Ιάσονος 31 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Μπαίνοντας στο δεξί μπουρδέλο στην Πέρδικας δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που θα έτρωγα πόρτα απ'την Τσατσά. Συγκεκριμένα, μόλις είχα περάσει την κουρτίνα και η τσατσά βγαίνει και μου λέει "Φύγε! Εσύ κάθε μέρα βόλτα κάνεις". Η πουτάνα ήταν ένα όμορφο ξανθό και μπορεί να το ψώνιζα, αλλά η τσατσά συνέχισε τα δικά της. Ξενέρωσα και έφυγα συνεχίζοντας την βόλτα μου.
Κατέληξα στο Hostel.
Το τεμάχιο δεν είχε κάτι παραπάνω απ' της άλλες θλιβερές πουτάνες του Μεταξουργείου. Πρόκειται για γυφτάκι Ρουμανίας, εικοσιτριών ετών, με τριχοφυΐα στον αφαλό (σήμα κατατεθέν σε όποιον την έχει δει) και ακόμα περισσότερη στην κωλοτρυπίδα για τους μερακλήδες...
Δεν ήταν το μερακλίδικο ένστικτο μου όμως που με έκανε να καταβάλω το πόσο των δέκα ευρώ για το απλό πρόγραμμα που προσφερόταν, αλλά η βαρεμάρα που με έδερνε για να συνεχίσω την αναζήτηση καλύτερης πουτάνας.
Έτσι κι αλλιώς από εμφάνιση δεν ήταν και εντελώς στον πάτο. Περίπου 1.70 σε ύψος, μεσαίο βυζί, σφιχτό κορμάκι και καλοσχηματισμένο κώλο. Τα μαλλιά σγουρά και ταλαιπωρημένα αλλά στ'αρχίδια μου.
Το δωμάτιο το ίδιο με αυτό που είχα γαμήσει την Τζούλια την προηγούμενη φορά που κατέθεσα σε αυτό το σπίτι, με τα ίδια επίπεδα καθαριότητας.
Άρχισα να γδύνομαι και η πουτάνα μπήκε πριν καν βγάλω το παντελόνι μου. Το ότι άνοιξε αμέσως την καπότα και περίμενε να γδυθώ, μόνο στα αρνητικά μπορεί να τοποθετηθεί.
Φυσικά προκαταρκτικά δεν έπαιζαν και πάρα την ψόφια πελατεία βιαζόταν να με ξεπετάξει.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι, μου πέρασε καπότα "αλά κάλτς" και ξεκίνησε την πίπα στο πεσμένο εργαλείο. Το τσιμπούκι της παραδόξως ήταν κάλο με λίγο δόντι άλλα στο λεπτό μέχρι να μου σηκωθεί λιγάκι, ήθελε να ξεκινήσουμε το γαμήσι και ετοιμάστηκε να ανεβεί από πάνω μου.
Της είπα ότι δεν είμαι έτοιμος άλλα με σύνδεσε με το μουνί της. (Βtw, έχει ζουμερό μουνί με μεγάλα και παχιά χείλια για τους οπαδούς του είδους) Λογικό ήταν να μην μπορέσω να κρατήσω μια επαρκή στύση για δυο λόγους. Πρώτα απ' όλα γιατί η συμπεριφορά ξεπετάς που είχε δεν μου το επέτρεπε και δεύτερον γιατί ήμουν κουρασμένος.
Αφού σηκώθηκε στήθηκε στα τέσσερα για πισωκολλητό και εκεί της θύμισα ότι η στύση μου είχε χαθεί μαζί με τα δέκα ευρώ που έδωσα, αλλά και που το είπα, στο μουνί της ξανά. (Να σημειώσω ότι τα Ελληνικά της είναι πολύ καλά και καταλάβαινε άριστα τι της έλεγα) Το θέαμα με την στρογγυλή κόλλαρα μπροστά μου όσο να ναι βοηθούσε στο να ξαναβρώ λίγο απ'την χαμένη στύση αλλά η πουτάνα πέρναγε το χέρι από κάτω και τον τράβαγε να τον βάλει μέσα.
Για άλλη μια φορά της είπα να το αφήσει σε έμενα και για άλλη μια φορά με έγραψε.
Αποφάσισα να τελειώσω με μαλακία χαϊδεύοντας τα όμορφα βυζιά και το παχύ μουνί, αλλά και πάλι δεν το ευχαριστήθηκα.
Ξάπλωσα και έβγαλα την καπότα για να τελειώσω έτσι, η τύπισσα σηκώνετε και πάει να βάλει ξανά το στρινγκ. Της είπα ότι δεν έχω τελειώσει και ότι θέλω να έρθει δίπλα μου ώστε να έχω ένα θέμα για την μαλακία μου. Τελικά μετά από κάποιες αντιρρήσεις που είχε, γιατί μου έλεγε ότι χωρίς καπότα δεν κάνει τίποτα, ήρθε και με χειροκίνητη υποβοήθηση κατάφερα με το ζόρι να τελειώσω.
Δεν θέλω να την "θάψω" με την βαθμολογία μου για αυτό και δεν βάζω κάτω απ'την βάση επειδή το πρόβλημα ήταν και δικό μου, άλλα και η ίδια δεν το προσπαθεί πολύ πάρα το καυλιάρικο σαλονιάρισμα της. (Έκανε και μια fail στροφή στον στύλο που έχει στο σαλόνι) Αν και πιστεύω ότι κάποια άλλη στιγμή θα μπορούσα να περάσω καλά μαζί της, δεν θα ξαναπάρω. Η Τζούλια είναι σαφώς ανώτερη της και στο δεκάρικο παίζουν πολύ καλύτερες επιλογές.

