Αστεία/ αμήχανα σκηνικά που σας έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια της πράξης

[Νιμουπαγίδας]

Εννοειται.Και τα ειχε πλυνει τα χερια της.Φαντασου να μην προλαβαινε.Θα κατουρουσα ακομα αιμα....

Ούτε να το φαντάζομαι δεν θέλω τύπε. Ούτε στον εχθρό μου τέτοια τύχη.

 

[bdsm72]

Άλλο αστείο σκηνικό, ξενοδοχείο ABC στη Θεσσαλονίκη, επί πρωθυπουργίας Κωστάκη. Φεβρουάριος, κοντά 5 το απόγευμα, έξω σκοτεινιάζει και στο δωμάτιο στέκομαι όρθιος μπροστά την πόρτα και η τότε γκόμενα μου είναι στα γόνατα και παριστάνει τη Μόνικα Λεβίνσκι. Λίγο πριν φύγουν τα φλόκια προς τον φάρυγγα της (τα κατάπινε ΠΑΝΤΑ), ακούγεται ένα κλακ, ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται μια καμαριέρα με σεντόνια και πετσέτες στο χέρι. Τραβιέται η δικιά μου, κοιταζόμαστε, κοιτάζουμε και την καμαριέρα, περνάνε 2-3 δευτερόλεπτα, φωνάζει ΣΥΓΝΩΜΗΗΗΗΗΗΗΗ και φεύγει τρέχοντας.

 

[bdsm72]

Καλή εβδομάδα μάγκες!

Τέλη δεκαετίας 90, στο ξέφωτο του περιφερειακού της Θεσσαλονίκης (αν είσαι γύρω στα 50 ή μεγαλύτερος, είσαι Θεσσαλονικιός και δεν ξέρεις τι ήταν το ξέφωτο, άλλαξε site), έχουμε πάει με τη δικιά μου για ρομαντιΖμό και, φυσικά, έχουμε καταλήξει με τις πλάτες των καθισμάτων ριγμένες και εγώ από πάνω της.

Για τους μη Θεσσαλονικιούς, φανταστείτε ένα άνοιγμα δίπλα στον περιφερειακό, στο οποίο μπορεί να χωρουσαν και πάνω από 30-35 αυτοκίνητα το ένα δίπλα στο άλλο, με όλη την πόλη στο πιάτο και με αυστηρό άγραφο κανόνα "δεν κοιτάμε ποτέ τι συμβαίνει στα διπλανά αυτοκίνητα".

Σε μια δόση λοιπόν, εκεί που η Κική έχει αρχίσει τα τι μου κάνεις και τα μη σταματάς, ακούγεται ένα ΜΠΑΜ και τιναζόμαστε. Τι είχε συμβεί; Έβαλε όπισθεν ο διπλανός για να φύγει λίγο απότομα, ένας άλλος είχε μπει στο ξέφωτο και είχε σβήσει τα φώτα για να μην ενοχλεί, αλλά παίζει να πήγαινε με 25-30, έγιναν τα αυτοκίνητα σμπαράλια.

Μετά κουβαλήθηκαν τροχαίες, ένας γερανός, πραγματογνώμονες, έγινε και ένας ψιλοκαβγάς του στυλ δε προσέχεις ρε μαλάκα, εννοείται ότι δεν έχυσε κανένας εκείνο το βράδυ!

 

[Lemmy13!!!!]

True story. Θυμαστε τον μεγαλο σεισμο στην Παρνηθα; Εκεινη την ωρα πηδαγα, και ξαφνικα νοιωθω οπως ολοι τον κοσμο γυρω μου να σειεται. Ενστικτωδως λεω απο μεσα μου "τι επιβητορας ειμαι, γαμαω και σειεται ο τοπος", αυτο για 1-2 δευτερολεπτα εως οτου πιανει το ματι μου την βιβλιοθηκη να αρχιζει με μικρα πηδηματακια να πλησιαζει προς το κρεβατι..Πεταγεται η γκομενα και κλαιγοντας εχει κατσει στην πορτα μονολογοντας "θα φυγω απο εδω, στην πατριδα μου δεν εχει σεισμους" (αλλοδαπη γαρ). Αφου ειδα οτι δεν μας πλακωσε το σπιτι, ριχνω ενα φανελακι πανω μου (προσοχη, μονο ενα φανελακι) και βγαινω διστακτικα στο μπαλκονι (στον 1ο ημασταν). Η γειτονια μαζεμενα κατω, τα γνωστα μπλα μπλα. Λεω σε ενα παλουκαρι "τι εγινε ρε φιλε, ειπαν ποσα ριχτερ;" γυρναει προς τα πανω και μου λεει "δεν ξερω ρε φιλε, ακομα δεν..." σταματαει, γουρλωνει τα ματια κοιτοντας με "πιο κατω". Ναι, ειπαμε μονο ενα φανελακι, απο κατω τσιτσιδος και το καυλι ακομα το ατιμο (25 χρονων τοτε...) ατσαλοβεργα.... Εκανα μερικα μικρα βηματακια προς τα πισω και ξαναμπηκα σπιτι..... Θα μπορουσε να ηταν τραυματικη εμπειρια παντως και να μην μου ξανασηκωνοταν απο τοτε αλλα φευ.

