Κεραμεικού 15Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Την Καμέλια την είχα στο στόχαστρο,αρκετό καιρό...
Ήξερα ότι είναι άχρηστη,αλλά τέτοιο σώμα...πρέπει να το σκίσει κάποιος έστω για μια φορά....

Ψηλή...λευκή...1,5 βυζάκι....μαλλάκι μέχρι τους ώμους...μελαχρινό όπως έχει ξαναγραφτεί...
Πλέρωσα το ευτελές ποσό των 10€ και μπήκα δωμάτιο!

Σε λίγο ήρθε η κοπελιά...ανέκφραστη...της είπα ότι έχει σωματάρα και χαμογέλασε...


Αφαίρεσε τα εσώρουχα....χωρίς όμως να βγάλει τα πορνοτάκουνα...
Πέρασμα προφυλακτικού και μια αδιάφορη πίπα,για ξεκίνημα...
Είχα κάυλες και την έβαλα να με καβαλήσει...
Ευτυχώς έχει στενό μουνάκι και δεν έβαλε κρέμα...


Κουράστηκε γρήγορα και την ξάπλωσα για ιεραποστολικό...
Είχα καυλώσει πολύ και την γάμησα δυνατά...
Δεν λούφαρε...ούτε δυσανασχέτησε...

3η στάση πισωκολλητό...
Στήθηκε τέλεια και δεν έχασα ευκαιρία νατηςτονερίξω...δυνατά και απαξιωτικά,μέχρι που κατέθεσα στο τελείωμα στο μουνί της πάντα με προφύλαξη...


Με ευχαρίστησε...αφού με άφησε να στραγγίσω εντελώς...και αποχώρησε...


Συμπέρασμα...

Θετικά:

Πολύ καλό σώμα.
Στενό μουνάκι.
Μη χρήση κρέμας...
Άνεση χρόνου...

Αρνητικά:

Όχι 69.
Καμία συμμετοχή.

Άρα για 10 €,θετικό το πρόσημο...
Δεν προτείνεται,για απαιτητικούς μύστες...


Υ.Γ:

Σκατά στο κεφάλι της άχρηστης τσα2...
Καπότες πεταμένες στο δωμάτιο,βρωμιά κτλ.....αλλά ευτυχώς δεν ενόχλησε...στο 10λεπτο που είχα την κορασίδα μαζί μου!