Επιστροφή λοιπόν για ένα δεύτερο γύρο στο μετάξι και παρέα με τον Grindcorefucker ξεκινήσαμε την αναζήτηση της τυχερής πουτάνας.
Περάσαμε κάμποσα σπίτια και φτάνοντας στο Ιάσωνος 20Α είδαμε το παρακμιακό πουτάνακι και θυμηθήκαμε ότι ήμασταν εκεί για να γαμήσουμε οπότε η πόρνη τιμήθηκε από τον Grindcorefucker. Όσο περίμενα στο σαλόνι είχα αρκετό χρόνο για να αποφασίσω σε ποιο σπίτι θα έκανα την επένδυση, το πόρισμα έλεγε Hostel. Ήθελα από καιρό να γαμήσω εκεί μέσα αλλά δεν είχα πετύχει καμία πουτάνα της προκοπής, όλο κάτι μαύρες και μια χοντρή που με είχε ληστέψει πιο παλιά στο δίπλα μαγαζί.
Σήμερα στο μενού είχε την Τζούλια. Η Τζούλια λοιπόν είναι ένα petit κοριτσακι ακριβώς όπως το περιγράφει και ο duskolieggrafi, έτσι δεν σταθώ στην περιγραφή απλά να τονίσω ότι το κωλαράκι της είναι απίστευτα όμορφο, και πεταχτούλικο και αν εξαιρέσουμε τα δοντάκια της που δυστυχώς με ψιλοξενέρωσαν και έμενα, δεν νομίζω να βρω πολλά αρνητικά πάνω της. Έδωσα το δεκάρικο στη τσατσά ενόσω ο συναγωνιστής και συνοδοιπόρος είχε πάει για δεύτερη κατάθεση στο μπουρδέλο της Μ.Αλεξάνδρου 28. Πέρασα στο δωμάτιο/κελί που είναι δίπλα από την πόρτα της εισόδου. Φριχτή κατάσταση εκεί μέσα... μπαίνοντας στο δωμάτιο το πρώτο που είδα ήταν το σάπιο custom made μεταλλικό κρεβάτι που ίσος κάποτε να βρισκόταν σε σανατόριο για ασθενείς της λευκής πανώλης. Είμαι σίγουρος ότι κάποιος έχει πεθαίνει φτύνοντας αίμα πάνω σε αυτό, παρόλα αυτά ξεκίνησα να γδύνομε και εκεί είδα ότι υπήρχαν διάφοροι λεκέδες στο σεντόνι αλλά μάλλον από ξέβαμμα άλλων ρούχων στο πλύσιμο.
Το υπόλοιπο της διακόσμησης είχε αναλάβει μια ασπρόμαυρη αφίσα με το απόλυτο πασχαλινό θέμα... Ένα δέντρο γεμάτο κατσίκες πάνω στα κλαριά και μερικά ακόμα αιγοπρόβατα τριγύρω. Καθώς κοιτούσα την αφίσα γιατί ομολογούμενος είναι πολύ άκυρη και σκάλωσα, μπήκε στο δωμάτιο η Τζούλια. Αμέσως μετά από το τυπικό "Γεια" την ρωτάω; "Καλά, είναι αφίσα για μπουρδέλο αυτή; Αυτό είναι για χασάπικο" Η κοπέλα δεν είχε προσέξει τι έχει η αφίσα και έτσι μετά από δυο, τρία δευτερόλεπτα είχε διπλωθεί από το γέλιο...
Μας πήρε λίγη ώρα για να σταματήσουμε τα γέλια και να αρχίσει τα φιλιά στο λαιμό και στο στήθος. Το πουτανάκι με τρέλανε με το κωλαράκι του! Είναι μαλακό αλλά στητό και πεταχτό. Ναρκωτικό για τα χέρια μου που δεν ξεκόλλαγαν από πάνω του. Τα χάδια στο μουνί και στην σουφρίτσα μαζί με λίγο δάχτυλο, τα δέχτηκε αδιαμαρτύρητα. Πέρασμα καπότας και στην συνέχεια μια μέτρια "ρομποτική" πίπα στην οποία χρησιμοποίησε αρκετό δόντι.Την άφησα να γλύφει αρκετή ώρα γιατί την είχα καταβρεί με τον κώλο της.
Η πρώτη στάση που ξεκινήσαμε ήταν με το μωράκι από πάνω, το κούμπωσα και άρχισα να την γαμάω αργά και να επιταχύνω σιγά-σιγά. Πολύ καλή η αίσθηση ενώ την σήκωσα αρκετές φορές πιο ψιλά για να γλείψω να βυζάκια της. Γύρισμα σε πισωκολλητό όπου δέχτηκε το δυνατό πήδημα χωρίς καμία αντίρρηση. Η στάση που είχε με τον κώλο της ψηλά με βοήθαγε να έχω και οπτική επαφή με το σημείο της δράσης. Η εικόνα του πούτσου μου (που φαινόταν τεράστιος λόγο του μικρού της μεγέθους) να σκίζει αυτό το μικρο μουνακι ήταν απολύτως καυλώτικη ενώ το κερασάκι ήταν ο αντίχειρας μου να εισβάλει στη σούφρα της. Τραβήχτηκα για να μην χύσω, ήθελα να παρατείνω όσο μπορούσα την διάρκεια και εκείνη γύρισε ανάσκελα και έκανε κίνηση ματ..
Με κοιτάει με ένα αθώο βλέμμα και μου λέει ότι μπορώ να χύσω πάνω της... Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το άσμα του Γιάννη Βασιλείου "Έξαψη" Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι η ώρα της κρίσης είναι κοντά. Ξεκίνημα ξανά σε ιεραποστολικό με το πουτανάκι πιασμένο πάνω μου, ήσυχη χωρίς fake βογκητά και μαλακίες, μόνο την ανάσα της άκουγα και ήταν αρκετό. Τα είδωλα μας στον καθρέφτη μου έφερναν σε δυο εικόνες, ο Bud Spenser να γαμάει την Patty, και κάτι σε Γιαπωνέζικο anime, που ο μεγαλοκάυλης δαίμονας γαμάει με της δώδεκα πούτσες του, μαθήτρια του σχολείου...
Η στάση αυτή δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί, τραβήχτηκα έβγαλα την καπότα και άρχισα να τον παιζω γρήγορα στοχεύοντας το λαιμό της. Έριξα δυο καλές ριπές, η μια έπεσε στο λαιμό της και η άλλη στο σαγόνι, δεν βιάστηκε να σηκωθεί και το άφησε να γλιστράει στο στήθος της. Όταν τελικά σηκωθήκαμε και άρχισε να ντύνετε ξαναείδε την αφίσα και άρχισε πάλι να γελάει.
Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα έβλεπα το κωλαράκι της από μια άλλη γωνία και με έκανε να το εκτιμήσω πολύ περισσότερο. Η μαλακία είναι ότι δεν έδινε κώλο αλλά και εγώ δεν συζήτησα καθόλου για κουλούρι, μπορεί να τα βρίσκαμε.
Φιλότιμο πουτανάκι και πρόθυμο, από τα καλύτερα δεκάρικα που έδωσα πότε, το ότι θα ξαναμπώ στάνταρ στην επόμενη τσάρκα είναι σίγουρο. Το μόνο αρνητικό είναι τα δόντια το οποίο όμως ξέρει να το καλύπτει καλά, και φυσικά η αθλιότητα του χώρου.