 

[panos]

Δεκαετία 90 πιτσιρίκια από το λύκειο καλόκαιρακι ξένοιαστοι όλοι μας κ με λεφτά που τότε έπαιζαν άνετα οικογενειακός..ένα σκ λοιπόν μου λέει το τότε γκομενάκι να σκάσω σπίτι της για το βράδυ καθώς οι γονείς την είχαν κάνει για εξοχικό παραθαλάσσιον..
Όπως στα καρτούν έτρεξα τόσο γρήγορα που η σκιά μου άργησε κάνα 5λεπτο να με φτάσει!17χρονος κ καυλώνω κ με το μπούτι της γιαγιάς!!
Πραγματικά απίστευτη κ επική (για την τότε ηλικία κ φάση) βραδιά,γαμηθηκαμε σε καναπέδες κρεβάτια τραπέζια στο μπάνιο στο μπαλκόνι αργά τα χαράματα..είχα αγοράσει μια παλέτα καποτες ευτυχώς από το macro τότε κ μου κράτησαν!
Αφού λοιπόν με τα πολλά κοιμηθήκαμε καλό χαραμα κομμάτια μετά από γαμησια κ πιωμα ξαφνικά κατά της 8 με ξυπνάει απότομα με το θεϊκό "ήρθαν οι γονείς μου!" Κ εγώ μέσα από τον ύπνο μου να νομίζω ότι ήρθε το τέλος του κόσμου!να μη πολυλογω μετά από ένα πανδαιμόνιο με τα ρούχα κ τα πράγματα μου κατέληξα στο πίσω μπαλκόνι με τα ρούχα αγκαλιά (2ος όροφος) κ σε απόγνωση καθώς δεν είχα κάπου να πάω να σκαρφαλώσω κτλ..ευτυχώς για καλή μου τύχη με είδε ο διπλανός πολύ κουλ παληκάρι καλή του ώρα όπου κ να ναι,κτλβ φυσικά κ γελαγε για κάνα 2ωρο αλλά ευτυχώς με βοήθησε να περάσω στο διαμέρισμα του ώστε να μπορέσω να φύγω μετά σαν άνθρωπος..
Από την όλη φάση αυτό που μου έχει μείνει πιο πολύ είναι την ώρα που ντύνομουν στο μπαλκόνι το ύφος της γιαγιάς απέναντι που άπλωνε ρούχα!!

 

[Νιμουπαγίδας]

Καλή εβδομάδα μάγκες!

Τέλη δεκαετίας 90, στο ξέφωτο του περιφερειακού της Θεσσαλονίκης (αν είσαι γύρω στα 50 ή μεγαλύτερος, είσαι Θεσσαλονικιός και δεν ξέρεις τι ήταν το ξέφωτο, άλλαξε site), έχουμε πάει με τη δικιά μου για ρομαντιΖμό και, φυσικά, έχουμε καταλήξει με τις πλάτες των καθισμάτων ριγμένες και εγώ από πάνω της.

Για τους μη Θεσσαλονικιούς, φανταστείτε ένα άνοιγμα δίπλα στον περιφερειακό, στο οποίο μπορεί να χωρουσαν και πάνω από 30-35 αυτοκίνητα το ένα δίπλα στο άλλο, με όλη την πόλη στο πιάτο και με αυστηρό άγραφο κανόνα "δεν κοιτάμε ποτέ τι συμβαίνει στα διπλανά αυτοκίνητα".

Σε μια δόση λοιπόν, εκεί που η Κική έχει αρχίσει τα τι μου κάνεις και τα μη σταματάς, ακούγεται ένα ΜΠΑΜ και τιναζόμαστε. Τι είχε συμβεί; Έβαλε όπισθεν ο διπλανός για να φύγει λίγο απότομα, ένας άλλος είχε μπει στο ξέφωτο και είχε σβήσει τα φώτα για να μην ενοχλεί, αλλά παίζει να πήγαινε με 25-30, έγιναν τα αυτοκίνητα σμπαράλια.

