Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Περαστικός ήμουν την ημέρα εκείνη από το καφενείο που διατηρεί φιλικό μου γηραιό ζεύγος στην πλατεία Παγκρατίου, προκειμένου να διασκεδάσω την κατηφή μου διάθεση. Ως συνήθως υπήρχε αρκετή πελατεία και γίνονταν διάφορες συζητήσεις.

Ζωηροί νεαροί μιλώντας επί ποδοσφαιρικών θεμάτων, θορυβούσαν, μυκτηρίζαν, και διακωμωδούσαν τους οπαδούς των αντιπάλων ομάδων, τους οποίους φαντάζονταν μωρότερους των εαυτών τους. Σοβαροί άνδρες, χρηματιστές, δικηγόροι, ιατροί, καθηγητές συζητούσαν εμβριθώς τα νέα των ημερών, τα οποία δεν ήταν άλλα από τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών στην Δ.Ε.Θ. Και όπως είναι φυσικό, κάθε φορά που ένα εξέχων μέλος της κοινωνίας ξεστομίζει ασυναρτησίες, η κοινωνία ξοδεύει αιώνες αποκρυπτογραφώντας το μήνυμα. Για να είμαι ειλικρινής πάντα φοβάμαι τα εξέχοντα μέλη της κοινωνίας, και ιδιαιτέρως τα εξέχοντα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Περισσότερο δε, φοβάμαι τους πολιτικούς σωτήρες κι αυτούς που δηλώνουν έτοιμοι να θυσιαστούν για το κοινό καλό. Και αυτό επειδή κατά κανόνα κάνουν και άλλους να θυσιαστούν μαζί τους, μερικές φορές πριν από αυτούς, και περισσότερες αντί για αυτούς. Με όλα αυτά η διάθεση μου από κατηφής είχε υποτροπιάσει σε πένθιμη.

Εποχούμενος προς αναζήτηση νηπενθούς* φαρμάκου σταμάτησα στο πορνείο της οδού Αθανασίας.

Στην αίθουσα αναμονής και επιδείξεων, η ευγενική επιστάτης παρουσίασε την Άντζελα. Ο κλασικός σωματότυπος τύπου αχλάδι. Λεπτός από την μέση και πάνω, ανεπτυγμένος από την μέση και κάτω. Μπήκε γελαστή στο δωμάτιο και προτού γδυθεί μάζεψε τα ξανθά της μαλλιά σε αλογοουρά. Γδύθηκε βιαστικά και ξάπλωσε δίπλα μου. Το στήθος της μικρό, με μεγάλες σκληρές θηλές, τα οπίσθια της τροφαντά και ωοειδή, το αιδοίο της παχύ και όμορφο στην όψη, όλα αρκετά σφριγηλά αν και έχουν αρχίσει να δέχονται την επίθεση του χρόνου μιας και ηλικιακά πρέπει να βρίσκεται κάπου στην αρχή των πρώτων "άντα".

Η Άντζελα δεν δημιουργεί εντύπωση πόρνης. Μοιάζει περισσότερο με νοστιμούλα υπάλληλο παντοπωλείου ή ζαχαροπλαστείου. Αβρή, γλυκιά και τρυφερή. Γι αυτό και η προσπάθεια που έκανε για να δώσει στο χαριτωμένο της πρόσωπο μορφασμό οίστρου κατά την διάρκεια των προκαταρκτικών, μου προκάλεσε εκτός από γέλια και στιγμιαία πτώση. Η Άντζελα το κατάλαβε. Εγκατέλειψε αυτήν την έκφραση παράφορης έξαρσης που άλλωστε δεν την κολακεύει καθόλου, με κοίταξε, και χαμογελώντας απλά και ανεπιτήδευτα με αγκάλιασε λέγοντάς μου: "Έλα μου, γλυκέ μου παππούλη" . Μετά από σχεδόν εικοσάλεπτη απρόσκοπτη και πολύ ευχάριστη συνουσία , το τέλος έφθασε με ένταση.

Ανασήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα την Άντζελα. Στα χείλη της είχε σχηματιστεί το χαμόγελο ικανοποίησης που έχει κάποιος, όταν κατορθώνει να επιτελέσει το έργο του. Και η Άντζελα το είχε επιτελέσει με επιτυχία.


* Η λέξη νηπενθή είναι ομηρική («νηπενθές φάρμακον», Οδύσσεια, δ 221) και σημαίνει: που διώχνουν το πένθος.