Τα τελευταία χρόνια έχει θεσμοθετηθεί με τους κολλητούς κάθε Μεγάλη Πέμπτη επίσκεψη στους πορνόδρομους της Αθήνας. Πιστοί λοιπόν στο ραντεβού μας και φέτος κατεβήκαμε στο ρομαντικό Μετάξι, επιδιώκοντας να διακορεύσουμε άτακτες κορασίδες. Τριγύρω μας τσάρκαρε αρκετός κόσμος, κυρίως κινεζοαφγανοπακιστανοσομαλοί συναγωνιστές, ενώ και τα δωμάτια στα σπιτάκια ήταν σχεδόν όλα γεμάτα. Λόγω της ημέρας ήθελα κάτι το ξεχωριστό, οπότε από τα πρώτα σπιτάκια που τσέκαρα ήταν το αγαπημένο μου, λόγω διαρύθμισης και καλτίλας, μπουρδελοχόστελ. Η κοπέλα που μου παρουσιάστηκε από την τσατσά-κασετόφωνο ήταν η Ρουμάνα Τζούλια. Η έκφυλη φατσούλα και η καλή διάθεσή της με έπεισαν να περάσω στο «μυρωδάτο» μπουντρούμι, εχμ δωμάτιο.

Εμφάνιση Τζούλιας: γύρω στα 25 έτη, κοντούλα, με καστανά ίσια μαλλιά, έκφυλο μουτράκι, μάτια παιχνιδιάρικα που ίσως και να ρετάρουν λίγο, μινιόν και πολύ σφιχτό σωματάκι, με ωραίο βυζάκι που χωράει στην παλάμη και στητό κωλαράκι. Το μόνο αρνητικό είναι τα δόντια της (πρέπει να είναι πολύ σάπια), εκουσίως δεν έδωσα μεγάλη προσοχή, διότι αν την πρόσεχα περισσότερο σε αυτό το σημείο θα ξενέρωνα…

Η αναμονή μου στο δωμάτιο ήταν ολιγόλεπτη μέχρι να έρθει η Τζούλια και να την αρχίσω στα χουφτώματα. Προκαταρκτικά δεν είχαμε, και δεν ήταν απαραίτητα κιόλας, μιας και η τσαπού μου ήταν ήδη κάγκελο. Πέρασμα προφυλακτικού για μια μέτρια προς καλή πίπα, χωρίς περιποίηση ευρύτερης περιοχής, κατά τη διάρκεια της οποίας εγώ έπαιζα με το μουνάκι της. Μετά από δική μου προτροπή σταμάτησε το τσιμπούκι και ήρθε καβάλα. Εκεί παρατήρησα, με μεγαλύτερη προσοχή μεν, ευτυχώς φευγαλέα δε, τα δόντια της, και ξενέρωσα άσχημα. Ευτυχώς ήμουν πολύ καυλωμένος και η Τζούλια ακροβατούσε όμορφα πάνω στο κοντάρι μου, οπότε δεν είχαμε πτωτικό επεισόδιο. Την κράτησα για αρκετή ώρα στη στάση αυτή, με διάφορες παραλλαγές, μιας και κουνιότανε πολύ καλά και είχαμε βρει καλό ρυθμό. Η συμμετοχή της ήταν καλή, με διακριτικά βογγητά, βαρείς αναστεναγμούς και φιλιά στο λαιμό μου. Στη συνέχεια την έστησα στα τέσσερα και άρχισα να τη σφυροκοπάω. Ταυτόχρονα χάιδευα τα πόδια και τη μέση της, ενώ που και που έσκυβα μπροστά για να φιλήσω το λαιμό και να μαλάξω τα βυζάκια της. Λόγω της καλής συμμετοχής της αλλά και του όμορφου προσώπου της σκέφτηκα να δοκιμάσω και ιεραποστολικό, αλλά προτίμησα τελικά να τελειώσω στο πισωκολλητό, φοβούμενος μη μου σκάσει κανά χαμόγελο της crest και με πάρει η κάτω βόλτα.

