Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Επίσκεψη στον εν λόγω "ίδρυμα" στις 21-07-2010...
Εκείνη την ώρα μόλις η υπηρεσία μου ανέφερε το όνομα "Αλέξια" θυμήθηκα το "Θέλω να γυρίσω στα παλιά"...
Πόσες καλές αναμνήσεις έχω από τον χώρο αυτό! Έδωσα το απλό παράβολο και ανέβηκα στο πάνω δωμάτιο... περίπου όπως ήταν! Στρογγυλό κρεβάτι, με το νιπτήρα του, καθρέφτης στη πλάτη του κρεβατιού, μια μεγάλη τηλεόραση να παίζει "εκπαιδευτικά" προγράμματα... Αλλά λίγο "γυμνό" μου φάνηκε το δωμάτιο, όταν όμως κατέφθασε η Αλέξια όλα άλλαξαν!
-"Γειά σου, τι κάνεις?"!
Με έπιασαν τα γέλια... Πιάσαμε τη κουβέντα και μετά ήρθε καιρός να πάμε στο ψητό...!

Pause... να κάνω μια σύντομη περιγραφή: κοκκινομάλλα, όμορφο φυσικό στήθος, κωλαράκι (κατ' εμέ) λουκούμι! Αυτό όμως που δεν παίζεται πάνω της είναι τα μάτια της!!!

Ξεκίνησαμε με κωλοτριψιματάκια... parasol και μετά ακολούθησε ένα στοματικό πολύ καλό (εγκυκλοπαιδικά: δεν συμπεριλαμβάνονται τα @@ στο πακέτο) αρκετά σχολαστικό... Εγώ εκείνη την ώρα δεν κρατιόμουν να κάνω είσοδο στις πύλες της Τροίας! Ο ιεραπόστολος ξεκίνησε να κηρύττει με πάθος αλλά κάποια στιγμή διακόπηκε το κήρυγμα και η δεσποινίς θέλησε να αναλάβει τα ηνία! Αλέξια σε ρόλο cow-girl... απίστευτη θέα και πρόσβαση στο όμορφο στήθος της!!! Δεν μπόρεσα να αντισταθώ και τελικώς οι χυμοί της ικανοποίησης γέμισαν το πλαστικό καποτίδιο!

Σίγουρα πήρα μια καλή γεύση από τα παλιά...!
Φεύγοντας θυμήθηκα διάφορα περιστατικά και διάφορα ονόματα που είχαν περάσει από το χώρο...!!!Ααααααχχχχχχ... θύμησες...