Μετά κουβαλήθηκαν τροχαίες, ένας γερανός, πραγματογνώμονες, έγινε και ένας ψιλοκαβγάς του στυλ δε προσέχεις ρε μαλάκα, εννοείται ότι δεν έχυσε κανένας εκείνο το βράδυ!

Και όμως έχυσαν τύπε. Οι φαναρτζήδες και μηχανικοί που πήγαν τα αμάξια για επισκευή, τα κριάρια που τράκαραν.

 

[Νιμουπαγίδας]

True story. Θυμαστε τον μεγαλο σεισμο στην Παρνηθα; Εκεινη την ωρα πηδαγα, και ξαφνικα νοιωθω οπως ολοι τον κοσμο γυρω μου να σειεται. Ενστικτωδως λεω απο μεσα μου "τι επιβητορας ειμαι, γαμαω και σειεται ο τοπος", αυτο για 1-2 δευτερολεπτα εως οτου πιανει το ματι μου την βιβλιοθηκη να αρχιζει με μικρα πηδηματακια να πλησιαζει προς το κρεβατι..Πεταγεται η γκομενα και κλαιγοντας εχει κατσει στην πορτα μονολογοντας "θα φυγω απο εδω, στην πατριδα μου δεν εχει σεισμους" (αλλοδαπη γαρ). Αφου ειδα οτι δεν μας πλακωσε το σπιτι, ριχνω ενα φανελακι πανω μου (προσοχη, μονο ενα φανελακι) και βγαινω διστακτικα στο μπαλκονι (στον 1ο ημασταν). Η γειτονια μαζεμενα κατω, τα γνωστα μπλα μπλα. Λεω σε ενα παλουκαρι "τι εγινε ρε φιλε, ειπαν ποσα ριχτερ;" γυρναει προς τα πανω και μου λεει "δεν ξερω ρε φιλε, ακομα δεν..." σταματαει, γουρλωνει τα ματια κοιτοντας με "πιο κατω". Ναι, ειπαμε μονο ενα φανελακι, απο κατω τσιτσιδος και το καυλι ακομα το ατιμο (25 χρονων τοτε...) ατσαλοβεργα.... Εκανα μερικα μικρα βηματακια προς τα πισω και ξαναμπηκα σπιτι..... Θα μπορουσε να ηταν τραυματικη εμπειρια παντως και να μην μου ξανασηκωνοταν απο τοτε αλλα φευ.

Αυτή η ιστορία με ταρακούνησε. Όχι βέβαια όπως εσάς την δεδομένη στιγμή. Άλλα ναι.

 

[Νιμουπαγίδας]

Δεκαετία 90 πιτσιρίκια από το λύκειο καλόκαιρακι ξένοιαστοι όλοι μας κ με λεφτά που τότε έπαιζαν άνετα οικογενειακός..ένα σκ λοιπόν μου λέει το τότε γκομενάκι να σκάσω σπίτι της για το βράδυ καθώς οι γονείς την είχαν κάνει για εξοχικό παραθαλάσσιον..
Όπως στα καρτούν έτρεξα τόσο γρήγορα που η σκιά μου άργησε κάνα 5λεπτο να με φτάσει!17χρονος κ καυλώνω κ με το μπούτι της γιαγιάς!!
Πραγματικά απίστευτη κ επική (για την τότε ηλικία κ φάση) βραδιά,γαμηθηκαμε σε καναπέδες κρεβάτια τραπέζια στο μπάνιο στο μπαλκόνι αργά τα χαράματα..είχα αγοράσει μια παλέτα καποτες ευτυχώς από το macro τότε κ μου κράτησαν!
Αφού λοιπόν με τα πολλά κοιμηθήκαμε καλό χαραμα κομμάτια μετά από γαμησια κ πιωμα ξαφνικά κατά της 8 με ξυπνάει απότομα με το θεϊκό "ήρθαν οι γονείς μου!" Κ εγώ μέσα από τον ύπνο μου να νομίζω ότι ήρθε το τέλος του κόσμου!να μη πολυλογω μετά από ένα πανδαιμόνιο με τα ρούχα κ τα πράγματα μου κατέληξα στο πίσω μπαλκόνι με τα ρούχα αγκαλιά (2ος όροφος) κ σε απόγνωση καθώς δεν είχα κάπου να πάω να σκαρφαλώσω κτλ..ευτυχώς για καλή μου τύχη με είδε ο διπλανός πολύ κουλ παληκάρι καλή του ώρα όπου κ να ναι,κτλβ φυσικά κ γελαγε για κάνα 2ωρο αλλά ευτυχώς με βοήθησε να περάσω στο διαμέρισμα του ώστε να μπορέσω να φύγω μετά σαν άνθρωπος..
Από την όλη φάση αυτό που μου έχει μείνει πιο πολύ είναι την ώρα που ντύνομουν στο μπαλκόνι το ύφος της γιαγιάς απέναντι που άπλωνε ρούχα!!