Συνοψίζοντας, πρόκειται για κοντόπορνη δεσποινίδα, με ωραίο και ευλύγιστο κορμί, ενδιαφέρον προσωπάκι και διάθεση να σε ευχαριστήσει στο δωμάτιο. Αν δεν είχα κόλλημα με τα δόντια (είναι από τα πρώτα που κοιτάω στις γυναίκες) μάλλον θα ξαναπήγαινα.

Χρόνος παραμονής της Τζούλιας στο δωμάτιο 8 λεπτά.

Τιμή 10 ευρώ.

Παρα τις ψιλοσυχνες μου επισκεψεις στη περιοχη δεν συνηθιζω δυστυχως να γραφω συχνα εδω καθαρα λογω βαρεμαρας το παραδεχομαι. Παρακολουθω την πορεια ομως των συναγωνιστων αν οχι για "επενδυτικους" λογους τοτε σιγουρα για να εχω μια πολυ σφαιρικη αποψη της αγορας.
Η επισκεψη εγινε πριν περιπου 2-3 μηνες και δουλευε η μιλφ που τεινει στο γκρανυ Ευα. Εχει γραφτει ξανα για την αισθητικη του ιδρυματος, σιδεροπορτες, συρματοσχοινα, παραπετασματα, στενα δρομακια αλλα το καλυτερο ειναι με το που μπαινεις μεσα και ορκιζεσαι οτι βρισκεσαι σε αυτοδιαχειριζομενο στεκι αναρχοαριστερων φοιτητων. Μαυροκοκκινος τοιχος, προχειροι παγκοι στερεωμενοι σε αυτους μια καγκελοπορρτα και το θεικο "ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ" χαρτονι πανω. Ο χωρος σου δεινει την αισθηση οτι καπου στο βαθος θα δεις βιβλια του Κροποτκιν και του Μπακουνιν τυπωμενα σε φτηνο προχειρα δεμενο χαρτι. Ενω εν μεσω αφορητης ζεστης εγω και ο χυστης απεναντι μου προσπαθουσαμε σιωπηρα να κατανοησουμε το νοημα της συγκεκριμενης πινακιδας τα λεπτα περνουσαν. Και οταν λεμε περνουσαν πρεπει αν ειχαν περασει πανω απο 20 μεχρι να βγει η Ευα ξεφυσωντας και μονολογωντας "δυσκολος πελατης" Αυτο φυσικα μονο ως θετικο μπορει να εκλειφθει. Ταυτοχρονα μου λυθηκε και η απορια για την ταμπελα καθως οταν η Ευα τελειωσε με τον πελατη χτυπησε την πορτα και η τσατσα ετρεξε με το πομολο στο χερι (ναι το πομολο) για να ανοιξει την πορτα. Μετα μου εξηγησε οτι το κανουν για λογους ασφαλειας!
Αφου εδωσα το παραβολο κατευθυνθηκα παλι μεσω τουνελ σε ενα δωματιο σχετικα καθαρο (λεγοντας "καθαρο" στο μεταξι εννουμε παντα εκ πρωτης οψης, ειναι καθαρα ψυχολογικο) και μετα απο λιγο ηρθε η Ευα οπου με εκανε να σκιαχτω λιγακι καθως ξαπλωσε μαζι μου στο κρεβατι και αρχισε να μου μιλαει περι ανεμων και υδατων κοιτωντας με με ενα βλεμα που με τρομαζε. Ειχε περασει κανα 5λεπτο με το μπλα μπλα και αρχισα να αναρωτιεμαι αν ειναι κανενος ειδους τακτικη για να ροκανιζει τον χρονο αλλα σκεφτομενος την ωρα που ηταν μεσα με τον προηγουμενο ηρεμησα. Στα του σεξ λιγα πραγματα οχι επειδη η (μεγαλο)κοπελα δεν θελει αλα μαλλον επειδη δεν το εχει. Βιαστηκα να τελειωσω να φυγω απο εδω μεσα. Καλτ ψυχοπλακομα. Παρκιν μοτο, τσατσα ρωσιδα ανεκτικη.