Τετάρτη, ώρα 18:14
Πρώτα μπήκα στο ισόγειο της Κεραμεικού 15.
«Γεια σας, τώρα νά 'ρθει η κοπέλα!...», με υποδέχτηκε η υπηρεσία. «Ορίστε το κοριτσάκι μου, απλό πρόγραμμα, δέκα ευρώ!».
Εμφανίστηκε η ψηλόλιγνη, καστανή Καμέλια.
«Ευχαριστώ!», είπα και κίνησα προς την έξοδο. «Καλό βράδυ», ευχήθηκε η τσατσά.
«Πάμε δίπλα!», ψιθύρισα στον εαυτό μου βγαίνοντας στο πεζοδρόμιο.
'Οροφος
Κανένας στο σαλόνι. Μία χοντρή ηλικιωμένη υπηρεσία καθόταν στο κουζινάκι. Αμέσως σηκώθηκε. «Καλησπέρα, τι κάνετε;». «Καλά». «Η κούκλα μας κάνει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, εξήντα εννιά, φιλάκια στα βυζάκια. Δέκα ευρώ. Είναι πολύ καλή στο δωμάτιο, περάστε! Θα περάσετε ωραία». «Γεια σου», ευχήθηκα σε μία λευκόδερμη νεαρή, με ίσιο κοκκινωπό μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο κορμάκι, η οποία αφού έκανε ένα-δύο βήματα προς το μέρος μου και μία αργή στροφή γύρω από τον άξονά της, επέστρεψε στο κουζινάκι.
«Πώς τη λένε την κοπέλα;». «Κλαούντια!». «Κλαούντια...», επανέλαβα σιγανά. Κάτι μου θύμιζε τόσο τ' όνομα, όσο και η εμφάνισή της... 'Εβγαλα το δεκάρικο απ' την τσέπη. «Περάστε... εδώ, εκεί, όπου θέλετε!», έδειξε η υπηρεσία. «Πάω εκεί!», προτίμησα ένα απ' τα μέσα ψιλοάθλια δωμάτια.
Η Κλαούντια άνοιξε την πόρτα του ύστερα από πέντε λεπτά. «Γεια σου!», της ξαναευχήθηκα. Εκείνη απλώς μου χαμογέλασε. «Μιλάς ελληνικά;», ρώτησα καθώς προσέγγιζε απ' τα πλάγια το κρεβάτι όπου ήμουν ξαπλωμένος. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι. «Βορμπέστι ρομανέστε;» (Μιλάς ρουμάνικα;), ζήτησα να μου πει, αν και ήμουν σχεδόν βέβαιος για την απάντηση. «Ντα!» (Ναι!). «'Εχουμε ξαναπεράσει μαζί ή όχι;», συνέχισα στη γλώσσα της. «Ναι!». «Πότε;». «Ε, εδώ και καιρό!» — αργότερα βρήκα πως την είχα πάρει πριν 35 ημέρες. «Πού;». «Στο δωμάτιο ένα, εδωπέρα!» — δίπλα στην εξώπορτα.
Μωρέ μπράβο μνημονικό η... Κλώντια!
Κατευθείαν θέλησα να μάθω εάν πρόσφερε τίποτις προκαταρκτικά, πλην του τσιμπουκιού. 'Ηταν θετική στο ν' ανταποδώσει τα φιλιά (εκτός στόματος — αυτό μου έδωσε να το καταλάβω όταν σε προσπάθειά μου, λίγο αργότερα, γύρισε το πρόσωπο) και το γλείψιμό μου, οπότε ξεκινήσαμε έτσι. Τα φιλάκια της ήταν επιφανειακά και τα γλειψιματάκια της ακρογλώσσια, σε σημείο να τη ρωτήσω εάν σιχαινόταν — απάντησε αρνητικά και όντως κατά τη διάρκεια βελτιώθηκε.
'Οταν η στύση μου επετεύχθη της είπα να προχωρήσουμε. Eκείνη συνέχιζε να φοράει τον στηθόδεσμο έχοντας όμως βγάλει το κιλοτάκι. Μου έβαλε σαν κάλτσα την καπότα κι επιδόθηκε σε μια αργή πίπα διαρκείας — εγώ ήμουν εκείνος που της ζήτησα να περάσουμε το φίκι φίκι: «Βρέι σα βίι ντε ασούπρα;» (Θέλεις να έρθεις από πάνω;). «Ντα!...».
Αφού άλειψε το αιδοίο μ' ένα λιπαντικό που είχε φέρει μαζί της πήρε θέση και πιάνοντας την ψωλή μου την έχωσε μέσα της. Κατά τη διάρκεια της γάμευσης —καλή αίσθηση του κόλπου— ψιλοβογκούσε από "καύλα". Τελικά έχυσα έπειτα από σύντομο αλλά δυνατό σφυροκόπι, έχοντάς τη γραπώσει απ' τα κωλομαγουλάκια.

