύ συγκεκριμένη όταν είσαι στο κέντρο έχεις όλη την οπτική επαφή με το όλων κ όταν είσαι παρατηρητής όπως ο αετός βλέπει όλη την εικόνα από ψηλά βλέπει το μέσα αλλά κ το έξω κ ότι το περιβάλλει...
Τι έχει να φοβηθεί;
Από τι να επηρεαστεί;
Το τζάγκουαρ μας διδάσκει να είσαι ιχνηλάτης, να περνάς απαρατήρητος, να τρως μόνο όταν πεινάς κ μόνο αυτό που δεν είναι πλέον χρήσιμο για το σύνολο.
Το τζάγκουαρ δεν μπαίνει σε μάχη
Ζεί στην αφοβια ξέρει την δύναμη του μα δεν κάνει ποτέ επίδειξη.
Δες τι έχουν να σου διδάξουν τα πάντα γύρω σου.
Δες ολόκληρη την εικόνα.

Πώς να μου χαλάσει το τίποτα το τίποτα;
Εμείς αξιολογούμε το οτιδήποτε.
Στην κενότητα δεν υπάρχει τίποτα
Προς γκρέμισμα μόνο κενό, κέντρο κ επίγνωση ....
Δεν χτίζουμε στην επίγνωση έρχεται μόνο όταν υπάρχει κενό.
Ο νους χτίζει κ δημιουργεί όλα όσα βλέπεις γύρω σου ως εμπόδια, προβλήματα κ δήθεν θέματα.... Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα

 

[Benjohnson]

Όταν είσαι στο κέντρο σου
Τι μπορεί να σε επηρεάσει;
Όταν εσύ χάνεις το κέντρο εσύ ο ίδιος αφήνεις ανοιχτές όλες τις πιθανές εκδηλώσεις.... τότε θα έρθει σε εσένα ότι μπορείς να φανταστείς..
Έχουμε όλες τις αισθήσεις μας ανοιχτές ως παρατηρητές όχι ως δέκτες κ θωρακίζουμε την οντότητα μας ώστε να μην μπορεί ούτε να εισχωρήσει τίποτα, ούτε να χαθεί μέσα σε τίποτα.οτι κ να συμβαίνει γύρω σου, έξω σου , δίπλα σου, ειδήσεις, γεγονότα...
Η δική σου πραγματικότητα είναι πολύ συγκεκριμένη όταν είσαι στο κέντρο έχεις όλη την οπτική επαφή με το όλων κ όταν είσαι παρατηρητής όπως ο αετός βλέπει όλη την εικόνα από ψηλά βλέπει το μέσα αλλά κ το έξω κ ότι το περιβάλλει...
Τι έχει να φοβηθεί;
Από τι να επηρεαστεί;
Το τζάγκουαρ μας διδάσκει να είσαι ιχνηλάτης, να περνάς απαρατήρητος, να τρως μόνο όταν πεινάς κ μόνο αυτό που δεν είναι πλέον χρήσιμο για το σύνολο.
Το τζάγκουαρ δεν μπαίνει σε μάχη
Ζεί στην αφοβια ξέρει την δύναμη του μα δεν κάνει ποτέ επίδειξη.
Δες τι έχουν να σου διδάξουν τα πάντα γύρω σου.
Δες ολόκληρη την εικόνα.

Πολύ ωραίο, είχα διαβάσει κάτι αντίστοιχο για το πως να γίνεις ''αόρατος άνθρωπος'', παρών ως παρατηρητής αλλά όχι ως οντότητα στις καθημερινές και ψυχοφθόρες καταστάσεις.

 

[Odin_]

ΜΙΑ ΠΟΥ ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΤΩΡΑ...ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙ Η ΤΕΑ

....ποιο ταιριαστο νομιζω!

 

[TEA]

Πολύ ωραίο, είχα διαβάσει κάτι αντίστοιχο για το πως να γίνεις ''αόρατος άνθρωπος'', παρών ως παρατηρητής αλλά όχι ως οντότητα στις καθημερινές και ψυχοφθόρες καταστάσεις.

Για την αστρική προβολή μιλάς;

 

[papaphilips]

πωπω πεσαμε σε πολυ γνωση σημερα, ας παω να κατσω στη γωνιτσα μου...