επίσκεψη σήμερα το μεσημέρι μετά απο βολτίτσα με τον lustforlife στις 15.25....το μπουρδέλο αυτό απλά δεν υπάρχει.......μπήκα σε ένα δωμάτιο δεξιά το οποίο έχει έναν ακόμα διάδρομο 4άρον περίπου
μέτρων , το φοβερό σκηνικό συμπληρώνεται με το ότι στο δωμάτιο δεν υπάρχει πόρτα....αλλα κουρτίνα!!!(φώτο στον ρομαντισμό)έχω πολύ καιρό να πάρω μαύρη και ο λόγος ότι όσο ναζιάρες παιχνιδιάρες και κάποιες μουνάρες ,
είναι στο σαλόνι στο δωμάτιο είναι χάλια....ο κανόνας επιβεβαιώθηκε..... καταρχήν η Τζέσικα είναι απο το Καμερούν , ηλικία αν και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί στη μαύρη φυλή δεν την κάνω πάνω απο 25...κοντά στο 1.68 με μεγάλα
σχετικά βυζιά και τουρλωτή κωλάρα , αυτά στο ημίφως.....στο δωμάτιο που είχε ποιο πολύ φως διαπίστωσα έντονη τριχοφυΐα χαμηλά στην πλάτη καθώς και στο πρόσωπο...ήταν σαν να έχει φαβορίτες..... συνεννόηση στα αγγλικά .
μπαίνει στο δωμάτιο δεν βγάζει το σουτιέν , ανοίγει το προφυλακτικό και πάει να το φορέσει σε εντελώς πεσμένο πούτσο.
Τι κάνεις της λέω , πρέπει να με "ανάψεις"πρώτα της λέω.
Αυτό να το κάνεις μόνος σου μωρό μου , μου απαντάει χαμογελώντας.
Της ξαναλέω δεν κάνει να τοποθετήσεις έτσι το προφυλακτικό.
Κάνει απαντάει , έτσι το βάζω πάντα.
Απτόητη λοιπόν τοποθετεί το προφυλακτικό και πέρνει τον πούτσο έτσι ξεκάυλωτος όπως ήταν όλον στο στόμα της και καθόταν , δεν έγλυφε απλά τον είχε στο στόμα της...ενω με το ένα χέρι της μου πίεζε τα αρχίδια μου(δεν τα χάιδευε)
Της λέω , βγάλε το σουτιέν.
Απαντάει , με 10 ευρώ μόνο γαμάς δεν βγάζω το σουτρτιέν.
Με τα πολλά κάποια στιγμή ψιλοκαύλωσα και μόνο τότε έγλειψε για λίγο τον πούτσο μου.
Σταματάει μου λέει πως θές ,της απαντάω στα τέσσερα και πέρνει αυτή την κλασσική στάση με κλειστά τα πόδια....της λεω δεν μπορώ να γαμήσω έτσι , στύσου καλά....
Με έκδηλη την δυσαρέσκειά της τελικά στήθηκε , είτε γάμαγα κομοδίνο(καλά αυτό πως γίνεται ) είτε αυτή το ίδιο πράγμα....τελικά κάποια στιγμή έχυσα.....για μένα προσωπική μου άποψη....μακριά.

Η εισαγωση στο Dungeon εγινε στις 25-01-2012 και ωρα 22.10
Η εξοδος δεν βρεθηκε ποτε!

Ειχα δωσει εντολη στο "party" (Προεδρος Sotirof και ενας δυναμικος ακολουθος)
να δωσουν S.O.S. αν δεν καταφερνα να βγω επο εκει μεσα!

Με επανεφεραν με Ressurection σε εξωτερικη τοποθεσια!

Το Hostel ειναι ενας νεος σχετικα μυθος που δημιουργηθηκε
για να παρει τα πρωτεια του πιο Cult μπουρδελου της Ελλαδος!
Φημες λενε πως αρκετοι μπουρδελιαρηδες δεν καταφεραν να βγουν ποτε απο μεσα
και οσοι τα καταφεραν ή τρελαθηκαν ή αυτοκτονησαν!

Ο χωρος του σαλονιου ειναι μια πετρινη χαραμαδα.
Αντι για πυρσους στους τοιχους υπαρχει ενας χαμηλος φωτισμος προερχομενος
απο κατι κοκκινα και πρασινα μικρα λαμπακια,
Εχω την εντυπωση πως υπαρχει και κρυφος μπλε φωτισμος!
Το πετρινο δαπεδο κατηφορηζει ωσπου φτανει σε 2 σκαλακια.
Απο εκει εκτεινεται ο χωρος της κουζινας. Ενας μυστηριωδης χωρος
στον οποιον πιθανως να υπαρχουν οι ψυχες οσων δεν καταφεραν να ξεφυγουν!

Μπροστα μου εμφανιστηκε μια κοκκινομαλλα καλοστεκουμενη τσατσα
(την οποια ανετα θα πηδαγα)!

Η Επιλογη του να περασω στο δωματιο του Dungeon δεν ηταν αλλη απο την Αννα.
Την κοπελα που ειχα παρει πριν λιγες μερες στο Ιασωνος 20Γ.

Ρουμανα, περιπου 30 ετων.
Με υψος κοντα στο 1.65 και κανονικα κιλα περιπου 55-60
Τα ασχημα βυζια της ηταν καλα κρυμενα πισω απο τον στηθοδεσμο!
Το ομορφο αλλα φοβισμενο προσωπο της με το που με κοιταξε αλλαξε μορφη!
Γλυκανε και χαμογελασε πονηρα!
Τα ματια της ελαμψαν!