Τετάρτη, ώρα 18:09
Αρκετοί ναρκομανείς τρυπιόντουσαν στο απέναντι πεζοδρόμιο, ενώ η ζέστη ήταν, ακόμη, δυνατή. Εισερχόμενος στο, άδειο από κόσμο, σαλόνι, ένιωσα να με τυλίγει η δροσιά του κλιματιστικού...
«Χαίρετε κύριε, τι κάνετε; Καθίστε». 'Ηταν η τσατσά. Κάθισα. «Μία μικρή κοπελίτσα, μία κουκλίτσα είναι˙ είναι με 10 ευρώ: τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό, από πάνω, φιλάκια στα βυζάκια, στο μουνάκι. Είναι πολύ καλή, περιποιείται τον πελάτη... Καινούργια κοπελίτσα είναι, δεν ξέρει ελληνικά–». "Hello", διέκοψε τη φλυαρία της υπηρεσίας μία νεαρή, με ίσιο κοκκινωπό μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, ενδιαφέρον προσωπάκι, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο σωματάκι με μία μικρή ελιά στην πίσω επιφάνεια του αριστερού μηρού. "Hello, where are you from?", της χαμογέλασα. "România", απάντησε κι αμέσως επέστρεψε στο κουζινάκι — σαν να ψιλοενοχλήθηκε απ' την ερώτησή μου... «Ρουμανία!», επανέλαβε η υπηρεσία. «Θα περάσω», αποφάσισα και δίνοντας το αντίτιμο ρώτησα: «Πώς τη λένε;». «Κλαούντια». «Α, Κλαούντια...», επανέλαβα με τη σειρά μου. «Είσαι ο πρώτος, μου κάνεις σεφτέ. Kανόνισε!», με "προειδοποίησε" δείχνοντάς μου το δωμάτιο δίπλα στην εξώπορτα.
Μπαίνοντας, η Κλαούντια μου ξαναευχήθηκε — στα ελληνικά και ξεψυχισμένα αυτή τη φορά: «Γεια...». "Hello!", αντευχήθηκα. Κάθισε πλάι μου ετοιμάζοντας την καπότα. "So, you don't speak greek, ε;". "Nο". Τότε της έκανα γνωστό πως εγώ μιλούσα ρουμάνικα. "Da? E bun" (Ναι; Καλά είναι), αντέδρασε συγκρατημένα. 'Ηταν εικοσιτεσσάρων ετών.
Ξεκίνησε με μία μέτρια πίπα —εκπέμποντας σιγανά «μμμ»— ενώ εγώ χούφτωνα τον κώλο και τα βυζιά της. Κάποια στιγμή τη σταμάτησα και ξαπλώνοντάς την ανάσκελα πήρα να της φιλάω-ρουφάω-γλείφω τα στήθη και να της φιλάω-γλείφω τον λαιμό, χωρίς όμως εκείνη ν' ανταποδίδει. «Φιλάς;», τη ρώτησα στη γλώσσα της. "Da!", με εξέπληξε ευχάριστα και με τα δικά της ψιλοϊκανοποιητικά φιλιά-γλείψιμο σε θηλές και λαιμό κυρίως, αλλά και λίγο αυτί, απέκτησα στύση ικανή για "διακόρευση", οπότε της ζήτησα/έδειξα να πάρει θέση στα τέσσερα. Η θέα ήταν καυλωτική — τότε πρόσεξα και τη μαύρη ελίτσα στον αριστερό μηρό της. Δεν χρειάστηκα παρά μερικές δεκάδες παλινδρομήσεις του πέους μου εντός του λιπασμένου κόλπου της για ν' αρχίσω να εκσπερματώνω.

Ανεβηκα τα πολλα σκαλοπατια και εισηλθα στο σαλονι του εν λογω οικου.Η ευγενικη τσατσα μου παρουσιασε την Καμελια.Προκειται για μια νεαρη ιεροδουλη με ομορφο προσωπο , μακρυ μαυρο μαλλι , ωραια μικρα στητα βυζακια , λευκο δερμα , κανονικο αναστημα και ωραιο αδυνατο κορμι.Η κοπελα δουλευει αρκετο καιρο στον συγκεκριμενο οικο.Δεν εχει καλες κριτικες αλλα εμφανισιακα στο 10ρικο ξεχωριζει.Η τσατσα ανακοινωσε απλο προγραμμα.

Παρολο τις αρνητικες κριτικες αποφασισα να περασω στα πορνοεδοτερα.Εδωσα το 10ρικο και περασα στο δωματιο.Ξαπλωσα στο κρεβατι και μετα απο λιγο ηρθε η λιγομιλητη κοπελα.Ανταλλαξαμε μερικες κουβεντες με δικια μου πρωτοβουλια για να σπασει ο παγος.Η κοπελα μιλαει καλα Ελληνικα.Η κοπελα αφαιρεσε τον στηθοδεσμο της και καθισε διπλα μου.Εγω της εγλυψα για λιγο τα πολυ ωραια βυζακια της.Υστερα ξαπλωσα για να με περιποιηθει η κοπελα.Αυτη αμεσως μου εφαρμοσε το προφυλακτικο.Της ζητησα να μου κανει προκαταρκτικα αλλα αυτη αρνηθηκε λεγοντας οτι δεν κανει τετοια! Η πιπα της ηταν μετρια και με αρκετη χρηση χεριου.Αυτη με πιπωνε και εγω της πατουσα το κεφαλι.Η πιπα της ειχε μικρη διαρκεια.

