Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ήταν ένα καταμεσήμερο του Αυγούστου, όταν παρασυρθείς από την καλοκαιρινή ραστώνη, και μη ημπορώντας να ελέγξω την έξαψη που μου δημιουργούσε, αποφάσισα να κατευθυνθώ προς αναζήτηση αγοραίας συνουσίας.

Μετά από μερικά λεπτά της ώρας, βρισκόμουν στην αίθουσα αναμονής-επιδείξεων, του συνουσιουργείου που βρίσκεται στον αριθμό 8 της Λεωφόρου Κατεχάκη. Ως χώρος, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, και φρονώ ότι είναι με μεγάλη διαφορά, ο πιο ατημέλητος της αλυσίδας. Τα δωμάτια δε, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν ντουζιέρα, ομοιάζουν με κρεβατοκάμαρες πορνείων πολύ πιο χαμηλής “κατηγορίας”, και η καθαριότητα όλου του χώρου κυμαίνεται σε απλώς ανεκτά επίπεδα. (Δράττομαι της ευκαιρίας, να επισημάνω στους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες της αλυσίδας, ότι μερίδα πελατών των οίκων ανοχής “υψηλής κατηγορίας”, καταβάλλουν εις γνώση τους το αυξημένο αντίτιμο που αντιστοιχεί στην κατηγορία, προκειμένου να απολαύσουν γενικώς υψηλότερα “επίπεδα”, συμπεριλαμβανομένου και του χώρου).

Η μάλλον βαριεστημένη επιστάτης, μου παρουσίασε την Αρτέμιδα. Δεν θα αναλωθώ στο να περιγράψω την εμφάνισή της, και τούτο διότι οι αναρτημένες φωτογραφίες της είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Θα ήθελα όμως να παρατηρήσω, ότι την αδικούν ελαφρώς ως προς το πρόσωπο, διότι εκ του σύνεγγυς δε μου εφάνη και τόσο (επιτρέψτε μου το αδόκιμο) ποντικομαμμήσιο. Ωθούμενος τόσο από το όμορφο παρουσιαστικό της, όσο και από την πολλά υποσχόμενη αυτοεπίδειξη της, απέδωσα το αντίτιμο που αντιστοιχεί στο απλό πρόγραμμα, και πέρασα στα ενδότερα.

Προκαταρκτικές ενέργειες (τουλάχιστον από πλευράς της), δεν υπήρξαν. Εκτός αν παρεξήγησα και έπρεπε να εκλάβω ως προκαταρκτικά, τις δύο τριβές των οπισθίων την στην κοιλιακή μου χώρα, την μια τριβή της πλάτης της εις το στήθος μου, και τις δέκα-δώδεκα “πόζες” που έλαβε ενδιάμεσα, κατά τις οποίες αυτοθωπευόταν και μου επιδείκνυε (εκ του μακρόθεν πάντα) τα απόκρυφα κάλλη της. Παρά το γεγονός τούτο, η διάθεσή μου παρέμεινε καλή, και έτσι τα οπτικά ερεθίσματα στάθηκαν ικανά στο να επιφέρουν στύση. Αντιθέτως με τα προκαταρκτικά, η πεολειχία της ήταν θερμή και άρτια. Βαθιά, υγρή, με αρκετά παιχνιδίσματα της γλώσσας, εναλλαγές ρυθμού και κραταιά αίσθηση. Πράγμα που μου έτρεφε ελπίδες να προσδοκώ ότι η υπόλοιπη συνεύρεση θα κυμαινόταν στα ίδια καλά επίπεδα. Δυστυχώς όμως οι ελπίδες μου αποδείχθηκαν φρούδες. Πριν επιδοθούμε σε κολπική συνουσία, η Άρτεμις, εκτός από το να μου περάσει και δεύτερη προφύλαξη (γιατί έτσι “δουλεύει”, αλλιώς θα είναι “σφιγμένη”)*, φρόντισε να αλείψει και με περισσή ποσότητα λιπαντικού τον κόλπο της. Ως εκ τούτου, η αίσθηση ήτο μηδαμινή. Η ούτως ή άλλως δραματική συνέχεια, μετετράπη σε τραγική όταν άρχισε και η υπερβολικά κακή “παράσταση” της, κατά την οποία έσκουζε και χτυπιόταν άνευ συγκεκριμένου λόγου και αιτίας, δίνοντας ταυτόχρονα στο πρόσωπό της εκφράσεις παράφορης λαγνείας, που προσωπικά θα τις χαρακτήριζα, επιεικώς, γελοίες.

Στα θετικά θα καταλογίσω, ότι εκτός από το ομολογουμένως όμορφο παρουσιαστικό της, είναι ευγενική, πολύ καθαρή, και διαθέτει περιποιημένα άκρα.

Εξερχόμενος από το πορνείο συλλογιζόμουν ένα και μόνον πράγμα: Κρίμα... Διότι, αν ήθελε, θα μπορούσε εύκολα να διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα στα “καλά χαρτιά” του ομίλου.




*Ακριβής μεταφορά της απάντησης της, στην ερώτησή μου σχετικά με το πέρασμα και δεύτερης προφύλαξης.