Λιγα λογια για το δωματιο!
Ενα κοκκινο φωτακι δινει μια σκοτεινη μορφη στο 4x2 χωρο!
Το κρεβατι σιγουρα θα κατασκευαστηκε εκει. Αφου δεν χωραει να μπει αλλιως!
Υπαρχει ενα γλειωδες χαλι οπου σκεπαζει το κρυο δαπεδο!
Κρεμαστρα, νυπτηρας με σαπουνακι και καθρεφτης.
Κωλοχαρτο τοποθετημενο σε ειδικη κατασκευη στον τοιχο!

Το κρεβατι ηταν μια κινουμενη αμμος
που οσο καθομουν επανω του τοσο πιο μεσα με τραβουσε!

Τελικα μετα απο αυτοσυγκεντρωση και ελεγχο του νου,
σε συνδιασμο με το Τσι του χωρου καταφερα και αιωρηθηκα πανω του!

Το σεχ με την Αννα ηταν πολυ καλυτερο αυτη τη φορα!
Με θυμοταν! Δεν μιλησαμε βεβαια καθως δεν γνωριζει καθολου ουτε ελληνικα,
ουτε Γερμανικα, αλλα ουτε και αγγλικανικα!
Μονο Ρουμανικα!

Πιπα "ΜΕ" και ανωρθωση του "Δαυλου" μου που εριξε extra φως στον χωρο!
Στη συνεχεια τοποθετηθηκε απο πανω μου και κουνηιηκε ρυθμικα!
Αρχισα να νιωθω μπολικα υγρα στο κατω μερος!
Την εφερα σε ιεραποστολικο κι εκει εγκλωβησε το κατω συστημα μου
με τα ποδια της αγκαλιαζοντας με σφιχτα!

Υστερα απο μπολικο μπες-βγες κατεθεσα! κοιταζοντας την στα ματια!

Σιγανα βογγητα αρκετα αληθοφανη απο μερους μου!
Εκεινη απλα κοιτουσε και με βοηθουσε στο παραλληρημα μου με τις κραυγες!

Χαιρετηθηκαμε και δωσαμε ραντεβου με τα ματια για καποια αλλη στιγμη!

Απο εκει και περα η μνημη μου σταματησε!
Μαλλον με ρουφηξε η μαυρη τρυπα του Hostel!

Υ.Γ. Υπαρχει φωτογραφια του δωματιου στο Thread """Ρομαντισμος Και Μπουρδελα"""!
Καταφερα να βγαλω μια!

Το μπουρδελο - hostel το ειχα στα υποψη απο τις πρωτες ημερες που εμαθα οτι ανοιξε, αλλα ολο κατι τυχαινε και δεν το ειχα ακομα επισκεφτει. Αυτα ολα μεχρι χθες, δευτερη μερα των Χριστουγεννων, οταν και επιτελους περασα την εξωπορτα του.

Καταρχην να εξηγησω πως βγηκε η βαθμολογια στην κατηγορια Χώρος/καθαριότητα χώρου:
- Αρχιτεκτονικη σπιτιου: 9/10 (δε βαζω ποτε 10αρια)
- Καθαριοτητα σπιτιου: 3/10
- Μεσος ορος: 6/10.

Νομιζω πως αυτο το 9/10 στην αρχιτεκτονικη τα λεει ολα. Προσωπικα το θεωρω με διαφορα το πιο ενδιαφερον χωροταξικα μπουρδελο που εχω επισκεφτει! Μπαινοντας απο την εξωπορτα βρισκεσαι σε ενα διαδρομο και αισθανεσαι σα χαμστερ εργαστηριου, αφου δεξια κι αριστερα υπαρχει μεταλλικο πλαισιο και στη μεση ενας στενος διαδρομος τον οποιο πρεπει να ακολουθησεις. Ο διαδρομος στριβει ελαφρα και καταληγει σε ενα υπογειο. Μπαινοντας στο σαλονι το ολο καλτ σκηνικο συνεχιζεται μιας και εχεις την εντυπωση πως βρισκεσαι μαλλον σε γκαραζ/αποθηκη παρα σε μπουρδελο. Το πιο ενδιαφερον ομως, που δεν σας το περιεγραψα ακομα, ειναι τα δωματια ή τουλαχιστον το δεξια δωματιο στο βαθος στο οποιο και περασα. Λεω τουλαχιστον διοτι δεν ξερω που βρισκονται τα υπολοιπα (αν υπαρχουν) δωματια. Λοιπον το φοβερο αυτο δωματιο δεν εχει πορτα!! Περνας σε εναν στενο (θεοστενο ομως) διαδρομο ο οποιος στριβει δεξια και σε οδηγει σε να μπουντρουμοδωματιο που κλεινει με κουρτινα!! Η πορτα στο ολο σκηνικο (μια μεταλλικη) κλεινει στην αρχη του διαδρομου οπως και διαπιστωσα βγαινοντας. Το δωματιο τωρα εχει πραγματικα πολυ ωραια ατμοσφαιρα, ενιωθα λες και βρισκομουν σε καποιο πορνειο του μεσαιωνα ή της Ρωμαικης εποχης. Cosy γενικα δωματιο, παγωμενο νερο και σεντονι με τις γνωστες σπερματοσταμπες του Μεταξιου .