 

[TEA]

Τέα καλημέρα.
Ξυπνάς το πρωί γεμάτη αισιοδοξία και όλα δείχνουν πως αυτή η μέρα έχει κάθε λόγο να είναι υπέροχη. Στο δρόμο όμως προς το γραφείο ανοιγεις το ραδιόφωνο και ακούγοντας τα νέα οικονομικά μέτρα, η καλή σου διάθεση εξανεμίζεται. Κι αυτή η μελαγχολία που σε έπιασε δεν λέει να σ’ αφήσει μέχρι το βράδυ…

Τι συμβαίνει και όταν ακούμε κάτι άσχημο ή συμβαίνει κάτι δυσάρεστο κολλάμε σε αυτό, προσπερνώντας μάλιστα τις περισσότερες φορές τις ευκαιρίες να χαμογελάσουμε;

Ο νευροψυχολόγος Ρικ Χάνσον, εξηγεί στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Hardwiring Happiness ότι αυτό οφείλεται στον ίδιο μας τον εγκέφαλο. Μέσα στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ο εγκέφαλος των προγόνων μας ανέπτυξε αυτή την τεχνική προκειμένου να θυμόμαστε τι θα μπορούσε να μας βλάψει και επομένως να μπορούμε άμεσα να το αποφύγουμε: «τα αρνητικά κολλάνε στο μυαλό μας σαν βέλκρο και τα θετικά γλιστράνε από αυτό σαν τεφλόν», όπως λέει ο ίδιος. Μπορεί η συγκεκριμένη τεχνική να ήταν αποτελεσματική κάποτε, αλλά σήμερα, που δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κανένα θηρίο στη ζούγκλα, έχει γυρίσει σαν μπούμερανγκ.

Εγκέφαλος, νευρώνες και άλλα δεινά (;)

Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και μας κάνει να εγκλωβιζόμαστε στις αρνητικές σκέψεις; Όπως εξηγεί ο Χάνσον, «το μυαλό μας έχει εκπαιδευτεί στο να αναζητά τις αρνητικές σκέψεις και μόλις τις βρει, εστιάζεται σε αυτές». Σκεφτείτε τις συνάψεις που δημιουργούνται ανάμεσα στους νευρώνες σαν λεωφόρους μέσω των οποίων μεταφέρονται μηνύματα. Όσο κανείς παίρνει την ίδια διαδρομή («εστιάζομαι στα αρνητικά -ασυνείδητα- ώστε να προστατεύσω τον εαυτό μου»), τόσο πιο στέρεος γίνεται ο δρόμος, τόσο περισσότερο «χτίζεται» αυτό το δίκτυο. Κάπως έτσι χτίζεται και η συνήθεια του νου μας να επικεντρώνεται στα αρνητικά. Μάλλον όμως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε νέους δρόμους για το μυαλό κι εμάς τους ίδιους.

Αναβαθμίζοντας το λογισμικό μας

Όσο δυνατές κι αν είναι οι συνήθειες, όσο κι αν ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να εστιάζεται στα αρνητικά, οι μελέτες των επιστημόνων έρχονται να επιβεβαιώσουν πως όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν. Χάρη στη νευροπλαστικότητα, δηλαδή την ικανότητα του μυαλού μας να δημιουργεί νέες συνάψεις ανάμεσα στους νευρώνες, μπορούμε να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, κι αυτό ισχύει ακόμα και για τους ενήλικες. Οι μαγνητικές τομογραφίες όσων συμμετέχουν στις έρευνες των νευροεπιστημόνων δείχνουν ξεκάθαρα πως όλοι έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο νους μας: να σταματήσουμε το λογισμικό που τρέχει στον εγκέφαλό μας και μας κάνει να κολλάμε στις αρνητικές σκέψεις και στη θέση του να εγκαταστήσουμε ένα νέο, που θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. Με ποιον τρόπο;

Επιτάχυνση ευτυχίας: 0-100 σε 10”

«Ο εγκέφαλος», εξηγεί ο Χάνσον, «μοιάζει με κασετόφωνο παλιάς τεχνολογίας. Για να ηχογραφίσεις ένα τραγούδι, πρέπει να το παίξεις». Ο τρόπος, λοιπόν, που προτείνει είναι να στεκόμαστε σε κάθε τι θετικό για 10”. Όσο οι συνάψεις του εγκεφάλου μας πυροδοτούν μεταφέροντας πληροφορίες τόσο δυναμώνουν. Αν ακούσουμε ένα θετικό σχόλιο («είσαι πολύ όμορφη σήμερα») και βιαστούμε να το προσπεράσουμε, ουσιαστικά οι νευρώνες που πυροδοτήθηκαν μένουν αδρανείς και ενεργοποιούνται άλλοι, εκείνοι που αντιστοιχούν στην επόμενη σκέψη («κι όμως, εγώ νιώθω πολύ πρησμένη σήμερα»).