Αυτή η γιαγιά πολύ φοβάμαι πως είχε δει και άλλους να ντύνονται στο ίδιο μπαλκόνι. Όπως και ο γείτονας δίπλα. Δεν θέλω να γίνομαι κακοπροαίρετος τώρα, όμως δίνω μία μικρή πιθανότητα να ισχύουν οι υπόνοιες μου. Ωραία ιστορία Mr. Panos.

 

[cost2001]

Γύρω στο 90 έχω μουνετο πολύ δυνατό καί ωραίο και βρίσκομαι βραδάκι για ποτό στη Φωκίωνος Νέγρη, βλέπω ότι η φάση πάει καλά και με τρόπο στα κρυφά ρωτάω τον σερβιτόρο του μαγαζιού αν υπάρχει κάποιο ξενοδοχείο εδώ κοντά, μου δίνει μια διεύθυνση αλλά μου λέει είναι παλιό, του λέω δεν με νοιάζει να πηδήξω θέλω, με τα πολλά χωρίς τότε Google και gps βρίσκω το ξενοδοχείο το οποίο είναι πολύ παλιό έτοιμο να πέσει,( χοτελ Αθηνά νομίζω το έλεγαν στην Κυψέλη) περνάω από ρεσεψιόν και ο ογδόνταχρόνος κύριος μου δίνει ένα σιδερένιο τεράστιο κλειδί, ανεβαίνουμε με το ασανσέρ αυτά τα παλιά ασανσέρ που είχαν πλέγμα γύρω γύρω, βρίσκω το νούμερο του δωματίου και η πόρτα είναι μια τεράστια παλιά ξύλινη πόρτα δίφυλλη, βάζω το κλειδί στη πόρτα προσπαθώ τίποτα, δεν ανοίγει με τίποτα ρε πουστη μου λέω δεν γίνονται αυτά ήμουν δέκα λεπτά να προσπαθώ και η γκόμενα να με κοιτάζει με απορία, τελικά παίρνω φόρα και αρχίζω να χτυπάω με τον ώμο μου τη πόρτα με δύναμη, κάποια στιγμή παίρνω πολύ φορά χτυπάω ακούγεται ένα μπαμ η πόρτα ανοίγει εγώ με τη φορά που έχω πέφτω στο κρεβάτι όπου εκεί υπάρχει ένα ζευγαράκι αγκαλιασμενο και κουκουλομενο με ένα σεντόνι, εγώ τα έχω χάσει τους κοιτάω και λέω σόρρυ, ο τύπος δεν μιλάει καί η τύπισσα γυρίζει με ύφος και μου λέει μπράβο ρε μεγάλε τελικά τα κατάφερες και την άνοιξες. Οι μαλακές είχαν μπει σε λάθος δωμάτιο.

 

[panos]