Αρκετα για το χωρο, ας περασω στην κοπελα: Ελεανα απο τη Ρωσια, ξανθια μιλφ, η οποια φορουσε κατι σαν κομπινεζον. Εχει καλουτσικο μιλφικο κορμι, οχι παχη να κρεμονται αλλα υπαρχει φυσικα χαλαροτητα. Μετριο αναστημα, μετριο προσωπο, μετρια βυζια, μετριος κωλος, γενικα κλασσικη εμφανιση Ρωσιδας μιλφ. Μιλαει ελαχιστα ελληνικα, λιγα αγγλικα, καλα γερμανικα.

Στα του αγωνα τωρα, η Ρωσικη σχολη για αλλη μια φορα δε με απογοητευσε . Ξεκινησε με χαδακια και φιλια σε ολο μου το κορμι ενω παραλληλα με αφηνε με τη σειρα μου να τη χουφτωνω και να τη φιλαω απερισπαστος οπου ηθελα. Πολυ καλη περιποιηση της επιμαχης περιοχης με αισθησιακα φιλια. Ειχα γινει τουρμπο πριν καν ξεκινησει την πιπα. Η πιπα ηταν με σκουφακι, καλη και με πολλη περιποιηση στα αρχιδια . Της ζητησα να σταματησει και να ερθει απο πανω μου. Καλο κουνημα, με πολυ καλη και αλληθοφανη συμμετοχη, με διακριτικους αναστεναγμους. Την πιανω και τη γυρναω σε ιεραποστολο, οπου η καλη συμμετοχη συνεχιστηκε, με πολλα φιλια και την κοπελα να αναστεναζει και να πεταει διακριτικες ατακες σε ρωσικα (φανταζομαι) και γερμανικα. Στη σταση αυτη και τελειωσα.

Ανακεφαλαιωνοντας, η επισκεψη στο μπουρδελακι αυτο επιβαλλεται σε καθε γνησιο μπουρδελιαρη, αν μη τι αλλο για τον καλτ χωρο. Εγω παντως σιγουρα θα το ξαναεπισκεφτω διοτι περασα και καλα με την κοπελα.

Χρονος παραμονης της Ελεανας στο δωματιο 12 λεπτα.

Τιμη 10 ευρω.

Σήμερα το απόγευμα κατά τις 18:00 έφτασα στο μετάξι, έχοντας ως συγκεκριμένο στόχο το μπουρδελάκι HOSTEL, που θέλω εδώ και αρκετό καιρό να τιμήσω από τότε που άνοιξε. Πρώτα έκανα μια βόλτα, αλλά θεωρώ περιττή μια ενημέρωση μιας και έχω γράψει πάμπολες φορές για την απογευματινή βάρδια στο μετάξι. Όσοι έχετε περάσει απ’το σπιτάκι θα έχετε δει ότι έχει μια εξωτερική πύλη απ’την οποία ξεκινά ένας στενός διάδρομος που έχει και απ’τις 2 πλευρές μεταλλικά πλαίσια και καταλήγει σε ένα υπόγειο, όπου δίπλα απ’την είσοδο, υπάρχει ένα κουτί της ΔΕΗ το οποίο γράφει «ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ». Περνώντας την κύρια είσοδο μπαίνουμε στο σαλόνι, το οποίο είναι ένας μικρός χώρος 1,5χ2.5, με χαμηλό φωτισμό, 1 μαδέρι οικοδομής για κάθισμα και άλλο ένα σε υπερυψωμένη θέση, για να μπορούν να γέρνουν οι υποψήφιοι μελλοθάνατοι τα κορμιά τους. Οι τοίχοι έχουν πολλές λακούβες και είναι βαμμένοι με ένα κατακόκκινο χρώμα, που ο θρύλος θέλει να προέρχεται απ’το αίμα φτωχών κουρδοαφγανών μεταναστών, που βγάζουν τίμια το ψωμί τους, σπάζοντας τζάμια αυτοκινήτων για να τα ληστέψουν. Δίπλα ακριβώς απ’την είσοδο υπάρχει ένα δωμάτιο και απέναντι το κουζινάκι. Δίπλα απ’το κουζινάκι υπάρχει ένας μυστηριώσης διάδρομος που οδηγεί καπου...

Όταν μπήκα στο σαλόνι έβγαινε ένα μπουλούκι από ευωδιαστούς παντοφλάτους συναγωνιστές, οι οποίοι γελούσαν δυνατά και όπως φάνηκε μάλλον μιλούσαν κοροίδευτικά για την κοπέλα του ιδρύματος. Η τσατσά μιλούσε με έναν πάκη, ενώ η κοπέλα βγήκε και μου ανακοίνωσε το πρόγραμμα. Πρόκειται για την γνωστή μιλφ του ιδρύματος η οποία έχει μάγκικο ύφος, ψυχοπαθή βλέμμα, μεσαίο πεσμένο στήθος, φουσκωτό κώλο, με 3-4 κιλά παραπάνω συνολικά. Κανονικά είναι καστανή με σπαστό μαλλί, σήμερα όμως παρουσιάστηκε με ξανθή κοντή περούκα. Με λίγα λόγια η συγκεκριμένη πόρνη είναι ότι πρέπει για το σπιτάκι αυτό. Ανακοινώθηκε βασικό στα 10, ενώ άλλες φορές είχε ανακοινωθεί βασικό και αυταρχικό στα 10 και πρωκτικό στα 100 ευρώ! Την ρώτησα αν θα έχουμε άνεση χρόνου στο δωμάτιο και μου απάντησε κοφτά: «Θα χύσεις και μετά θα φύγεις!». Την ώρα εκείνη ο πάκης ενώ είχε βγάλει χρήματα να πληρώσει, τα έβαλε πίσω στη τσέπη του και έγινε καπνός, τρώγοντας πραγματικά πολύ βρισίδι απ’την πόρνη η οποία εκνευρίστηκε πολύ! Αμέσως γύρισε σε μένα και με πολύ ήρεμη φωνή μου είπε: «Έλα ψυχή μου, πέρνα στο δωμάτιο στο βάθος». Σηκώθηκα λοιπόν και μπηκά στον μυστηριώση διάδρομο...