Πρωτη σταση το ιεραποστολικο υστερα απο επιλογη μου.Της τον εχωσα και αρχισα να την γαμαω σε μετριους ρυθμους.Αυτη ομως δεν συμμετειχε στο σεξ.Την γαμουσα και της εγλυφα τα βυζια.Οταν της εγλυφα τον λαιμο αυτη γυρνουσε προς τα πλαγια και τραβιονταν.Δεν θελει φιλια στο προσωπο.Παλι καλα που κοιτουσε εμενα και οχι το ταβανι! Αφου ειδε οτι εγω δεν τελειωνω μετα απο λιγο μου ειπε να αλλαξουμε.Δευτερη σταση λοιπον το πισωκολητο.Την ειχα ηδη βαρεθει και ηθελα να χυσω και να φυγω.Αυτη ειχε κατεβασει το κεφαλι χαμηλα και κοιτουσε χαμηλα.Αυτο που λεμε κομοδινο.Της τον εχωσα και αρχισα να την γαμαω σε γρηγορους ρυθμους για να μπορεσω να χυσω.Αυτη εβγαζε καποια επιφωνηματα και κοιτουσε προς τα κατω.Εχει ωραια κωλοτρυπιδα αλλα δεν την δινει.Την γαμουσα και της εριχνα μερικα χαλαρα κωλοχαστουκακια χωρις αυτη να παραπονεθει.Μετα απο λιγο αρχισα να χυνω μεσα στο μουνακι της.Βγηκα απο μεσα της και πεταξα το προφυλακτικο.Η κοπελα , ντυθηκε , ειπε ακομα μερικες μαλακιες και εφυγε.

Συνοψιζοντας , η Καμελια ειναι μια κοπελα αξιολογης εμφανισης.Ειδικα για την περιοχη του Μεταξουργειου.Ειναι μια καθαρη κοπελα που προσεχει την υγιεινη της.Καπου εκει ομως τελειωνουν ολα τα καλα.Δεν κανει καθολου προκαταρκτικα.Η πιπα της ειναι μικρης διαρκειας.Μπαλακια ουτε λογος να γλυψει.Στο κυριως σεξ δεν συμμετεχει καθολου.Απλως στηνεται και περιμενει να χυσεις.Δεν μου ειπε ξεκαθαρα να τελειωνω αλλα φαινονταν οτι δεν θελει να ξεπερναει το χρονικο οριο του 10λεπτου.Η τσατσα παντως δεν ενοχλησε.Η κοπελα ειναι μονο για να πεταξεις τα χοντρα και τιποτα παραπανω.Εχει λιγο τουπε μουναρας.Ελπιζω να σας βοηθησα!

...έπινα την φραπεδάρα , χάζευα και φιλοσοφούσα , και ξάφνου ένιωσα ότι το ντοπαμινεργικό μίγμα μαζί με την πόλωση των λιμβικών νευρώνων μου , διοχέτευσε μια ποσότητα αίματος στον φαλό μου ...κοινώς καύλωσα!
...ήμουν κοντά στο χώρο που οι πιρφόροι αποφεύγουν , και οι μαστογλουτιαίες οπές εκδίδονται φτηνά!
...διαλεξα μια απ'όλες που μου φάνηκε οικεία , ήταν υπερκαμπυλώδης ευχάριστη με κόκκινους βοστρύχους και ήξερε πολλά στοιχεία για την αφεντιά μου , προφανώς είχα ξαναπάει μαζί της αλλά ως συνήθως την είχα αποβάλει απο τη μνήμη μου...
...τα ρομαντικά γλωσσόφιλα έγιναν παθιασμένη πεολειχία και ύστερα έντονη αιδοιλειχία , μαστολειχία για να ολοκληρωθεί η διαδικασία με ένα κρεσέντο πεοκολποπαράτριψης...
...η οικειότητα με την κοπέλα με κολάκευσε , αλλά αν ξεπερνούσε τον χώρο και το χρόνο του μπουρδέλου θα μου προκαλούσε απύθμενη δυσφορία , και έτσι ένιωσα να ρέει μέσα μου το συνουσιοπιοειδές όταν ήμουν κανά χιλιόμετρο μακρυά της...!