Αντίθετα, αν όταν βιώσουμε κάτι θετικό αφήσουμε τον εαυτό μας να μείνει σε αυτή την κατάσταση, δισεκατομμύρια συνάψεις μέσα στο μυαλό μας ενεργοποιούνται και με το πέρασμα των δευτερολέπτων δυναμώνουν. Θυμηθείτε, οι ταχύτητες στον εγκέφαλό μας είναι ασύλληπτες, γι’ αυτό και τα 10” είναι αρκετά ώστε να ισχυροποιηθεί η θετική πληροφορία. Επιπλεόν όταν ενεργοποιούνται κάποιες συνάψεις, δημιουργούν και άλλες, κάνοντας το συγκεκριμένο δίκτυο ακόμα πιο ισχυρό. Έτσι, την επόμενη φορά που θα ακούσουμε μια αντίστοιχη θετική πληροφορία, τα συναισθήματα που θα βιώσουμε θα είναι πιο έντονα. Γιατί θα έχουμε ήδη εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό μας να δέχεται τέτοιου είδους πληροφορίες, έχοντας δημιουργήσει ένα δυνατό, συνεχώς εξελισσόμενο δίκτυο να τις υποστηρίζει.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουν να νιώσουν στιγμιαία χαρά και ευτυχία, αλλά δεν μένουν σε αυτή την κατάσταση γι’ αυτά τα απαραίτητα 10”. Δυναμώστε τους νευρώνες σας ώστε κι αυτοί με τη σειρά τους να δυναμώσουν την εσωτερική σας δύναμη», λέει ο Χάνσον. Ας σταθούμε λίγο, λοιπόν, σε ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, ένα γλυκό χαμόγελο ή μια ζεστή αγκαλιά. Μόλις 10” – τόσο χρειάζεται!