Γύρω στο 90 έχω μουνετο πολύ δυνατό καί ωραίο και βρίσκομαι βραδάκι για ποτό στη Φωκίωνος Νέγρη, βλέπω ότι η φάση πάει καλά και με τρόπο στα κρυφά ρωτάω τον σερβιτόρο του μαγαζιού αν υπάρχει κάποιο ξενοδοχείο εδώ κοντά, μου δίνει μια διεύθυνση αλλά μου λέει είναι παλιό, του λέω δεν με νοιάζει να πηδήξω θέλω, με τα πολλά χωρίς τότε Google και gps βρίσκω το ξενοδοχείο το οποίο είναι πολύ παλιό έτοιμο να πέσει,( χοτελ Αθηνά νομίζω το έλεγαν στην Κυψέλη) περνάω από ρεσεψιόν και ο ογδόνταχρόνος κύριος μου δίνει ένα σιδερένιο τεράστιο κλειδί, ανεβαίνουμε με το ασανσέρ αυτά τα παλιά ασανσέρ που είχαν πλέγμα γύρω γύρω, βρίσκω το νούμερο του δωματίου και η πόρτα είναι μια τεράστια παλιά ξύλινη πόρτα δίφυλλη, βάζω το κλειδί στη πόρτα προσπαθώ τίποτα, δεν ανοίγει με τίποτα ρε πουστη μου λέω δεν γίνονται αυτά ήμουν δέκα λεπτά να προσπαθώ και η γκόμενα να με κοιτάζει με απορία, τελικά παίρνω φόρα και αρχίζω να χτυπάω με τον ώμο μου τη πόρτα με δύναμη, κάποια στιγμή παίρνω πολύ φορά χτυπάω ακούγεται ένα μπαμ η πόρτα ανοίγει εγώ με τη φορά που έχω πέφτω στο κρεβάτι όπου εκεί υπάρχει ένα ζευγαράκι αγκαλιασμενο και κουκουλομενο με ένα σεντόνι, εγώ τα έχω χάσει τους κοιτάω και λέω σόρρυ, ο τύπος δεν μιλάει καί η τύπισσα γυρίζει με ύφος και μου λέει μπράβο ρε μεγάλε τελικά τα κατάφερες και την άνοιξες. Οι μαλακές είχαν μπει σε λάθος δωμάτιο.

Έχω πάθει κάτι παρόμοιο στη Κωνστάντζα Ρουμανία κ συγκεκριμένα στο ibis.ειχα πάει για δουλειά για μία βλάβη σε βαπόρι εκεί κ θα εμένα μια βδομάδα γεμάτη!καθότι ήδη τότε παλιός στο μέρος είχα επαφές με μια πιτσιρίκα βίζιτα από εκεί (τα λέγαμε κ από fb) οπότε είχα ήδη κανονίσει πριν καλά καλά μάθω τον αριθμό δωματίου..τεσπα να μη ξεφεύγω το βράδυ έχω το πιτσιρίκι στημένο κ το σφυροκοπούσα ανελέητα κ πάνω στα αχ-βαχ κ τον πανικό να ακούω διάφορα κ να μη καταλαβαίνω τι κ από που..(είχαμε κ μουσική,το γαμησι δε το άφηνα κ φωτια να περνάμε) κ ξαφνικά ακούω την πόρτα ανοίγει κ βλέπω μπάρμπα με αποσκευές κ από πίσω θειτσα με ύφος λες κ είδαν εξωγήινο να φτιάχνει μαρτίνι στο μπαρ..!το μόνο που πρόλαβα να πω πριν προλάβει ο τύπος να ξανακλεισει την πόρτα ένα who the fuck...??!?!??
Καπάκι βγαίνω έξω στο διάδρομο με τη πουτσα έξω κ σε άπταιστα αγγλικά αρχίζω καντήλια Παναγίες φακιλικια κ κατέβασα ότι άγιο ήξερα συμπεριλαμβανομένων κ των καθολικών!
Τελικά είχαν κάνει λάθος από τη ρεσεψιόν κ του έδωσαν λάθος κάρτα κλειδί,το ξεκαθαρίσαμε όταν πήγαμε να ξεχάσουμε οοοολοι μας τον ρεσεψιονίστ!
Υ.γ:την επόμενη μέρα βγήκα για φαγητό με το ζευγαράκι το μεσηλικο,συμπαθητικοί εκδρομαρανε στα 60...

 

[panos]

Αυτή η γιαγιά πολύ φοβάμαι πως είχε δει και άλλους να ντύνονται στο ίδιο μπαλκόνι. Όπως και ο γείτονας δίπλα. Δεν θέλω να γίνομαι κακοπροαίρετος τώρα, όμως δίνω μία μικρή πιθανότητα να ισχύουν οι υπόνοιες μου. Ωραία ιστορία Mr. Panos.

Το πιθανότερο είναι να έχει δει μέχρι κ τσόντα λάιβ η γιαγιά εκεί καθώς κ η δικιά μου τότε κ η αδερφή της η μεγάλη που ήταν υπερθεομουνο τις κουρτίνες κ τα εξώφυλλα τα είχαν για διακοσμητικούς λόγους μόνο...
Ο γείτονας αργότερα παντρεύτηκε ένα άλλο υπερθεομουνο γυμνάστρια με απίθανη κορμάρα που μπέσα αν μου έλεγε να ανταλλάξουμε για λίγο παίζει να τον πλήρωνα κ από πάνω!