πραγματικά ήμουν ερείπιο απο την κούραση , παρακολούθησα λίγη πορνογραφική τέχνη στο ιντερνετ
και κατέβηκα διεγερμένος στο μετάξι για ένα σύντομο πέρασμα.
η κοπέλα έχει εκσεσημασμένες μαστικές καμπυλότητες και αρκετά πιασίματακια τα οποία σε βεβαιώνουν
για την ευκολία της στύσης λόγω απτικο-παρατριπτικής διέγερσης.
η οικειότητα ήταν έκδηλη απο την αρχή της φάσης , φιλάκια γελάκια κομπλιμέντα κτλ κτλ
ένιωσα λίγο "ιδιαίτερος" αλλά και ο σεβαστός Φανούρης απο κάτω , έτυχε της ίδιας μεταχείρισης.
τελικά το ταλέντο σε μια εργαζόμενη είναι να σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι είσαι μοναδικός , με το αζημίωτο φυσικά...
τέλοσπάντων ήμουν πολύ διεγερμένος όπως προείπα , η κοπέλα απέκρουσε τις αιδοιλειχικές μου τάσεις
δέχτηκε τον φαλό μου σε δύο στάσεις ιεραποστολική , κυνική , και η σπερματέγχυση ήρθε πολύ γρήγορα λυτρώνοντάς με απο τον
ευχάριστο πόνο της καύλας...
με κολάκευσε η συμμετοχή της , αλλά ακόμη περισσότερο ένιωσα ευφορία αποδρώντας απο το τσαρδί ...

Πέμπτη, ώρα 18:10
«Γεια σου». Τον υπηρέτη τον είχα ξαναδεί εδώ, στη μεγάλη τσάρκα της περασμένης Κυριακής, αλλά και σε προηγούμενες βόλτες μου, στο ισόγειο της Κολωνού 32. «Καλησπέρα», του ευχήθηκα με τη σειρά μου. «Δέκα ευρώ το μωράκι, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό κι εξήντα εννιά!», μ' ενημέρωσε προσθέτοντας πως «την έχεις ξαναδεί την κοπέλα». Εμφανίστηκε μία μετριοχαμηλού αναστήματος παχουλή νεαρή, με κοκκινωπό ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους, μετριογλυκό πρόσωπο, μεγάλα μπομπόνια, που φορούσε εσωφόρι. «'Ελα μωρό μου!», μου είπε με χαμόγελο. «Γεια σου!». Δεν μου θύμιζε κάποια... «Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Πολύ καλά. Πώ–». «Πάμε;», με διέκοψε. «Πώς σε λένε;». «'Αννα». «'Αννα... Σ' έχω πάρει, έχουμε περάσει μαζί;», ρώτησα επηρεασμένος από αυτό που μόλις μου είχε πει ο τσάτσος. «'Οχι». «'Οχι, δεν έχεις περάσει», επιβεβαίωσε κι εκείνος. 'Εβγαλα το δεκάρικο. «'Ελα πάμε!», είπε ο υπηρέτης. 'Ολα τα δωμάτια ήταν άδεια. «Θα μπω εκεί!», του έδειξα εκείνο στο βάθος. «Ναι ναι, πήγαινε!», συμφώνησε. «Πότε την είχα δει; Δεν θυμάμαι...», είπα καθώς κατευθυνόμουν προς την ευρύχωρη αλλά άθλια κάμαρα. «Ναι!...», τον άκουσα να επιμένει.
Η 'Αννα άνοιξε την πόρτα ύστερα από έξι λεπτά. «Καλά;», με ρώτησε. «Γεια σου! Εδώ σε είχα ξαναδεί;». «Τι;». «Που λέει ο άλλος, ότι σ' έχω δει. Εγώ πάντως δεν σε θυμάμαι...». «Ούτε εγώ σε θυμάμαι».
Τελικά μαλακίες έλεγε ο τσάτσος...
Βγάζοντας το μεσοφόρι αποκαλύφθηκαν η προπετής κοιλιά και τα μεγάλα μαστάρια της. «'Ολα καλά;», ξαναρώτησε ξαπλώνοντας δίπλα μου. «'Ολα καλά», επιβεβαίωσα. «Μωρό μου!...», είπε μ' επιτηδευμένο πάθος κι άρχισε να με φιλάει στο πρόσωπο και στα χείλη!... Προσπάθησα ν' ανταποδώσω με γλώσσα... «Χωρίς γλώσσα φιλάκι!», με "μάλωσε" και συνέχισε τους επιφανειακούς ασπασμούς. «Σ' αρέσει;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Ναι...», είπα ψέμματα. «Ομορφιά μου!», είπε παθιάρικα συνεχίζοντας τα στεγνά φιλιά στον λαιμό, στο στήθος, στις θηλές. Τότε μου ήρθε για πρώτη φορά μια ελαφριά άσχημη μυρωδιά... Καθώς ετοίμαζε την καπότα με αποκάλεσε μωρό της και καύλα της... Η πίπα της ήταν ψιλοκαλή, συμπεριλαμβάνοντας εξωτερικούς γλωττισμούς και χάιδεμα στ' αρχίδια.
«Ποπ!... Πάμε μέσα;», αποφάσισε μετά από λίγο. «Ναι», υπάκουσα. «Πώς θες;», με ρώτησε. «Να προσπαθήσω από πίσω...», της απάντησα. «Πισωκολλητό;», ζήτησε να της επιβεβαιώσω. Στήθηκε με τα πόδια ενωμένα. «Τα ποδαράκια σου!», είπα και της τ' άνοιξα τόσο όσο για να "μπω". «Πλαφ παλφ παλφ!»... Μετά από μερικές δεκάδες γαμικές ωθήσεις της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. Το έκανε πρόθυμα απάγοντας τα πόδια και τότε... είδα το παράτριμμα! Τ' οποίο απλωνόταν τέσσερα-πέντε δάχτυλα μέσα στα μπούτια, από τις μηροβουβωνικές πτυχές, περίπου ίδια απόσταση στο υπογάστριο, από την κλειτορίδα, στο περίνεο... Από 'κει ήταν η μυρωδιά... «Βάλτο!», με κάλεσε. «Ξέρεις κάτι; Επειδή είμαι κουρασμένος θα κάνω έτσι (κούνησα τη γροθιά μου πάνω-κάτω) και θα τελειώσω έτσι. «Αλλά γιατί;», παραξενεύτηκε. «Δεν πειράζει, θα έρθω κάποια άλλη φορά», επέμεινα. «Μωρό μου εσύ!». Πάντως δεν με άφησε να την παίξω. Μου πήρε πίπα κι έχυσα στο στόμα της –εντός της θηλής του προφυλακτικού.
«Καλή είσαι πάντως, προσπαθείς. Δούλευες κι αλλού εκτός από δω;», της είπα καθώς ετοιμαζόμασταν. «'Οχι», απάντησε βάζοντας το εσωφόρι της. «'Οπα, δεν έχει έρθει κανένας ακόμα;», ρώτησα διαπιστώνοντας πως το καλαθάκι των απορριμμάτων ήταν άδειο. «Τι κανένας;». «'Αδειο!», είπα δείχνοντάς το. «Τώρα ξεκίνησα, γι αυτό», εξήγησε. Φεύγοντας με φίλησε στα χείλη. «Γεια σου αγάπη!». «Γεια σου 'Αννα».

