Ο Τζίγκερ της Λίβερπουλ
Σε περίπτωση που δεν το ξέρετε το “Τζίγκερ, πούλα” δεν είναι μόνο ελληνικό ή Παναθηναϊκό φαινόμενο. Στη Λίβερπουλ εδώ κι αρκετά χρόνια υπάρχει τεράστια δυσαρέσκεια για τους ιδιοκτήτες της ομάδας, μεγάλη κόντρα με τους οργανωμένους.
Ξέρω τι σκέφτεστε οι “Τζιγκερομάχοι” που διαβάζετε το κείμενο, αυθόρμητοι ή όχι. “Σιγά τα αβγά, αποκλείεται οι Αμερικάνοι να έχουν κάνει στη Λίβερπουλ αυτά που έχει κάνει στον Παναθηναϊκό ο ραλίστας, αποκλείεται οι οπαδοί των “Κόκκινων” να έχουν τραβήξει όσα έχουμε τραβήξει εμείς”.
Έτσι νομίζετε. Το πρόβλημα όσων φωνάζουν “Yanks liars out” δεν είναι μόνο αγωνιστικό. Δεν είναι μόνο -για παράδειγμα- πως ήθελαν πριν δυο χρόνια να διώξουν τον Μπενίτες και μίλαγαν, άκουσον άκουσον, με τον Γιούργκεν Κλίνσμαν. Δεν είναι μόνο πως χρεώνουν στους Αμερικάνους την αποχώρηση του αγαπημένου τους Ράφα. Δεν είναι καν πως η ομάδα δεν παίρνει το πρωτάθλημα. Οι τύποι αυτοί, ο Χικς κι ο Ζίλετ, όταν αγόρασαν τη Λίβερπουλ υποσχέθηκαν πακτωλό χρημάτων για μεταγραφές, αποπληρωμή ενός χρέους 78 εκατ. λιρών και νέο γήπεδο που θα ξεκινούσε μέσα σε έξι μήνες.
Ο λόγος προφανής, το Ολντ Τράφορντ χωράει 76.000 θεατές, το Άνφιλντ 42.000. Σε κάθε παιχνίδι η ψαλίδα των εσόδων μεγαλώνει, το πλεονέκτημα του αντιπάλου αυξάνεται. Για να αγοράσουν, να επενδύσουν και να χτίσουν, αντί να χρηματοδοτήσουν, δανείστηκαν. Πολύ καλά διαβάζετε, δανείστηκαν από την Royal Bank of Scotland.
Επίσης, οι τύποι είναι τέτοιοι θεοί, που τα δικά τους λεφτά που έβαλαν στο σύλλογο (γύρω στα 150 εκατ. λίρες) τα “έδωσαν” ως εξής. Έφτιαξαν μια οφσορ εταιρία σε κάτι νησιά του Ειρηνικού και δάνεισαν τα λεφτά στη Λίβερπουλ. Ναι, τα δάνεισαν. Και μάλιστα με ετήσιο τόκο 10%. Η πλάκα είναι πως δεν τον πληρώνουν τον τόκο. Έτσι και η ομάδα χρωστάει λεφτά στην εταιρία τους και το ποσό που τους “οφείλει” αυξάνεται κάθε χρόνο.
Η Λίβερπουλ από ένα υγιές σωματείο έγινε ένας σύλλογος που αυτή τη στιγμή χρωστάει στην τράπεζα γύρω στα 230 εκατ. λίρες, χώρια αυτά που οφείλει στους ιδιοκτήτες της. Κάθε χρόνο, εκτός από τις δόσεις, πληρώνει ένα ακόμα αδιευκρίνιστο ποσό σε τόκους. Κάποιοι μιλάνε για 40 εκατ. το χρόνο. Τις περισσότερες χρονιές δεν ‘βγαίνει’ να πληρώσει, ούτε τους τόκους, ούτε τις δόσεις, κι έτσι το χρέος αυξάνεται, αντί να μειώνεται. Φυσικά και δεν υπάρχουν λεφτά για μεταγραφές, φυσικά κι η ομάδα για να αγοράσει παίκτες, πρέπει πρώτα να πουλήσει.
Πέρσι, για παράδειγμα, η Λίβερπουλ από τις πωλήσεις και τις αγορές παικτών έβγαλε κοντά στα 9 εκατ λίρες. Έβγαλε. Όχι μόνο δεν ξόδεψε μεταγραφικό μπάτζετ, αλλά έβγαλε και κέρδος, που πήγε φυσικά στα δάνεια, όπου πηγαίνουν κι όλα τα υπόλοιπα έσοδα. Φέτος, έχει ξοδέψει μέχρι στιγμής μόλις 500.000 λίρες, υποθέτω πως οι περισσότερες ομάδες της Σούπερλιγκ έχουν ήδη δώσει πιο πολλά. Νομίζω πως όλα αυτά είναι αρκετά για να μην πείτε “σιγά τα προβλήματα, εμείς με τον Τζίγκερ έχουμε περισσότερα”.