 

[Νιμουπαγίδας]

Το πιθανότερο είναι να έχει δει μέχρι κ τσόντα λάιβ η γιαγιά εκεί καθώς κ η δικιά μου τότε κ η αδερφή της η μεγάλη που ήταν υπερθεομουνο τις κουρτίνες κ τα εξώφυλλα τα είχαν για διακοσμητικούς λόγους μόνο...
Ο γείτονας αργότερα παντρεύτηκε ένα άλλο υπερθεομουνο γυμνάστρια με απίθανη κορμάρα που μπέσα αν μου έλεγε να ανταλλάξουμε για λίγο παίζει να τον πλήρωνα κ από πάνω!

Οριακά πληρώνω εγώ, για να δω μία αρρωστημένη παρτούζα με όλες αυτές. Και την γιαγιά αν ζει, να τραβάει βίντεο.

 

[Νιμουπαγίδας]

Γύρω στο 90 έχω μουνετο πολύ δυνατό καί ωραίο και βρίσκομαι βραδάκι για ποτό στη Φωκίωνος Νέγρη, βλέπω ότι η φάση πάει καλά και με τρόπο στα κρυφά ρωτάω τον σερβιτόρο του μαγαζιού αν υπάρχει κάποιο ξενοδοχείο εδώ κοντά, μου δίνει μια διεύθυνση αλλά μου λέει είναι παλιό, του λέω δεν με νοιάζει να πηδήξω θέλω, με τα πολλά χωρίς τότε Google και gps βρίσκω το ξενοδοχείο το οποίο είναι πολύ παλιό έτοιμο να πέσει,( χοτελ Αθηνά νομίζω το έλεγαν στην Κυψέλη) περνάω από ρεσεψιόν και ο ογδόνταχρόνος κύριος μου δίνει ένα σιδερένιο τεράστιο κλειδί, ανεβαίνουμε με το ασανσέρ αυτά τα παλιά ασανσέρ που είχαν πλέγμα γύρω γύρω, βρίσκω το νούμερο του δωματίου και η πόρτα είναι μια τεράστια παλιά ξύλινη πόρτα δίφυλλη, βάζω το κλειδί στη πόρτα προσπαθώ τίποτα, δεν ανοίγει με τίποτα ρε πουστη μου λέω δεν γίνονται αυτά ήμουν δέκα λεπτά να προσπαθώ και η γκόμενα να με κοιτάζει με απορία, τελικά παίρνω φόρα και αρχίζω να χτυπάω με τον ώμο μου τη πόρτα με δύναμη, κάποια στιγμή παίρνω πολύ φορά χτυπάω ακούγεται ένα μπαμ η πόρτα ανοίγει εγώ με τη φορά που έχω πέφτω στο κρεβάτι όπου εκεί υπάρχει ένα ζευγαράκι αγκαλιασμενο και κουκουλομενο με ένα σεντόνι, εγώ τα έχω χάσει τους κοιτάω και λέω σόρρυ, ο τύπος δεν μιλάει καί η τύπισσα γυρίζει με ύφος και μου λέει μπράβο ρε μεγάλε τελικά τα κατάφερες και την άνοιξες. Οι μαλακές είχαν μπει σε λάθος δωμάτιο.

Έπρεπε και εσύ να της πεις. Πρώτα ανοίγω την πόρτα του δωματίου και μετά την πόρτα της κωλάρας σου. Δεν φτάνει που μπήκαν σε λάθος δωμάτιο, είχαν και ύφος. Γέλασα πάντως κάνοντας το εικόνα.

 

[Νιμουπαγίδας]

