Εν μέσω ήπιου, γλυκού ψύχους, διαβήκαμε την Πλατεία Βάθους, κατευθυνόμενοι στο παρακείμενο εντευκτήριο.
Το μελιχρό φως της σελήνης και των φανών του δρόμου εμάλασσαν την καρδιά, η ομιχλώδης ατμόσφαιρα και οι σταγόνες νερού στον αέρα μας ανέψυχαν, η έρημη πλατεία έδειχνε αχανής και μας παρείχε αίσθηση ελευθερίας…
Στο σύμπαν του εντευκτηρίου ίπτανται και πλέουν άσωτες κορασίδες, νύμφες, νηρηίδες, σειρήνες, λάγνοι λαϊκοί, στερημένοι επαρχιώτες, αλαζόνες νεόπλουτοι Κύπριοι, αποσβολωμένοι και κουρασμένοι μεσήλικες, αφελείς νεαροί, εκμαυλισμένοι υιοί και θυγατέρες, καθώς και ολίγοι εγκληματίες.
Αυτιστικοί διάλογοι, παράλληλοι μονόλογοι, περιρρέουσα χορευτική μουσική σε δριμεία ένταση.
Πρόσωπα αποφασισμένα να μην αγαπήσουν και να μην αγαπηθούν τις επόμενες ώρες.
Ένας εκ των συνοδών μας, τον οποίο εμείς πρωτομπάσαμε στο εντευκτήριο, δρα ως θεριζοαλωνιστική μηχανή, έχοντας συνουσιασθεί με την πλειονότητα των εκεί συχναζόντων θηλέων, και περιχαρής διηγούταν στιγμιότυπα και λεπτομέρειες από τα κατορθώματά του.
Η κατάσταση αυτή έχει περιορίσει δραστικά τη φαντασία μας, την ονειροπόλησή μας και το ενδιαφέρον μας για τα υπό του κυρίου αυτού πηδημένα θήλεα, με αποτέλεσμα να περιοριζόμαστε στα θήλεα τα οποία δεν έχει αγγίξει προς το παρόν, δηλαδή στα αποφάγια του.
Δια της αφαιρετικής μεθόδου («πες ρε τελικά, ποια δεν έχεις καταγαμήσει ακόμη»), απέμεινε η Ρωξάνη, την οποία σπεύσαμε να προκάνουμε, καθότι ο συνοδός μας είχε ήδη αρχίσει να καταστρώνει και γι αυτήν σχέδια γάμευσης, αναφέροντας πληροφορίες ότι αυτή παρέχει τον κορυφαίο πεοθηλασμό εξ’ όλων των άλλων θηλέων και διάφορες άλλες παρεμφερείς θεωρίες…
Η νεαρά Ρωξάνη μειδίασε με τις συστάσεις μας και τις παπαρολογίες μας για το ερπετόν πάθος μας το δολερόν.
Της προσφέραμε ποτό με μίγμα χυμών εσπεριδοειδών και αλκοόλης και φυσικά συμφώνησε αμέσως στο να μας ακολουθήσει στους υπερκείμενους χώρους συνουσιών.
Το δωμάτιο στο οποίο καταλύσαμε, έχει φουτουριστικό ύφος, σκοτεινά χρώματα, περίπλοκο φωτισμό, και γενικά είναι σχεδιασμένο για δημιουργία ατμόσφαιρας για «ονειρώδεις συνουσίες».
Κλίνη στρογγυλή, ένας τοίχος πλήρως καλυμμένος από καθρέπτη.
Η νεαρά ανέφερε ότι είναι Ρουμάνα, 25ετής, και ότι το πραγματικό της όνομα είναι Ελένη – Ρωξάνη.
Σωματότυπος αθλήτριας ρίψεων (ακόντιο, σφαίρα, σφύρα), χωρίς να αποκλείονται αθλήματα όπως η υδατοσφαίριση ή η κολύμβηση, καθότι έχει εντυπωσιακό εύρος ωμοπλάτης και εξαιρετικά ανεπτυγμένο και ισχυρό μυοσκελετικό σύστημα.
Κορμός μακρύς, κόμη μελάγχρους και μακρά, οφθαλμοί εκφραστικοί, πρόσωπο καθαρό, χείλη σκληρά, σαρξ λευκή και σφριγηλή, μαστοί επίσης σφριγηλοί, ωστόσο ασύμμετρα μικροί ως προς το λοιπό σώμα.
Ο λιπώδης ιστός της υπερτερεί δυσανάλογα του μυϊκού ιστού της, πράγμα που για κάποιους είναι απωθητικό, όπως π.χ. έτερος συνοδός μας, ο οποίος τη χαρακτήρισε γαιοπροωθητική μηχανή (κοινώς μπουλντόζα).