Το ερωτήματα σου ήταν:
___
1.Τι συμβαίνει και όταν ακούμε κάτι άσχημο ή συμβαίνει κάτι δυσάρεστο κολλάμε σε αυτό;
2.Τα αρνητικά κολλάνε στο μυαλό μας σαν βέλκρο και τα θετικά γλιστράνε από αυτό σαν τεφλόν
Συμφωνώ με τη ανάλυση του Ρικ Χάνσον απ'την πλευρά της νεύρο επιστήμης όμως δεν δίνει την λύση η επιστήμη από μόνη της. Κ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σβήσει καταγραφές στο υποσυνείδητο τόσο απλά. Η διαδικασία είναι περισσότερο περίπλοκη απ'ότι διαβάζεις για αυτό επιμένω να τα βλέπουμε όλα από διάφορες κ διαφορετικές πηγές γνώσης όχι μόνο απ'την πλευρά της επιστήμης, όχι μόνο απ'τους φιλοσόφους όχι μόνο από τα πνευματικά αρχαία κείμενα, όχι μόνο μέσα από τη φύση... Η λύση κ η απάντηση είναι στο όλων χωρίς προσκόλληση.
_____
Στην παρακάτω φράση θα βρεις την απάντηση.
"Τα πάντα χωρεί, ουδέν μένει"
Κάποτε ο Γουόλτ Γουίτμαν έγραψε: “Πολύ καλά τότε, αλληλοαναιρούμαι"Αναγκάζεστε να βρείτε το σημείο αναφοράς σας εσωτερικά αντί εξωτερικά ?Αποκολλείστε από τις ετικέτες που έχετε δημιουργήσει για τον εαυτό σας ή που επιτρέψατε να δημιουργηθούν για εσάς?Μια από τις βασικές αρχές είναι να αφηνόμαστε και να αποδεχόμαστε αυτό που είναι, απαιτεί να μάθουμε να διαχειριζόμαστε την ανυπομονησία μας και την προσκόλληση μας στο αποτέλεσμα. Μη αντίσταση, μη κρίση και μη προσκόλληση, είναι οι τρεις πλευρές της αληθινής ελευθερίας και της φωτισμένης ζωής.Η μη-προσκόλληση απαιτεί όχι μόνο να εγκαταλείψετε τους ρόλους και τις ιστορίες σας, αλλά να εγκαταλείψετε το κομμάτι του εαυτού σας που ταυτίζεται με αυτά τα δράματα. Όταν σταματήσετε να προσκολλάτε το εγώ σας στη μικρή σας ταυτότητα.
Καλλιεργώντας την μπορούμε να βιώσουμε την αποδοχή, κι έτσι, παράλληλα με τη συνεχή προσπάθεια, η υπερβολική προσδοκία και η προσκόλληση μας στο αποτέλεσμα να μη γίνονται εμπόδιο στην πορεία μας και την εξέλιξή μας. Τα αρνητικά συναισθήματα έχουν άμεση σχέση με την προσκόλληση στο αποτέλεσμα, την υπερβολική προσδοκία από τον εαυτό μας και τους άλλους και τη μη αποδοχή της πραγματικότητας.Η μη προσκόλληση έχει σαν αποτέλεσμα την καλλιέργεια και ανοίγει το δρόμο για την ολοκλήρωση και την ελευθερία.
Το να έχεις επίγνωση του πρόσκαιρου της κάθε κατάστασης, που οφείλεται στη παροδικότητα όλων των μορφών καλών ή κακών. Όταν αποκτάς επίγνωση της παροδικότητας όλων των μορφών, η προσκόλληση σου σ΄ αυτές μειώνεται και αποταυτίζεσαι από αυτές σε κάποιο βαθμό. Το να είσαι αποστασιοποιημένος δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να απολαμβάνεις το καλό,Μάλιστα το απολαμβάνεις περισσότερο. Από τη στιγμή που θα δεις και θ΄ αποδεχθείς την παροδικότητα όλων των πραγμάτων και το αναπόφευκτο της αλλαγής, μπορείς να απολαμβάνεις τις χαρές όσο διαρκούν, χωρίς φόβο απώλειας ή άγχος για το μέλλον.Μέσω της μη κρίσης, της αποδοχής και της μη προσκόλλησης, αποκτάς πρόσβαση σ΄ αυτή την εσωτερική διάσταση. Όταν δεν είσαι πια ολότελα ταυτισμένος με τις μορφές, η συνειδητότητα σου -αυτός που είσαι – απελευθερώνεται από τη φυλάκιση της μορφής. Αυτή η ελευθερία είναι η ανάδυση του εσωτερικού χώρου. Έρχεται σαν ησυχία, μια ανεπαίσθητη γαλήνη βαθιά μέσα σου, ακόμα και μπροστά σε κάτι φαινομενικά κακό. Κι αυτό θα περάσει. Ξαφνικά υπάρχει χώρος γύρω από το γεγονός. Υπάρχει επίσης χώρος γύρω από τα συναισθήματα σου, ακόμα και γύρω από τον πόνο. Και πάνω απ΄ όλα υπάρχει χώρος γύρω από τις σκέψεις σου. Και από αυτό το χώρο απορρέει μία γαλήνη που δεν είναι του κόσμου τούτου, επειδή ο κόσμος τούτος είναι μορφή και η γαλήνη είναι χώρος.Όταν αυτή η διάσταση είναι παρούσα στη ζωή σου, μπορείς να απολαμβάνεις πράγματα, εμπειρίες και τις απολαύσεις των αισθήσεων χωρίς να χάνεσαι μέσα σ΄ αυτά, χωρίς εσωτερική προσκόλληση σ’ αυτά, χωρίς να γίνεσαι εθισμένος στον κόσμο.Όταν η διάσταση του χώρου χάνεται ή μάλλον, δε κατανοείται, τα πράγματα του κόσμου παίρνουν απόλυτη σημαντικότητα, μια σπουδαιότητα και μια βαρύτητα που, στη πραγματικότητα, δεν την έχουν. Όταν ο κόσμος δεν θεωρείται από τη προοπτική του άμορφου, γίνεται απειλητικός τόπος και, τελικά, ένας τόπος απελπισίας.