Έχω πάθει κάτι παρόμοιο στη Κωνστάντζα Ρουμανία κ συγκεκριμένα στο ibis.ειχα πάει για δουλειά για μία βλάβη σε βαπόρι εκεί κ θα εμένα μια βδομάδα γεμάτη!καθότι ήδη τότε παλιός στο μέρος είχα επαφές με μια πιτσιρίκα βίζιτα από εκεί (τα λέγαμε κ από fb) οπότε είχα ήδη κανονίσει πριν καλά καλά μάθω τον αριθμό δωματίου..τεσπα να μη ξεφεύγω το βράδυ έχω το πιτσιρίκι στημένο κ το σφυροκοπούσα ανελέητα κ πάνω στα αχ-βαχ κ τον πανικό να ακούω διάφορα κ να μη καταλαβαίνω τι κ από που..(είχαμε κ μουσική,το γαμησι δε το άφηνα κ φωτια να περνάμε) κ ξαφνικά ακούω την πόρτα ανοίγει κ βλέπω μπάρμπα με αποσκευές κ από πίσω θειτσα με ύφος λες κ είδαν εξωγήινο να φτιάχνει μαρτίνι στο μπαρ..!το μόνο που πρόλαβα να πω πριν προλάβει ο τύπος να ξανακλεισει την πόρτα ένα who the fuck...??!?!??
Καπάκι βγαίνω έξω στο διάδρομο με τη πουτσα έξω κ σε άπταιστα αγγλικά αρχίζω καντήλια Παναγίες φακιλικια κ κατέβασα ότι άγιο ήξερα συμπεριλαμβανομένων κ των καθολικών!
Τελικά είχαν κάνει λάθος από τη ρεσεψιόν κ του έδωσαν λάθος κάρτα κλειδί,το ξεκαθαρίσαμε όταν πήγαμε να ξεχάσουμε οοοολοι μας τον ρεσεψιονίστ!
Υ.γ:την επόμενη μέρα βγήκα για φαγητό με το ζευγαράκι το μεσηλικο,συμπαθητικοί εκδρομαρανε στα 60...

Σε ένα τρελό και αρρωστημένο σενάριο. Αυτό το ηλικιωμένο ζευγάρι ήταν οι γονείς της πιτσιρικάς. Και απλά είχαν κονέ τον ρεσεψιονίστ και θέλησαν να πιάσουν στα πράσα την κόρη τους. Σε ένα τρελό και αρρωστημένο σενάριο. Το τονίζω αυτό.

 

[panos]

Σε ένα τρελό και αρρωστημένο σενάριο. Αυτό το ηλικιωμένο ζευγάρι ήταν οι γονείς της πιτσιρικάς. Και απλά είχαν κονέ τον ρεσεψιονίστ και θέλησαν να πιάσουν στα πράσα την κόρη τους. Σε ένα τρελό και αρρωστημένο σενάριο. Το τονίζω αυτό.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε θα ήταν τρελό σενάριο να ερχόταν ο πατέρας της να ζητούσε κ αυτός κάνα φράγκο παραπάνω..κάθε φορά που πήγαινα κ τη καλούσα μου έφερνε ότι ξαδέρφη φίλη κολλητή είχε...εδώ που τα λέμε ένα πιτσιρίκι που μου πασαρε τότε ήταν θάνατος κ εμφανισιακά κ πρακτικά..η πρώτη κ μοναδική βίζιτα που δεν γνώριζα κ προσωπικά που δεν είχε πρόβλημα να τη βγάλω βίντεο με πρόσωπο την ώρα που εχυνα!

 

[Νιμουπαγίδας]

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε θα ήταν τρελό σενάριο να ερχόταν ο πατέρας της να ζητούσε κ αυτός κάνα φράγκο παραπάνω..κάθε φορά που πήγαινα κ τη καλούσα μου έφερνε ότι ξαδέρφη φίλη κολλητή είχε...εδώ που τα λέμε ένα πιτσιρίκι που μου πασαρε τότε ήταν θάνατος κ εμφανισιακά κ πρακτικά..η πρώτη κ μοναδική βίζιτα που δεν γνώριζα κ προσωπικά που δεν είχε πρόβλημα να τη βγάλω βίντεο με πρόσωπο την ώρα που εχυνα!

Όλο το σόι κουβαλούσε για ένα γαμήσι η γλυκούλα. Θα σου έσκαγε μύτη καμία μέρα με νυφικό ντυμένη. Να πάθαινες επί τόπου κοκομπλόκο.
Τέλειο ρε φίλε. Δεν φοράνε όλες οι ηρωίδες κάπα τύπε. Σίγουρα υπάρχουν ελάχιστες βίζιτες που επιτρέπουν βιντεογράφηση. Ειδικά χωρίς να έχουν επιπλέον κέρδος.

 

[cost2001]

Έπρεπε και εσύ να της πεις. Πρώτα ανοίγω την πόρτα του δωματίου και μετά την πόρτα της κωλάρας σου. Δεν φτάνει που μπήκαν σε λάθος δωμάτιο, είχαν και ύφος. Γέλασα πάντως κάνοντας το εικόνα.