ΥΓ: Αργότερα διαπίστωσα πως ο τσάτσος είχε δίκιο. Μου την είχε παρουσιάσει στη μεγάλη τσάρκα της περασμένης Κυριακής (πρωινή βάρδια)...

37,5-38 πυρετός , συνέχιζε να σιγοκαβουρδίζει το κρέας μου , αλλά δεν αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα στο να κατέβω και πάλι πιάτσα , και όσο πλησίαζα ένιωθα την ρίνα μου να αποσυμφορείται...
...αντίκρυσα ένα τσουρκάκι με κόκκινο μαλλί σε κότσο , μέτριο προς το ψηλό ύψος και αρκετά θελκτικές μαστικές καμπυλότητες.
...το περίμενα ότι θα ήταν ξεπέτα αλλά παρόλαυτά πόνταρα γιατί απλά ήθελα να βγάλω απο μέσα μου το υγρό χωρίς πολλές χρονοτριβές , μιας και οι μυαλγίες, αρθραλγίες και η γενικότερη κακουχία μου δεν επέτρεπαν κάτι βραδύτερο...
...η όλη 5λεπτη διαδικασία ήταν μια άψυχη πεολειχία ,λίγο πισωκολλητό και τέλος σε ιεραποστολική.
μα το θεό , την ρώτησα 2 φορές το όνομά της και το ξέχασα και τις δύο φορές
το πρόσωπό της επίσης το ξέχασα και το συγχέω με πρόσωπα που μου χουν μείνει απο τσόντες...
...βγήκα έξω με την θολούρα του πυρετού να επιμένει , επιδώθηκα σε λίγο τζογαδορικό ηδονισμό και έβαλα πλώρη για το σπίτι για υπνικό ηδονισμό...