Αντίθετα, άλλοι συναρπάζονται από γυναίκες με τέτοιο σωματότυπο.
Ας μη λησμονούμε άλλωστε, ότι μεγάλο μέρος των ημεδαπών θηλέων είναι υπέρβαρες και τα μπούτια και οι κώλοι είναι δυο από τις μεγάλες αξίες των Γραικύλων.
Οι ψαύσεις και οι περιπτύξεις άρχισαν από το θάλαμο του ανελκυστήρα και κατέληξαν σε αβρή ερωτική κλινοπάλη στο δωμάτιο συνουσιών.
Η νεαρά συνουσιάζονταν ηδυπαθώς, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις, ενώ παρατηρήσαμε μια παροδική, φευγαλέα συστολή και αμηχανία.
Κάποια στιγμή, ενώ η νεαρά ήταν σε στάση ύπτια και η διείσδυση του πέους στον κόλπο ήταν πλήρης, στηρίξαμε όλο μας το σώμα επί των στιβαρών δικεφάλων μυών των μηρών της και ισορροπήσαμε ταλαντευόμενοι με τα άκρα μας να αιωρούνται, ως να ήμασταν πρηνείς σε παιδικό ξύλινο αλογάκι, από αυτά που έχουν τοξοειδή βάση για να ταλαντεύονται.
Άλλη στιγμή, όταν μας είχε κατακλύσει ο οίστρος και το πέος μας είχε διανοιχθεί σαν εξολκέας, η νεαρά είχε παραλήρημα διάρκειας ολίγων δευτερολέπτων, λέγοντας μερικά λογάκια εις την Ρουμανικήν.
Η αυλαία έκλεισε με τελετουργικό πεοθηλασμό άνευ περικαυλίδος.
Αισθανθήκαμε τη μαλακή, υγρή και ζεστή επαφή της στοματικής κοιλότητας στο διακεκαυμένο πέος μας.
Γλυκιά αίσθηση, γλυκιά σαν μέλι, κορυφώθηκε με κωδωνισμό του νευρικού μας συστήματος.
Τα σπερματικά υγρά διοχετεύτηκαν στην παρειά της.
Κύλησαν, διέσχισαν τον τράχηλό της και κατέληξαν στο στέρνο και στους πάλλευκους μαστούς της.
Τα μάτια έκλεισαν σε ναρκώδη έκσταση με καρδιά έντονα πάλλουσα.
Έστρεψε στο μέρος μας βαθιά και διαπεραστική ματιά.
- Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα του χρόνου. Ήταν ήταν η πρώτη σου φορά για τη νέα χρονιά;
- Αληθινά, ήταν η πρώτη, η εναρκτήρια. Είμαι έμπλεος τέρψης, γαλήνης και χαράς. Σ' ευχαριστώ πολύ. Δεν σου θέτω την ίδια ερώτηση, διότι εκτιμώ ότι η απάντησή σου θα είναι εντελώς διαφορετική από τη δική μου.
Μεσολάβησαν στιγμές σιωπής.
Απέστρεψε το πρόσωπό της και κάρφωσε το βλέμμα της στο άπειρο έξω από το παράθυρο.
- Ναι, με εμένα είναι διαφορετικά. Συνέβη σήμερα το μεσημέρι.
Μετά ταύτα, επανήλθαμε στο εντευκτήριο, όπου σε πανηγυρική ατμόσφαιρα τρεις ξανθότατες καλλιτέχνιδες κραδαίνουσες και επισείουσες φαλλούς κυανούς (ήτοι πούτσες μπλε) αλληλοξεμουνιάζονταν επί του πάγκου και είχαν γεμίσει τον τόπο με κολπικά υγρά.
Ειδικά ένα από αυτά τα θήλεα, η βόστρυχος και εκπάγλου καλλονής Έμυ, είναι μακράν η κορυφαία πρέσβειρα της ακολασίας, της λαγνείας, της ασωτίας, της έκλυσης ηθών, του αχαλίνωτου σαρκικού πάθους, της ελευθεριότητας και του ολοκληρωτικού εκμαυλισμού.
Εύγε!
![URL]]](http://[URL unfurl="true"]www.ligas-books.gr/shop/components/com_virtuemart/shop_image/product/67fa267b9d2cd1c35294a51f9b16d9cd.jpg[/img[/URL]])
Δηλαδή βελβούλα, πρέπει να προσέχει κάποιος όταν έχει πισινή?