Οι αντιδράσεις, όπως, καταλαβαίνετε πολλές κι έντονες. Διαδηλώσεις έξω από το γήπεδο, κλείσιμο δρόμων, συλλαλητήρια, κινητοποιήσεις στο διαδίκτυο. Μέχρι κι ο γιος ενός από τους Αμερικάνους ιδιοκτήτες, δεν θυμάμαι ποιος, εντοπίστηκε σε μια παμπ κι έφαγε μερικές ψιλές. Όμως, ποτέ, μα ποτέ, δεν έγινε τίποτα την ώρα που παίζει η ομάδα. Ποτέ δεν επηρεάστηκε στο παραμικρό. Ποτέ δεν φώναξαν σύνθημα στο πέταλο, ποτέ δεν ασχολήθηκαν με τίποτε άλλο εκτός από την ομάδα, ποτέ δεν έβρισαν εν χορώ, ποτέ δεν αναρτήθηκε υβριστικό πανό, παρά μόνο το “Αμερικάνοι ψεύτες φύγετε”.
Κι όλα αυτά απέναντι σε κάποιους που δεν τους θέλει κανείς, που δεν μπορείς να βρεις ούτε ένα θετικό γι’ αυτούς, που πολύ απλά κατέστρεψαν και καταστρέφουν τον σύλλογο, κάθε μέρα που περνάει. Θεωρώ πως ο Τζίγκερ (κι οι συν αυτώ) δεν έχει ούτε στο ελάχιστο βλάψει τον Παναθηναϊκό με τον τρόπο που διέλυσαν τη Λίβερπουλ αυτοί οι απατεώνες. Δέχομαι, όμως, για την οικονομία της κουβέντας, πως ναι, είναι ανίκανος, να φύγει, να ξεκουμπιστεί, δεν κάνει, δεν μπορεί. Ο,τι κι αν συμβαίνει, δεν μπορεί ποτέ να νομιμοποιήσει στα δικά μου μάτια συμπεριφορές σαν της Κυριακής ή σαν αυτές, τις χειρότερες, που θα ακολουθήσουν.
Έχω την ίδια λογική που έχω και στην περίπτωση του Μπάγεβιτς. Είτε είναι προδότης είτε όχι, οι αντιδράσεις που έχει επιλέξει τόσα χρόνια η Ορίτζιναλ (ή ένα τμήμα της) δεν νομιμοποιούνται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (διαδηλώσεις έξω από το γήπεδο, κτλ).
Κι εγώ, αν ήμουν Παναθηναϊκός, μάλλον θα ήθελα να φύγει ο Τζίγκερ, μάλλον θα πήγαινα και σε συλλαλητήριο να φωνάξω. Αν ήμουν ΑΕΚτζής, μπορεί και να ήθελα έναν άλλον προπονητή, αντί του Ντούσαν που πέρσι απογοήτευσε με τις επιλογές του. Όμως, αν ήμουν στο γήπεδο και κάποιοι τους έβριζαν εν χορώ, θα αποδοκίμαζα, ίσως και θα ’φευγα από τις κερκίδες. Όχι γιατί τους υποστηρίζω, αλλά γιατί πολύ απλά δεν γουστάρω να συμβαίνει κάτι τέτοιο την ώρα που παίζει η ομάδα μου.
Γιατί δεν θεωρώ πως κανείς έχει το δικαίωα να κάνει κάτι τέτοιο, όσα δίκια κι αν έχει με το μέρος του. Γιατί δεν γουστάρω να επιβάλει ένα πέταλο το κλίμα στο οποίο θα αγωνιστεί η ομάδα μου. Δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί, αλλά αν το πέταλο των οργανωμένων στο Άνφιλντ αρχίζει να βρίζει τους ιδιοκτήτες την ώρα του αγώνα, όλες οι υπόλοιπες κερκίδες σίγουρα θα αποδοκιμάσουν. Και θα το κάνουν, παρότι δεν θα υπάρχει ούτε ένας ανάμεσα στους 40.000 που να θέλει τους Αμερικάνους, ούτε ένας. Θα το κάνουν γιατί πολύ απλά δεν λέει, δεν είναι σωστό και, είτε είναι δικαιολογημένο είτε όχι, κάνει κακό στην ομάδα.
ΥΓ1: Όσοι πιστεύετε πως το κείμενο κι οι απόψεις είναι καθοδηγούμενες επειδή τα παίρνω, please μη στείλετε τα email σ’ εμένα. Στείλτε τα στον Τζίγκερ και στον Ντούσαν, για να μου εξασφαλίσετε δωρεάν βενζίνη και τσάμπα πίτσα στην Ερυθραία.
ΥΓ2: Το έπραξα και με προσωπικά email, αλλά θέλω να το κάνω και δημόσια. Ευχαριστώ όλους όσοι επικοινώνησαν με θετικά σχόλια για το κείμενο για το ξύλο στο μπάσκετ. Μου θυμίσατε το προφανές, πως δεν υπάρχουν μόνο άρρωστοι, αλλά κι υγιείς και μάλιστα πολλοί.