Τύπε βρέθηκα ξαφνικά με τη φορά που είχα πάρει ξαπλωμένος στα πόδια τους αυτοί είχαν τυλιχτεί με ένα σεντόνι και προφανώς είχαν χεστει από το φόβο τούς, η πλάκα είναι ότι τα δέκα λεπτά που προσπαθούσα να ανοίξω τη πόρτα δεν έβγαλαν μιλιά ο τύπος είχε γίνει κίτρινος και δεν μίλαγε ίσως να ήταν και παράνομο ζευγαράκι που νόμιζε ότι το έκαναν τσακοτο

 

[Νιμουπαγίδας]

Τύπε βρέθηκα ξαφνικά με τη φορά που είχα πάρει ξαπλωμένος στα πόδια τους αυτοί είχαν τυλιχτεί με ένα σεντόνι και προφανώς είχαν χεστει από το φόβο τούς, η πλάκα είναι ότι τα δέκα λεπτά που προσπαθούσα να ανοίξω τη πόρτα δεν έβγαλαν μιλιά ο τύπος είχε γίνει κίτρινος και δεν μίλαγε ίσως να ήταν και παράνομο ζευγαράκι που νόμιζε ότι το έκαναν τσακοτο

Τεράστια πιθανότητα να ξες. Άμα σου ήρθε μυρωδιά σκατίλας, πέφτοντας επάνω στο κρεβάτι με την πόρτα μαζί. Σε έναν από τους δύο είχε φύγει η κουράδα στο κρεβάτι, μπορεί και στους δύο τους. Μόνο και μόνο από το γεγονός πως η τύπισσα μίλησε πρώτη, για να πουλήσει ειρωνία και όχι ο τύπος. Λέει πολλά για την δυναμική του ζευγαριού.

 

[lespec]

Γύρω στο 90 έχω μουνετο πολύ δυνατό καί ωραίο και βρίσκομαι βραδάκι για ποτό στη Φωκίωνος Νέγρη, βλέπω ότι η φάση πάει καλά και με τρόπο στα κρυφά ρωτάω τον σερβιτόρο του μαγαζιού αν υπάρχει κάποιο ξενοδοχείο εδώ κοντά, μου δίνει μια διεύθυνση αλλά μου λέει είναι παλιό, του λέω δεν με νοιάζει να πηδήξω θέλω, με τα πολλά χωρίς τότε Google και gps βρίσκω το ξενοδοχείο το οποίο είναι πολύ παλιό έτοιμο να πέσει,( χοτελ Αθηνά νομίζω το έλεγαν στην Κυψέλη) περνάω από ρεσεψιόν και ο ογδόνταχρόνος κύριος μου δίνει ένα σιδερένιο τεράστιο κλειδί, ανεβαίνουμε με το ασανσέρ αυτά τα παλιά ασανσέρ που είχαν πλέγμα γύρω γύρω, βρίσκω το νούμερο του δωματίου και η πόρτα είναι μια τεράστια παλιά ξύλινη πόρτα δίφυλλη, βάζω το κλειδί στη πόρτα προσπαθώ τίποτα, δεν ανοίγει με τίποτα ρε πουστη μου λέω δεν γίνονται αυτά ήμουν δέκα λεπτά να προσπαθώ και η γκόμενα να με κοιτάζει με απορία, τελικά παίρνω φόρα και αρχίζω να χτυπάω με τον ώμο μου τη πόρτα με δύναμη, κάποια στιγμή παίρνω πολύ φορά χτυπάω ακούγεται ένα μπαμ η πόρτα ανοίγει εγώ με τη φορά που έχω πέφτω στο κρεβάτι όπου εκεί υπάρχει ένα ζευγαράκι αγκαλιασμενο και κουκουλομενο με ένα σεντόνι, εγώ τα έχω χάσει τους κοιτάω και λέω σόρρυ, ο τύπος δεν μιλάει καί η τύπισσα γυρίζει με ύφος και μου λέει μπράβο ρε μεγάλε τελικά τα κατάφερες και την άνοιξες. Οι μαλακές είχαν μπει σε λάθος δωμάτιο.

Στάνταρ τα είδαν όλα ότι τους βρήκε ο άντρας της λεγάμενης και θα μπουκάρει με καραμπίνα.

 

[cost2001]

Τεράστια πιθανότητα να ξες. Άμα σου ήρθε μυρωδιά σκατίλας, πέφτοντας επάνω στο κρεβάτι με την πόρτα μαζί. Σε έναν από τους δύο είχε φύγει η κουράδα στο κρεβάτι, μπορεί και στους δύο τους. Μόνο και μόνο από το γεγονός πως η τύπισσα μίλησε πρώτη, για να πουλήσει ειρωνία και όχι ο τύπος. Λέει πολλά για την δυναμική του ζευγαριού.

Για να σου πω την αλήθεια μυρωδιά μπαφιλας ήταν το πρώτο που μύρισα