Δευτέρα, ώρα 20:49
Παραδίπλα στον καφενέ της γωνίας, Κεραμεικού με Καλλέργη, αλλοδαποί κάπνιζαν ναργιλέ. Στο σαλόνι του οροφομπορντέλου, όταν ανέβηκα, οι ευχές για υγεία έπεσαν βροχή εκατέρωθεν...
Δούλευε η εικοσιτριάχρονη Ιζαμπέλλα, μια χαμηλού αναστήματος πόρνη, με ίσιο, σκουροκάστανο μαλλί μέχρι τους ώμους πιασμένο σ' αλογοουρά, μέτριο γλυκό προσωπάκι με κάπως έντονα βαμμένα μάτια, μικρό στήθος με προπετείς θηλές, σώμα με πιασιματάκια και κοιλίτσα. Τη νεαρή πόρνη είχα δει εκεί πριν δύο μέρες˙ στη σαββατιάτικη πρωινή τσάρκα μου.
«Η κοπελίτσα είναι, δέκα ευρώ, όλες οι στάσεις, ελεύθερα να χαϊδέψετε, δεν βιάζεται, θα περάσετε πολύ ωραία!», ενημέρωσε ο τσάτσος. Εκείνη, αφού μας χαμογέλασε, κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο δίπλα στην έξοδο κι άνοιξε την πόρτα. Μέσα, ξαπλωμένος στο κρεβάτι, βρισκόταν τσίτσιδος ένας σκουρόχρωμος αλλοδαπός συναγωνιστής, που αμέσως έσπευσε να καλυφτεί... Μέχρι να πληρώσω στον υπηρέτη τα δέκα ευρώ εκείνη δεν έκλεινε την πόρτα. Το σχολίασα στον τσάτσο, «κοιτάει να δει εάν θα περάσω...», κάνοντάς τον να ξεσπάσει σ' ένα πλατύστομο γέλιο. «Χα χα χα!».
Το δωμάτιο που διάλεξα ήταν ευρύχωρο, φωτεινό (υπήρχε ροοστάτης), με ταλαιπωρημένο κατωσέντονο (στην ικανοποιητική κατά τ' άλλα κλίνη) κι αρκετά ζεστό... Αναγκάζοντάς με, ύστερα από λίγη ώρα, να τραβήξω την πρίζα απ' το ερ κοντίσιον που δούλευε στους 30 βαθμούς!
Η Ιζαμπέλλα ήρθε μετά από επτάμισι λεπτά. Θέλησα ν' επιβεβαιώσω τ' όνομά της. Με τη σειρά της ρώτησε να μάθει το δικό μου, ενώ όταν απάντησα, της ξέφυγε ένα χαμηλόφωνο: «Ούμι πάρε μπίνε!» (Χαίρομαι!). «'Οπα, Ρουμάνα είναι!», σκέφτηκα. Θα μπορούσε βέβαια να ήταν και Μολδαβή...
'Εχοντας μείνει ολόγυμνη μου ζήτησε ένα λεπτό, «ουν μομέντ», για να σκουπίσει το μουνί της, ενώ ταυτόχρονα μου παραπονέθηκε/δικαιολογήθηκε για «νο στοπ σεξ!...».
Στη συνέχεια, αφού κουλουριάστηκε πλάι στα πόδια μου, πήρε να μου φορέσει την καπότα. Με νοήματα κι αγγλικά που εκείνη δεν καταλάβαινε, θέλησα να μάθω εάν πρόσφερε κάποια προκαταρκτικά. Η απάντησή της ήταν αρνητική. Εγώ όμως ήξερα ότι θα μπορούσα να τη φιλήσω και να τη γλείψω. Δεν προχώρησα όμως, μιας και μου μπήκε η ιδέα πως τα ξεραμένα σάλια του προηγούμενου ήταν ακόμα πάνω της...
Τέλος πάντων, της ζούληξα κομματάκι τα μασταράκια, της χούφτωσα το κωλαράκι, θώπευσα το ξυρισμένο, σκουρόχρωμο μουνάκι της, με ψιλοχάιδεψε κι εκείνη, ε, κατάφερα ν' αποκτήσω μια μαλακή στύση... Τότε έκανε κίνηση να μου φορέσει (με λάθος τρόπο) την καπότα. Της την πήρα και την ξετύλιξα ο ίδιος (σωστά), λέγοντας στο τέλος: «Ιτς οκέι νάου!».
Η πίπα της ήταν σε γρήγορο ρυθμό με άι κόντακτ. Τότε ήταν που παρατήρησα το κάπως έντονο βάψιμο των ματιών της. Συμμορφώθηκε όταν της ζήτησα να πάει λίγο πιο αργά, όπως και να μη με πιέζει με τον αγκώνα της (κακό συνήθειο, που δυστυχώς το έχουν κάποιες...).
Τη γάμησα προσεκτικά (μιας και μου έδωσε να καταλάβω πως πονούσε), πρώτα στα τέσσερα (πριν είχε βάλει και κρεμούλα), νιώθοντας ικανοποιητικά το μουνάκι της (εκείνη στεκόταν ακίνητη, βλέποντας ίσα μπροστά) κι ύστερα (πάλι προσεκτικά) συνέχισα ιεραποστολικά (μ' εκείνη να έχει ανοιξει καλά τα πόδια, κοιτώντας με στα μάτια), όπου κι ολοκλήρωσα.
Καθώς έβγαινε με αποχαιρέτησε μ' ένα «ciaο!», ενώ ο υπηρέτης, λίγο αργότερα όπως έφευγα, μου ευχήθηκε «καλό βράδυ!».