Ο διάδρομος είναι αρκετά στενός, με τοίχο απ’τη μία πλευρά και μεταλλικά πλαίσια απ’την άλλη όπως η αυλή, μήκους 4-5 μέτρων και καταλήγει στο δεύτερο δωμάτιο του σπιτιού, το οποίο κύριοι ΔΕΝ έχει πόρτα, αλλά μόνο ένα μπερντέ-κουβέρτα, που καλύπτει την είσοδο του δωματίου. Μόλις μπήκα, άρχισα να ξεντύνομαι αμέσως, για να εξερευνήσω το χώρο. Έχει αρκετά χαμηλό φωτισμό, ένα κάδρο με το περίγραμμα μιας όμορφης γυμνής πόρνης (αναμφίβολα του Νταλί...), άνα καθρέυτη δίπλα απ’το κρεβάτι και ψηλά σε ένα τμήμα του τοίχου, μια χοντρή κουβερτοειδής κουρτίνα. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να δω τι έχει από πίσω, γιατί εκείνη τη στιγμή μπήκε η πόρνη...

Μόλις μπήκε λοιπόν η πόρνη άρισε να ξεντύνεται, ενώ εγώ έκανα την παράτολμη κίνηση χιμώντας της με φιλιά και χουφτώματα! Ανταπέδωσε κι αυτή λέγοντας «Μωρό μου τι καβλιάρης, τι ζεστός που είσαι!» φιλώντας με παράλληλα στο λαιμό. Σε ερώτηση μου, μου απάντησε ότι την λένε Εύα και είναι από ρωσσία. Στη συνέχεια με ξάπλωσε στο κρεβάτι όπου μου φόρεσε καπότα και ξεκίνησε μια αδιάφορη πίπα, ενώ εγώ έπαιζα με τις ωραίες ρώγες της και χάιδευα το μουνάκι της που ήταν τίγκα στην κρέμα. Πρόλαβα να βάλω και λίγο δάχτυλο πριν γυρίσει το κεφάλι της και μου πει «Μη το ξανακάνεις, γιατί θα στο κόψω!». Μόλις τελείωσε η σχετικά σύντομη πίπα, ξάπλωσε ανάσκελα, λέγοντας μου «έλα πάνω μου». Όταν μπήκα μέσα της, δεν ένιωθα και πολλά πράγματα γιατί η ποσότητα της κρέμας ήταν πραγματικά υπερβολική! Άρχισα να την φιλώ στις ρώγες και στο λαιμό, ενώ πλησίασα και στο πρόσωπο, προκαλώντας περαιτέρω την τύχη μου. «Ναι μωρό μου φίλα με, αγάπησε με» μου ψυθίρισε στο αυτί. Εγώ αποκρίθηκα πως την αγαπώ και άρχισα να την φιλάω στο στόμα, αλλά σταμάτησα πολύ γρήγορα γιατί είχα γίνει μουνί απ΄το κραγιόν το οποίο παρεπιπτόντως είχε πολύ άσχημη γεύση (χάθηκε ο κόσμος να βάλει ένα με γέυση φράουλας, αντί γεύση πάκικης ψωλής;). Μετά από 2-3 λεπτά άρχισε να κάνει ελιγμούς αποφυγής και την γύρισα για πσοκωλλητό όπου πήρε καλή σχετικά στάση, κρατώντας όμως μια απόσταση ασφαλείας. Στη στάση αυτή δεν είχαμε ελιγμούς αποφυγής, η αίσθηση παρέμεινε κακή, έχοντας όμως ωραία πίσω θέα, κατάφερα να τελιώσω μετά από 3-4 λεπτά. Ντύθηκε γρήγορα και με ευχαρίθστησε πολλές φορές πριν αποχωρήσει απ’το δωμάτιο. Ντύθηκα κι εγώ στα γρήγορα με σκοπό να βγάλω καμιά φωτογραφία ή κανένα βίντεο. Δυστυχώς βγήκαν πολύ σκοτεινές (παρά το φλας) και αποφάσισα να τις σβήσω.

Ανακεφαλαιώνοντας να πω ότι δεν το έκλαψα το 10άρικο, αλλά σίγουρα υπάρχουν καλύτερες περιπτώσεις στο 10άρικο. Όσο για το χώρο, είναι πραγματικά μοναδικός. Σε σχέση με άλλα καλτ μπουρδελάκια (όπως Κωλοκυνθούς 38 πάνω, Μενάνδρου 45, γατόσπιτο στην πιπίνου, ιάσωνος 33 και 36) έχει πολύ πιο ενδιαφέρουσα αριτεκτονική και σε μερικούς μήνες που θα μαζέψει την απαραίτητη βρωμιά (χύσια, αίματα, διαμελισμένα πτώματα, πεταμένα έντερα) θα είναι το πιο καλτ μπουρδελάκι της Αθήνας.