Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η ζέστη και μια γριά κακιά μάγισσα με καταδίκασαν να μη μου σηκωθεί ποτέ, έτσι τελείωσα παίζοντας τον με θέα το μικροσκοπικό κωλί της Τατιάνας στο Αγίου Πέτρου 7, κατηφόρισα μετά προς Αλκιβιάδου και μπηκα στο β, μια αποφορά βραστού χαλασμένου μπρόκολου και η χοντροκωλάρα του εκδιδόμενου τεμαχίου με έκαναν σχεδόν να λιποθυμήσω, τράβηξα προς μεταξουργείο, ένιωσα σαν τον ήρωα ενός video game που περνάει τα επίπεδα της κολάσεως σκοτώνοντας δράκους και φάλαινες μέχρι να φτάσει στο τελευταίο, ε τα είχα καταφέρει! Πάνω στην Ιάσωνος πρεζάκια ολούθε, σκατόφατσες έτοιμες να σε κατακρεουργήσουν για δύο ευρώ, σκόνη και δυσωδία. Μπήκα σε μερικά σπιτάκια χαζεύοντας τη βαρέων βαρών πραμάτια, σε άλλα δεν μπήκα κι ας είχα κάνει όλα μου τα εμβόλια, μπορεί να παραμόνευε ο Έμπολα, ο ιός του δυτικού Νείλου ή ένας τρικέφαλος μεταλλαγμένος Κονγολέζος που από το στόμα του εκτόξευε μπανάνες γεμισμένες με ξυραφάκια. Στο 20 άρι αντίκρισα δύο κωλάθρες, τεράστιες και μεταλλαγμένες επίσης, διάλεξα τη δεύτερη, δεν συγκράτησα το όνομα της κοπέλας, Νατάσα νομίζω τη λέγανε. Πέρασα στο δωμάτιο και ήρθε μετά από λίγο, μου πήρε πίπα και στήθηκε στα τέσσερα. Αυτό ήταν και το τελευταίο σημάδι που έδωσε. Όση ώρα έσπρωχνα δεν σάλευε, δεν έβγαζε κιχ, δεν έκανε τίποτα. Τέτοιο πράγμα δεν μου χει ξανατύχει. Αν το κομοδίνο μου είχε καμπύλες θα του άνοιγα μια τρύπα και θα το γαμούσα κάθε πρωί. Θυμήθηκα ένα διήγημα του δάσκαλου Μπουκόφσκι, όπου πάνω στη ντάγλα του ξεβίδωσε το ακουστικό του τηλεφώνου και άρχισε μετά να το γαμάει. Ύστερα το ξαναβίδωσε κάλεσε το τρελάδικο και τους είπε ότι μάλλον δεν ήταν και τόσο καλά. Ούτε εγώ ξέρω αν είμαι για να πω την αλήθεια…