η μιζέρια απο το κοντινό συγγενικό περιβάλλον μου προκαλούσε απλά δυσφορία
αλλά το ότι απο τεχνητή ευγένεια έπρεπε επι 45λεπτά να ακούω τις μαλακίες ενός οικογενειακού φίλου , προσποιούμενος ενδιαφέρον , ενώ στην ουσία ούτε κάν τον άκουγα,
αυτό λοιπόν δημιούργησε επείγουσα εκτόνωση της δυφορικής κοινωνικής εγγύτητας.
...ήθελα κάτι παράξενο , και σκέφτηκα τον "apolyto" για το ότι η "δυσμορφία είναι κατα βάθος διεγερτική"...
η επιλογή μου είχε την όψη ενός κοιμισμένου πρεζακίου , κοντό μαλλάκι , γυφτορουμάνικου προσωπείου , ζαρωμένο στήθος , και ίσως κάποια ασυμμετρία στα κάτω άκρα την οποία συγκάλυπτε παίρνοντας δήθεν πόζες λαγνείας...αλλά ήταν καλή (!)
μου είπε ότι ο προηγούμενος την κράτησε 30λεπτά στο δωμάτιο , και απολογήθηκε για τη χαλασμένη μάσκαρά της...
την καθησύχασα, και αυτοσυγκεντρώθηκα για να θέσω εις πέρας την ζόρικη αποστολή μου.
...αυτοερεθίστηκα , αναλογιζόμενος δικά μου παράξενα πράγματα , ενώ παρακολουθούσα το κακόμοιρο κουλουριασμένο αυτό πλάσμα να μου παίρνει πίπα.
την άφησα να παίξει για κάμποση ώρα με το πέος μου , μέχρι η στύση να γίνει συνουσιοεπαρκής.
στήθηκε στην κυνική στάση , αλλά για κάποιον λόγο δεν μπορούσα να εισχωρήσω ...
ίσως λίγο η ψαρίλα που αναδυόταν και ερέθιζε τον οσφρητικό βλενογόννο μου
ίσως ότι δεν μπορούσα να βρώ εγώ την οπή
ίσως ότι δεν υπήρχε πεο-κολπική συμβατότητα , δεν ξέρω ...αλλά η αιμώτωση απομακρυνόταν σιγά σιγά απο το πέος μου , παίρνοντας την ανιούσα για να γίνει αίσθημα εκνευρισμού.
στην ιεραποστολική στάση , ήταν σα να πηδάω πτώμα που κοιτάζει το ταβάνι
δοκιμάσαμε και για την τιμή των όπλων πάλι στην κυνική στάση και πάλι τίποτα , το πέος μου είχε χάσει πολύ αίμα...
απόρησε για την αδυναμία και ανεπάρκειά μου , και γώ συνειδητοποίησα γιατί την κράτησε ο προηγούμενος 30λεπτά...
εγώ όμως είμαι ανυπόμονος , δεν εκβιάζω καταστάσεις , και παρά τις αντιρρήσεις της κοπέλας , ντύθηκα και εξαφανίστηκα προς αναζήτηση ενός πιο διεγερτικού αντικειμένου εκκένωσης...